tag:blogger.com,1999:blog-207363362024-03-04T21:03:16.043-08:00Yaşar Çabuklu
Mail: yasarcabuklu@yahoo.com
Twitter: Yaşar Çabuklu
Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.comBlogger32125tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-25577896979518232992020-09-01T22:44:00.001-07:002020-09-01T22:48:43.615-07:00<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-Z2jSmYeFklrV0KLMZrO3ampsLcjAJ5zCIUFWClYl1dPVdPdzhSEki_L04c6MveW3f3BCSYYh4rbFeTgbz6_pO8f2jx7s_k1XOtg38bxWtXtlTE1GLbb3DE8en8ys8OCEjaqMbg/s1511/res+1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1511" data-original-width="1207" height="210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-Z2jSmYeFklrV0KLMZrO3ampsLcjAJ5zCIUFWClYl1dPVdPdzhSEki_L04c6MveW3f3BCSYYh4rbFeTgbz6_pO8f2jx7s_k1XOtg38bxWtXtlTE1GLbb3DE8en8ys8OCEjaqMbg/w168-h210/res+1.jpg" width="168" /></a></div><br /> <p></p><p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: large;">1-Sarah Kane'in akıl
hastanesinde intihar etmeden kısa bir süre önce bitirdiği,
ölümünden sonra sahnelenen "4.48 Psikoz" adlı oyununu
"pasif agresif kurban sanatı" gibi klişelerle
değerlendirmek sorunludur.</span></p>
<p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: large;">http://nakostrait.blogspot.com/2013/01/sarah-kane-448-psikoz.html
</span>
</p>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBFhCI4YaI0XNUMSgIwaguc3tha64qoMsLRaXJQElnWPFl4D0o0mae-tN5uaNuecTgbmaHHkgRk99SS1-Pv48cTt6v3_bQaTayly7Hqi_p4IpK3mNTPfba4J_cAoWH0ysesfy7ZA/s267/res+2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="267" data-original-width="189" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBFhCI4YaI0XNUMSgIwaguc3tha64qoMsLRaXJQElnWPFl4D0o0mae-tN5uaNuecTgbmaHHkgRk99SS1-Pv48cTt6v3_bQaTayly7Hqi_p4IpK3mNTPfba4J_cAoWH0ysesfy7ZA/s0/res+2.jpg" /></a></div><br /><p style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: large;">2- Metnin bir intihar
umutsuzluğu içerdiği doğrudur ama metin aynı zamanda aşktan,
sevilme ihtiyacından, ilişkilerden, iyileşmeden pozitif bir
şekilde de bahsetmektedir. Akıl hastanesinde depresyon tedavisi
gören hastanın hastane sistemini,...</span></p>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuOUZ4j3lgUEAnxcWDN9VOKzD30mRWPSxNKr-IZWnAiOMxuXihqpOOFim2UvfybA_k67YRXX08fYNERC7CtPPjE8TkkWs4tQQSStSu2dyil8CZUEAs1ZXGoYYfCUNZ9sXP0sQ6jA/s1280/res+3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuOUZ4j3lgUEAnxcWDN9VOKzD30mRWPSxNKr-IZWnAiOMxuXihqpOOFim2UvfybA_k67YRXX08fYNERC7CtPPjE8TkkWs4tQQSStSu2dyil8CZUEAs1ZXGoYYfCUNZ9sXP0sQ6jA/s640/res+3.jpg" width="640" /></a></div><br /><p style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: large;">3-... doktor-hasta
ilişkisini eleştirisi, kullanılan antidepresanların adları,
dozları, hastanın bünyesinin ilaçlara verdiği reaksiyonlar da
yer alır oyunda. Oyun metnini bir zihinsel dağılma ifadesi,
patlayarak iç dökme, sorunlu bir ruhun feveranı olarak yorumlamak
yetersizdir. </span>
</p>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqDxoCOlOZ3aXvPwIzuQc_JsH7SFhJ9aydqP-fAzEHyZbKmcZWNQdkQ0Fbu1AIuo80wCNpDMJB4ROkKv-tD0gWK8Wgn-xhmlaoegf0MyTi6j-lRvVo_xEGHiJLm50PoUvEZkKd9Q/s700/res+4.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="467" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqDxoCOlOZ3aXvPwIzuQc_JsH7SFhJ9aydqP-fAzEHyZbKmcZWNQdkQ0Fbu1AIuo80wCNpDMJB4ROkKv-tD0gWK8Wgn-xhmlaoegf0MyTi6j-lRvVo_xEGHiJLm50PoUvEZkKd9Q/s640/res+4.jpg" /></a></div><br /><p style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: large;">4- Parçalanmış bir
görünüm arz eden metin aynı zamanda ustaca yapılandırılmıştır
da. Belirgin olarak şiirsel bir biçime, çok katmanlı bir içeriğe
sahiptir. Biçim, karşıt şeylerin bir arada var olmasını da
içerir:"yalnız kalamıyorum", "başkalarıyla
birlikte olamıyorum",...</span></p>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK0wL8rvt-36-AxvSmdYdJZe07pAyifaX5g1DinDjM3xMNAX7TVjalQbJBpNMXr8H14gqKf-_yZR2hdRHQ0j02GS03YED0K8SwsyFwlrpV2UY839t-Neyd4VSZGBGquvVOoSAmPA/s500/res+5.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="373" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK0wL8rvt-36-AxvSmdYdJZe07pAyifaX5g1DinDjM3xMNAX7TVjalQbJBpNMXr8H14gqKf-_yZR2hdRHQ0j02GS03YED0K8SwsyFwlrpV2UY839t-Neyd4VSZGBGquvVOoSAmPA/s0/res+5.jpg" /></a></div><br /><p style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: large;">5-..."ölmek
istemiyorum", "yaşamak istemiyorum". Oyunun sonuna
doğru yaklaştıkça içsel karmaşa yerini bir tür dinginliğe,
sakinliğe bırakır gibi olur; sanki yaşamla intihar, umutla
umutsuzluk arasındaki gerilim yumuşamıştır. Ama bu sakinlik
belki de...</span></p>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSa55N-RaPzogyll3sOd9rOHTqWJiB3CfCwE-j_bmkYIX_Ld2xR3SjcIn6_7KK63PwWoRDBYB3upfZmYgrAKkAFkYapHuH1jolVQGWHG0RbdMKphpV4ooO9ZPL7fAXu-93MHCo8g/s647/res+6.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="620" data-original-width="647" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSa55N-RaPzogyll3sOd9rOHTqWJiB3CfCwE-j_bmkYIX_Ld2xR3SjcIn6_7KK63PwWoRDBYB3upfZmYgrAKkAFkYapHuH1jolVQGWHG0RbdMKphpV4ooO9ZPL7fAXu-93MHCo8g/s640/res+6.png" width="640" /></a></div><br /><p style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: large;">6-... intihar
kararlılığının yol açtığı bir sakinliktir. Oyun belirsiz bir
biçimde sonlanır. Bir metne form vermek intiharın ötelenmesine
yardımcı olabileceği gibi intihar kararlılığını arttırabilir
de. Kane zihinsel karmaşasına, acısına metinsel planda biçim
verebilecek,...</span></p>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhauk3XBm6eFCwMydSxBPm2FkK3xUi245MgK5DGMBl6OUeFGJgvRYMx7WorbxvfIeROQ0KFBNnAXY_4PqFyvTBjKGqYUalMBPPS4hmr3rFf-sPXUY_BujRnOtx5wmz7CEO6LbS2pw/s850/res+7a.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="850" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhauk3XBm6eFCwMydSxBPm2FkK3xUi245MgK5DGMBl6OUeFGJgvRYMx7WorbxvfIeROQ0KFBNnAXY_4PqFyvTBjKGqYUalMBPPS4hmr3rFf-sPXUY_BujRnOtx5wmz7CEO6LbS2pw/s640/res+7a.jpg" width="640" /></a></div><br /><p style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: large;">7-...formla formsuzluğu
çatıştırabilecek güce sahipti. Metnin içindeki karmaşaya biçim
veren kararlılık aynı zamanda intihar etme kararlılığını da
örtük bir şekilde içinde barındırıyordu. Kane belki metnine
verdiği şiirsel biçimi hayatına veremeyeceğini,...</span></p>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc7h5CQOYgHV0Xjwn2vCngw2yEbod3ek-W_cs04vbqBYlnoZyv5He5QngEyDXsK4MWgUdCijMolWl0MIW-LuaAWuWrEIR0umOpLaHqjog5emfZf5SHDdpSK5tqTYnslCqvvBi2fw/s455/res+8.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="455" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc7h5CQOYgHV0Xjwn2vCngw2yEbod3ek-W_cs04vbqBYlnoZyv5He5QngEyDXsK4MWgUdCijMolWl0MIW-LuaAWuWrEIR0umOpLaHqjog5emfZf5SHDdpSK5tqTYnslCqvvBi2fw/s0/res+8.jpg" /></a></div><br /><p style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: large;">8-... gerçek hayatta
patriyarkanın neden olduğu acıyla baş etmenin metindekinden çok
daha zor olduğunu gördü, "biçim oyunları oynamak"
yerine formsuzluğun sert biçimi olarak ölümü seçti.</span></p>
<p style="margin-bottom: 0cm;"><br /></p>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9fCfK5za_bX80CzV5ggoinnGvCMuBMt-VXKTObsiq9iP1RpUDlVvvcESuvmwam3UGfUno02iwO1_jYaedMpaT_pAJrhxt7LHrHPSEhwDtLMMOK1w09NxzVbGySO5ND5YVtfzJ9Q/s300/res+9a.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="168" data-original-width="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9fCfK5za_bX80CzV5ggoinnGvCMuBMt-VXKTObsiq9iP1RpUDlVvvcESuvmwam3UGfUno02iwO1_jYaedMpaT_pAJrhxt7LHrHPSEhwDtLMMOK1w09NxzVbGySO5ND5YVtfzJ9Q/s0/res+9a.png" /></a></div><br /><p style="margin-bottom: 0cm;"><br />
</p>
<p style="margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: large;">9- Sert, dikkatli ve faal
bir düşünme tarzına sahipti Kane; oyun metninde "ne
yaptığımı biliyorum, çok iyi biliyorum" diye yazmıştı.
Muhtemelen intihara da "aklı başındayken", "kararlı"
bir biçimde yöneldi!</span></p>Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-24524461732504495882020-01-22T20:34:00.001-08:002020-01-22T20:34:57.158-08:00<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"><b>UFUK</b></span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Ufuk
modernliğin kurduğu bir sınır çizgisidir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Ufuk
Batıda tanrısal düzenin hüküm sürdüğü Ortaçağda
tamamlanmış bir dünyanın aşılamaz sınırı olarak görülürdü.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Dinsel
dogmanın sınırları içine hapsolmak istemeyen modern akıl
çağında ise ufuk sonsuza doğru açılmıştır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Hedef
ufuk çizgisine kadar uzanan peyzajın ve ufuk çizgisinin ötesinde
yer alan bilinmeyen diyarların kontrol altına alınması,
fethedilmesi, sömürgeleştirilmesidir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">*******</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Doğa
ile kültür arasındaki mesafenin birincisinin aleyhine hızla
açıldığı modernlikte ufuk bir figür, bir zihinsel yapı olarak
ayrıcalık kazanmış, “peyzajın doğallığından
uzaklaştırılmasında” önemli bir işlev görmüştür.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modern
perspektifin kurulmasıyla birlikte ufkun temsili artık doğanın
nesneleştirilmesinin, cansızlaştırılmasının,
soyutlaştırılmasının, standartlaştırılmasının bir aracı
haline gelmeye başlamıştır. Homojenleştirici bir ızgaraya
dayalı perspektif tertibatı görünür olanı soyut bir uzam içinde
kurulmuş biçimler sistemine dönüştürmüştür. Peyzajın
derinliğinin, yoğunluğunun geometriye indirgendiği bu sistemde
peyzajın fiziksel sınırını belirten, onu çerçeveleyen ufuk
çizgisi nesneleştirilmiş peyzaja nötr, objektif, üniter bir
bakış tarafından uzaktan el konulmasının, hakim olunmasının
aracı olarak belirmektedir. Ufuk çizgisi ve perspektif peyzajın
hiyerarşikleştirilmesinin, kontrol altına alınmasının hizmetine
girmiştir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">******</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Ufuk
bakışla ve bedenle yakın ilişki içindedir. Ufkun oluşturduğu
sınır rasyonel düşünceye sahip modern gözlemciye peyzajı
kendine mal etme, kendi alanı olarak tanımlama, kendi bedeninin
uzantısı olarak hissetme imkanı verir. Uzam bakışın menziline,
bedenin emrine girer! Beden bakış aracılığıyla ufuk sınırına
doğru genişler! Peyzaj bireysel uzamın parçası haline gelir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Ufuk
bireyin -tekil bir nokta olarak- dünyadaki yerini gösterir, onu bir
merkez olarak kurar. Bireyi önüne serilmiş uzamın başlangıç
noktası haline getirerek onu eyleme davet eder! Hem ufuk çizgisine
kadar uzanan alanın güvenliğinin sağlanmasına hem de ufuk
çizgisinin ihlaline yönelik çağrışımlar yapar. Ufka bakış,
gücü, gücün uygulanmasını teşvik eder. Sömürgecilikte ufkun
ötesine gidilmesi ve kaba güç kullanımı bir aradadır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">******</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modern
Batının ufku öne çıkaran resminden farklı olarak geleneksel Çin
resminde ufuk ikinci plandadır: çoğu kez yoktur, bazen düz bir
çizgi olarak görünmez, belirsizdir, kompozisyona yön veren bir
güce sahip değildir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Batıda
da modern aklın peyzajı ufuk vasıtasıyla nesneleştirmek,
pasifleştirmek isteyen bakışına karşı çıkan ressamlar
olmuştur. Bu ressamlar modernliğin- doğayı birbirinden niteliksel
olarak farklı olmayan statik parçaların yan yana getirilmesine,
geometrik bir soyutlamaya indirgeyen –temsil anlayışını
eleştirirler. Doğa parçalarına hareket, canlılık kazandırıp
aralarındaki etkileşimin güçlendirilmesi sadece doğanın
temsiline değil bakışa da çoğulluk kazandırılmasının önünü
açar. Resimdeki her bir doğa parçasının duygusal gücü bakış
açılarını çoğaltır. Ufuk parçalanarak her bir doğa
parçasının içine dağılır! Birliği, bütünlüğü sarsılan
bakış doğa parçalarının çoğulluğu içinde bölünür,
merkezsiz hale gelir!</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Cezanne’ın
resimlerinde doğa parçaları kendi dışlarındaki bir mekansal
yapının dayattığı zorunluluklara boyun eğmezler; bu dayatmaya
karşı adeta alerji göstererek kabarırlar, içsel basınçlarının
etkisiyle dışbükey hale gelirler, hacimsel güçleriyle bakışın
nesneleştirici gücüne direnirler. İçine nüfuz edilemeyen,
şiddet içeren masif varlıklarıyla, sessiz ama titreşimli
büyüklükleriyle adeta izleyiciyi tehdit ederler. “Ufku çizmeyen”
Cezanne’ın perspektifinde ressamın önündeki dünya uzaklaşmaz,
tersine görüntüler kabararak tuali şişirir, çerçeveyi zorlar.
Varlığın aşırı yoğunluğu kompozisyonu patlatır. Temsilin
krizidir bu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Şeyleştirilen
doğanın intikamı! Bir resminde tablonun yüzeyinin yarısından
çoğunu kaplayan kabarık dev kayalar görüş alanını kapatırlar,
adeta ressamı görünür olanın ağırlığı altında hapsetmek
isterler. Cezanne’da doğa insanı dışlar! Cezanne’ın
peyzajlarında insan çok azdır. Ressam bir köyü resmettiğinde
bile ortalıkta insan görülmez.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Cezanne’ın
resmi göz ile görünen arasındaki varsayılan dengeyi
istikrarsızlaştırır, rasyonel bakışın görünür olan
üzerindeki egemenliğini sarsar. Araçsal aklın bütünlüğünü
tehdit eder.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Cezanne’ın
resmi farklı bir bakışa imkan verir. Göz onu etkileyen doğaya
boyun eğmenin çıraklığından geçer. Bakış kendini doğa
tarafından emilmeye bırakır, maddenin dilsizliği içine gömülür!</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="color: blue;"><u><a href="https://www.cairn.info/publications-de-Collot-Michel--112894.htm"><span style="font-size: medium;">Michel
Collot </span></a></u></span><span style="font-size: medium;">,
La poésie moderne et la structure d'horizon</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Presses
universitaires de France, 2005, 264 sayfa</span></div>
<h1 class="western" style="font-weight: normal;">
<span style="font-size: medium;">Céline
Flécheux, L'Horizon, Klincksieck, 2015, 167 sayfa</span></h1>
<div style="margin-bottom: 0.49cm; margin-top: 0.49cm;">
<span style="font-size: medium;">Jacques
Darriulat, </span><span style="font-size: medium;">Cezanne et la
force des choses,
</span><span style="font-size: medium;">http://www.jdarriulat.net/Essais/Cezanne/Cezanne1.html</span></div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-21220493926117252642020-01-12T18:28:00.001-08:002020-01-12T18:28:39.005-08:00İP CAMBAZI<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">İP
CAMBAZI</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Bedeninin
dikliği ile yerin yataylığı arasında salınır insan. Dik
anıtlarını eğilmiş bedeniyle yapar.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Dengesi
geçicidir ayakta duranın; sürekli olarak onu eğilmeye çağıran
güçlerce bozulur. Her varlık eğik olana meyleder, her şey
devrileceği tarafın çekimine maruz bırakır kendini.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Dik
olan, eğri, diyagonal olanların uğrak yeridir; onların yersiz,
pırıltılı titreşimlerini çağırır dikeyliğine, yerinde
olduğuna inanabilsin diye.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Dikeyliğin
dengesi ne sıkıcıdır! İnsan arzu ettiği şeye</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">eğilimlidir.
Kim bayırdan aşağı yuvarlanmanın coşkusunu yaşamak istemez!</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Yine
de insan düşmeye karşı direnir… arzulasa bile.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">*
* *</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">İnsan
iki ayağı üzerinde dik yürümeye başladığında kendini
dengesizliğe mahkûm etmiştir!</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Yerçekiminin
şeyleri aşağıya doğru diklemesine çeken</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bir
güç olduğu düşünülse de bu her zaman böyle işlemez. Bazen
yerçekimi şeylerin—özellikle yüksek ve dengesizlerse—eğilip
devrilmelerine neden olur. Yüksek olmayan, ağırlık merkezleri
yere yakın şeyler daha dengelidir, devrilmeleri daha zordur.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Ayakta
duran insanın bel civarındaki ağırlık merkezi</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">yaklaşık
olarak bacaklarının üstündeyse beden dengede durur, devrilmez.
Ancak insan sağa ya da sola doğru eğilmeye başladığında bir
noktadan sonra devrilir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Kişi
dik dururken bedeni statik bir pozisyondadır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Yan
yana paralel duran iki ayağı sağa ya da sola doğru</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">devrilmesini
engelleyerek onu dengede tutar. Ancak</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">insan
yürürken dinamik bir beden pozisyonuna geçer,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">her
adımda dengesini kaybedip yeniden kazanır. Dik kalabilmek, sürekli
tehdit altında olan dengeyi yitirmemek için yerçekimine karşı
verilen mücadele sonsuz bir şekilde sürdürülen mücadeledir</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">*
* *</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Yüksekteki
gergin ip (tightrope) üzerinde yürürken denge kurmak çok daha
zorlaşır. Ayakların üzerinde durduğu zemin, ipin inceliğinde
daralmış, ayaklar yan yana değil arka arkaya durduğundan sağa ya
da sola devrilme riski artmıştır. Geniş zemin üzerinde ayakta
duran kişi—aşırı olmamak kaydıyla—sağa ya da sola doğru
eğildiğinde devrilmezken, ipin üzerindeyken sağa ya da sola doğru
en küçük bir eğilme bile denge kaybıyla ve düşmeyle
sonuçlanabilir. Geniş zemin üzerindeyken bedenin ağırlık
merkezinin basılan yerin yaklaşık olarak üstünde olması dengede
kalmak için yeterlidir. Oysa ip üzerindeyken ağırlık merkezinin
ipin tam üstünde olması gereklidir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">İzleyicilerin
ip üzerinde dengede, hareketsiz gördüğü ip cambazı aslında
sürekli olarak bir dengesizlik içindedir; rahat, hareketsiz olduğu,
çaba göstermediği bir an yoktur. İpin üzerinde ayakta dengede
kalabilmek için durmaksızın küçük hareketler, ayarlamalar
yapar. Bedenin bir yana doğru eğilmesini diğer tarafa doğru
eğerek telafi eder. İzleyiciler bu küçük, göze çarpmayan
ayarlamaları fark etmezler bile, ancak ip cambazları dengeye
kavuşmak diye bir şeyin olmadığını bilirler.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">İp
cambazı için ilerlemeden yerinde durmak diye bir</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">seçenek
yoktur. O, ipin sonundaki güvenli platforma</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ulaşmak
için ileri doğru hareket etmek zorundadır. Güvenilmez bir ipin
üzerinde bir uçtan diğer uca yürümek her adımda mücadele
gerektiren bir uğraştır. Her denge anı geçicidir.
İstikrarsızdır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">*
* *</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">İp
cambazlığı kültürel bir varlık olan insanın “doğal”</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">dengesini
yitirme arzusuna işaret eder. Kasti olarak bozulmanın eşiğine
getirilen denge teknikle, kültürün araçlarıyla—oyunun,
eğlencenin, gerilimin eşlik ettiği bir düzenek içinde—yeniden
kurulur. Bu düzeneğin en önemli araçlarından biri ip cambazının
sırığıdır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">İp
cambazlarının ellerinde taşıdığı sırığın uzunluğu 12</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">metreye,
ağırlığı ise 14 kilograma kadar çıkabilmektedir. Bu sırık
katı değil esnek, aşağı doğru sarkan bir sırık olup ip
cambazının ağırlık merkezini alçaltarak onun dengesini
sağlamasını kolaylaştırır. Sırığın uçlarına ağırlık
ilave ederek ip cambazının ağırlık merkezini ipin altında bir
seviyeye indirmek mümkündür. Bu durumda işi çok kolaylaşan ip
cambazının sadece denge hissine sahip olması düşmemesi için
yeterlidir. Sırık aynı zamanda ip cambazının ağırlığını ip
ekseninin sağına ve soluna doğru dağıtarak onun devrilmesini
zorlaştırır; ona ağırlık merkezini istenen konuma getirmesi
için daha çok zaman verir. İp cambazı sırığı bedeninin
eğildiği yanın ters tarafına doğru hafifçe yatırarak dengesini
sağlar.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">* * *</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">İp
cambazlığı karşıt görünen yanları içinde barındırır;</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">dengeyi
ve dengesizliği, ciddiyeti ve eğlenceyi, kontrolü ve
kontrolsüzlüğü, yüceyi ve bayağıyı. Alt sınıflar, kilise
babaları ve seküler modern düzen farklı açılardan ip
cambazlığında çekici bir yan bulmuştur.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Eski
Yunan’da ve Roma’da ip cambazlığı spor ve oyun dünyasının
içine kabul edilmez. Ne bir sanat ne de bir gösteri olarak itibara
sahiptir. Roma İmparatorluğu döneminde ip cambazlarının
şarlatanlarla içli dışlı oldukları, ip üzerinde yürümelerinin
oynak, satirik biçimler aldığı görülür.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">İpte
yürümenin “sihirli” cazibesi Hıristiyan geleneğini</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">de
etkiler; ip üzerinde çapkın tavırlarla, özgürce hoplayıp
zıplayan ip cambazı figürü yerini ilahi doğru yolu temsil eden
ip üzerinde inancın gücüyle yalpalamadan yürüyen bir ip cambazı
imgesine bırakır. MS ikinci yüzyılda ve daha sonrasında bazı
kilise babaları inananları—mecazi anlamda—saflığın ve
iffetin ipi üzerinde sağa sola bakmadan, tenin arzuları tarafından
dengeleri bozulmadan</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">dosdoğru
yürümeye davet eder. İp cambazının yürüyüşü ruhsal
disiplinin beden üzerinde hâkimiyet sağladığı kutsal bir
yürüyüşe dönüşmüştür.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Ancak
halk eğlenceyi sevmektedir! Batı’da ortaçağda</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ve
sonrasında, “ip üzerinde yürüme” olarak bildiğimiz</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">gösterinin
halk içindeki adı “ip dansı”dır. Bu dans disiplin ve
konsantrasyon sergilemekten çok uzakta olup aşırı derecede komik
ve grotesk öğeler içermektedir. Bu gösterilerden yürümeye en
yakın olanlarından birinin adı “sarhoş yürüyüşü”dür!</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Ortaçağda
gezgin ip dansçıları panayırlarda, karnavallarda, açık hava
eğlencelerinde boy göstermekte, iplerini yerden birkaç metre
yükseğe gererek mesleklerini icra etmektedir. İp dansı esas
olarak yoksul kesimlerin sevdiği bir gösteri olmasına karşın
kralların da dikkatini çekecek, on dördüncü yüzyılda Fransa
kralı V. Charles “hırsız” lakaplı ip dansçısını takdir
edecektir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">On
yedinci yüzyıl sonlarında ve on sekizinci yüzyıl başlarında ip
dansçılarının tiyatrolarda gösteri yaptıkları gözlenir. Öte
yandan hızla gelişen rasyonalist modernlik alt sınıfların rağbet
ettiği grotesk eğlenceleri, hayvan dövüşlerini yasaklamaya,
karnavalları, panayırları disiplin altına almaya başlayacaktır.
Modernliğin bazı düşünürleri ip üzerinde dans etmeyi
soytarılıkla ve şarlatanlıkla ilişkilendireceklerdir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">On
sekizinci yüzyılda modernliğin ciddi kurumsal tiyatroları
“çılgınca ip danslarının yapıldığı,” “meşru kültürü
tehdit eden” tiyatrolara karşı bir savaş başlatır. İp
dansının yapıldığı tiyatrolar ucubelerin, sahtekârların
gösteri yaptığı bir ahlaksızlık mekânı olarak damgalanır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">On
dokuzuncu yüzyılın disipliner modernliği ip cambazlığını
organize sirkler içinde inzibat altına alacaktır. Bu sirkler insan
ve hayvan bedenlerinin eğitildiği/ehlileştirildiği,
orduların—örgütlenmeyle ilgili vizyonları gelişsin diye—üst
rütbeli subaylarını gözlem amacıyla gönderdiği mekânlardır.
Artık ip cambazlarının iş bulabileceği yegâne yerler olan
sirklerde—ortaçağın izleyici ile dansçı arasındaki karşılıklı
iletişime/sataşmaya dayalı ip dansçılığından</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">farklı
olarak—ip cambazı ile izleyici arasında bir mesafe
oluşturulmuştur. İzleyiciyi ve göstericiyi pasifleştiren bu
duruma modern kitlesel eğlence sektörünün birçok alanında
rastlamak mümkündür.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">On
dokuzuncu yüzyılda ip dansçılığı yerini ip üzerinde yürüyen
ip cambazına bırakacak, normalliği kurup bu tanımın dışında
kalanları anormal, sapkın olarak niteleyen, ötekileştiren
modernlik eski kilise babalarının “ilahi tek yol” olarak
yorumladığı ipi “rasyonel, doğru tek yol” olarak lanse
edecektir. Artık ipte yürüyen cambazın bedenini yönlendiren güç
ruh değil akıldır, fiziğin kanunlarıdır. İpte yürüme,
modernliğin tarihi düz bir çizgi temelinde bir varış noktasına
doğru ilerleyen bir süreç olarak gören yaklaşımıyla uyum
içindedir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modernlik
ip cambazının “çelik disiplinli” yürüyüşünü
kolaylaştırmaya, onun bastığı zemini sağlamlaştırmaya
yönelecek, 1858’de o zamana kadar kenevir lifinden yapılan yürüme
ipi yerini bakır tele, daha sonraları çelik tele bırakacaktır.
Modernliğin “yerçekimine karşı savaş açtığı,” sirklerin,
lunaparkların yüksekte hareket halinde bulunmanın, düşmenin, baş
dönmesinin coşkusunu kontrol ve dengeyle ehlileştiren düzeneklerle
dolduğu, estetik yüceliğin eril temelde kurulduğu, yüksekleri
fethetmenin, dağcılığın bir erkek sporu olarak belirdiği,
mecazi, ahlaki olarak düşmenin kadınlarla ilişkilendirilip bunun
“doğal” karşılandığı, erkeğin düşmesinin bir felaket
olarak değerlendirildiği, kamusal alandaki erkek nüfusa yönelik</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
“<span style="font-size: medium;">vatandaş
dik dur” kampanyalarının yürütüldüğü, “kırıtarak
yürümenin” erkekliğe yakışmayacağı gerekçesiyle baletlerin
sahneleri terk etmeye zorlandığı, ölümün göz önünden
uzaklaştırılıp mezarlıkların kent dışına çıkarıldığı</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">on
dokuzuncu yüzyılda esas olarak erkek olan ip cambazı düşmeye,
ölüme dik ve kararlı yürüyüşüyle meydan okuyan bir kahraman
olarak belirecek, telin yaşamla ölüm arasındaki eşik olarak
sunulduğu bir ortamda ip cambazları düşme sözcüğünü
ağızlarına almayıp gerektiğinde inme, aşağı inme gibi
sözcükler kullanacaklardır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">*
* *</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modernliğin
gergin tel üzerinde profesyoneller tarafından gerçekleştirilen,
dengeyi ağırlığın sağladığı, sırıklı, ciddi tel
cambazlığı modeli 1980’ler sonrasının postmodern toplumunda
düşüşe geçer. Gergin tel yerini gevşek ipe (slackline) bırakır.
</span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Gevşek
ip naylondan yapılmış, geniş (19-50 mm arası), esnek bir dokuma
kayıştır. İki nokta arasına gergin değil gevşek bir biçimde
gerilir. Gergin telden farklı olarak dinamiktir; üzerinde
yaylanmaya, zıplamaya imkân veren bir tür dar trambolindir.
Genişliği, gerginliği kullanıcının arzusuna göre
ayarlanabilir. Yassı olması nedeniyle normal ipten farklı olarak
ayağın kaymasını zorlaştırır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Gevşek
ip “modernist gerginliğin” yerini postmodern</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">light,
esnek, oyuncul, hazcı, rahat bir tarza bıraktığı bir yönelime
işaret eder. Gevşek ipin yerden 20-50 cm yükseklikte kullanımının
yaygın olduğu bir ortamda gergin ipteki cambazın ölüme meydan
okuma söylencesi de gerilemiştir. Bununla birlikte postmodern
toplumda, hayatına bir macera tınısı katmak, “sınırda
yaşamak,” ekstrem sporlar yapmak isteyen yeni orta sınıf
mensuplarına yönelik “adrenalin kültürü” çerçevesi içinde,
gergin ya da gevşek ip uçurumlar, kanyonlar vb üzerine de
kurulmaktadır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Üzerinde
düz yürünen gergin ipten farklı olarak gevşek ip zikzaklı
yürüyüşe izin verir! Gergin ip üzerindeki kişi sürekli olarak
ağırlık merkezini ipin üstünde tutmaya çalışırken gevşek ip
üzerindeki kişi bacaklarını hareket ettirerek ipi bedeninin
ağırlık merkezinin altına getirmeye çalışır. Gevşek ip
üzerindeki kişinin bacakları bir taraftan diğer tarafa çılgınca
bir hareket içindedir. Modernist ciddiyet yerini postmodern
soytarılığa bırakmıştır!</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Gevşek
ip sert, “asabi modernist” psikolojileri yumuşatır, kişiye
hafiflik ve ağırlıksızlık hissi verir! Sırığın bir kenara
atıldığı dinamik gevşek ip “sonsuz sayıda” harekete
açıktır: ileri, geri, zıplayarak yürüme, dönme, diz çökme,
oturma, yatma, ay yürüyüşü, Buda oturuşu vb. “Modernist
seçkincilikten,” profesyonellikten uzak “herkese” hitap eden
gevşek ipin sağladığı “demokratikleşme” onun her yere
kurulabilir olmasıyla da ilişkilidir. Evin bahçesindeki,
parklardaki iki ağaç, direk, duvar arasına, yerdeki bir noktayla
yüksekte bir nokta arasına, deniz, göl kıyısında iki iskele
arasına, herhangi sağlam iki nokta arasına kurulabilir gevşek ip.
Batı’da parklar, kamusal alanlar gevşek iplerini kurmuş,
üzerinde zıplayan insanlarla doludur. Gevşek ip üzerinde yapılan
hareketler kişinin sörf, kayak, kaykay, kaya tırmanışı vb
sporları yapmak için gerekli becerileri geliştirmesine yardımcı
olur.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Gergin
telde yürüme sağlam zemin üzerinde dik ve</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">düz
yürümeyi öne çıkaran modernliğin kitle gösterisiyse, gevşek
ip üzerinde “yürüme” bireylerin sağlam olmayan, oynak zemin
üzerindeki değişken, sabit bir yöne sahip olmayan hareketlerine
sahne olan postmodern toplumun eğlencesidir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">*
* *</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Hedefe
doğru düşmeden ilerlemek değildir önemli olan; düşe kalka
hareket etmek, çizgiyi labirente dönüştürmektir. Palyaço olmak
kahraman olmaya yeğdir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Varışın
sürekli ertelenmesidir çekici olan; mesafe değil, benzersiz
ritimlerdir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Uyum
içinde değil dengesizlikte rahat etmek; özgürlüğün uğrak
yerleri sağlam değil kırılgandır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: x-large;"><span style="font-size: medium;">Connor,
Steven, Inclining to the View, <a href="http://www.stevenconnor.com/inclining/">www.stevenconnor.com/inclining/</a></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: x-large;"><span style="font-size: medium;">Connor,
Steven, Man is a Rope, <a href="http://www.stevenconnor.com/rope/">www.stevenconnor.com/rope/</a></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Petit,
Philippe, İp Cambazı, çev. İsmail Yerguz, Sel Yayıncılık,
2006.</span></div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-26687178951967996472019-12-09T09:40:00.000-08:002019-12-09T09:40:10.647-08:00TOZ<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">TOZ</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Ev
tozu genel olarak kumaş liflerinden, kıllardan, deri</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ve
ölü böcek parçacıklarından vb oluşur.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Toz
havada uzun süre asılı kalabilecek kadar hafiftir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Atmosferdeki
toz çok çeşitli kaynaklardan gelir: toprak</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">erozyonu,
yanardağ püskürmesi, kum ve toz fırtınaları</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">vb.
Toz hava akımlarının, rüzgârın götürdüğü yere gider.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Büyük
toz kitleleri yaşamı ciddi biçimde etkiler. Volkanik</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">toz
güneş ışığını engelleyerek dünya iklimini değiştirebilir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
“<span style="font-size: medium;">Yazsız
yıl” olarak adlandırılan 1816’da Kuzey</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Yarıküredeki
ülkelerde, Kuzeydoğu Amerika’da, Kuzey</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Avrupa’da
ve Kanada’da volkanik patlamadan kaynaklanan</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">tozun
yol açtığı iklim değişikliği sonucu yazın kar</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">yağmış,
sıcaklık sıfır dereceye düşmüş, kıtlık ve salgın</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">hastalıklar
baş göstermiş, ayaklanmalar ve yağma olayları</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">gözlemlenmiştir.
ABD’de “kirli otuzlar” ya da “toz çanağı”</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">olarak
bilinen 1930-1936 arası dönemde toz fırtınaları</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">kırlık
bölgelerdeki gökyüzünü karartmış, toz insanların</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">yataklarının,
yiyeceklerinin içine kadar girmiş, “siyah</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">tipi”
olarak da adlandırılan toz fırtınaları görüş mesafesini</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bir
metreye kadar düşürmüştür. Milyonlarca dönüm</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">tarım
arazisinin kullanılamaz duruma gelmesi sonucunda</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">yüz
binlerce insan başka eyaletlere göç etmiş, buralardaki</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">çiftliklerde
göçmen işçi olarak açlık sınırındaki ücretlerle</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">çalışmak
zorunda kalmıştır. Steinbeck Gazap Üzümleri</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">adlı
romanında bu insanların hayatını anlatacaktır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Tozun
sınırları yoktur, ne okyanuslar ne de dağlar</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">onun
hareketini engelleyebilir. Toz her yerdedir çünkü</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">kaynağı
her yerdedir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Toz
uzayda da mevcuttur. Kozmik toz galaksileri, gezegenleri</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">kuşatır.
Güneş, dünya, dolayısıyla insan Büyük</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Patlama’dan
sonra çeşitli parçalar halinde dağılan toz</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bulutunun
geçirdiği dönüşüm sonucu oluşmuştur.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Hristiyan
inancına göre insan (Âdem) toprağın tozundan</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">yaratılmıştır
ve ölünce tekrar toza dönüşecektir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Yaşamın
devamını mümkün kılan, yeni ağaçlara can veren</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">toprağın
tozudur bu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Toz
en eski olana, başlangıçta var olana göndermede</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bulunur.
Ölüm gibi, o da bizi “aslolanla” temas ettirir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Ölümün
“insanları eşitleyen” temel bir prensip olmasına</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">benzer
bir şekilde toz doğayı “homojenleştirir.”</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Eski
çağlarda toz dünyanın özünü oluşturan temel</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">unsur
olarak belirir. Toz imajı reeli yalınlaştırır, homojenleştirir,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">birleştirir.
Toz henüz “büyüsü bozulmamış”</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">dünyanın
en küçük, bölünemez zerreciğidir. Modernliğin</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bilimi
ise tozdan daha küçük olan atomu keşfedecek, daha</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">sonra
onu da bölecektir. Eskinin homojen, bütünleştirici</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">toz
imajının tersine bilim en küçük parçanın heterojen,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">farklı,
komplike tanımlarını öne çıkaracaktır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Bilimsel
ilerleme sürecinde “büyüsü bozulan dünyada”</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">toz
toprakla, ateşle, suyla, çamurla olan geleneksel</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bağlarını
kaybetmeye başlar, “topraksız” şehir hayatı</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">içinde
nötrleşir. Isınmak ve yemek pişirmek için yakılan</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">odunun
küle dönüştüğü odalarda yaşanan ve uyunan, su</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">tarafından
çamura dönüştürülen toprağın daha sonra hava</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">tarafından
kurutulup etrafa toz olarak üflendiği, tozun</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">çamur
ve samandan yapılmış evlerin içini doldurduğu,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">hayvanlardan
ve bitkilerden gelen tozun insanınkine karıştığı,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">tozun
şeylerin özünü ihtiva ettiğinin düşünüldüğü,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">evin
ve dükkanın ön kapısından dışarıya süpürülen tozun</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ailenin,
işin şansını alıp götüreceğine inanıldığı dünya</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">giderek
güçsüzleşir, yerini tozun mikroplarla özdeşleştirildiği,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">hijyenin
ön plana çıktığı, ancak, sanayinin ürettiği</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">tozların
hızla arttığı bir dünyaya bırakır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Batı’da
1850-1950 arasındaki dönem toza karşı büyük</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bir
temizlik harekâtının sürdürüldüğü bir dönemdir. Bu</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">dönem
evin tozunu alma görevinin “ev kadını” olarak</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">tanımlanan
insana verildiği dönemdir aynı zamanda</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">*
* *</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Toza
karşı savaş, kazanılması mümkün olmayan bir savaştır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Toz
sürekli olarak kendini yeniden üretir, birikmeye</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">devam
eder; geçmişe işaret eder, tozlu arşivlerle, çoktandır</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">unutulmuş
tavan aralarıyla ilişkilendirilir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Toz
çözülmeyi, çürümeyi, parçalanmayı, ölümü çağrıştırır,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">zamanın
acımasızca her şeyi aşındıran karşı konulmaz</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ilerleyişine
işaret eder; belirgin bir biçime sahip her maddenin</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">giderek
silikleşen bir biçime geçişinin göstergesidir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Toz
şeylerin hem başlangıcı hem de sonudur. Madde</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">tozdan,
“farklılaşmamış olandan” yola çıkıp toza dönüşme</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">süreci
içinde farklılaşır, farklı biçimler kazanır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Dolayısıyla
toz değiştirilemez bir biçimde yoksun kalmış</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">göründüğü
biçimi potansiyel olarak içinde taşır. Toz hem</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">dağılmaya
ve biçimsizliğe hem de karmaşıklaşmaya ve</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">şekillenmeye
göndermede bulunur. Ancak toz esas olarak</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">uygarlığa,
kültüre bağlıdır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">*
* *</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Toz
“ters” yönlere, eğilimlere sahiptir; Hem uçar hem konar,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">hem
dağılır hem de bir araya gelir. Toz İngilizcede fiil</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">olarak
kullanıldığında hem tozunu almak hem de üzerine</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">toz
serpmek anlamlarını taşır. Toz hafifliğin ve ağırlığın</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">sihirli
bir karışımıdır! Eninde sonunda bir yere yerleşecek</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">olmasına
karşın bunu sürekli geciktirir gibidir. Fantastik</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">kültürde
sihirli tozlar ve pudralar uçmayla ilişkilendirilir</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ve
bunlar ruhu havaya, düşlerin dünyasına doğru kaldırır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Peter
Pan’da peri tozu çocukları uçurur. Polen biçimindeki</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">toz
dölleyicidir ve bazı halk inançlarında polen yüklü</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">arılar
perilerle ilişkilendirilir. Öte yandan geçmişte büyücüler</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">tarafından
üretilen bazı tozların öldürücü etkilere</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">sahip
olduğuna, bazılarının da cadıların güçlerine karşı</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">kullanılabileceğine
inanılmıştır. Günümüzde kullananları</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
“<span style="font-size: medium;">uçuran”
uyuşturuculardan bazıları argoda “melek tozu,”</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
“<span style="font-size: medium;">büyülü
toz” gibi adlara sahiptir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Toz
iki taraf arasında kalan kararsız bir biçimdir; katı</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ile
likit arasında, bölünmezlikle bölünürlük arasında, birleşme</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ile
dağılma arasında. Güya tam, bütünlüklü bir</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">madde
olan toz, bu “sözde” cisim olabildiğince saçılmış,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">dağılmış
bir hal arz ederken dahi asgari ya da hayali bir</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bütünlüğü
muhafaza ediyor gibidir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Toz
“şekilsizdir,” “amorftur,” hemen hemen boştur.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Toz
herhangi bir biçimi edinme kapasitesine sahiptir. Bir</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">varlığın
bir bütün olarak mevcudiyetini koruyabilmesi için</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">gerekli
olduğu düşünülen hayati ıslaklıktan, nemden yoksun</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">olan
kuru toz sanki konturları olan somut bir varlık</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">edinmeye
susamış gibidir. Toz kendisine “telkin edilen”</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">biçimleri
ödünç alır, bazen yumak, bazen bulut olur.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Kendisi
biçimsiz ve kenarsız olan toz—üzerlerinde belirli</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bir
ölçüde biriktiğinde—şeylerin ana hatlarını, kenarlarını</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">belirgin
kılar. Görünmez olan parmak izi üzerine toz</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">döküldüğünde
görünür hale gelir. MS 79’da Pompei’de</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Vezüv
yanardağının patlaması sonucunda kentin üzerine</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">çöken
kızgın küller insanların üzerini bir örtü gibi kaplayıp</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">zamanla
katılaşmış, on dokuzuncu yüzyıldan itibaren</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">arkeologlar
katılaşmış kül tabakasındaki oyukların içine</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">sıvı
alçı dökerek insanların bedenlerinin ölmeden önceki</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">son
duruşunun kalıbını çıkarmışlardır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Şeyler
tozu görünür kılabileceği gibi toz da şeyleri görünür</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">kılar.
Işık huzmesi, içinde asılı duran tozu bakışımıza</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">sunarken
toz da—aydınlattığı diğer şeylerle olan ilişkisinden</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">arındırarak—“ideal
bir varoluş” kazandırdığı ışığın</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">kendi
başına var olduğunu bize gösterir; toz hem bir şey</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">olduğu
hem de olmadığı için yapabilir bunu!</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Toz
iz bırakır. Bazen terk edilmiş evlerdeki geçmiş</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">yaşamın,
insanlardan, hayvanlardan, eşyalardan kopan</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">zerreciklerin
oluşturduğu tozdur bu. Ya da 11 Eylül’de</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">İkiz
Kuleler yıkıldığında enkaz kaldırma işinde çalışan çok</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">sayıda
işçinin ciğerlerine yerleşerek zaman içinde onların</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">yaşamlarını
sona erdiren tozdur. Bazen de kot taşlama</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">işçilerini,
“toz hastalığı” olarak da adlandırılan Silikozis</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">hastalığına
yakalanmalarına yol açarak öldüren tozdur.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Amato,
Joseph A., Dust: a History of the Small and the Invisible, University
of California Press, 2001.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Connor,
Steven, “Pulverulence”, Cabinet, sayı 35, Güz 2009.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Didi-Huberman,
Georges, Génie du non-lieu: Air, poussière, empreinte, hantise,
Editions de Minuit, 2001</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Pierron,
Jean-Philippe, “Rites funéraires et poétique des éléments: une
métaphysique de la poussière?”, Études sur la mort, sayı 121,
2002.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-59785469048945202362019-11-25T10:15:00.000-08:002019-11-25T10:15:07.605-08:00PENCERE<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">PENCERE</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Duvarda
açılmış bir deliktir pencere. Bu delik bize—</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">odanın
içindeki dünyamızı terk etmeksizin—dış dünyanın</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bir
görüntüsünü, kesitini sunar.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Pencere
bizi dış dünyaya açmakla kalmaz; aynı zamanda</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">dış
dünyayla aramızda bir sınır oluşturur; bizi dış</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">dünyadan
ayırır. Dışardan kepenkle, içerden perdeyle-tülle</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">korunmasının,
açık ya da kapalı olmasının ötesindedir</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">sınırlayıcı
gücü; daha ziyade bir çerçeve, bir “ekran” olmasıyla</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ilişkilidir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">İçinde
dilin de bulunduğu kültürel araçlar gibi, pencere</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">de
dışla içi hem birleştirir hem ayırır. Dışarısını ve</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">içerisini
kuran bir aygıttır pencere; ikisi arasındaki eşiktir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Kapatmak
zorunda olan bir boşluktur.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Pencere
insanların kendilerini başkalarının bakışlarından</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">sakınmadığı,
tanrının herkesi gördüğü bir dünyanın</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">sonuna
işaret eder. Penceresinin arkasında duran birey</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">artık
görülmeden görmek istemektedir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Penceredir
modern bakışı ve öznelliği kuran; içeriye</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ışığın
girmesini sağladığı gibi bireye ihtiyaç duyduğu “gölgeyi”</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">sağlayan;
dışarıyı seyrederken onun kendi üzerine</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">düşünmesini,
kendi karanlığıyla yalnız kalmasını mümkün</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">kılan.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"> xxxxxx</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Batı’da
Rönesansla başlayan süreçte modern özne kendi</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">dışındaki
dünyayı—araya eleştirel, estetik vb bir mesafe</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">koyarak—gözlemleyen
birey olarak belirir. Pencere</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">gözlemleyenle
gözlemleneni, bakanla bakılanı birbirine</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bağladığı
gibi birbirinden ayırır da. Pencereden görünen</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">dünya
göz kamaştırıcı, arzulanan bir dünya olabileceği</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">gibi
“yabancılaşmış” bir dünyadır da. Pencere, arkasında</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">duran
bireye korunaklı bir yer sağlar görünse de bunun</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bedeli
bireyin dış dünya içindeki, herkesin içindeki yerini</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">kaybetmesidir!</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modern
öznellik, penceresinden dışarı bakan, kendini</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">dışarıdakinin
bakışından gizleyen, görülmeden gören bireyin</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">öznelliğidir!
Evin bir beden olarak tasavvur edildiği</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bir
ortamda modern bedenin dışarıdan gelebilecek ihlallere,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">sızıntılara
karşı kendi sınırlarını korumasına benzer</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">şekilde
evin de kendini başkalarının ihlalci bakışlarından</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">koruması
gerektiği düşünülmektedir. “Geçirgen olmayan</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">pencere”
aracılığıyla görünen (tabloya benzer bir şekilde</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">pencerede
temsil edilen) dış dünya artık gözlemcinin içinde</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bulunduğu
odanın içine doğru devam etmemekte, odayla</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">karşılıklı
bir ilişki içinde bulunmamaktadır. Rönesans</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">döneminde
ortaya çıkan, görülmeden gören izleyicinin</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">asimetrik
bakışı tek bir noktadan bakmayı temel alan bir</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">perspektif
anlayışıyla birlikte gelişecek, giderek güçlenerek</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">on
sekizinci yüzyılda görünmeyen bir gözlemcinin</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">tüm
mahkûmları gözetleyebildiği panoptikon hapishane</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">modeline
temel teşkil edecektir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Geometrik
bir noktaya indirgenmiş hareketsiz bir göze</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">dayalı
perspektif modelini geliştiren on beşinci yüzyıl İtalyan</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">mimarı
Leon Battista Alberti pencereyi bir tür tablo</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">olarak
değerlendirmiştir. Pencere bir tablo gibi dış dünyanın</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">çerçevelenmiş
imajını bakışımıza sunmaktadır. Pencere</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">dışarıdan
gelen görüntüyü çerçevesinin içine yerleştirir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Çerçeveleme
dış dünyanın görüntüsünü düzen içine sokar.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Başka
yerin çerçevelendiği tablo-pencere modeli daha sonraki</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">dönemlerde
tiyatro sahnesinde ve sinema perdesinde</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">de
ortaya çıkacak, penceresinin arkasında görünmeden</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bakan,
pasif, seyrettiğiyle karşılıklı ilişki içine girmeyen</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">gözlemci
profili modern gösteri izleyicisinde varlığını</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">sürdürecektir.
Pencere-sahne-ekran: birey giderek artan</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ölçüde
dünyayı çerçevelerin içinden görmeye itilmektedir!</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Öte
yandan bir noktadan bakışın efendisi olan modern</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">öznenin
görüş alanı sınırlıdır. Pencere parçalara ayırdığı</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">görünür
dünyanın sadece “seçilmiş” bir kesitini sunar.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Üç
boyutlu dış dünyayı iki boyutlu bir yüzey üzerinde</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">temsil
eder. Çerçevelenmiş dış dünya bir peyzaja, sahneye,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ekrana
dönüşür. Pencere ekran gibi hem bir yüzey hem</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">de
bir çerçevedir, bir görüntünün yansıtılıp çerçevelendiği</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">düz
bir satıhtır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"> Xxxxx</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">On
beşinci yüzyıl İtalya’sında çok yüksekte bulunan pencereler</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">dışarıyı
görmeye olanak vermemektedir. Pencere</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">deyince
esas olarak kepenk anlaşılmaktadır. Pencere kasası</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">üzerine—yağmurun
girmesini engellemek için—yağlı</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">cila
sürülmüş çuval bezi gerilmiştir. Pencere dışarısını
göstermeyen bir tür “ekran” ve mobilyadır; evde oturanlar</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">taşındıklarında
bu mobilyayı beraberlerinde götürmektedir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Gündelik
hayatta düz cam levha bulmak hemen hemen imkânsızdır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">On
yedinci ve on sekizinci yüzyıllarda mevcut cam</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">levhalar
aşırı pahalı, lüks malzemelerdir. Evindeki camın</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">arkasından
dışarıdaki manzarayı seyretmek aristokrasiye,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">üst
sınıflara özgü bir ayrıcalık olarak belirmektedir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Camın
ucuzlaması ve cam kullanımının yaygınlaşması on</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">dokuzuncu
yüzyılda gerçekleşecek, modern kapitalizm</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">1851’de
Londra’da demir ve cam konstrüksiyondan yapılan</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Kristal
Saray’dan sonraki dönemde büyük yapıların,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">gökdelenlerin
yüzeyini camla kaplamaya başlayacaktır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modernliğin
dünyadan kesitler-pencereler sunan çerçeveleri</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">fotoğraftaki
gibi sabit görüntülere dayanabileceği</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">gibi
sinema ya da televizyondaki gibi hareketli görüntülere</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">dayanabilmektedir.
Yaygın olmasa da birden fazla</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">çerçeve
yan yana sunulabilmektedir. Modernliğin avangard</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">sanatı,
tek bir noktadan bakmaya dayalı perspektif</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">anlayışını
sarsan deneyler gerçekleştirdiyse de bu sınırlı</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">kalmış,
ekranı pasif bir şekilde seyreden izleyici modeli</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">gücünü
korumuştur. Postmodern kapitalizm ise izleyiciyi</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bilgisayar
ekranı karşısında interaktif bir konuma</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">getirmesinin
yanı sıra bilgisayarın masa üstünde bulunan</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">çok
sayıdaki pencereyle tek pencerenin egemenliğine son</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">vermiştir!
İnternette “pencere” (window) kelimesi aratıldığında</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">karşımıza
gelen gerçek pencereden çok Windows</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">işletim
sistemidir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Postmodernlik
modernliğin camla kapladığı yapıların</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">yüzeylerini,
içlerini ekranlarla doldurmuştur. Bill Gates’in</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Seattle’daki
evi pencerelerinden ziyade ekranlarıyla ün</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">lüdür.
Ekran artık her yerdedir; otobüsler, trenler, marketler,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">alışveriş
merkezleri, şehir meydanları ekranlarla</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">doludur.
Bireyler artık dünyaya gerçek pencerelerden</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ziyade
ekranların sanal pencerelerinden bakmaktadır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Postmodernite
sadece bir ekran kültürü değildir; aynı</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">zamanda
bir interaktif ekran, bir arayüz kültürüdür. İnternete</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bağlı
bilgisayar ekranı gerçek zamanlı ekrandır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Kablosuz
internet erişimli netbook’larla, cep telefonlarıyla</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ekran
artık hareketli, “göçebe” hale gelmiş, modernliğin</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">hareketsiz
ekrana ve izleyiciye dayalı modeli sarsılmıştır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Çok
sayıda pencerenin aynı anda, bir arada var olduğu,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">kesiştiği,
pencerelerin akışkan hale geldiği, ekranda sürüklenip</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">boyutlarının
ayarlanabildiği, ekranın kenarlarında</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bir
yere itilebildiği gibi göz önünde bir yere getirilebildiği,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">çerçeve
içinde çerçeve, ekran içinde ekran oluşturulabilen</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bilgisayar
ekranı artık gündelik gerçekliğin ayrılmaz bir</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">parçası
haline gelmiştir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Geç
postmodern toplumda sanal çerçeveler, ekranlar</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">giderek
daha fazla parçalı hale gelmekte, sayıları hızla</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">artmaktadır.
Dünyayı içlerinden gördüğümüz—zaman</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ve
mekân olarak parçalanmış—sanal pencereler güçlerini</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">tekil
ve ardışık olandan ziyade çoklu ve eşzamanlı olandan</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">almaktadır.
Perspektiflerin pencerelenmiş çokluğu, ekranların</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">parçalanmış,
akışkan yapısı bireyin klasik zaman ve</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">mekân
algılarını sarsmakta, sanal pencereler bireyin sanal</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">mekânlar
içindeki sörfünü yönlendirmekte, birey iletişimsel</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">matriks
içinde belirleyici bir aktör, özne olma vasfını</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">giderek
yitirmektedir. Gerçek dünyadaki pencerenin sanal</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Windows’a
örnek teşkil ettiği artık kimsenin aklına gelmemektedir. Sadece
kendine referansta bulunan ekrandaki</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">sanal
pencere gerçek pencere üzerinde egemenlik kurmuş,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
“<span style="font-size: medium;">ondan
daha gerçek hale gelmiştir.” </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"> xxxxx</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Pencere
dünyaya “doğrudan dahil olmamızı” engelleyen</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">bir
kültürel düzenektir! Ama tarih boyunca mitler,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ayinler,
kültürel, simgesel dolayımlar da “doğrudanlığı”</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">engellememiş
midir? Kültür, dil “doğaya yabancılaşmayı”</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">artırmamış
mıdır? İnsanlık değişik biçimler altında dünyayı</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">çerçeveler
içine sokmaya çalışmamış mıdır?</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Pencerenin,
çerçevenin “dışındaki,” “ötesindeki” dünya</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
“<span style="font-size: medium;">gerçek,
hakiki” dünya mıdır? Hayır; çünkü kültürün</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">dışı
olmadığı gibi, kültürün, söylemin dışında bir “hakikat”</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">de
yoktur.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Ama
insanlar kültürü “kuran” araçlar, dolayımlar, tertibatlar,</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">aygıtlar
yarattıkları gibi onu “aşındıran” düzenekler</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">de
yaratırlar! Ve kültür aşındırılarak kurulur aynı zamanda.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Pencere
dışarıdaki dünyayı bir peyzaj olarak kurarken</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">içerisini
bireyin mahremiyet alanı olarak kurar. Pencere</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">sayesinde
başkalarının bakışından korunmuş birey bakışını</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">kendi
içine çevirir. Pencere bireyin hem dış dünyayla</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">hem
de kendiyle olan mesafesini, bireyin içindeki gölgeyi</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ve
karanlığı artırır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Bu
karanlık, pencerenin “şeffaflığa,” içinden geçen bakışın</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
“<span style="font-size: medium;">doğrudanlığına”
göndermede bulunmasına karşın</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">arkasındaki
öznenin alanına opak, saydam olmayan bir</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">nitelik
kazandırmasıyla da ilişkilidir. Kültürün kodlarıyla</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">pencerede
temsil edilen dış dünya mahremiyetin kodlarıyla</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">oluşturulmuş
öznenin karanlığının eşlikçisidir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
“<span style="font-size: medium;">Yitirilmiş”
şeffaflıkla bireysel karanlığın en yakından</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">temas
ettiği yerdir açık pencerenin eşiği; yüzeyle derinliğin</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">buluştuğu
yerdir! Eşiğin dışındaki uçurum insanın</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">karanlığına
seslenir, onu çağırır. Kültürün yol açtığı acı</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">kültürün
yarattığı çerçevenin içinden geçerek atlanan boşlukta</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">son
bulur.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Wajcman,
Gérard, Fenêtre: Chroniques du regard et de l’intime, Editions
Verdier, 2004.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Wajcman,
Gérard, “Intimate Extorted, Intimate Exposed,” S: Journal of the
Jan van Eyck Circle for Lacanian Ideology Critique 1, 2008.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Friedberg,
Anna, The Virtual Window: From Alberti to Microsoft, MIT Press, 2009.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Chan,
Paul, “Untitled (Behold, I Show You a Mystery)”, Fillip 7, Kış
2008.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Krysmanski,
H.J., WINDOWS, Exploring the History of a Metaphor,
www.uni-muenster.de/PeaCon/psr/pn/05-krys-windows.pdf</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Teyssot,
Georges, Fenêtres et écrans: entre intimité et extimité,
http://revues.mshparisnord.org/appareil/genPDF.php?id=1005</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-15953080289019977272019-11-18T20:41:00.000-08:002019-11-18T20:41:07.738-08:00 KORKUNUN MİMARİSİ VE KAPALI YERLEŞMELER<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KORKUNUN
MİMARİSİ VE KAPALI YERLEŞMELER</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">En
çok ABD’de yaygın olmakla birlikte Avrupa’da, Asya’da, Latin
Amerika’da, Avustralya’da, Güney Afrika’da, Ortadoğu’da ve
Türkiye’de de sayıları hızla artan kapalı yerleşmeler (Gated
Communities) çeşitli adlarla anılıyor: kapılı topluluklar,
güvenlikli siteler, kapalı topluluklar, kapalı siteler, yüksek
korumalı siteler, korunaklı konut siteleri vb. Kapalı
yerleşmelerin çevresi genellikle duvarlarla veya demir
parmaklıklarla çevrili oluyor, sitenin kapısında/kapılarında
özel güvenlik görevlileri giriş çıkışları kontrol ediyor,
bazı uygulamalarda sitede oturan kişinin onayı alınmadan kapıdan
içeri misafir sokulmuyor. Kapalı yerleşmeler antikçağın ve
ortaçağın etrafı duvarlarla çevrili kentlerine benzetiliyor.
Ancak aralarında önemli bir fark var: çeşitli toplumsal kesimleri
içinde barındıran, heterojen eski kentlerin etrafındaki surlar
kenti dış düşmanlara karşı korurken, orta ve üst sınıflardan
insanları içinde barındıran, kent merkezlerinden görece uzak
yerlere kurulan, sakinlerinin gelir düzeyi, tüketim alışkanlıkları
ve yaşam tarzı itibariyle görece homojen bir görünüm arz eden
günümüzün kapalı yerleşmelerinin etrafını çeviren duvarlar
site sakinlerini kentteki diğer yurttaşlardan, özellikle
yoksullardan, “renklilerden”, “ötekinden “ korumayı
amaçlıyor. İstanbul’da bulunan Kemer Country’nin bülteninde
şu cümle yer alıyor: “Kemer Country’yi şehirden gelebilecek
herhangi bir istila olasılığına karşı korumak için elimizden
geleni yapmalıyız.”</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Batı’da,
modern anlamda, kenti yoksullardan gelebilecek tehlikelere karşı
koruma çabaları XIX. yüzyılda yoğunlaştı. Paris’te askeri
kışlaları yoksul bölgelere en kısa şekilde bağlayan geniş
bulvarlar açıldı, gecekondu bölgeleri askeri araçların
girebileceği genişlikte caddeler tarafından yarıldı, kentteki
sokaklar bireysel düzenli bir yaya akışını kolaylaştıracak ama
insanların toplanmasını güçleştirecek şekilde tasarlandı,
kent trafiği ve toplu ulaşım saatleri yoksulların kent merkezine
ulaşmasını zorlaştıracak şekilde düzenlendi. XIX. yüzyılda
ABD’de ve İngiltere’de içlerinde zenginlerin oturduğu kapalı
yerleşmeler ortaya çıktı. Edward J. Blakely ve Mary Gail
Snyder’in belirttikleri gibi XX. yüzyılın ilk yarısında ABD’de
Hollywood’daki zenginler etrafı duvarlarla, parmaklıklarla
çevrili bölgelerde oturuyorlardı. Ancak bu tür yerleşmeler
toplumun çok küçük bir kesimiyle sınırlı kalmaktaydı. ABD’de
kitlesel ölçekteki ilk kapalı yerleşmeler 1960 sonlarında
Florida’da emekli siteleri biçiminde ortaya çıktı ve 1970’li
yıllarda tatil yerlerine, orta sınıf banliyölerine ve diğer
bölgelere yayıldı. 1980’lerdeki neo-liberal dönemde kapalı
yerleşmeler yeni orta sınıf içinde yaygınlaşmaya başladı ve
1990’larda patlama yaptı. Günümüzde metropolitan bölgelerde
yeni kurulacak yerleşmelerin önemli bir bölümü (bazı bölgelerde
yarıya yakını) kapalı yerleşmeler olarak kurulmaya başladı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Kent
merkezinden uzak yerlerde kurulan kapalı yerleşmeler bazen
banliyölerle, alt kentlerle ilişkilendirilse de arada önemli
farklar mevcut. İkinci Dünya Savaşından sonraki dönemde ABD’de
klasik orta sınıfın oturduğu banliyölerin yapısıyla günümüzde
yeni orta sınıfların oturduğu kapalı yerleşmeler birbirinden
oldukça farklı. İkinci Dünya Savaşı sonrasındaki sosyal refah
devleti modelinde orta sınıfların yanı sıra, işçi sınıfını
da içine alan bir yurttaşlık ideali mevcuttu. Modern toplumun,
kentin kamusal mekanlarını ortak bir şekilde kullanan bütünleşmiş
yurttaşlar topluluğu miti varlığını sürdürmekteydi.
1970’lerden sonra post-fordist ekonomiye geçilmesi ve neo-liberal
politikalar sonucu sosyal refah devleti dönemi sona erdi, işsizlik
ve yoksulluk tırmanmaya başladı. Klasik orta sınıfların
yaşadığı banliyölere yoksulların ve siyahların yerleşmeye
başlamasıyla birlikte bu bölgeler yeni orta sınıfın yaşamak
istediği yerler olmaktan çıktı. Kapalı yerleşmeler statüye ve
yaşam tarzına önem veren, medyanın alt sınıfları ve yoksul
siyahları suçlulaştıran söyleminin etkisi altına giren yeni
orta sınıf için yeni bir yaşam alanı olarak pazarlanmaya
başladı. Devletin kamu yararı anlayışından uzaklaşmasıyla
birlikte kentteki kamusal mekanların özelleştirilmesi hızlandı.
Tehlikeli ve riskli alanlar olarak sunulan kamusal alanlar
kameralarla ve güvenlik görevlileriyle denetlenmeye başladı ve bu
durum artık kentin kamusal mekanını yoksul insanlarla paylaşmak
istemeyen yeni orta ve üst sınıfların kent merkezinin dışındaki
güvenlikli yerleşmelere taşınmasını hızlandırdı. Teresa
Caldeira’nın söylediği gibi kamusal alanların ortak ve genel
kullanımını öngören modern ideal günümüzde son buldu. Yeni
söylem orta ve üst sınıflara tehlikeli addedilen yoksullardan
uzak durmalarını ve homojen adacıklarda yaşamalarını
önermekteydi. Medya suçu ve şiddeti abartarak yansıtmaktaydı.
Blakely ve Snyder ABD’de 1981-1989 arasında kentlerdeki şiddet
içeren suç oranının yüzde yirmi beş azaldığına dikkat
çekeceklerdi. Aynı bölgede bulunan kapalı ve açık yerleşmeler
arasında suç oranları açısından bir fark yoktu. Setha Low’a
göre diğer orta sınıf banliyöleriyle karşılaştırıldığında
kapalı yerleşmelerin sakinlerinin güvenliğini arttırdığına
ilişkin herhangi bir kanıt bulunmamaktaydı. Kent içindeki suç
oranlarındaki artışla kapalı yerleşmelerin sayısındaki artış
arasında bir doğru orantı mevcut değildi. Yüksek duvarlar ve
kapılar yaşamın değil yaşam tarzının korunmasına hizmet
etmekteydi. Kapalı yerleşmeler korku ve güvensizlik duygusu
üretmekteydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ABD’de
insanların yaşadıkları mekanların güvenliğinin sağlanmasına
ilişkin görüşler başlarda insan ilişkilerine dayanmaktaydı.
Jane Jacobs 1961’de yayınlanan The Death and Life of Great
American Cities adlı kitabında mahallede, sokakta, caddede bulunan
insanların doğal, kendiliğinden bir şekilde çevreyi gözetim
altında tutmasının önemini vurgulayacaktı. Çeşitlilik içeren,
insanların sık sık birbiriyle karşılaştığı mahalleli yaşamı
doğal bir güvenlik sağlamakta, insanlar bilinçli olarak
izlemeseler de kimin nereye girip nereden çıktığını
görmekteydi. Mahalledeki rutin yaşam içinde kolektif olarak
üretilen doğal gözetim etkin bir kontrolün oluşmasına imkan
vermekteydi. Jacobs’un yaklaşımı paylaşılan bir kamusal alana
değer vermekteydi. Kentteki sosyal konutlarda suçun engellenmesine
yönelik çalışmalar yapan Oscar Newman 1972 yılında yayımlanan
Defensible Space adlı kitabında sitelerdeki ortak mekanların
bunlar üzerindeki gözetimi arttıracak biçimde nasıl
tasarımlanabileceği üzerine görüşler öne sürecekti. Mekan
doğru bir biçimde tasarımlandığı takdirde kendi kendini
savunur hale gelecekti. Newman’ın önerileri arasında daha az
sayıda ailenin kullanımına açık küçük koridorlar yapılması,
binaların dikdörtgen yerine L şeklinde inşa edilmesi, kapıların
ve pencerelerin caddeden görülebilecek yerlere konması, konutların
güvenli bölgelere bitişik olması gibi önlemler bulunmaktaydı.
Newman mimari tasarım vasıtasıyla toplu konut sakinlerinin,
yakınlarındaki umuma açık yerleri kontrol etme ve gözetim
altında tutma yeteneğini arttırmak istiyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">1970’li
yıllar kentsel tasarım aracılığıyla suçun önlenmesi yolundaki
görüşlerin mimari söylem içinde giderek artan bir şekilde
telaffuz edildiği yıllardı. 1980’ler sonrası dönem kentsel
mekanların militarizasyonuna yönelik çabalara tanık oldu, askeri
mimarinin sivil mimari üzerindeki etkisi artmaya başladı.
Neo-liberal devletin kontrol ve güvenlik işlevlerinin artmasının
yanı sıra metalaşan güvenlik özelleştirildi. Kamusal mekanlar,
caddeler, parklar sosyalleşme mekanları olmaktan çıkıp suçla ve
tehlikeyle özdeşleştirildi ve kameralar ve polis tarafından
gözetim altına alındı. Parklara insanların üzerinde
yatamayacağı biçimde yapılan banklar yerleştirildi, yoksulların
uyuyabileceği bina kenarlarına fıskiyeler kondu. Çok sayıda
kamusal mekanı satın alan özel sermaye gurupları bu yerlerin
güvenliğinin sağlanması için özel güvenlik şirketleriyle
anlaştı ve polisle yakın ilişkiler içine girdi. ABD’de yeni
kamusal mekanların tasarımında güvenlik birincil faktör haline
geldi. Mike Davis’in belirttiği gibi Los Angeles emniyet
müdürlüğü kent merkezinin tasarımında önemli bir rol
oynamaktaydı. Hiçbir büyük proje polisin onayı olmadan
gerçekleşemiyordu. Los Angeles’ta alarm sistemleriyle donatılmış
özel konutlar üzerlerine cam kırıkları yerleştirilmiş yüksek
duvarlarla çevrildi, kapılara “içeri girmeye çalışanlara
silahla karşılık verilir” tabelaları asıldı. Kentlerde klasik
kamusal mekanların ortadan kaldırılmasını ulaşım düğümleri
üzerinde kurulan güvenlikli yeni özel kamusal mekanların, dev
alışveriş merkezlerinin (shopping mall) yaygınlaşması izledi.
Bu dev alışveriş merkezleri kapalı yerleşmeler gibi kendilerini
içinde bulundukları bölgeden soyutlamışlardı ve dış
görünüşleri bir kaleyi andırıyordu. Etrafları yoksulları
uzakta tutmayı amaçlayan “görünmez” işaretlerle çevriliydi.
Orta sınıfların arabalarıyla geldiği bu merkezlerin etrafı
tellerle çevrili otoparkları özel güvenlik görevlileri
tarafından denetlenmekteydi. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Kim
Dovey “Safety and Danger in Urban Design” adlı yazısında
(1998) emniyetsiz ve tehlikeli addedilen kent yaşamına bir
alternatif olarak sunulan dev alışveriş merkezlerinin dışa
kapalı, korunaklı, istikrarlı, her şeyin “normal” ve önceden
kestirilebilir olduğu ortamında farklı, sıra dışı olan
davranışların yönetim tarafından kontrol altında tutulduğunu
söyleyecekti. Bu mekanlarda farklı ve eksantrik olana ancak
ehlileştirilmiş ve güvenli olması ve tüketime hizmet etmesi
koşuluyla izin verilmekteydi. Kentteki diğer kamusal mekanlar da
dev alışveriş merkezlerinin kontrollü ortamına benzetilmeye
çalışılmakta, güvenliğin üretiminden aynının üretimine
doğru yol alınmakta, farklılıkla tehlike arasındaki ayrım
ortadan kalkmaktaydı. Dev alışveriş merkezleri Steven Flusty’nin
yasaklayıcı mekanlar olarak adlandırdığı mekanlardan sadece
biriydi. Flusty ‘ye göre kent merkezlerindeki atriyumlar, kapalı
yerleşmeler ve ticaret merkezleri de uygunsuz, tehlikeli gördükleri
kişileri sistematik bir biçimde dışlıyorlardı. Üst sınıflar
kendi yaşamlarını yoksullardan giderek ayırmakta, kendilerine
güvenlikli, özel tüketim, eğlence, iş ve konut kaleleri inşa
ederek kendilerini kentteki ortak yaşamdan soyutlamaktaydı.
Yurttaşların kamusal yaşama ortak katılımını öngören
modernist mit son bulmuş, kamusal alanı sınıfsal sürtüşmelerin
patlamasını engelleyen bir emniyet subabı olarak gören yaklaşım
gözden düşmüştü. Eşitsizliklerin hızla artması ve
keskinleşen toplumsal ayrışma kentteki mekansal ayrışmanın en
önemli nedenlerinden biriydi. Varsılların başlattığı mekansal
ayrışma, alt sınıfları, renklileri dışlayan orta ve üst
sınıfların korunaklı kalelerinin güçlenmesi; bu gelişmeler
“ötekine karşı hoşgörü”, “kültürel çeşitlilik”, “
farklı olanla bir arada yaşama” vb. post modern yaklaşımların
dolaşıma çıktığı bir döneme denk düşmekteydi. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Batıda
kent merkezinin dışına, alt kentlere yönelik büyüme XX.
yüzyılın ikinci yarısında giderek ivme kazandı. Nan Ellin’in
“Shelter from the Storm or Form Follows Fear and Vice Versa” adlı
yazısında dikkat çektiği gibi (Architecture of Fear’in içinde)
Paris’te 1968 olaylarından sonra Üniversitelerin bazı kampüsleri
kent dışına taşındı. Paris’in dış banliyölerinde beş yeni
yerleşim bölgesi kuruldu ve bunlar merkeze yakın banliyölerin
radikal politikasını yumuşattı. Daha sonraki dönemde ABD’de
bir çok şirketin genel merkezi kent merkezlerine oranla daha iyi
kontrol altında tutulan alt kentlerdeki ofis parklarına, şirket
kampüslerine, kenar kentlere taşındı. Kent merkezlerindeki
yüksek maliyet, güvenlik vb. sorunlar nedeniyle konut, sanayi,
ticaret, perakende sektörleri alt kentlere doğru kaymaya başladı.
Öte yandan XIX. yüzyılda ve XX. yüzyılın ilk yarısında
kentleri “eşit bir dağılımla” otoyol, demiryolu, enerji ve
iletişim ağlarıyla, altyapı sistemleriyle donatan modern
ulus-devlet anlayışı 1980’ler sonrasının neo-liberal
toplumunda son buldu. Devlet yoksulların yaşadığı bölgelere alt
yapı hizmetleri götürmekten imtina etmeye başladı, özel
sektörle işbirliği halinde alt yapı yatırımlarını orta ve üst
sınıfların yaşadığı, çalıştığı, alışveriş yaptığı,
eğlendiği, yatırım yaptığı mekanlara yöneltti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Stephen
Graham ve Simon Marvin’e göre günümüzde kentin mekansal
görünümü bölük pörçük bir biçim aldı. Dünyadaki bir çok
kentin fiziksel yapısı dev hücresel kümeler halinde parçalara
ayrıldı. Bu paketlenmiş peyzajlar isteğe göre düzenlenmiş,
güvenliği sağlanmış şirket, tüketim, araştırma, transit,
borsa, sağlık hizmeti mekanlarından oluşmaktaydı ve her biri
kendini otoyol şebekelerine, global telekomünikasyon
bağlantılarına, birinci sınıf enerji ve su kaynaklarına
yöneltmişti. Teknolojik altyapıların desteklediği bu mekanlar
klasik kente sırt çevirmişler, istenmeyen kullanıcıları
dikkatlice filtreden geçirmeye başlamışlardı. Bu mekanlar
arasındaki ulaşım da bir çok durumda özel yollar, özel
alışveriş caddeleri vasıtasıyla gerçekleşiyor, kapalı
yerleşmelerden camları koyu renkli arabalarıyla yola çıkan yeni
seçkinler çevreye temas etmeden, istenmeyen sosyal temaslardan
kaçınarak dev alışveriş ve eğlence merkezlerine, ofis
parklarına güvenli bir şekilde ulaşıyorlardı. Rowland Atkinson
ve John Flint “Fortress U.K.? Gated Communities, the Spatial Revolt
of the Elites and Time-space Trajectories of Segregation” adlı
yazılarında (2004) daha büyük bir network içindeki korunaklı
düğümler olan kapalı yerleşmelerin sakinlerinin kent nüfusunun
çoğunluğunun bakışlarından gizlenmiş bir biçimde hareket
ettiklerini söyleyecekti. Ulaşım mekanlarının özelleştirilmesi
sonucu kapalı yerleşmelerle varış yerleri arasında güvenlikli
bağlantılar, tünel benzeri güzergahlar oluşmuştu. Korunaklı
kaleler çevrelerindeki sosyal koşullardan kopuk hareket biçimleri
vasıtasıyla birbirlerine bağlanıyorlardı. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Kapalı
yerleşmeler toplumsal eşitsizliklerin arttığı, sosyal refah
devletinin yok olmaya yüz tuttuğu, toplumsal heterojenliğin bir
tehlike olarak görülmeye başladığı, aynı kente ait olma
duygusunun ortadan kaybolduğu, orta ve üst sınıfların kamusal,
toplumsal yükümlülüklerinden feragate yöneldiği koşulların
ürünüydü. ABD’de kapalı yerleşmelerin yükselişi siyahların
mahallelerinin hızla gettolaşması ile el ele gitmekte, kentler
“balkanlaştırılmaktaydı”. Elitler eğitim, sağlık, sosyal
güvenlik gibi gereksinimlerini piyasadan sağlamakta, kamusal
alandan çekilerek müstahkem kaleler içinde yaşamaya
yönelmekteydi. Anthony Giddens’e göre bu durum toplumdaki
ayrıcalıklı kesimlerin gönüllü olarak tercih ettiği bir
dışarıda kalma isteğini yansıtmaktaydı. Oysa toplumdaki fırsat
eşitsizlikleri sonucu gettolarda yaşamaya mahkum olan insanlar için
istenmeden maruz kalınan bir dışlanma söz konusuydu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Kent
merkezlerinin dışında kurulan etrafları duvarlarla çevrili
kapalı yerleşmeler kamusal bir alanın özelleştirilmesine
dayanmaktaydı. Yerleşme içindeki yollar, parklar, tenis kortları
vb. site sakinlerinin özel ortak mülküydü ve yerleşme
dışındakilerin bu alanlara girmesi yasaktı. Kapalı yerleşmelerin
sakinlerinin oy kullanarak seçtiği, özerk bir yönetim oluşturan
ev sahipleri dernekleri yerleşmedeki bir çok kamu hizmetinin
sağlanmasını üstlenmişti. Site sakinlerinden topladığı
aidatlarla piyasadan özel güvenlik hizmeti satın alıp yerleşmenin
güvenliğini sağlayan, yolların tamiri, çimlerin kesilmesi,
çöplerin toplanması vb. hizmetleri gerçekleştiren yönetim,
içinde bulunduğu bölgedeki yerel yönetimden , belediyeden
bağımsız bir yapı oluşturmuş, bölgenin sorunlarına ve
gereksinimlerine sırtını dönmüştü. Belediyeler kapalı
yerleşmelerden memnundu, çünkü bu yerleşmeler belediyeye yük
olmadan kendi altyapılarının bakımını, kamusal hizmetleri
kendileri gerçekleştiriyor, yerleşmelerdeki evlerin değerleri
yüksek olduğu için belediyelere yüksek emlak vergileri
ödüyorlardı. Öte yandan ABD’de bazı kapalı yerleşmelerin
sakinleri yerleşmedeki özelleştirilmiş kamusal hizmetler için ev
sahipleri derneğine zaten aidat ödediklerini, ayrıca belediyelere
yerel vergileri ödemenin çifte vergilendirme anlamına geldiğini
öne sürerek vergi indirimi ya da muafiyeti talep etmekteydi</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Bir
tür özel ortak mülkiyete, kamusal yaşamın özelleştirilmesine
dayanan kapalı yerleşmeler bir özel ütopya olarak
pazarlanıyorlardı. Evan McKenzie’ye göre bu ütopyanın hakim
ideolojisi bireysel çıkarların mutlaklaştırılmasına
dayanmaktaydı. Mülkiyet hakları ve mülk değerleri topluluk
yaşamının odağında yer almaktaydı. Sosyal organizasyonun temeli
homojenlik ve dışlamaydı. Öte yandan bu özel ütopyadaki yaşamı
düzenleyen kurallar liberal demokrasinin normlarıyla uyuşmazlık
içindeydi. Ev sahipleri derneklerinin yetkileri sivil özgürlük
nosyonlarıyla sınırlandırılmamıştı. Kapalı yerleşmelerin
yönetimleri sitedeki yaşama ilişkin çok sert kurallar
koyabilmekteydi. Bazı yerleşmelerde ikamet edebilmek için
çiftlerin belirli yaş aralıkları içinde olmaları zorunluydu,
dışardan gelen misafirlerin ziyaret saatlerine ve sıklığına
ilişkin kısıtlamalar mevcuttu; evde yaşayan çocukların sayısı,
ev hayvanlarının büyüklüğü, evin dış boyasının rengi,
bahçeye ekilecek çiçeklerin cinsi kurallara tabiydi.Yaşlı bir
kadın evinin önündeki arabanın içinde yaşlı erkek arkadaşıyla
öpüştüğü için para cezasına çarptırılmıştı. Tüm
bunlara rağmen kapalı yerleşme sakinleri özgürlük yerine
kuralların ve düzenin egemenliğini baştan kabul etmekteydi.
Paketlenmiş bir yaşam tarzının egemen olduğu bu yerleşmeler
kent ortamı içinde karşılaşılabilecek tesadüfi risklerden,
tehlikelerden, beklenmedik sürprizlerden arındırılmış, güvenlik
bir prestij biçimi haline gelmişti. Site yaşamındaki çoğu şey
önceden kestirilebilir nitelikteydi. Ancak kent sokaklarının
spontane yaşamından, zevklerinden mahrum bir düzenli hayatın, her
şeyin kurallara bağlı olduğu “iyi yönetimin” sonucu can
sıkıntısıydı ve yerleşme yönetimleri sakinlerini eğlendirmek
için temalı parklardaki paketlenmiş eğlenceleri andıran
eğlenceleri, serbest zaman faaliyetlerini organize etmekteydi.
Kapalı yerleşmeler sakinlerine dünyanın birçok yerinde benzer
şekilde tasarlanıp paketlenen “yönetilen mekanlara” özgü
bir yaşam tarzı sunmaktaydı. Hatice Kurtuluş’a göre 1990
sonlarında İstanbul ve Ankara kentlerinin küresel yeni tüketim
kültürüyle bütünleşen ve yeni bir yaşam tarzı arayışı
içinde olan orta ve üst-orta sınıfları, satın alma güçleri ve
tüketim kalıpları birbirine benzeyen insanların yaşadığı
kapalı yerleşmelere yönelmişlerdi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Kapalı
yerleşmeler modern kapitalizmin “ulusal birlik” ideolojisinin
sarsıldığı, cemaatleşme, kabileleşme eğilimlerinin
güçlendiği post modern koşulların ürünüydü. Kapalı
yerleşmelerin reklamlarında homojen bir topluluk, bir tür
mahallelilik ideali öne çıkarılmaktaydı. Ancak mahallelilik
canlı bir kolektif yaşamın var olduğu bir yer üzerinde oluşurken
kapalı yerleşmeler steril, “inorganik, ruhsuz” bir mekan olarak
belirmekteydi. Kapalı yerleşmelerin orta ve üst-orta sınıflardan
gelen bireyci sakinleri kamusal bir alanın özelleştirilmesine
dayalı bir topluluğun hissedarlarıydı ve topluluktaki insanlarla
ortak paydaları tüketim alışkanlıkları, statü ve imaj
temelinde oluşmaktaydı. Hal böyle olunca bu topluluklardaki
insanlar arasındaki ilişkiler, topluluk hayatına katılım asgari
düzeyde kalıyor, insanlar kendilerini içinde yaşadıkları
topluluğa ait hissetmiyor, ortak bir sorumluluk duygusuna sahip bir
topluluk oluşamıyordu. Komşuluk ilişkilerinde standart nezaket
klişelerinin egemen olduğu bu topluluklarda doğal etkileşim
biçimlerinin yerini kodlanmış, nizam içine sokulmuş davranışlar
almıştı. Yönetimin koyduğu, topluluktaki bireyler arasındaki
ilişkileri düzenleyen kurallar komşular arasındaki ihtilafların
minimum düzeyde tutulması yönünde bir baskı oluşturuyordu. Öte
yandan eski mahallelerde kendiliğinden ya da ortak çabayla oluşan
güvenlik kapalı yerleşmelerde yerini yönetimin sağladığı özel
güvenliğe bırakmıştı. Bu yerleşmelerde kimse kendini
komşusunun güvenliğinden sorumlu hissetmiyordu. Düzenliliğin ve
güvenliğin ön plana çıkarıldığı kapalı yerleşmeler aslında
sakinlerinde korku ve güvensizlik duyguları üretmekte, onların
duvarların dışında yer alan “yaşayan dünyaya” karşı bir
paranoya geliştirmesini teşvik etmekteydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Setha
Low, Behind the Gates: Life, Security, and the Pursuit of Happiness
in Fortress America, Routledge, 2004, 288 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Teresa
Caldeira, City of Walls: Crime, Segregation, and Citizenship in Sao
Paulo, University of California Press, 2001, 473 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Mike
Davis, City of Quartz: Excavating the Future in Los Angeles, Verso,
2006, 480 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Der.
Nan Ellin, Architecture of Fear, Princeton Architectural Press, 1997,
320 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Der.
Hatice Kurtuluş, İstanbul’da Kentsel Ayrışma: Mekansal
Dönüşümde Farklı Boyutlar, Bağlam Yayıncılık, 2005, 307 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Edward
J. Blakely and Mary Gail Snyder, Fortress America: Gated Communities
in the United States, Brookings Institution Press, 1999, 208 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Steven
Flusty, Building Paranoia: the Proliferation of Interdictory Space
and the Erosion of Spatial Justice, Ram Distribution, 1994, 60 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Stephen
Graham and Simon Marvin, Splintering Urbanism: Networked
Infrastructures, Technological Mobilities and the Urban Condition,
Routledge, 2001, 512 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Evan
McKenzie, Privatopia: Homeowner Associations and the Rise of
Residential Private Government, Yale University Press, 1996, 245 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Oscar
Newman, Defensible Space: Crime Prevention Through Urban Design, the
Macmillan Co., 1972</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Jane
Jacobs, the Death and Life of Great American Cities, Random House,
2002, 472 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-71316562755614076662019-11-11T09:46:00.000-08:002019-11-11T09:46:01.345-08:00EV YENİLEME, KÜÇÜK TAMİRATLAR VE ANA AKIM KENDİN YAP KÜLTÜRÜ<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">EV
YENİLEME, KÜÇÜK TAMİRATLAR VE ANA AKIM KENDİN YAP KÜLTÜRÜ</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Batı’da
kapitalizm gelişmeye başlamadan önce ev ve çalışma mekanları
birbirinden ayrılmamıştı. Evde/ev çevresinde el emeğine ve
becerisine dayalı işler yapan çiftçiler ve zanaatkarlar
evlerindeki tamiratları ve değişiklikleri bizzat kendileri
yaparlardı. XVIII. yüzyılın ikinci yarısında sanayinin
gelişmeye başlamasıyla birlikte erkekler evden koparak
fabrikalarda çalışmaya başladı, kendi kendine yetmeye dayalı ev
ekonomisi güç kaybetti. Gücünü el becerisinden alan bağımsız
erkek zanaatkar fabrikadaki makine sisteminin işleyişine tabi
vasıfsız işçiye dönüştü. Öte yandan XVIII. yüzyılda sanat
ile zanaat arasındaki ayrım çizgisi daha da belirginlik kazandı,
sanat kamusal alanın hakimi haline gelmeye başlayan –orta
sınıftan- erkeğin uğraşı olarak görülürken zanaat, özellikle
el zanaatları ev yaşamıyla özdeşleştirilen kadına uygun bir
uğraş olarak kuruldu. Clive Edwards “ ‘Home is Where the Art
is’: Women, Handicrafts and Home Improvements 1750-1900” adlı
yazısında ( Journal of Design History, Cilt 19, Sayı 1, 2006)
XVIII. yüzyılda her cinsin farklı becerilere sahip olduğunun
varsayıldığını, duygularla ve basit düşünceyle
özdeşleştirilen kadınlar için amatör uğraşların, yüksek
muhakeme gücüyle özdeşleştirilen erkekler için profesyonel
uğraşların uygun görüldüğünü söyleyecekti. Evi süsleme ve
güzelleştirme rolü verilen kadınlar nakış işliyor, koltuğa
kumaş döşüyor, kurşunu süsleme amacıyla çiçek biçiminde
oyuyor, ipek ya da kağıt üzerine boya yapıyor, yastıklara dantel
dikiyor, kuş tüylerinden, kurutulmuş çiçeklerden, deniz
kabuklarından süs eşyaları yapıyordu. Kadınların yaptığı el
işleri kadınlığın ifadesi olarak görülüyor sanat olarak
değil zanaat olarak sınıflandırılıyordu. Kadınlara uygun
görülen –özellikle de dikkatli ve ayrıntılı bir çalışma
gerektiren- ev zanaatlarının çoğunun kadınlıkla
özdeşleştirilen titiz çalışma, sabır, azim gibi erdemleri
simgelediği varsayılmaktaydı. Örgü örmenin, dikiş dikmenin
kadınlıkla özdeşleştirildiği Viktoryen XIX. yüzyılda ev
zanaatları evde bir tür inziva hayatı yaşayan orta sınıftan
kadınları can sıkıntısından koruyan uğraşlar olarak
görülmekteydi. Öte yandan tutumluluğun öne çıkarıldığı bu
dönemde kadının yaptığı el işleri aileye tasarruf sağlaması
açısından da takdir görmekteydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">XIX.
yüzyılda ABD’de orta sınıftan erkekler evlerinde yenileme ve
tamirat işlerini yapmaya gönüllü değildi, bu tür işler
genellikle belirli bir ücret karşılığında dışarıdan
profesyonellere yaptırılırdı. Steven M. Gelber’in “
Do-It-Yourself: Constructing, Repairing and Maintaining Domestic
Masculinity” adlı yazısında belirttiği gibi (American Quarterly
49.1, 1997) XIX. yüzyılın son döneminde erkekler çekiç ve
testere kullanarak evde küçük tamiratlar yapmaya başladı.
Cinsler arasında kurulmuş işbölümüne uygun olarak kadınlar
erkeğin alanı olarak kabul edilen ahşap işlerine karışmazlar,
dikiş dikerler, mum ve renkli kağıttan dekoratif objeler yaparlar,
buna mukabil erkekler iğne ipliğe ellerini sürmezlerdi. Öte
yandan bu dönemde erkekliğe, erkek kimliğine ilişkin endişeler
artmaya başlamıştı. Sanayileşmeyle birlikte geleneksel
zanaatkarın erkekçe bağımsızlığının ortadan kalkmasının
yanı sıra özellikle beyaz yakalı işçiler yaptıkları işin
onları kibarlaştırdığını, erkekliklerini kaybetmeye
başladıklarını düşünüyorlardı. XIX. yüzyıl sonunda
kadınların da iş hayatına girmesi erkeklerin kaygılarını daha
da arttırmıştı. Fabrikadaki iş erkeğin bireysel kimliği için
temel bir kaynak olmaya devam etmekle birlikte onun kendisini bir
erkek olarak hissetmesi açısından serbest çalışmaya oranla daha
az tam, daha az tatmin edici hale gelmeye başlamıştı. Viktoryen
erkekler yeni bir erkeklik anlayışı oluşturma mecburiyetiyle
karşı karşıya kalmışlardı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ABD’de
XX. yüzyılın başlarında profesyonel erkek zanaatkarlığının,
sanayi öncesine ait bağımsız çalışan erkek imgesinin
varlığını sürdürdüğü banliyölerde eve ilişkin bir erkeklik
gelişmeye başladı. XIX. yüzyılda erkekler evde sadece ufak
çapta tamirat ve bakım işleriyle uğraşır zanaatlarla hiç
ilgilenmezken XX. yüzyılın başlarında The Arts and Crafts
Movement’ın gelişmesiyle birlikte evde bir şeyler inşa etmek
erkeklik repertuarının bir parçası haline geldi. Evin
yenilenmesine yönelik uğraşlar ofisten canlılığını yitirmiş
bir şekilde eve dönen erkeklerin tedirgin zihinlerini sakinleştiren
bir eğlence olarak görülmekteydi. XX. yüzyılın ilk on
yıllarında devlet okullarında el becerilerini geliştirmeye
yönelik dersler verilecekti. Bu süreçte evdeki yenileme ve
tamiratların dışarıdan profesyonel kişilere yaptırılması
yerine evin erkeği tarafından yapılması gitgide yaygınlaştı.
Popular Mechanics gibi dergilerin de etkisiyle ev bir hobi, serbest
zaman nesnesi, meşgale kaynağı haline geldi. 1920’lerin
sonlarında ev tipi elektrikli el aletlerinin yaygınlaşmasıyla
birlikte ev yenileme ve tamiratı erkeğin kendini özdeşleştirdiği,
kimliğini kurduğu bir tatmin ve zevk aracına dönüştü.
1930’lardaki ekonomik kriz döneminde bu uğraşlar hem paradan
tasarruf etmeye yaradı hem de krizin sarstığı erkek kimliğine
destek oldu. Alet kullanmanın kişiyi erkek kıldığı
düşünülmekteydi. Erkeklerin savaşa gittiği ikinci dünya savaşı
döneminde evdeki tamiratları kadınlar üstlendi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Ev
yenileme ve ev tamiratı esas olarak ev sahibi orta sınıftan
erkeğin işiydi. ABD’de 1890-1930 arasında ev sahiplerinin oranı
üç misli artmıştı. XX. yüzyılda yapılan evlerin birçoğu
öncekilerden farklı olarak –kolaylıkla atölyeye
dönüştürülebilecek- bir garaja ya da bodruma sahipti. Zaman
içinde ev banliyölerde yaşayan mülk sahibi erkekler için bir
hobi haline getirilecekti. Kendin yap (Do-It-Yourself, DIY) deyimi
ilk defa 1912’de Suburban Life adlı dergideki bir makalede
kullanıldı. Makale erkekleri evin içinin boyanması için
profesyonel boyacı tutmak yerine bu işi bizzat kendilerinin
yapması için teşvik etmekteydi. 1920’lerin sonlarına
gelindiğinde ev yenileme ve tamirinde kullanılan aletlere ve
ekipmana ilişkin kitlesel ölçekte bir piyasa oluşmuş, yapı
malzemeleri kataloglarında her şeyi bulmak mümkün hale gelmişti.
Öte yandan ev yenileme çabaları ulusal bir boyuta da sahipti.
ABD’de 1934’te çıkarılan Ulusal Konut Kanunu ulusun ev stokunu
modernize ederek krizdeki ekonomiyi canlandırmayı amaçlıyordu. Bu
kanun çerçevesinde evini yenilemek isteyen ev sahiplerine kredi
verilmekteydi. Öte yandan yoksul kesimler için eve ilişkin
tamiratlar zevk için yapılan bir hobi değildi. Paul Atkinson
“Do-It-Yourself: Democracy and Design” adlı yazısında (
Journal of Design History, Cilt 19, Sayı 1, 2006) İngiltere’de
Viktoryen ve Edwardiyen dönemdeki işçi sınıfı için kendin
yap pratiklerinin bir serbest zaman faaliyeti olmaktan ziyade
ekonomik bir zorunluluk olduğunu söyleyecekti. Birinci dünya
savaşından sonra kendin yap faaliyetleri yoksullaşmış İngiliz
orta sınıfları için de bir zorunluluk haline gelmişti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Evle
ilişkili uğraşlar sadece endüstriyel çarkın basıncı altında
sarsıntı geçiren erkek kimliğini verili toplumsal cinsiyet
rolleri çerçevesinde yeniden sağlamlaştırmakla kalmıyor,
kadınları da –onlara uygun görülen kendin yap uğraşları
vasıtasıyla- disiplin altına almayı amaçlıyordu. 1920’lerden
itibaren üretimin ve tüketimin kitlesel hale gelmesi, kadınların
kitleler halinde iş hayatına girmesi, sosyal hayata katılması,
kadın haklarını savunan hareketlerin güçlenmesi patriyarkayı
kaygılandırmaktaydı. Fiona Hackney “ ‘Use Your Hands for
Happiness’: Home Craft and Make-Do-And-Mend in British Women’s
Magazines in the 1920s and 1930s” adlı yazısında (Journal of
Design History, Cilt 19, sayı 1, 2006) İngiltere’de 1920’lerde
ve 1930’larda kadınlara yönelik yayınlanan dergilerde kadınların
kendin yap faaliyetlerinin modern yaşamın aşırılıklarına karşı
ıslah edici bir uğraş olarak gösterildiğini söyleyecekti.
Dergilerdeki yazılarda kadınların el işlerinin yeni
tüketimciliğin kadınlar üzerindeki zararlı etkisini frenlediği,
kadınları iyi yurttaşlar olarak ulusal bir role sahip kıldığı
öne sürülüyordu. El işleri genç kızlar için iyi bir davranış
modeli oluşturmakta, ergenlik dönemindeki kızın henüz
olgunlaşmamış cinselliğini kontrol etmenin ideal bir yolu olarak
belirmekte, “heyecan” için mükemmel bir çıkış noktası
oluşturmaktaydı. Kadınların evde gerçekleştirdiği zanaat
işlerinin bir tür terapi işlevi görerek onların sinir krizi
geçirmelerini engelleyebileceği, aile için bir huzur ve dinlenme
ortamının kurulmasına yardımcı olacağı düşünülmekteydi.
Örgü ören kadın –onaylanmış bir biçim altında- yaratıcı
içgüdülerini hayata geçirmekte özgürdü! </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">İkinci
dünya savaşından sonra hem İngiltere’de hem de ABD’de ev
yenilemeye ve tamiratına yönelik ilgi arttı. 1940’larda
radyolar, 1950’lerde televizyonlar kendin yap programlarını
yayınlamaya başladı. Elektrikli el aletlerinin daha hafif, güvenli
modelleri geliştirildi. ABD’de kendin yap çağı olarak da
adlandırılan, ev sahiplerinin sayısının hızla arttığı
1950’li yıllarda evdeki tamirat işleri banliyölerdeki çekirdek
ailenin erkek reisinin başlıca uğraşlarından biri hale geldi.
Koca, evin garajını ya da bodrumunu bir atölyeye dönüştürmüştü.
Gelber’e göre kendin yap faaliyetleri erkeklerin evin bir bölümünü
atölye olarak kendilerine tahsis etmeleri için bir gerekçe
oluşturuyordu. Matkap ve masa testeresi en popüler aletler
arasındaydı. Boyama, elektrik ve ahşap işleri revaçtaydı.
Kendin yap faaliyetlerinin üstün görünmesinin bir nedeni bunların
bir iş olarak görülmesi, böylece iş etiğinin korunmasıydı.
Evin erkeği bu faaliyetlerle hem tasarruf sağlıyor hem duygusal
olarak tatmin oluyor hem de tembel bir tüketicilikten korunmuş
oluyordu. 1950’lerde handyman ( elinden her iş gelen erkek)
sözcüğü iyi koca olmakla bir arada anılıyordu. Kadınların
kendin yap faaliyetlerine katılımı ise gerekli değil tercihe
bağlı bir şey olarak görülmekte, daha çok bu konularda “esas
oyuncu” olarak lanse edilen kocalarına yardım etme çerçevesinde
ele alınmaktaydı. Eli her işe yatkın kocalarının estetik
rehberi olarak görülen kadınlar 1950’lerin kendin yap
dergilerinin kapaklarında kocalarının gerçekleştirdikleri
işleri hayranlıkla seyreder halde resmedilirlerdi. Toplumsal
cinsiyet rolleri temelinde sınıflandırılan kendin yap
faaliyetleri arasında kadınlara düşen işler daha çok evin
dekorasyonuyla ve yüzeylerin bakımıyla ilgiliydi. Ruth McElroy
“Labouring at Leisure: Aspects of Lifestyle and the Rise of Home
Improvement adlı yazısında (Our House’ın içinde) İngiltere’de
1950’lerdeki kendin yap dergilerinde erkeklerin evde yeni projeler
başlatan vasıflı emeğe sahip kişiler olarak resmedilirken, daha
çok estetik roller verilen kadınların boyaların rengini seçen,
kumaşları hazırlayan istekli yardımcılar olarak temsil
edildiğini söyleyecekti. Bu dergilerde kadınlar yerdeki yeni
döşenmiş çinileri parlatırken ya da yeni yapılmış trabzanları
boyarken görülüyorlardı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ABD’de
de durum farklı değildi. Carolyn M. Goldstein’a göre 1950’lerde
el aletleri imalatçılarının pazarlama kampanyaları kadınlardan
farklı olarak erkeklerin doğal olarak inşa etmeye yatkın olduğu
mesajını veriyordu. Erkeklik teknik yetenekle bir arada anılmakta,
kendin yapçıların erkek oldukları varsayılmakta, kadınların
teknik konulara yatkın olmadığı düşünülmekteydi. Kadınlar
elektrikli el aletlerini çok sınırlı bir biçimler altında
-genellikle yüzeyleri ovma ya da parlatma amacıyla- kullanırken
resmediliyordu. Reklamlarda, dergilerde kadınlar yerlerin bakımını
yaparken, pencere süslemelerini boyarken, mobilyaları parlatırken
görülüyor ama bir şeyleri fiziki olarak inşa ederken
görülmüyordu. 1953 yılında Popular Mechanics dergisinin
kapağındaki kadın mutfağa doğru hamle ederken erkek atölyesine
doğru gitmekteydi. Kadının görevi dekorasyon ve evdeki yüzeylerin
bakımıyla sınırlıydı. Reklamlar kadınların bu tür bakım
işlemlerine yönelik dikkat ve titizliğinin onların evi temiz
tutmalarıyla ilgili -sosyal olarak öngörülen- görevlerinden
kaynaklandığını ima ediyorlardı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ABD’de
1950’lerde kendin yap ürünlerini tanıtan reklamların hedef
kitlesi yeni evli çiftler ve çekirdek ailelerdi.. Reklamlara göre
önce evlilik arkasından da evin yenilenmesi geliyor, tüm aile
kendin yap faaliyetlerine katılıyordu. İngiltere’de de benzer
bir durum söz konusuydu. McElroy’a göre kendin yap faaliyetleri
modern evli çiftin birlikte olma tarzı olarak öne çıkarılıyordu.
1950’lerin dergileri ev yenileme faaliyetlerine el birliğiyle
katılan çekirdek aile bireylerinin idealleştirilmiş temsillerini
sunmaktaydı. İkinci dünya savaşı sonrası dönemde serbest zaman
süresi artmış, ücretli çalıştıkları işlerde el becerilerini
kullanamayan ev sahibi erkekler kendi cinslerine özgü gördükleri
becerilerini ortaya koymak üzere kendin yap faaliyetlerine
girişmişlerdi. Ev yenileme faaliyetleri genellikle ulusal çapta
bir yenilenmeyle, sağlam bir ekonomiyle, ailenin geleceği için
yapılan yatırımla birlikte anılıyordu ve eril değerlerle
bağlantılıydı. Evin ve ulusun inşası erkeğin göreviydi ve
erkek tüm ailenin kendin yap faaliyetlerinin örgütleyicisiydi!
ABD’de soğuk savaş atmosferinin hakim olduğu 1950’lerde
hükümetin- sivil savunmaya yönelik olarak- her evde muhtemel bir
nükleer savaş sonrası oluşabilecek radyoaktif serpintiye karşı
bir sığınak yapılmasını teşvik etmek üzere bir kampanya
başlatması ev yenileme çabalarını erkekliğin, milliyetçiliğin
ve militarizmin değerleriyle kaynaştıracaktı. Sarah A. Lichtman
“Do-It-Yourself Security: Safety, Gender and Home Fallout Shelter
in Cold War America” adlı yazısında (Journal of Design History,
Cilt 19, sayı 1, 2006) hükümetin kampanyasının nükleer saldırı
ihtimaline karşı Amerikalıların evlerini güvenliğin ve
milliyetçiliğin terimleriyle tanımlamasını teşvik ettiğini
söyleyecekti. Baba, “düşmana karşı” evinde sığınak inşa
ederek oğluna örnek oluyor, dergilerdeki fotoğraflarda baba oğul
birlikte sığınak inşa ederken görülüyordu. Böylece toplumsal
olarak cinsiyetlendirilmiş bir faaliyet aracılığıyla oğlun
gençlik enerjisi için bir çıkış noktası yaratılıyor, oğul
aynı zamanda suça bulaşma ve eşcinsellik tehlikesinden de
korunmuş oluyordu! Evin reisinin, çalıştığı fabrikanın
bürokratik işleyişine mutlak tabiyetinin yol açtığı “erkeklik
krizi” bu şekilde onarılıyor, aile reisi sığınak inşa
ederken eskinin kendi emeği üzerinde kontrole sahip, güçlü,
bağımsız erkek zanaatkar ideali yeniden beliriyor, “zayıf
cinsi” ve çocuklarını korumak için sığınak inşa etmeye
girişen evin reisi erkek kimliğini sağlamlaştırıyordu. Sığınağa
ilişkin olarak kadına düşen görev ise buraya konulacak erzağı
düzenlemek, kontrol etmekti. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">1970’lerden
sonra kendin yap faaliyetlerinde kullanılan bir çok parçanın
piyasada hazır halde satılmasıyla birlikte bu tür işlerde teknik
bilgi ve becerinin payı giderek azaldı, parçaları monte etme ve
tamamlama öne çıktı. Kendin yap faaliyetleri giderek büyüyen
ev sahibi orta sınıflar için ekonomik bir zorunluluk olmaktan
çıkıp statüyü, kimliği, bireyselliği kurmanın bir aracı
haline geldi. Gündelik yaşamın gitgide estetikleştirilmesiyle
birlikte ev yenileme faaliyetleri yaşam tarzı tercihlerini
yansıtmaya başladı. İkinci dalga feminizmin de etkisiyle
kadınlara yönelik kendin yap el kitaplarının sayısı arttı,
dergilerin kapaklarında, reklamlarda elektrikli el aletleriyle
evlerini yenileyen kadınların fotoğrafları yayınlandı.
1990’larda kendin yap piyasası konut sektörünün gelişmesinin
ve ev yenilemeyi konu alan prime-time televizyon programlarının da
etkisiyle hızla büyüdü. Steve Spittle “ Producing TV,
Consuming TV” adlı yazısında (Changing Consumer’ın içinde)
İngiltere’de televizyonun piyasayı temel alan yaşam tarzlarının,
tüketim pratiklerinin promosyonuna yönelik bir yer haline geldiğini
söyleyecekti. Changing Rooms gibi televizyon programlarıyla
birlikte kendin yap faaliyetlerinde artık işlevsellikten
uzaklaşılıyor, modaya, estetik farkındalığa dayalı bir ev
dekorasyonuna yönelik ilgi artıyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modern
toplumda ev yenileme faaliyetlerinde tamiratın payı yüksekti.
1970’ler sonrasının- metaların kullanım süresinin azaldığı-
post modern toplumunda ise eskiyen, kırılan, bozulan şeyleri
yeni, dönemin trendine uygun, “in” olanlarıyla değiştirmek
ucuz ve kolay bir yöntem olarak belirdi. El aletlerini kiralayan
şirketlerin kurulmasıyla birlikte evde bir atölyeye sahip olmak
bir gereklilik olmaktan çıktı. Zanaatların bir yaşam tarzı
pratiği olarak popülerlik kazandığı post modern toplumda
meraklılar için çeşitli zanaat dallarına yönelik atölyeler,
kurslar açıldı. Oligopolistik bir piyasa oluşturan hiper yapı
marketleri , kendin yap mağazaları geniş bir müşteri kitlesine
hitap etmeye başladı. Lego kültürünün güçlenmesiyle birlikte
eşyaların parçalarını birleştirme, kurulum işlemleri ön plana
çıktı. Kendin yap kataloglarına bakarak yaşam tarzı oluşturmak
mümkün hale geldi! Eskiden bir elite hitap eden tasarım post
modernlikte demokratikleşerek yüzünü kitlelere dönmüştü! Ucuz
kendin yap ürünleri satan IKEA’nın katalogunun toplam baskı
adedi İncil’inkinden fazlaydı. IKEA’da eşya ve mobilyalar
mağazada demonte halde doğrudan müşteriye teslim ediliyor, yassı
kutularda paketlenerek müşterinin bunları kolaylıkla evine
götürmesine imkan sağlanıyordu. Kutuların içinde eşyanın evde
nasıl monte edileceğine dair detaylı talimatlar ve vida vb.
parçalar mevcuttu. İşçilikten ve nakliyeden tasarruf ettiği için
IKEA’nın sattığı ürünler ucuzdu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modern
toplumdaki kendin yap faaliyetleri ulusal-kamusal bir yenilenme
çabasının bir parçası olarak belirirken post modern toplumda bu
faaliyetler kamusal alanın hızla gerilemesi ve ev merkezli bir
yaşam tarzının güçlenmesiyle birlikte bir değişim geçirdi.
Buck Clifford Rosenberg’in “Scandinavian Dreams: DIY,
Democratisation and IKEA” adlı yazısında söylediği gibi
günümüzün neo-liberal toplumunda sosyal refah devletinin kamusal
alandan çekilmesiyle birlikte daha önce resmi kurumlardaki
görevlilerin verdiği bir çok hizmet bu kez yurttaşların sırtına
yıkılmıştı. Devletin yanı sıra şirketler de bir çok işi
ücret vererek çalışanlarına yaptırmaktansa müşterilere
yaptırma yolunu seçmişlerdi. IKEA neo-liberal toplumda self-servis
benzin istasyonları, ATM makineleri, telefon ve internet bankacılığı
ve bir çok başka alanda yaygınlaşan kendin yap kültürünün bir
parçasıydı. IKEA’nın evde monte edilen ürünleri, kamusal
alanı bireylere yaşamlarını sürdürmeleri için bir araya
getirmeleri gereken ham maddeler sunulan bir alan olarak gören
neo-liberal sistemin bir simgesiydi. Kamusal alanın gerilemesi ve
kendine yeterliliğe dayalı bir bireycilik anlayışının öne
çıkarılmasıyla birlikte ev yeni yaşam tarzı kültürünün
oluşmasında önemli bir merkeze dönüştürülmüş, bireylerin
kendi elleriyle monte ettikleri eşyalar bir kimlik deneyimini
yansıtır hale gelmişti. Kendin yap kültürü bireyin kendi
kişiliğini kurmada aktif ve oyuncul bir rol icra etmesini mümkün
kılmaktaydı. İç dekorasyon yerini iç tasarıma bırakmış,
montajın bireyselleştirmesi sayesinde tasarım herkesin
yapabileceği bir şey haline gelmişti. IKEA’ nın kitlesel
ölçekte üretilen ürünleri tüketicilerin montaj faaliyetleri
vasıtasıyla bireyselleştirilmekte, kişiler eş zamanlı bir
şekilde- ve paradoksal olarak- kendilerini hem küresel tüketim
toplumundan ayırmakta hem de bu topluma eklemlemekteydi. Öte yandan
toplumda kendin yap kültürünün yaygınlaşması sakatlar,
gerekli becerilere sahip olmayanlar ve yaşlılar için bir tehlike
oluşturmaktaydı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modern
toplumdaki birey tek, üniter, kalıcı, esnek olmayan bir kimliğe
sahipti. Post modern toplumda ise akışkan, parçalı, çoklu
kimlikler öne çıktı. IKEA farklı montajlarla farklı evsel
kimliklere imkan veriyor gibi görünse de IKEA’dan döşenmiş
evlerin tümü birbirine benzemekteydi. John Hartley’e göre
günümüzde yeni kimlikler oradan buradan satın alınmış,
aşırılmış parçaların bir araya getirilmesinden oluşmaktaydı.
Kendin yapa dayalı yurttaşlık modelinde bireyler belirli bir
kimliği değiştirebiliyorlar, kimlikler repertuarına rahatlıkla
girip çıkabiliyorlardı. Televizyon kendin yapa dayalı kimlikler
için yeni zeminler sunmaktaydı. Kendin yap yurttaşlığı kimliğin
yerini kamusal alan olarak değil medya alanı olarak belirleyen
bağlamsızlaştırılmış anlamlar ağı üzerine kuruluydu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Carolyn
M. Goldstein, Do It Yourself: Home Improvement in 20th-Century
America, Princeton Architectural Press, 1998, 120 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Der.
Gerry Smyth and Jo Croft, Our House: The Representation of Domestic
Space in Modern Culture, Editions Rodopi BV, 2006, 268 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Der.
Steven Miles, Alison Anderson and Kevin Meethan, Changing Consumer:
Markets and Meanings, Routledge, 2002, 174 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">John
Hartley, Uses of Television, Routledge, 1999, 246 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-16440548496710862192019-11-04T10:09:00.000-08:002019-11-04T10:09:23.255-08:00İDAM<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">İDAM</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Batıda
XVII. ve XVIII. yüzyıllarda idamlar halka açık olarak
gerçekleşiyordu. Halka açık idamlar bazı ilksel topluluklarda
görülen, günah keçisi ilan edilen kişinin topluca linç
edilmesinden farklı olarak monarkın, onun hukukunun verdiği ölüm
cezasının, onun resmi görevlileri tarafından infaz edilmesi
biçiminde gerçekleşiyordu. Dwight Conquergood’ un “Lethal
Theatre: Performance, Punishment, and the Death Penalty” adlı
yazısında belirttiği gibi (Theatre Journal, 54.3, 2002) devlet,
insanların kurban edildiği korku veren ritüeller olan idamlar
aracılığıyla şiddet üzerindeki tekelini ve mutlak iktidarını
dramatize etmekteydi. İdam halkın adaletin gerçekleştiğini
bizzat gözleriyle görmesi için gerçekleştirilen bir gösteriydi.
Adalet sahnede gerçekleşen bir performanstı, önemli olan
ritüeldi, gösterişti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">XVII.
ve XVIII. yüzyılda ABD’de püriten New England’da halka açık
idamlar insanların kitleler halinde katıldığı gösterilerdi.
Başka herhangi bir amaçla bir araya gelen insan sayısı idamı
izlemeye gelen kitlenin sayısının çok gerisinde kalıyordu. İdam
edilecek kişi hapisten alınıp kiliseye götürülür, idam
vaazından sonra darağacına doğru toplu yürüyüş başlardı.
İdam izleyicisi kitle idam mahkumuyla arasına mesafeli bir
muhakeme koyan bir kitle değildi; idam mahkumunu da kendisi gibi bir
günahkar olarak görüyor, kendini onunla özdeşleştiriyor, idam
performansının angaje bir şahidi olarak görüyordu. İdam
mahkumu, yanlış bir şey yapmış olsa da aynı manevi cemaatin bir
üyesiydi ve idam öncesi nasıl nedamet getirip Tanrıya sığınıyorsa
izleyici cemaat de nedamet getirme ihtiyacı içindeydi. Richard J.
Evans’a göre hem halk hem de yönetici sınıf halka açık idam
gösterilerini manevi bir nedamet getirme ve cezalandırma biçimi
olarak görmekteydi. İdam dinsel bir çerçevede nedametin, günah
çıkarmanın ve inanca doğru dönüşümün hayati öneme sahip
olduğu bir seremoniydi. İdam gösterileri cemaatsel dayanışmanın
, yeniden bir araya gelmenin, günahlardan kurtulma çabasının
ifade bulduğu yerlerdi. İdam edilen kişinin kanı iyileştirici
vasfa sahip bir ilaç olarak görülürdü.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Foucault’nun
dikkat çektiği gibi, halka açık idamlar iktidarın kendini
gösterdiği bir seremoniydi. İdam gösterisinde halkın orada
mevcut bulunması istenmekteydi. İdam bir yandan halka ibret olması
için seyrettirilirken, öte yandan iktidar bu gösteri aracılığıyla
öfkesini idam mahkumunun üzerine kusarak izleyici halkta korku
yaratıyordu. Halk hem idama şahit olmalı, hem ondan korkmalı,
hem verilen cezanın garantörü olmalı, hem de idama bir ölçüde
iştirak etmeliydi. Halk idam edilen kişinin kim olduğunu, onun
yüzünü görmek istiyor, göremediğinde protestoda bulunuyordu.
1792’de Paris’te giyotinle ilk kez idam gerçekleştirildiğinde
izleyiciler idam yerini iyi göremedikleri için yakınmaya
başlamış, “bize darağacımızı geri verin” sloganı
atılmaya başlanmıştı. Halka açık idamlarda idam mahkumu
darağacına kafile halinde götürülüyor, teşhir ediliyor,
kalabalığın aşağılamalarına, küfürlerine, bazen de
saldırılarına maruz kalıyordu. Kralın öcünün yanında yer
alması için halkın öcüne, intikamına davetiye çıkarılmaktaydı.
Bununla birlikte halkın hıncının, öcünün mevcudiyeti esas
değildi, ne de kral halkın öcünü kendi tarzında ifade etmek
zorundaydı. Önemli olan halkın krala idam konusunda desteğini
sunması, darağacı hizmetini yerine getirmesiydi. İdam gösterisi
sırasında halk bazen idam mahkumunun kuklasını yerlerde
sürükledikten sonra onun kafasını kesiyordu. Ancak halkın idam
mahkumuna yönelik tepkilerine karşı iktidarın gösterdiği
toleransın sınırları vardı. İdam mahkumu hem bir hedef hem de
bir örnek olarak kalabalığın saldırılarından korunmalıydı.
Suçlu hem vaat edilmiş hem de yasaklanmış bir “kurbandı”.
Kral kalabalığı idam gösterisine çağırıyor ve halkın
kendisine olan sadakatinin bir göstergesi olarak kabul ettiği
şiddet edimlerine -kısa bir süre için- müsamaha gösteriyordu
ama bu edimler kralın kendi ayrıcalıkları tarafından katı bir
şekilde sınırlandırılmıştı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Halkın
idam gösterisine katılımı her zaman onaylayıcı bir biçime
sahip değildi. Foucault’nun söylediği gibi halk bazen haksız
bulduğu idamlara karşı çıkıp idam mahkumunu destekleyen
sloganlar atıyor, idamın gerçekleşmesini engelliyor, idam
mahkumunu celladın ellerinden kurtarıyor, zora başvurarak idam
mahkumu için af çıkarılmasını sağlıyordu. Halkın darağacının
etrafında toplanmasının bir amacı da idam mahkumunun hakimlere,
kanunlara, yönetime, dine sövüp saymasını işitmekti. İdam
gösterisi bazen toplumsal kuralların ihlal edildiği, yasanın ve
cezanın ortadan kalktığı, otoriteyle alay edildiği, idam
mahkumunun kahramana dönüştüğü bir tür karnavala
dönüşmekteydi. XVIII. yüzyılda idam gösterileri toplumsal
kargaşalara dönüşme potansiyeline sahipti. Cezaların suçlunun
sınıfsal konumuna göre değişmesi halkta tepki uyandırıyordu.
Zengin biri işlediği takdirde hafif bir cezayla kurtulabileceği
bir suçtan yoksul biri idama mahkum edilince halk rahatsız
olmaktaydı. Gündelik yaşam içindeki -halkın ciddi suçlar
olarak görmediği- küçük suçlara çok ağır cezalar verilmesi
halkı geriyordu. İdam mahkumlarının –bir kısmı pişmanlık
belirten, çoğu kurgusal olan -son sözleri, konuşmaları, yaşam
öyküleri daha sonra yazılı olarak basılıp satılmaktaydı.
Ancak iktidarın halka ibret olur diye teşvik ettiği bu metinler
idam edilenin ününün yayılmasına, onun neredeyse bir halk
kahramanı haline gelmesine yol açabiliyordu. Halk idam edilenlerin
işlediği küçük suçlarda kendi gündelik hayatında
gerçekleştirdiği küçük kanunsuzlukların, mücadelelerin
izlerini buluyor, bu metinlere canlı bir ilgi gösteriyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">İdam
günlerinde bir illegallik ortamı oluşmaktaydı. İş hayatı
duruyor, meyhaneler dolup taşıyor, yankesicilik olayları artıyor,
kavgalar çıkıyor, cellada ve askerlere küfredilip taş atılıyor,
mahkumu kurtarmaya teşebbüs ediliyordu. Halk serserilik, sahte
dilencilik vb. küçük suçlardan dolayı mahkum edilenlerle
dayanışma içine giriyor, polisin arama çabalarına direniyor,
muhbirlerin peşine düşüyor, polis müfettişlerine saldırıyordu.
İdamlar gittikçe halkı korkutucu, caydırıcı özelliklerini
kaybetmeye başlamıştı. 1775’teki isyanlardan sonra Paris’te
gerçekleştirilen idamlarda halkla darağacı arasına iki sıra
asker dizilmişti. Birinci sıradaki askerlerin yüzü darağacına
dönüktü. İkinci sıradaki askerlerin silahları ise saldırı
ihtimaline karşı kalabalığa doğru çevrilmişti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">XVII.
ve XVIII. yüzyıllarda suçlular, idam mahkumları kamuya açık bir
biçimde ağır işkencelerden geçiriliyordu. Gatrell’e göre halk
acı çeken mahkumlarla bir empati ilişkisi içindeydi. Yönetici
elit ise acıya ve ölümün bedensel hakikatine sırtını dönmüştü.
XVIII. yüzyılın sonlarına doğru halka açık işkenceler
azalmaya başladı. Foucault’nun dile getirdiği gibi 1792’de
giyotinin kullanılmaya başlanmasıyla birlikte, her idam mahkumu
için aynı, eşit ölüm gerçekleşmeye başladı. Hukukla/cellatla
suçlunun bedeni arasındaki temas bir ana indirgendi. Hukukun
soyutluğuna sahip giyotin sanki yasayı acı çekme yetisine sahip
gerçek bir bedene değil, hukuki bir özneye uygular gibiydi. Süreç
içinde idam cezası kapsamına giren suçların sayısı azaltıldı.
XIX. yüzyılın ilk döneminde giyotin vasıtasıyla
gerçekleştirilen halka açık idamlar devam etmekle birlikte,
zamanla, yönetici elit idamları halkın gözünden gizlemeye
yöneldi. İdam mahkumları üstü kapalı araçlarla giyotine
götürülmeye başlandı, idamlar daha önceden bildirilmeyen
zamanlarda, çok kısa sürecek bir biçimde gerçekleşmeye başladı.
1830’lu yılların sonunda giyotin hapishanenin içine
yerleştirildi ve askerler hapishaneye giden yolları keserek halkın
idamı seyretmesini engelledi. (Fransa’da son halka açık idam
1939’da giyotinle gerçekleştirildi.) Foucault’nun belirttiği
gibi artık kralın şiddetiyle halkın şiddetinin karşı karşıya
gelmesi istenmemekteydi. Kralın öç alması yerine cezai adaletin
merasimsiz cezalandırması daha uygun görülüyordu. Gatrell’in
söylediği gibi 1770-1830 arası çok sert ceza yasalarının mevcut
olduğu İngiltere’de 1830’lu yıllarla birlikte halka açık
idamların sayısı azaldı, daha önce bir çok suça idam cezası
verilirken bu kez idam cezası cinayet vakalarıyla sınırlandı,
cezalar rasyonelleştirildi, halka açık işkenceler azaldı.
1868’de halka açık idamlar sona erdi. Bu gelişmeler yönetici
elitin yeni toplumsal kontrol araçlarına yönelmesiyle ilişkiliydi.
Artık darağacı gösterilerinin sık sık tekrarlanmasının halka
öğreteceği dersin devlete olan yararı azalmış, hatta zararı
artmaya başlamıştı. Darağacının etrafında toplanan kalabalığa
kuşkuyla, korkuyla bakmaya başlayan devlet bundan böyle kirli
işlerini gözden ırak bir şekilde yapmaya yönelecekti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Halka
açık idamlara son verilmesi burjuva hümanizminin bir sonucu
değildi. Orta sınıf, toplumun çoğunluğunu oluşturan işçileri,
yoksulları bir pislik olarak görüyordu. XIX. yüzyıla kadar
suçlu, halkın bir parçası olarak belirirken bu yüzyılda suçlu
egemen söylem tarafından öteki olarak kurularak halktan
uzaklaştırıldı, hapishane kurumu içine kapatıldı. Louis
Masur’un dikkat çektiği gibi ABD’de 1830’larda orta sınıflar
kamusal alanların halka açık idamlar sırasında başıbozuk
kalabalıklar tarafından doldurulmasından ürküyorlardı. Sosyal
bilimciler ve psikologlar idam gösterisinin halktaki en alçaltıcı
arzu ve heveslere hitap ettiğini, halkı vahşileştirdiğini, suça,
şiddete, tahripkarlığa teşvik ettiğini düşünüyorlardı.
Ölüm umuma ait, kamusal bir olay olarak değil, bireysel özel bir
olay olarak algılanmaya başlanmıştı. Kamuya kapalı idamlar alt
sınıfların –muhtemelen onlardan biri olan- mahkumun idamını
seyretmesini, onların iktidara yöneltecekleri tepkileri, isyan
havasını engellemeyi amaçlamaktaydı. Yoksulların toplanma yeri
idam alanı değil, kışla, okul vb. disiplin mekanları olmalıydı!
ABD’de 1840’ların ortalarında bir çok eyalette kamuya açık
idamlar son buldu. (ABD’de kamuya açık son idam 1936’da
gerçekleşti). İdamlar hapishane içinde, aralarında kadın
bulunmayan, az sayıda “saygıdeğer” şahidin huzurunda
gerçekleşiyordu. XIX. yüzyılda, ölümü göz önünden
uzaklaştırmaya çalışan, mezarlıkları şehir dışına taşıyan,
ev içinde akrabalarla, dostlarla, mahalleden komşularla çevrili
halde gerçekleşen ölümü, içinde yalnız ölünen steril hastane
odalarına transfer eden modernlik idamı da toplumun gözünün
önünden uzaklaştırmış, onu teknik, bürokratik, “nötr” bir
prosedüre tabi kılmıştı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">XVII.
ve XVIII. yüzyıllarda darağacında gerçekleştirilen idamlarda
idam mahkumunun ailesi cellada idamı fazla acı vermeyecek bir
biçimde gerçekleştirmesi için para verirdi. Öte yandan “uygarlık
süreci” “acı çekmeden idam edilmeyi” gerçekleştirmeyi
amaçlayan bir süreç olarak görünmekteydi. Daha önceki
yüzyıllarda benzerleri yapılmış olan giyotinin modern biçimi
Fransız Devrimci Ulusal Meclis üyesi doktor Guillotin tarafından
icat edildi ve 1792’de tek resmi idam makinesi olarak giyotinin
seri üretimine geçildi. Giyotin “acısız idamı” mümkün
kıldığı gerekçesiyle “insani” bir buluş olarak
görülmekteydi. Tüm idam mahkumlarını standart bir biçimde “aynı
ölüme” maruz bıraktığı için “eşitlikçi” bir icat
olarak değerlendiriliyordu. Ancak giyotin sınıfsal eşitsizliği
engelleyemiyordu! 1792-1794 arasında giyotinle idam edilen yaklaşık
on sekiz bin kişi içinde baldırı çıplakların sayısı
soyluların sayısının üç katıydı. (Giyotin Fransa’da en son
1977’de kullanıldı). İngiltere’de ise ipe asarak
gerçekleştirilen idamlarda ölüm uzun sürüyordu. XIX. yüzyılın
ikinci yarısında boynun kırılarak ani ölümün gerçekleşmesi
için “uzun düşüş” denilen bir yöntem geliştirildi. Boynuna
ilmek geçirilen idam mahkumunun ayağının altındaki kapak
açılarak mahkumun belli bir mesafe boyunca düşmesi sağlanıyor,
sonra idam ipinin aniden yukarı doğru çekilmesi sonucu boyun
kırılıyordu. Ancak bazı durumlarda mahkumun kafası kopmakta,
bazen de mahkum hemen ölmeyip can çekişmekteydi. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">XIX.
yüzyıl modernliğinin keşfettiği “en gelişkin” idam aracı
elektrikli sandalye idi. Amerikalı mucit ve iş adamı Thomas
Edison’un şirketi 1882’de doğrudan akımla New York’u
aydınlatmaktaydı. Edison’un en büyük rakibi George Westinghouse
ise alternatif akımla Buffalo’yu aydınlatıyordu. Richard
Moran’ın belirttiği gibi 1888’e gelindiğinde alternatif akımın
üstünlüğü kabul edilmeye başlanmış, Edison’un şirketinin
pazar payı düşmeye başlamıştı. Edison alternatif akımın
kullanımının çok tehlikeli olduğu yolunda söylentiler yayarak
kamuoyunu etkilemeye çalışıyordu. 1890’da ABD’de ilk defa
elektrikli sandalyeyle gerçekleşecek idam için Edison mucit olarak
nüfuzunu kullanarak New York hapishanesinin elektrikli sandalye için
alternatif akımla çalışan Westinghouse jeneratörü almasını
sağladı. Kendi jeneratörüyle gerçekleşecek idamın kamuoyunu
olumsuz etkileyeceğinden korkan Westinghouse elektrikli sandalyeyle
idama mahkum olan William Kemmler’ın idamını engellemek için
avukatlar tuttuysa da başarılı olamadı. 1890’da elektrikli
sandalyeye bağlı Kemmler’a on yedi saniye boyunca elektrik
verildi. Ancak Kemler ölmedi, şiddetli kasılmalarla sarsılan,
bir çok yeri kanayan bedeninden dumanlar yükseliyordu. İkinci kez
verilen elektrik akımı yetmiş iki saniye sürdü, odayı yanık et
kokusu kapladı. Kemmler’ın içten içe yanan, kömürleşmiş
bedeninden çıkan dumanlar son bulduktan sonra öldüğü ilan
edildi. İnfaz sırasında bazı şahitler bayıldı, bazıları da
idam odasından kaçtı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Elektrikli
sandalyenin tarihinde “beceriksizlikle malul” tek idam
Kemmler’ınki değildi. 1893’ta elektrikli sandalyeye bağlanan
William Taylor’a verilen ilk akım sonucu aşırı kasılan
ayakları bağlı olduğu kayışları kopararak kurtuldu. Hala
yaşayan Taylor’a ikinci kez elektrik verildiğinde bu kez
jeneratör’ün bozulduğu anlaşıldı. Bunun üzerine elektrikli
sandalyeden çıkarılan Taylor’ın bedeni bir karyolanın üzerine
konuldu ve jeneratör tamir edilene kadar canlı kalması için
kendisine morfin ve kloroform verildi. Bir saat dokuz dakika sonra
tekrar elektrikli sandalyeye bağlanan Taylor’a yeniden elektrik
verilerek öldürüldü. Modernliğin elektriğe “ölümcül bir
resmiyet bahşettiği” tek örnek Taylor değildi. 1903’te Fred
Van Wormer elektrikli sandalyede idam edildi. Ancak Wormer’in
bedeni otopsi odasına vardığında yeniden nefes almaya başladı.
Bunun üzerine evine gitmiş olan cellat geri çağrıldı. Cellat
geldiğinde Wormer ölmüştü. Buna rağmen Wormer’in ölü bedeni
yeniden elektrikli sandalyeye bağlandı ve otuz saniye boyunca bin
yedi yüz volt akım verildi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Öldürme
teknolojileri konusunda uzmanlaşmış ABD’de ilk gaz odasında
idam 1924’te gerçekleşti.(Gaz odasında -2006 yılı
itibarıyla-son idam 1999’da gerçekleşti). Naziler ise 1930’larda
ve 1940’larda gaz odalarında Yahudileri, sakatları, çingeneleri
toplu olarak idam edeceklerdi. ABD’de bir yandan idamlar steril,
bürokratik, yüksek teknolojiye dayalı bir prosedür çerçevesinde
gerçekleşirken öte yandan devlet siyahlara karşı uygulanan
linçlere müsamahakar davranıyordu. ABD’de XIX. yüzyılda iç
savaştan sonra ve XX. yüzyılın ilk on yıllarında
gerçekleştirilen linçlere zaman zaman polisler ve resmi yetkililer
de katılmakta, beyaz linççiler devlet yetkilileri tarafından
korunmaktaydı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">İkinci
Dünya Savaşından sonra, Holocaust’a karşı oluşan tepkilerin
de etkisiyle ABD’de gerçekleşen idamların sayısı azaldı.
1949’da Batı Almanya’da ölüm cezası kaldırıldı.
1970’lerden itibaren süreç içinde Avrupa ülkelerinde idam
cezası kalktı. ABD’de idam cezası 1976’da yeniden yürürlüğe
kondu. İdamlar farklı eyaletlerde elektrikli sandalye, gaz odası
ya da zehirli iğne yoluyla gerçekleştirilmekteydi. 1980’den
sonra elektrikli sandalyeye bağlı idam mahkumlarının infaz
sırasında başları, bedenleri defalarca alevler içinde kaldı.
Bazen mahkumların gözleri yuvalarından dışarı fırlıyor, bazen
de mahkum elektrikli sandalyeye işiyor ya da dışkısını
yapıyordu. Kimi zaman mahkumun ölmesi ilk akımın verilmesinden on
dokuz dakika sonra gerçekleşiyordu. Gaz odasında idamda ise
mahkum-bazen 6-7 dakika boyunca- şiddetli bir şekilde sarsılıyor,
çırpınıyor, ağzından köpükler çıkıyordu. 1983’te Jimmy
Lee Gray’in idamında odaya gaz verilmesinden sekiz dakika sonra
yetkililer temizlemek için odaya girdiklerinde Gray hala yaşıyor,
nefes almaya çalışıyordu. Son dönemde ABD’de yaygın olarak
başvurulan ve acısız ölüm yöntemi olarak sunulan zehirli iğne
kullanımında da durum çok farklı değildi. 1987’de Eliot Rod
Johnson’un göçmüş damarları yüzünden infazın tamamlanması
yaklaşık bir saat sürdü. 1988’de Raymond Landry’ye batırılan
şırınga damardan dışarı fırladı, ölümcül kimyasallar oda
boyunca şahitlerin tarafına doğru fışkırdı. 1992’de Rickey
Ray Rector’a iğne yapmaya çalışan tıp ekibi uygun damar bulmak
için elli dakikadan fazla uğraştı, mahkumla aralarına perde
çekilen şahitler Rector’un iniltilerini dinledi. 1992’de Robyn
Lee Parks iğne vurulduktan sonra on bir dakika boyunca güçlükle
solumaya devam etti ve şiddetli bir şekilde öğürdü. 1997’de
Michael Eugene Elkins’e iğne yapılırken uygun bir damar
bulunması için bir saate yakın uğraşıldı. Joan M. LeGraw ve
Michael A. Grodin’in “Health Professionals and Lethal Injection
Execution in the United States” adlı yazılarında dikkat
çektikleri gibi (Human Rights Quarterly, 24.2, 2002) zehirli iğneyle
idamla amaçlanan, mahkumun acı duymadan uyutulduğu yanılsamasını
yaratmaktı. Jürilerin bu yöntemin “insani” olduğuna inanması
durumunda idam cezası kararını vermeleri daha olasıydı. Zehirli
iğneyle idam tıp ahlakına aykırıydı. Tıbbi bilgi ve beceri
adli cinayeti acı vermeyen bir klinik ehliyet ve insaniyet
görüntüsüyle kuşatıyor ve bu da zehirli iğne yoluyla
gerçekleşen idamları anayasal soruşturmalara ve kamuoyundan
gelecek saldırılara karşı koruyordu. Tıbbi personelin idamlara
iştirak etmesi ve acısız ölüm söylencesi bu açık vahşet
karşısında toplumun duyabileceği suçluluk duygusunu
hafifletmekteydi. Conquergood’a göre zehirli iğneyle idam
kozmetik bir işlev görmekte, idama saygın bir görünüm
kazandırmakta, insani olduğu izlenimini yaratan tıbbi bir
prosedürle devletin öldürmesini ve şiddetini gizlemekteydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ABD’de
idamlar sınıfsal bir boyuta sahipti. Jesse L. Jackson’a göre
idam cezası yoksullar içindi. Parası ve tanınmış bir avukatı
olan kişiler idam cezasından kurtuluyordu. İdam cezası konusunda
ırk da çok önemli bir etkendi. Eğer insan yoksul ve siyahsa ve
bir beyazı öldürdüyse sonu idamdı. Bir beyazı öldürmekten
tutuklanmış siyahın idam edilme olasılığı bir siyahı
öldürmekten tutuklanmış beyazınkine oranla on dokuz kat daha
fazlaydı. Conquergood’a göre 1977-2002 yılları arasında idama
mahkum olan 760 kişiden % 40’ı azınlıklara (azınlıklar
nüfusun % 29’unu oluşturuyordu), % 35’i siyahlara (siyahlar
nüfusun %12 sini oluşturuyordu) aitti. ABD’de idam edilen
küçüklerin çoğu azınlıklardan gelmekteydi. İdam cezası
verilen duruşmalarda görev yapan savcıların % 95’i beyazdı.
Öte yandan idamların ırk ve sınıf ayrımcılığına dayanmasına
karşın devlet idamları profesyonel bir biçimde yönetilen, yüksek
teknolojinin kullanıldığı objektif, hukuki bir pratik olarak
sunma eğilimindeydi. Ancak sistem büyük hatalara açıktı. DNA
testi sayesinde masum olduğu anlaşılan 86 kişi ölüm sırasından
(death row) kurtulmuştu. Conquergood’a göre idamın koreografisi
düzeni, kontrolü, kurallara uygunluğu ve kaçınılmazlığı
içermekteydi. Federal Hapishaneler Bürosunun yayınladığı 56
sayfalık el kitabında idam prosedürleri detaylı bir biçimde
tanımlanmaktaydı. Devletin öldürmesinin gerçek şiddeti uygar
görünümlü protokollerin ve idam mahkumuna karşı özenli
davranıldığı söylencesinin arkasına gizlenmek istenmekteydi.
Son yemek, son sözler, son dua tüm bunlar performansı kontrol
etmek amacına yönelikti. İdam senaryosunda spontaneliğe ve
emprovizasyona yer yoktu. Hiçbir şeyin şansa bırakılmadığı,
her şeyin dikkatli bir şekilde planlandığı, koreografisinin
yapıldığı ve yönetildiği bir performans söz konusuydu. İdam
mahkumu son yemeğinin siparişini yedi gün önceden vermeliydi.
Ancak idam mahkumu bazen ölmemek için direniyor ve o zaman özel
bir tim onu zor kullanarak idam odasına götürüyordu. Böylece
medenilik maskesi, düzen, prosedür illüzyonu, gerçekleşen şeyin
doğal, temiz, saygın, insani olduğu kurgusu paramparça oluyordu.
İdamda erkeklik normları yürürlükteydi. Cellatlar idam anında
mahkuma “erkek gibi öl”, “ erkek gibi iğne ol” vb.
klişeler söylüyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Devlet
zor, şiddet kullanma tekelini elinde bulunduran bir kurumdu. İdam
devlet şiddetinin aldığı biçimlerden biriydi. Austin Sarat’a
göre devletin öldürmesi meşrulaştırılmaya ihtiyaç duyan bir
şiddet biçimiydi. Devletin öldürme hakkını muhafaza edebilmesi
için kendi şiddetini cezalandırmak istediği kişinin şiddetinden
farklı ve üstün kılması gerekiyordu ve bu nedenle bir takım
hukuki prosedürler, pratikler icat edilmişti. Devlet kişisel
olmayan bir biçimde öldürdüğü görüntüsünü vermekteydi.
Devletin mahkumu kamuoyunun bakışından uzakta, gizlice öldürme
eylemini çevreleyen ritüeller, ölüme bürokratik, tıbbi bir
görünüş vermek üzere tasarlanmıştı. Devlet işlediği
cinayeti meşrulaştırmak ve kamuoyunca kabul edilebilir kılmak
için elindeki tüm teknolojileri kullanarak yumuşak bir şekilde
öldürmeye çalışmaktaydı. İdamlarda acı çekmeden ölüme
yapılan yeni vurgu devletin öldürmesini cinayetten farklı hale
getirerek idam cezasına meşruiyet kazandırmaya çalışmakta,
devletle öldürdükleri arasında bir hiyerarşi ilişkisi
kurmaktaydı. Sarat’a göre idamı kamuya kapalı hale getirmek
darağacının pedagojisini sona erdirmiyordu. İdam günümüzde
bile kamuoyunda devletin yürürlüğe koyduğu ölüm cezasıyla
kontrol altına alınması gereken isyankar özgürlük ve kötülük
imajlarının üretilmesi için bir vesile oluşturuyordu. ABD’de
son dönemde devlet idamı suç işleyene karşı bir tür öç alma
olarak kullanmak eğilimindeydi. Hukuk kurbanın suçludan öcünü
alması için kullanılan bir kanala dönüştürülmekteydi.
Kurbanların Hakları Hareketi işlenen suçun kurbanını modern
yasallığın sembolik kalbi haline getirerek güç elde etmek ve
cezalandırma sürecine katılmak istiyordu. İdam cezası yanlısı
bu hareketin kurbanların sesini yükseltme çabası intikam arzusunu
yansıtmaktaydı. İdam cezası kurbanların ve kamuoyunun öç
taleplerini tatmin edici bir uygulamaydı. Devlet, idamları
kurbanların ailelerinin manevi yaralarının iyileşeceği,
kapanacağı bahanesiyle meşru göstermek istemekteydi. İdam
cezasının siyasi popülerliğini karmaşık problemlere basit
çözümler aramakla ve suçluyu şeytanlaştırma politikasıyla
birleştiren kurban hakları hareketi intikamı, öç almayı
hedeflemekteydi. ABD deki hukuk sistemi intikam ihtiyacı üzerine
temellenmiş daha ilkel ve duygulara dayalı bir ceza biçimine
yönelmekteydi. Kurban adına intikam almak bugün Amerikan hukuk
sisteminde meşru bir tarz olarak kabul görmekteydi. Bireysel
öfkelerle kamusal adalet arasındaki sınırlar ihlal edilmekte,
hukuka dayalı cezalandırmayla öç alma arasındaki farklar
belirsizleşmekte, aklın yerini öfke almakta, modern hukukun temel
ilkeleri istikrarsızlaşmaktaydı. Hukukun yükselen kinci,
intikamcı şiddeti kontrol altına alma işlevi yıpranmaktaydı.
Devletin öldürmesi şiddete yol açan toplumsal sorunlara
duyarlılık göstermenin yerine öç ve hınç politikasını ikame
etmekteydi. Suç çeşitli sosyal gurupları birbirine karşı
kışkırtmak için kullanılmakta, tehlikeler ırksallaştırılarak
ırksal korku ve düşmanlık devam ettirilmekte, suç vasıtasıyla
yönetme politikası güç kazanmaktaydı. Bunların sonucu olarak
temel hukuki güvenceler erozyona uğruyordu. Öte yandan zehirli
iğneyle idam yönteminde olduğu gibi devlet öldürme ediminin
içerdiği şiddet izlerini ortadan kaldırmak istemekteydi. Devletin
bir yandan intikam politikasına yönelirken öte yandan idama
insani bir görüntü verme çabası arasında çelişki vardı.
Devlet bir yandan idam mahkumunu devlet şiddetinin kurbanı
statüsüne yükseltmek istemiyor, öte yandan toplumsal yaşamda
kötü suçlu-masum kurban dikotomisini muhafaza etmeye çabalıyordu.
Devlet idamı görünmez, sessiz, bürokratik, idari, prosedüre
ilişkin bir fiile dönüştürmeyi amaçlamaktaydı. Sarat’a göre
idamların televizyonda yayınlanması devletin öldürme aygıtının
kusursuz, temiz olduğu yönündeki yanılsamayı bozacak, insanların
idamın çıplak şiddetiyle yüzleşmesine imkan verecekti. Böylece,
devletin idam cezasını sahiplenmesindeki sadist boyut teşhir
olacak, idamın meşruluğu önceden kestirilemeyecek biçimlerde
sarsılabilecekti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">V.A.C.
Gatrell, The Hanging Tree: Execution and English People, 1770-1868,
Oxford University Press, USA, 1996, 656 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Louis
Masur, Rites of Execution: Capital Punishment and the Transformation
of American Culture, 1776-1865, Oxford University Press, USA, 1991,
224 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Austin
Sarat, Devlet Öldürdüğünde, Çev. S. Nihat Şad, Phoenix
Yayınevi, 2002, 398 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Michel
Foucault, Hapishanenin Doğuşu, Çev. Mehmet Ali Kılıçbay, İmge
Kitabevi Yayınları, 2000, 445 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Richard
Moran, Executioner’s Current: Thomas Edison, George Westinghouse,
and the Invention of the Electric Chair, Vintage, 2003, 304 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Richard
J. Evans, Rituals of Retribution: Capital Punishment in Germany,
1600-1987, Oxford University Press, USA, 1996, 1048 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Jesse
Jackson, Legal Lynching: Racism, Injustice and the Death Penalty,
Marlowe & Co., 1998, 224 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-64442630890029094092019-10-28T21:31:00.000-07:002019-10-28T21:31:10.304-07:00SAAT ZAMANI VE UZAM<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">SAAT
ZAMANI VE UZAM</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Biçimsel
zaman tarihin her döneminde insan yaşamının vazgeçilmez bir
parçasını oluşturmuyordu. John Zerzan’a göre insan doğadan
kopmadan önce zaman kavramına sahip değildi. İlksel
avcı-toplayıcı topluluklar daha ileride zamana temel oluşturacak
olan sürekli tekrarın mevcut olmadığı zaman dışı bir hayat
sürüyorlardı. İlksel topluluklarda zaman ayrı bir kategori
oluşturmuyor mevcut anın, şimdinin egemen olduğu bir yaşam
sürdürülüyordu.Yer, uzam ve zaman ayrışmamıştı. Yaşamın,
bedenin, doğanın ritmi iç içeydi.Ancak bu zaman dışı mutluluk
uygarlığın gelişmesiyle yok olmaya başladı. Tarımın
gelişmesiyle birlikte biçimsel bir zaman anlayışı ortaya çıktı,
süre ve nicelik önem kazandı. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Tarih
boyunca takvimlerin yapısı uygarlıkların durumu hakkında
önemli göstergelerden birini oluşturmaktaydı. Zaman genellikle
din adamlarından oluşan bir elitin denetimi altındaydı. Bu elit
toplulukların doğal güçlerle ilişkisine aracılık ediyordu.
Zaman, takvimler doğayla ilişki içinde mitlerle ve ritüellerle
bağlantılı bir şekilde oluşmaktaydı. George Woodcock’ ın
Saatin Tiranlığı adlı makalesinde belirttiği gibi eski çağlarda
zaman doğanın devirli, döngüsel süreçlerince tanımlanmaktaydı.
Gece-gündüz, güneşin doğuşu ve batışı, ekin ve hasat zamanı,
yaprak dökümü, vb. doğal olgular zamanı belirlemede önemli
kriterlerdi. Zamanın esnek bir biçimde tanımlandığı bu
toplumlarda zamanın ince ölçümü gündemde değildi. Çok eski
çağlardan beri toplumlar güneş saati, kum saati, su saati ,
mumla ya da yağ lambasıyla zamanı ölçen saatler yapmışlardı.
Ancak bu saatler zamanı takribi olarak gösteriyordu ve güneşin
olmaması ya da pratik ihmaller(yağın yenilenmemesi vb) nedeniyle
sürekliliklerine güvenmek zordu. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Batıda
antikçağda ve ortaçağda zamanın matematiksel bir kesinlikle
hesaplanması uğraşı bir azınlıkla sınırlıydı. Saat kilise
çanlarının zamanında çalması açısından önemliydi. Öte
yandan ortaçağda Benediktin manastırlarında tüm gündelik
etkinlikler katı bir biçimde önceden belirlenmiş saatlere göre
gerçekleşmekteydi. Böylece saat insanların eylemlerini eşzamanlı
hale getirerek kolektif bir disiplin sağlıyordu. Saat zamanı bir
yandan zamanı gündelik hayatın gevşek ritminden kopararak
düzenli bir tekrara yöneltiyor öte yandan zamanı resmi ve soyut
bir toplumsal kontrol aracı olarak yeniden biçimlendiriyordu.
Saat zamanının gelişmesi ticaretin gelişmesiyle de ilişkiliydi.
Teslimatların zamanında yapılması , mübadelelerin düzenli bir
biçimde gerçekleşmesi zamanın doğru bir biçimde saptanmasını
gerektirmekteydi. Mekanik saatlerin ve “vakit nakittir”
düşüncesinin on dördüncü yüzyılda ticaretin hızla
geliştiği Avrupa kentlerinde yaygınlaşması tesadüfi değildi.
Güvenilir mekanik saatlerin yapılması takip eden yüzyıllarda
gerçekleşti. Tüm bunlara karşın kırsal kesimde hayat doğanın
döngüsel ritimlerine bağlı olarak telaşsız bir biçimde
sürmekteydi. Günün uzunluğu mevsimlere, hava şartlarına bağlı
olarak algılanmaktaydı. Ed Andrew’ un söylediği gibi yapılan
iş duruma göre ne kadar zaman gerektiriyorsa ona göre yapılıyordu,
fabrika saati gibi dışsal, üniform bir zamansal dayatma söz
konusu değildi. Hava koşulları kötüyse tarlada çalışılmıyor
evde başka işlerle uğraşılıyordu. Çalışma zamanı gündelik
yaşamın zamanından ayrılmamıştı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">On
sekizinci yüzyılın sonlarından itibaren gelişmeye başlayan
kapitalizmin zaman disiplinine ilişkin olarak geçmişte kendisine
yakın bulduğu bir model benediktin manastırlarıysa bir diğeri
püritenliğin zamanı para olarak gören, onu israf etmeden verimli
bir şekilde kullanan anlayışıydı. Ancak sanayi kapitalizminin
zaman anlayışı esas olarak gücünü soyut, objektifleştirilmiş,
doğadan ve olaylardan kopmuş bir zaman yaklaşımından
almaktaydı. Kapitalizmin zaman anlayışına temel teşkil edecek
olan Newton’ cu yaklaşım mutlak, ölçülebilir, matematiksel,
dışsal bir müdahale olmadan kendi kendine düzenli bir şekilde
akan , homojen bir zaman anlayışını öne çıkarıyor dünyayı
saat gibi işleyen bir makineye indirgiyordu. Newton’ cu mekanik
değişmeden varolan bir hareketi idealleştiriyordu. Sistem içindeki
birimler birbirleriyle ardışıklık, zamanlama ve periyodiklik
çerçevesinde ilişkiye geçiyorlardı. Barbara Adam’ ın da
belirttiği gibi(Timewatch’ ın içinde) bilim de saat zamanı
ölçüsüyle, nicelikselleştirmeyle , soyutlanmış, bölümlere
ayrılabilir, uzamsal olarak temsil edilebilir saat zamanıyla
yakından ilişkiliydi. Zamanın uzunluğu ölçülebilen ,
sayılarla ifade edilebilen sonsuz sayıda uzam benzeri birimlere
bölünebileceği varsayılıyordu. Zaman tek boyutlu , sürekliliğe
sahip uzam olarak düşünülmekteydi. Aralık, devamlılık,
ardışıklık gibi zamana ait kavramlar aynı zamanda uzamla
ilişkili kavramlardı da. Christopher Gosden’in dikkat çektiği
gibi ölçülen zaman birbirini takip eden sayılabilir anların
oluşturduğu serileri ifade etmekteydi. Saatin tik takları ya da
sarkacın hareketi ölçülebilir bir ardışıklığa imkan
vermekteydi. Barbara Adam’ a göre (Time and Social Theory’nin
içinde) saat zamanı standart, üniform, ard arda gelen birimlere
bölünebilir , evrensel olarak uygulanabilen , soyut,
nicelikselleştirilmiş bir zamanı temsil ediyordu. Zaman
ölçülebilir anlardan ve bölümlerden oluşan tek düze birimler
silsilesine dönüşmüştü. Evrendeki her şeyin düz , sürekli
bir akış içerisinde aynı hızla ilerlediği varsayılmaktaydı. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Saat
klasik mekaniğin kanunlarına göre tasarımlanmış bir makinaydı.
Lewis Mumford’ un deyimiyle sanayi toplumunun temel makinasıydı.
Saat zamanı toplumsal yaşamı köklü bir biçimde değişikliğe
uğrattı, insanları tekrarlamalı, saat gibi işleyen bir
düzenliliğe tabi kıldı. Marx düzenli devinime dayalı üretim
sisteminin teorisinin saat üzerine kurulduğunu söylerken
endüstriyel zamanın düzenli tekrara olan ihtiyacını dile
getirmekteydi. Gerhard Dohm-Van Rossum’ un da belirttiği gibi
zaman satılık bir şey haline gelmişti. İşçi emek zamanını
işverene ücret karşılığı satıyordu. İşçinin çalışma
zamanının bir bölümü ücret olarak ona ödeniyor geriye kalan
artı zamanda ürettiği artı değer ise işverenin karını
oluşturuyordu. Barbara Adam’ ın dile getirdiği gibi (Timescapes
of Modernity’ nin içinde)kapitalizmde zaman parayla, değişim
değeriyle ilişkili hale gelmiş, emek, sermaye, makina, meta
benzeri bir ekonomik değişken olarak algılanmaya
başlamıştı.Yirminci yüzyılın ilk yarısında uygulanan
Taylorizm işçinin fabrikada geçen her bir dakikasından maksimum
ölçüde istifade edilmesini amaçlayan bir zaman yönetimi
sistemiydi.( Daha da katı bir toplumsal zaman disiplini SSCB’ de
uygulanacaktı.). Öte yandan zamanın parayla eşleştirilmesi ancak
zamanın bağlamsızlaştırılmasıyla, olaylardan koparılmasıyla
, tüm saatlere aynı değeri veren evrensel olarak uygulanabilir,
soyut, boş ve nötr bir nicelik olarak tanımlanmasıyla mümkündü.
Zaman farklı metalar arasındaki değere aracılık etmekteydi.
Rasyonel, kendini çevreleyen yerel, spesifik koşullardan,
olaylardan bağımsız bir zaman kapitalist mübadele ilişkileri
açısından bir önkoşuldu. Böylece kapitalizmle birlikte
mübadeleler şahsi olmaktan uzaklaşarak soyut bir nitelik
kazanmaktaydı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Zaman
paraya benzer bir şekilde sadece ekonomik mübadeleleri değil
aynı zamanda toplumsal ilişkileri de onların içinde yer aldığı
çevreden, özel koşullardan koparmakta , onları
kişisizleştirmekteydi. Barbara Adam’ a göre(Time and Value’nun
içinde) saat zamanı olayların koşullara bağlı niteliklerini
dışlayarak objektif, dışsal bir çerçeveyi dayatmaktaydı.
Rasyonellik ve değişmezlik istikrar, kesinlik ve önceden
bilinebilirlik hissi yaratmaktaydı. Saat zamanı toplumu dışsal,
yabancı, mekanik bir ritme tabi kılarak onu inzibat altına almanın
bir aracıydı. Fabrikada, kışlada, okulda, hapishanede, akıl
hastanesinde egemen olan zaman modernliğin nesnel, disipliner
zamanıydı. İktidar toplumsal kurumların ,alanların işleyişini
eşzamanlı olarak organize etmek , toplumu eşgüdüm içinde
yönetmek istiyordu. Suni, dakik , niceliksel, hızla ilerleyen,
ölçülebilir, denetlenebilir bir zaman toplumsal kontrolün
vazgeçilmez bir aracı haline gelecekti. Fabrika düdüğüyle okul
zilinin benzer disipliner tınısı tüm toplumu bir sarkacın
vuruşları ya da saatin tik takları gibi mekanik bir düzenlilik
ve tekrarın egemenliği altına sokmak isteyen modernliğin
otoriter sembolleriydi. Ortaçağın manastırları gibi modernliğin
fabrikaları, okulları ve diğer kurumları da bu kez seküler bir
zaman disiplininin, dakikliğin, çizelgelerin , otoriter bir
kolektif tempo dayatmasının basıncı altındaydı. Rahiplerin
yerini fabrika, okul ve ordu yöneticileri almıştı. Zaman
disiplini sadece rasyonel bürokratik kurumlarla sınırlı değildi;
artık piyasa zamanının belirlemeye başladığı sosyal hayat da
gitgide saatin egemenliği altına girmekteydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Sanayileşmenin
ilk dönemlerindeki makinalar insan bedeninin doğal ritmine,
hareketlerine uygun olarak yapılmışlardı. Ancak takip eden
dönemde bu ilişki koptu ve işçiler kendilerini makinenin
mekanik, yabancı ritmine uydurmaya zorlandılar. Kırsal
ilişkilerden kopup kentlere gelenler fabrika zamanının hızlı
tekrara dayalı disipliner temposuna karşı direndiler.
E.P.Thompson’ ın ‘Zaman, Çalışma Disiplini ve Endüstriyel
Kapitalizm’ adlı makalesinde değindiği gibi işçilerin
başlarda zamana karşı sürdürdüğü direniş daha sonraları
zamanın kullanımına ilişkin bir mücadeleye dönüştü. Fabrika
zamanını ilke olarak kabul eden sendikalar çalışma saatlerinin
azaltılması, dinlenme zamanları , fazla mesai vb konularda
işverenlerle pazarlığa oturdular.Buna rağmen işçi sınıfı on
dokuzuncu yüzyıl boyunca saat zamanının baskısına karşı
değişik biçimlerde tepki verdi. Walter Benjamin’in de değindiği
gibi 1830 devrimi sırasında Paris’in değişik yerlerindeki
saat kulelerindeki saatlere ateş açılmıştı. Öte yandan on
dokuzuncu yüzyıldaki toplumsal huzursuzluklar bir ölçüde
endüstriyel bir biçimde tanımlanan sosyal zamanın yarattığı
basınçla ilişkiliydi. Kapitalist saat zamanı daha önceki doğal
zamanla karşıtlık içindeydi. İnsan bedeni nefes alıp verme,
kalbin atışı, nabız vb. ritimlere sahipti. Doğa da gece ve
gündüz, med ve cezir gibi ritimlere sahipti ve insan bedeninin
ritimleri , zamanları doğanın ritimleriyle, zamanlarıyla iç içe
geçmişti. Bedenin ritimleri doğanın ritimleri gibi farklı
yoğunluklara, hızlara sahipti. Öte yandan bedensel zaman içinde
yaşanılan spesifik koşullarla ilişki içinde oluşuyordu,
bağlamsaldı. Kapitalist saat zamanı zamanın doğayla ve bedenle
ilişkisini koparmaktaydı. Doğal zaman yerle , nitelikle
ilişkiliyken saat zamanı soyut bir uzamla, nicelikle ilişkiliydi
, dışsal bir toplumsal kurguydu. Kapitalizm öncesinde zamanların
biricikliği söz konusuydu. Kapitalizmle birlikte zaman, içinde
yer aldığı özel, yerel, cemaatsel çerçevelerden soyutlanarak
birbirinin yerine geçebilen standart parçalara, günlere, saatlere,
dakikalara, saniyelere bölündü, olayların ve yerlerin dışında
kalarak onları birbiriyle ilişkilendiren, sonsuz, düz bir
ilerleme içinde açılan bir yumağa benzeyen soyut zamana dönüştü.
Feodal kırsal toplumun doğal, döngüsel zamanından farklı olarak
modernliğin zaman anlayışı lineerdi. Takvim zamanı tarihsel
olayların nedenselliğini ve ardışıklığını kuran dışsal ve
objektif bir çerçeve sağlamaktaydı. Ereksel bir tarihsel zaman
anlayışı modernliğin önemli bir parçasıydı. Bu ereksellik
eril bir ereksellikti, kamusal zamanı özel zamanlar aleyhine
egemen kılmaya çalışan erkeğin erekselliğiydi. Kamusal alanda
harcanan zaman bir değişim değeri olarak kabul edilip karşılığı
parayla ödenirken kadının aile içinde ev ve çocuk bakımına
harcadığı zaman ekonomik bir değere sahip görülmüyor,
karşılığı ödenmiyordu. Modernliğin mekaniği, matematiği,
bilimi gibi zamanı da erildi. Kadınları dışlayarak erkeğe
tahsis edilen kamusal alanın zamanı lineer bir zamandı ve eril
aklın yüce yaratısı olarak kabul edilen bu soyut, objektif,
bedensizleştirilmiş zaman doğayla, bedenle özdeşleştirilen
kadının zamanını sürgüne göndermişti. Bu durum kadınlardan
tepki görüyordu. Irma Garcia’ nın dikkat çektiği gibi(Taking
Our Time’ ın içinde) dönemin kadın romancılarının
yapıtlarında lineer, objektif bir zaman anlayışı
reddedilmekteydi. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Zaman
modern kapitalizm için sadece soyut bir evrenselliği temsil
etmiyordu. Evrensel kapitalist zamanın kurulması için sadece
bedensel, doğal, özel zamanların değil yerel zamanların da
ortadan kaldırılması gerekiyordu. On dokuzuncu yüzyılın ikinci
yarısında Amerika'nın doğu ve batı sahilleri arasında kalan
alanda iki yüz civarında birbirinden farklı yerel zaman vardı.
Bu durum o dönemde çok önemli olan ulusal demiryolları
sisteminin işleyişini zorlaştırmaktaydı.Yerel zamanların
ortadan kaldırılarak tek bir ulusal zamanın, saatin kurulması
ulusal pazarın gelişmesi açısından büyük önem taşıyordu.
Öte yandan farklı ulusal zamanları uluslar arası bir zamana,
dünya zamanına bağlamak için 1885'de Greenwich sıfır meridyen
kabul edilerek dünya her biri arasında birer saat fark olan yirmi
dört bölgeye ayrıldı. Dünya zamanının gelişmesi açısından
diğer önemli iki olay ise telgrafın ve telefonun icadıydı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Buraya
kadar anlatılanlara rağmen modern kapitalizm zamanı tam olarak
yerin basıncından kurtaramadı , onu yeterince soyut bir uzama
taşıyamadı. Bugünün zamanı geçmiş ve gelecek zamanın
arasında duruyordu , onlara bağımlıydı, devamlı akan zamanın
bir parçasıydı ve bu nedenle de “özgür değildi”. 1980
sonrasının post modern toplumunda ise zaman geçmişin ve
geleceğin bağlayıcılığından kurtulmuştu ve şimdiye,
yaşanan ana indirgendi. Modern toplumun akrepli, yelkovanlı,
birden on ikiye kadar numaralanmış analog saati bakan kişiye
zamansal olarak nereden geldiğini, o an nerede olduğunu ve nereye
gitmekte olduğunu gösteriyordu. Kişi bu saate baktığında
kendini zamanın devamlı akışının belirli bir yerinde olarak
tasarlayabiliyordu. Oysa post modern toplumun dijital saati sadece o
anı (örneğin 18:37) göstermekteydi ve her bir an geçmiş ve
gelecek anlardan, saatlerden koparılmıştı. Analog saate
bakıldığında saat buçuk ya da çeyrek olarak
tanımlanabiliyordu.Oysa dijital saatte bu mümkün değildi, buçuğun
ya da çeyreğin parçasını oluşturduğu daha büyük bir tamlık
ortadan kalkmıştı. Post modern toplumda insan yaşamı da zamansal
bütünlüğünü kaybetmiş geçmiş ve gelecek zamanla bağlantısı
kopmuştu. Bireysel hayatın zamanı birbiriyle uyuşmayabilen çok
kısa zaman parçalarının, anların eklektik birlikteliğinden
oluşuyordu ve bu kısa sürelerin, anların yapısı piyasanın
tüketicilerin ihtiyaçlarına bağlı olarak her an değişen
kodlarına bağlı olarak şekillenmekteydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Post
modern kapitalizm zamanı sıkıştırdı, ansallaştırdı,
evcilleştirdi, derinliği olmayan bir “sürekli şimdiye”
indirgedi. Post modernlik saat zamanını ortadan kaldırmadı ama
analog ve uzamsal ardışıklığın ötesine geçerek devamlılığı
olmayan, kesintili , şimdiye odaklanmış zamansal yoğunluklar
yarattı. Süreden ana, kronolojik zamandan kronoskopik zamana doğru
yönelimi hızlandırdı. Post modernliğin gerçek zamanı(real
time) ardışık harekete bağlı bir zaman duygusunu zayıflatarak
şimdinin egemenliğini kurdu. Siber uzamın ve telekomünikasyonun
gelişmesiyle birlikte sadece zaman yerden, yerel, coğrafi
bağlamdan kopmakla kalmadı toplumsal ilişkiler de bağlamlarını
yitirdi. Global şimdinin egemenliği “zamandan kaçışla”,
zamanın evcilleştirilmesiyle, zamanın küresel iletişim ağı
içinde metalaştırılmasıyla ilişkiliydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Post
modern toplumda zaman hıza bağlı olarak oluşmaktaydı. Frederic
Jameson’a göre zaman artık hızın bir fonksiyonuydu. Zaman uzam
içine yayılarak uzamın kendisi haline gelmiş, derinliği yok
olmuş, tüketilebilir bir şimdiye indirgenmişti. Post modern
toplumda yaşamın ritmi hızlandı; herkesin acelesi vardı,
kimsenin vakti yoktu. Bilginin elektronik ortamdaki dolaşım hızı
karşısında insan bedeninin ”nakledilmesindeki yavaşlık” bir
yük olarak algılanmaya başladı. Beden yerin önemli olmadığı,
şimdinin hüküm sürdüğü ekran karşısında kendi “cisimsiz”
hızını hisseder oldu. Öte yandan tüm toplumu tek bir zamanın
yeknesak bir devamlılık arz eden temposuna uymaya zorlayan
modernlikten farklı olarak post modern kapitalizm zamanı ticari
bir çerçeve içinde esnekleştirdi, kişiselleştirdi. Esnek
çalışma saatleri, esnek emeklilik, çalışma zamanıyla serbest
zaman arasındaki katı ayrım çizgisinin muğlaklaşması, 24 saat
alışveriş imkanı post modern esnek üretim/birikim modelinin
zamansal karşılıklarıydı. Ancak sonuçta kişisel
şimdi,küresel piyasanın şimdisinin bir parçasına dönüşmüştü..</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modern
kapitalizmin dışsal, nesnelleşmiş, soyut , evrensel zamanı
kadınları zamanın kamusal alanından dışlamıştı. Julia
Kristeva’nın Kadınların Zamanı adlı yazısında belirttiği
gibi eskinin kadınlara oy hakkı verilmesi için mücadele eden
kadın hareketi aslında erkeklerden lineer bir zamanı talep
etmekteydi. Tarihsel ilerlemeye, erekselliğe dayalı bu zaman
erkeğe ait bir zamandı. Ancak 1960'lardan başlayarak feminist
hareket eril lineer zamanı eleştirecek, döngüsel zamanı
savunacaktı. Bu dönemin feminizmi soyut, evrensel eril akla eşlik
eden dışsal, lineer bir zaman yerine kadın bedeninin biyolojik
,döngüsel ritimleriyle (regl, doğum) uyum içinde olan kişisel
bir zamana yakınlık duyuyordu. Artık kişisel zaman politik
zamandı. Feministleri takiben başta eşcinseller olmak üzere diğer
toplumsal gruplar modernliğin birörnekleştirici evrensel
zamanının kendilerinden gasp ettiği özel zamanlarını talep
etmeye başladılar. 1990’ lı yıllarda ise feminist ve eşcinsel
muhalif grupların bedenlerinden yola çıkarak oluşturmuş
oldukları özel zamanları kültürel açılımlarla zenginleşti.
Muhalif çokluğu oluşturan gruplar kendi zamanlarını küresel
piyasa zamanının standartlaştırıcı, ticarileştirici baskısına
karşı savundular, tek doğru evrensel zaman anlayışını
reddettiler, piyasanın şimdisi yerine radikal şimdiler
oluşturmaya çalıştılar, birbirlerinin farklı zamanlarına,
ritimlerine saygı gösterdiler.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">der.
Frieda Johles Forman, Caoran Sowton, Taking Our Time: Feminist
Perspectives on Temporality, Oxford pergamon, 1989</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">John
Zerzan, Gelecekteki İlkel, Çev.Cemal Atila, Kaos Yayınları,
2000, 303 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Gerhard
Dohm-Van Rossum, History of the Hour: Clocks and Modern Temporal
Orders, University of Chicago Press, 1996, 455s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Der.Scott
Lash, Andrew Quick, Richard Roberts,Time and Value, Blackwell
Publishers, 1998, 271 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Barbara
Adam, Timescapes of Modernity:The Environment and Invisible Hazards,
Routlege, 1998, 247 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Ed.Andrew,
Closing the Iron Cage:The Scientific Management of Work and Leisure,
Black Rose Books, 1999, 205 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Christopher
Gosden, Social Being and Time, Blackwell Publishers, 1994, 217 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Barbara
Adam, Time and Social Theory, Polity Press, 1994, 192 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Barbara
Adam, Timewatch:The Social Analysis of Time, Polity Press, 1995, 205
s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-3806353249898562612019-10-21T08:47:00.002-07:002019-10-21T08:47:41.301-07:00NEW AGE GEZGİNLERİ<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">NEW
AGE GEZGİNLERİ</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">İngiltere’de
New Age Gezginleri, Yeni Gezginler, Hippi Gezginleri gibi adlarla
anılan topluluklar 1970’li yılların başlarında görünürlük
kazandı. Alternatif bir yaşam tarzını benimseyen bu topluluklar
-aynı zamanda içlerinde yaşadıkları- rengarenk boyanmış eski
arabalarla, otobüslerle, karavanlarla yazları konvoylar oluşturarak
çeşitli festivallere katılıyorlar, kışın da birlikteliklerini
sürdürüyorlardı. Gezginlerin içinde hippiler, neo-pagan
inançlara, New Age tinselliğine yakın gruplar vardı. Açık
festivallerden en önemlisi 21 Hazirandaki yaz gündönümünün
kutlandığı Stonehenge’de yapılan festivaldi. 1972’de başlayan
festivaller daha sonraları her yıl tekrarlanmaya başlamış,
başlarda festivale birkaç araç giderken sonraları “hippi
konvoyu” olarak da adlandırılan konvoylar oluşmaya başlamıştı.
Ticari olmayan bu festivallerde diğer çadırların yanı sıra
Kızılderili çadırları kuruluyor, odun ateşleri yakılıyor,
bedava/maliyet fiyatına yiyecek içecek dağıtılıyor, esrar
içiliyor, “müziğe büyü eşlik ediyordu”. Greg Martin
“Generational Differences Amongst New Age Travellers” adlı
yazısında İngiltere’de 1970’li yıllardaki ilk gezginler
kuşağının işsizlik ve evsizlik sonucu değil bir yaşam tarzı
tercihinin sonucu olarak yollara düştüklerini söyleyecekti.
Görece bir ekonomik refahın var olduğu bir dönemde Yeni Gezginler
evlerinin ve işlerinin sağladığı kısmi güvenceleri terk ederek
mevcut toplum karşısında alternatif bir varoluş tarzına
yönelmişlerdi. Bu ilk kuşaktan gezginler Alberto Melucci ve başka
yazarların Yeni Sosyal Hareketler olarak tanımladığı kesime
bağlıydı. Bazıları ekoloji hareketleri içinde yer almış,
bazıları New Age tinselliğini benimsemişti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">1982
Haziranında Stonehenge festivalini takiben yüz elli araçtan oluşan
Yeni Gezginler konvoyu Greenham Common’daki –içinde Cruise
füzeleri bulunan- Amerikan hava üssünün yakınında “Cruise
Karşıtı Kozmik Karnaval” kampını kurdu ve 1981’den beri
burada sürmekte olan Kadın Barış Kampı ile dayanışma içine
girdi. Kamp çevresinde oluşan, anti-nükleer hareketle ilişki
kuran, “Barış Konvoyu” olarak da anılan Yeni Gezginler konvoyu
tabloid basın tarafından kamuoyuna olumsuz bir biçimde sunuldu.
Şubat 1985’te polis karnaval kampını şiddet kullanarak
boşalttı. Alan Lodge’un “One Eye on the Road” adlı yazısında
belirttiği gibi 1980 ortalarında gezgin konvoyları polis ve
bölgesel yetkililer ile kedi fare oyunu oynayacaklardı. Basın
gezgin konvoylarıyla ilgili bir panik havası yaratıyor, silahlı
hippi konvoylarının polise saldırdığı yolunda asılsız
haberler yayınlıyordu. Öte yandan her yıl Stonehenge’de
düzenlenen açık festivallere olan katılım katlanarak artmış,
aralarında anarşistlerin ve post-punk grupların da bulunduğu
katılımcıların sayısı 1984’te otuz bine ulaşmıştı.
1985’te yetkililer Stonehenge’de yapılacak yaz gündönümü
festivalini yasakladı. Andy Worthington’un kitaplarında anlattığı
gibi 1 Haziran 1985’te Yeni Gezginlerden, savaş karşıtlarından,
yeşil aktivistlerden ve festivali izlemek isteyenlerden oluşan,
içlerinde kadınların ve çocukların da bulunduğu yaklaşık dört
yüz elli kişilik konvoyun önü Beanfield’de, Stonehenge’e
sekiz mil kala çevre bölgelerden takviye alan bin üç yüz kişilik
bir polis gücü tarafından kesildi. Polis hiçbir uyarıda
bulunmadan araçların ön camlarını kırmaya, araçların
içindekileri kırık camların arasından çekip çıkararak dövmeye
başladı, kadınları saçlarından çekerek yerlerde sürükledi.
Çok sayıda konvoy üyesi yaralandı. Konvoydakilerin büyük
çoğunluğu gözaltına alındı. Bu gözaltı İngiltere’de
İkinci Dünya Savaşından sonra gerçekleşen en büyük
gözaltıydı. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Polisin
aşırı şiddete başvurması ilk kez rastlanan bir olgu değildi.
Jim Carey’in “A Criminal Culture?” adlı yazısında dikkat
çektiği gibi 1980’lerde muhafazakar Thatcher yönetimi sırasında
polis kalabalıklara müdahale etmek üzere para-militer bir güç
olarak yeniden yapılandırılmış, 1984’teki madenciler grevine
askeri taktiklerle müdahale etmişti. Polisin 1985’te konvoya
müdahalesi sırasında yaralanan 24 kişi polis aleyhine dava açtı.
1991’de sona eren davada polis tazminat ödemeye mahkum oldu, ancak
tazminat miktarı konvoycuların dava için yaptıkları harcamaları
karşılamaya ancak yetmekteydi. Polisin konvoya yönelik aşırı
şiddetinin üzerinin konvoycuları suçlulaştırmak isteyen medya
ve polis tarafından örtülmesinin önündeki önemli engellerden
biri genç Lord Cardigan’ın ifadesiydi. Tanınmamak için başına
kask takarak motosikletle konvoyu belirli bir mesafeden takip eden ve
polisin konvoya karşı aşırı şiddetine şahit olan Lord Cardigan
daha sonra mahkemede polisin aleyhine tanıklık edecek, polislerin
hamileliğinin son döneminde olan bir kadını coplarıyla feci
şekilde dövdüklerini söyleyecekti. Stonehenge’deki festivaller
üzerine konan yasak sınırlı bir biçimde girişe izin verilen
2000 yılına kadar sürecekti. 1985’i takip eden yıllarda New Age
Gezginleri Stonehenge’e gitmeye çalıştılarsa da polis
tarafından engellendiler, kırsal kesimde kamp kuran konvoylar
askeri tipte polis operasyonlarına maruz kaldı. Bu para militer
operasyonlardan biri Daybreak Operasyonuydu. 1986 haziranında Stoney
Cross’ta Yeni Gezginlerin yüz araçlık konvoyunu durduran 400
kişilik polis gücü tüm araçlara el koyacaktı. 1985’te
Beanfield’deki şiddetli müdahalesi sonucu kötü bir ün kazanan
polisin uyguladığı şiddet bu kez daha düşük seviyedeydi.
Vilayet polis müdürü konvoyu “pislik konvoyu” olarak
nitelendirecekti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">1986’da
İngiliz hükümeti Yeni Gezginleri hedef alan Kamu Düzeni Kanununu
yürürlüğe koydu. “Antihippi” maddeler içeren bu yasa on iki
ya da daha fazla araç bir araya gelirse polise bunları dağıtma
yetkisi vermekteydi. Aynı yıl içişleri bakanı Douglas Hurd bir
konuşmasında gezginlerin hukuka ve başkalarının haklarına saygı
göstermeyen bir ortaçağ haydutları çetesi olduğunu
söyleyecekti. Thatcher ise hippi konvoylarının hayatını
güçleştirmek için elinden gelen her şeyi yapmanın kendi
hükümeti açısından bir zevk olduğunu dile getirecekti.
Hükümetin tavrından güç alan basın ise gezginlerin çocuklarının
kirli ve haylaz olduğunu, gezginlerin yerel mülk sahiplerinin
arazilerine zarar verdiğini, uyuşturucu kullandıklarını,
festivallerde çevreyi pisletip gürültülü müzikleriyle
çevredekileri rahatsız ettiklerini, trafikte kaosa yol açtıklarını,
sosyal yardımlardan faydalanmak için sahtekarlık yaptıklarını
iddia edecekti. Jim Carey’in söylediği gibi 1986’daki Kamu
Düzeni Kanununun ve takip eden polis müdahalelerinin en önemli
etkisi New Age Gezginlerinin geçimlerini sağladıkları alternatif
ekonomiye darbe vurmasıydı. 1980 ortalarına kadar gezginler
gittikleri festivallerde, panayırlarda, fuarlarda kendilerinin
yaptıkları el zanaatı ürünlerini satıyor, geçici küçük
işlerde çalışıyor, performanslar sergiliyor, ucuz eşya ve giysi
satıyor, bu şekilde geçimlerini sağlıyorlardı. Öte yandan
1980’lerin ikinci yarısında muhafazakar Thatcher hükümetinin
neo-liberal politikaları sonucu işsizliğin ve evsizliğin artması,
sosyal refah devleti uygulamalarının tasfiye edilmesi yeni genç
bir kuşağın gezgin olarak yollara düşmesine neden olacaktı.
Greg Martin “New Age Travellers: Uproarious or Uprooted?” adlı
yazısında post-fordist ekonominin geliştiği Thatcher döneminde
marjinal grupların sosyal refah sisteminden dışlandıklarını
söyleyecekti. Sosyal güvenlik ve konut yasalarında yapılan
değişikliklerle gençlere sağlanan işsizlik ve konut yardımları
kısıtlanmış, evsizlere barınacak yer sağlamakla yükümlü
yerel otoriteler çok sayıda yeni kriter öne sürmeye başlamış,
evsiz ve işsiz gençler cezalandırılmıştı. Bu kanunlar
sonucunda 1980 sonlarında ve 1990 başlarında işsiz ve evsiz kalan
çok sayıda genç -alternatif bir yaşam tarzı olarak gezginliği
tercih etmiş eski kuşak gezginlerden farklı olarak- var kalabilmek
için mecburen ekonomik mülteci olarak yollara düşmek zorunda
kalacaktı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Yasaların
yollara sürdüğü asıl kesim aile içindeki çatışmalar
nedeniyle ebeveynlerinin evlerinde kalamayan, bağımsız yaşayan
gençlerdi. Rebecca Barnes, Timothy Auburn ve Susan Lea’nın
“Citizenship in Practice” adlı yazılarında belirttikleri gibi
(British Journal of Social Psychology, 43, 2004) konvoylara katılıp
yollara düşen yeni gezginler kırsal alanda konakladıkları
bölgelerde yerel güçlerin tepkileriyle karşılaşıyorlardı.
Konvoy araçlarının girmemesi için hendekler kazılıyor, yerel
meclisler tarafından setler inşa ediliyor, yerel guruplar geceleri
gezginlere gözdağı vermeye çalışıyor, bir çok yerel pub’ın,
barın, dükkanın girişlerine “gezginler giremez”, “hippiler
giremez” levhaları asılıyordu. 1968 tarihli Karavan Alanları
Kanunu yerel meclisleri gezginlere karavan alanları sağlamakla
yükümlü kılmıştı. Ancak meclisler bu görevlerini yerine
getirmiyor, gezginler için resmi transit kamplar kurulmasına
yönelik planlama talepleri şiddetli bir muhalefetle karşılaşıyordu.
Yeni gezginlerin konakladıkları yerlerden zorla tahliye
edilmelerine karşı yaptıkları itirazlar reddedilmekte, toprak
sahipleri ve polis, gezginleri konakladıkları arazilerden zorla
dışarı çıkarmaktaydı. Yerel polis gezginleri kendi yetki
bölgesinin dışındaki bir bölgeye sürüyor, yeni bölgedeki
polis de aynı şeyi yapıyor, herhangi bir yerde konaklamaları
engellenen gezginler sürekli harekete zorlanıyordu. Devlet işsizlik
ve evsizlikle sonuçlanan neo-liberal politikaları yürürlüğe
koymuş, evsiz ve işsiz kalanlara yapılan sosyal yardımları
kaldırarak bu insanları yollara sürmüş, kendi çıkarttığı
1968 tarihli yasayı uygulamayarak onlara kamp kurabilecekleri yer
göstermemiş, kendi yarattığı zorunlu gezginliği
suçlulaştırmıştı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">İngiliz
devletinin Yeni Gezginlere yönelik tavrı onları yurttaş olarak
görmemek, onları yurttaşlığa ait sosyal haklardan mahrum
bırakmaktı. Muhafazakar politikacılar gezginlerin toplumsal hayata
katılmak konusunda isteksiz olduklarını söylüyorlardı. Douglas
Hurd 1986’da gezgin konvoylarının özel muameleyi ya da muafiyeti
hak etmediğini çünkü gezginlerin yurttaş olarak yükümlülüklerini
yerine getirmediğini öne sürecekti. Thatcher’a göre ise New Age
gezginleri özgür bir toplumun tüm avantajlarından yararlanıyorlar
ancak bu topluma yönelik herhangi bir sorumluluk almayı
reddediyorlardı. Chris Rojek “The Convoy of Pollution” adlı
yazısında bu tür söylemlerin tanımladığı yurttaş tipinin hem
işte hem de serbest zamanında “normal” şekilde davranan
“normal” bireyi temsil ettiğini söyleyecekti. Gezginlerden
beklenen ve onlara seçme özgürlüğü olarak sunulan şey herkes
gibi davranmalarıydı. Normal yurttaş tanımı gezgin konvoyunu
anormallikle damgalamakta, onu normal insanlara, normal standartlara
yönelik bir hakaret olarak görmekteydi. Normal insanla kastedilen
düzenli bir işe ve eve sahip bireydi. Hippi yaşam tarzı ise
tahakküm edici bireycilik ve ücretli çalışma yerine kolektif
yakınlığı, yaratıcılığı, izolasyonu aşmayı öne
çıkarmaktaydı. Sıradan yurttaş karşısında hippiler toplumsal
organizmayı tehdit eden bir hastalık olarak, bir pislik konvoyu
olarak görülmekteydi. Öte yandan normallik ideolojisi eğlencenin
de düzenli, tertipli olması gerektiğini öne sürüyordu.
İngiltere’de 1980’lerin sonlarından itibaren Yeni Gezginlerin
de katıldığı, son ana kadar yapılacağı yerin gizli tutulduğu
izinsiz eğlence ve dans partileri düzenlenmeye başlamıştı.
Bunun üzerine hükümet izinsiz parti organize edenlere para
cezaları getirdi. Bu partilerden en ünlüsü 1992’de
Castlemorton’da neredeyse bir gecede spontane olarak örgütlenen,
çoğu gezgin on binlerce kişinin katıldığı özgür festivaldi.
Castlemorton Festivali 1984 Stonehenge festivalinden sonraki en büyük
festivaldi. Basın ülkede bir panik havası yaratacak, hükümet
ise gezginlere büyük bir darbe vuracak bir yasa tasarısı
hazırlamaya girişecekti. 1994’te yürürlüğe giren Cezai
Adalet ve Kamu Düzeni Kanunu izinsiz toplantılara, açık hava
eğlencelerine, kamp yapmaya karşı cezalar getiriyor, bir araya
gelebilecek araç sayısını on ikiden altıya indiriyordu. Kanun
göçebe yaşam tarzı sürmeyi bir suç haline getirmekteydi. Öte
yandan bu kanun 1968’deki Karavan Alanları Kanununun yerel
yetkililer için getirdiği, gezginlere yer bulmaya dair yükümlülüğe
son vermekteydi. Zoe James “Policing Space: Managing New Travellers
in England” adlı yazısında (The British Journal of Criminology,
2006, 46-3) 1994’teki kanunla ana akım yerleşiklik karşısında
Yeni Gezginlerin göçebeliğinin bir sapkınlık olarak sunulduğunu
söyleyecekti. Yerleşik toplumun düzeninde iş ve ev mekanları
birbirinden ayrılmıştı. Oysa geçimlerini katıldıkları
festivallerdeki faaliyetlerinden sağlayan gezginler için iş ve
yaşama mekanı birleşmişti. Yerleşikliğin düzeninin yasaları
iş ve ev arasında bir sınır oluşturulmasını dayatmaktaydı.
Devlet 1990’lı yıllar boyunca Yeni Gezginler üzerindeki
baskılarını arttıracaktı. 1993’te istihbarat birimleri
“Snapshot Operasyonunu” başlatarak Yeni Gezginleri polisin
birinci hedefi haline getirecek, gezginlerle ilgili geniş bir
istihbarat faaliyetine girişeceklerdi. 1995’te sosyal yardım
kuruluşları kendilerine başvuran gezginlerin detaylı kişisel
bilgilerini içeren bir sayım başlatacaklardı. 1996’da iş
arayanlara verilen yardım, “eğer iş arayan kişinin dış
görünüşü ve davranışları iş bulmasını engelleyecek
şekildeyse” kesilebiliyordu. Bu uygulama yeni gezginleri hedef
almaktaydı. Tüm bu baskıların sonucunda gezginlerin bazıları
ülkenin çeşitli yerlerindeki kırsal topluluklar içine dağıldı,
bazıları küçük guruplar halinde yaşamaya yöneldi, bazıları
Galler’e, İskoçya’ya, Portekiz’e, İspanya’ya, Fransa’ya
gitti. 2000’den sonra Stonehenge’e girişe tekrar izin verilince
çok sayıda gezgin yaz gündönümünü kutlamak üzere buraya
gitti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Stonehenge
neolitik dönemden kalma, büyük taşlar kullanılarak oluşturulmuş
bir çemberdi. Dik duran taşların üzerine kiriş taşları
yerleştirilmişti. Chippindale’e göre Stonehenge insanın
duygularını güçlü bir şekilde etkileyen, tinsel bir mekandı.
Yirminci yüzyıl başlarında Druidler tarikatından gruplar burada
ayinler yapmaya başlamışlardı. 1960’lardan itibaren Stonehenge
New Age ve neo-pagan inançlara sahip guruplar için kutsal bir mekan
haline geldi. Yeni Çağ Gezginlerinin her yıl Stonehenge’e gidip
burada yaz gündönümünü kutlamaları Victor Turner’ın
bahsettiği anti-yapısal ve ara alana ait boyutlara sahipti.
Stonhenge gezginlerin festival/ayin yaptıkları bir tür hac
yeriydi. Yeni Gezginler içinde yaşadıkları toplumdan kopmuşlardı
ve yeni bir topluluk arayışı içindeydiler. Communitas üyelerin
birbirine eşit olduğu yapısız bir topluluktu, mevcut toplumsal
rollerin terk edildiği, insanlar arasında dolaysız ve özgürlükçü
ilişkilerin yaşandığı, ara alanda olmanın izlerini taşıyan
bir geçiş topluluğuydu. Stonehenge’e düzenledikleri yıllık
hac gezginlerde tinsel bir topluluk özlemini besliyor, Stonehenge
tinsel ayinlerin gerçekleştiği kutsal bir coğrafi mekana
dönüşüyor, gezginlerin kimlikleri alternatif bir kültürün
parçası haline geliyordu. Hetherington’a göre Yeni Gezginlerin
kimliği sınıf gibi modern dayanışma biçimlerinin çözülmesi
ve kabile benzeri topluluklar içinde yeni kimliklerin oluşması
süreciyle bağlantılıydı. Gezgin toplulukları bireylerin
duygusal dayanışma vasıtasıyla güçlenmesini sağlıyorlardı.
Stonehenge küçük gezgin topluluklarının kolektif bir kimlik
oluşturmasına imkan veren bir sosyal merkezdi. İngiliz yetkililer
Stonehenge’e düzen/resmi miras çerçevesinde yaklaşırken Yeni
Gezginler gizemi ve festivali öne çıkarıyorlardı. Gezginler için
Stonehenge tinsel tapınmanın ve yenilenmenin yeriydi, ötekiliğe
ait sembolik, heterotopik bir alandı. Burada gerçekleştirilen
festivaller ve ayinler gezginlerin aykırı, “normal olmayan”
kimliklerini geliştiriyordu. Resmi görüşe ve yerel mülk
sahiplerine göre ise gezginlerin yaşam tarzı belirsizliği,
süreksizliği, grotesk olanı temsil etmekteydi ve bir kirlilik,
huzursuzluk, tehlike kaynağıydı. Öte yandan Stonehenge
festivalleri gezginlerin yaşam tarzının ötekiliğinin ve
marjinalliğinin sahnelendiği, bir tür Vahşet Tiyatrosunun,
eşiksel ve karnavalesk bir ethosun sunulduğu performanslardı. Yeni
Gezginlerin ihlalci yaşam stratejileri sonunda onların muhteşem
ütopik “duvarsız müzesinin”, bir heterotopya yeri olan
Stonehenge’in yetkililerce kapatılmasını beraberinde
getirecekti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">İngiltere’de
resmi yetkililer Stonehenge’i orta sınıfa yönelik bir serbest
zaman mekanı, turistik bir mekan olarak düzenlemek istiyordu. Oysa
orta sınıf turistin gözlemlediği yerle arasına mesafe koyan,
üstünlük taslayan, “yerin onun ruhunu ele geçirmesine izin
vermeyen” nesneleştirici bakışı onun Stonehenge ile karşılıklı
etkileşime dayalı bir iletişim kurmasını engellemekteydi. Yeni
Gezginler için ise Stonehenge, içinde kendilerinden geçtikleri
mistik, kutsal bir mekandı. Rojek hippilerin Stonehenge’i bir müze
olarak görmediklerini, Stonehenge’in ancak canlı bir tinsel
kaynak olarak kullanıldığında hayatiyet kazandığını
söyleyecekti. Stonehenge zamansızlığı, zaman boyutunun dışında
dolaysız bir zenginliği, mistik, ilahi bir durumun anlık
tezahürünü temsil etmekteydi. Hippilere göre Stonehenge’in
resmi bir şekilde yönetilmesi onun büyüsünün bozulmasına
katkıda bulunmuştu. Resmi yönetim normallik adına hareket
etmekteydi ve onun standartları belirli bir tarihsel döneme özgü
olup dünyayı düzenlemenin belirli bir yoluna tekabül etmekteydi.
Bu standartlar iktidarın spesifik bir dağılımının ifadeleriydi
ve hippilerin Stonehenge ile olan ilişkilerini sapkın, anormal bir
serbest zaman faaliyeti olarak tanımlamaktaydı. Öte yandan Keith
H. Halfacree’nin “Out of Place in the Country: Travellers and the
‘Rural Idyl’ ” adlı yazısında dile getirdiği gibi Yeni
Gezginlerin varlığı toplumun zihninde kırsal kesimle ilgili
olarak oluşmuş egemen tasvirle, resimle çelişmekte, egemen
kırsal uzamsal düzeni ihlal etmekteydi. Gezginler
–idealleştirilmiş- kırsal peyzajda yeri olmayan sapkın,
gürültücü, işgalci guruplar olarak görülüyordu. Hayli
marjinalleştirilmiş bir konuma sahip olmalarına karşın
çingeneler kırsal tabloda görece meşru bir konuma sahip
görülmekteydi. Hetherington Yeni Gezginlerin daha yüksek bir
hareketliliğe sahip oldukları ve “farklı” göründükleri için
çingenelerden daha korkutucu olarak algılandıklarını, kırsal
kesimin romantikleştirilmiş coğrafyasında gezginlere yer
olmadığını söyleyecekti. Sağ yaklaşımlara göre Roman
çingeneler çingene kültürünün içinde doğmuşlardı, müphem
olmayan, belirli bir etnik kimliğe sahiplerdi ve bu açıdan ırk
ayrımcılığına karşı hak talepleri meşruydu. New Age
Gezginleri ise kendi yaşam tarzlarını kendileri seçmişlerdi ve
bu nedenle hakları yoktu. Gezginler yerleşik, alt-orta sınıf bir
geçmişten gelmişlerdi ve isterlerse tekrar geldikleri yere
dönebilirlerdi. Sağ düşünce açısından Yeni Gezginler
kodlanamayan, bir kimlik içinde sabitlenemeyen ötekiyi temsil
etmekteydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Andy
Worthington, Stonehenge: Celebration and Subversion, Alternative
Albion, 2004, 281 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Der.
Andy Worthington, The Battle of Beanfield, Enabler Publications and
Training Services, 2005, 240 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Kevin
Hetherington, New Age Travellers: Vanloads of Uproarious Humanity,
Continuum International Publishing Group, 2000, 256 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Christopher
Chippindale, Stonehenge Complete, Thames & Hudson, 1994, 296 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Victor
Turner, The Ritual Process: Structure and Anti-structure, Adline
Transaction, 1995, 230 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-21714133304523826052019-10-14T10:39:00.000-07:002019-10-14T10:39:00.147-07:00PERFORMANS TOPLUMU<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">PERFORMANS
TOPLUMU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Batı’da
1990'lı yıllarda “performans kültürü” hızla güçlenmeye
başladı. Sadece performans sanatlarındaki gelişme değildi söz
konusu olan, aynı zamanda toplumsal yaşamın bir çok alanının
bir performans atmosferi çerçevesinde yeniden şekillenmesi,
teatral bir boyut kazanmasıydı. Eğlence ekonomisinin yükselişe
geçtiği bu dönemde gösteri toplumu yüksek teknolojiyle donanmış
medyanın, televizyonun yardımıyla yeniden örgütlendi. İktidarın
ürettiği senaryoların damgasını vurduğu kurgusal dünya gerçek
dünya üzerindeki gücünü arttırmaya, yer yer onun yerini almaya
başladı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Yukarıda
değinilen olgular şüphesiz sadece 1990 sonrasına ait değildi.
Batıda XIX. yüzyılda kapitalizme dayalı modern toplumun
gelişmesiyle birlikte yeni bir “aldatıcı görünüşler dünyası”
kurulmuştu. Walter Benjamin değişim değerine sahip metaların
fetişistik, parıltılı dünyasına fantazmagori kavramı
çerçevesinde yaklaşacaktı. Öte yandan XX. yüzyılın ilk
yarısında kültür endüstrisinin gelişmesiyle birlikte kitleler
meta olarak üretilen filmlerin ve diğer eğlence endüstrisi
ürünlerinin “büyüleyici yanılsamasına” kendilerini terk
edeceklerdi. Guy Debord 1967’de yayınlanan “Gösteri Toplumu”
adlı kitabında kapitalizmin ürettiği ticari imgeleri, metaların
bir gösteri atmosferi içinde teşhirini, sahnelenmek üzere
üretilmiş olayları eleştirel bir gözle inceleyecekti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">1960’lara
kadar süren modern toplum meta fetişizminin, şeylerin aldatıcı
dünyasının, gösterinin mevcudiyetini sürdürdüğü bir
toplumdu ama “teatral” bir toplum” değildi. Richard Sennett’in
belirttiği gibi XIX. yüzyılda teatralliğin düşüşü kamusal
alanda toplumsallığı imkansız hale getirmişti. Sennett’in
görüşlerinden yola çıkan Anne-Britt Gran “The Fall of
Theatricality in the Age of Modernity” adlı yazısında (
Substance, 31.2-3, 2002) daha önceki tarihsel dönemde tiyatro
sahnesindeki oyuna yorumlarıyla aktif olarak katılan izleyici
tipinin XIX. yüzyılda değiştiğini, tiyatro salonunda oyuncularla
izleyiciler arasındaki karşılıklı etkileşimin koptuğunu, orta
sınıftan izleyicinin kendisiyle sahne arasına mesafe koyarak pasif
, düşünceye dalmış bir izleyiciye dönüştüğünü
söyleyecekti. Kamusal yaşamda da toplumsal etkileşim ve doğrudan
iletişim imkansız hale gelecekti. Öz kontrolü öne çıkaran orta
sınıftan birey kamusal hayatta iç benliğini dışarıya
göstermemek için kişiliğini dizginleyip denetim altında tutuyor,
tiyatroda da sessiz bir gözlemci olarak oyunu izleyip oyunun sonunda
alkışlıyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modern
toplum bir “ciddiyet toplumu"ydu! Eğlence ve gösteri ciddi
gündelik hayata “dışardan enjekte edilen” olgulardı! Orta
sınıflardan erkekler koyu renkli takım elbiselerle dolaşır, “dik
duruşun hakim olduğu” toplumsal koşullarda dans ederken bir
türlü esneyip gevşeyemezler, parlak renkli, dar giysiler giymeyi
efeminelikle ilişkilendirirlerdi. Uzun süre suçluluk duygusunun
eşlik ettiği serbest zaman faaliyetlerinin kitleselleşmesi için
ise ikinci Dünya Savaşı sonrasını beklemek gerekecekti. Gündelik
hayat şenlikli olmaktan çok uzaktı! Eğlence endüstrisi vardı
ama insanların kendilerini “kastığı” koşullarda “eğlenen
toplum” bir türlü oluşamıyordu . Dönem eğlenmenin, dalga
geçmenin değil çalışmanın, disiplinin dönemiydi! Daha sonra
ortaya çıkacak post modern ”interaktif kültür” henüz
gelişmediği için modern toplumun gösteri izleyicisi pasifti ve bu
durumu teorize eden Frankfurt Okulu düşünürleri daha sonraları
post-modern eğilimli yazarlar tarafından izleyicileri tepki
üretmeyen pasif kabulleniciler olarak gördükleri gerekçesiyle
eleştirilecekti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modern
toplum temsilin, temsiliyetin hala önemini koruduğu bir toplumdu.
Modern kapitalist seri üretimin gelişmesi asıl ile kopya
arasındaki karşıtlığın, farkın şiddetini büyük ölçüde
zayıflatmıştı ama “hakiki olanın” gücünü ortadan
kaldıramamıştı. Öz/görünüş, temsil eden/temsil edilen,
gerçek/hayal ürünü vb. karşıtlıklar varlığını
sürdürüyordu. Modernliğin muhalefetinin kullandığı “gerçeğin
çarpıtılması”, yabancılaşma, özünden uzaklaşma vb.
kavramlar da güçlü bir hakikatin, gerçekliğin varlığına
işaret etmekteydi. Guy Debord da gösteri toplumunu eleştirirken
gösterinin gizlediği güçlü bir hakikatin varlığını veri
almaktaydı. Başlarda Debord’un görüşlerinden etkilenen Jean
Baudrillard daha sonraları gösterinin arkasında yatan bir hakikat
bulunmadığını öne sürecek, gösteri kavramından ziyade
gösterge kavramını kullanacaktı. Baudrillard’a göre soyut
göstergeler kendi içlerinde bir dünya kurmuşlar, hakikatle
ilişkilerini kesmişlerdi. Gösterge bir hakikati, gerçeği temsil
etmiyordu, kendi başına bir gerçekliğe sahipti, gerçekten daha
gerçekti. Simülakrların dünyası aslı, kökeni olmayan, kendisi
dışında herhangi bir gerçeği temsil etmeyen işaretlerin
dünyasıydı ve günümüzde anlamlı olan şey hakikati aramak
değil işaretlerin dünyasını araştırmaktı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Batı'da
1970’lerden sonra gelişen post modern toplum elle tutulur somut
gerçekten, hakikatten daha da uzaklaşılmasını beraberinde
getirdi. Hizmet sektörünün gelişmesiyle birlikte “maddi olmayan
emeğin” güçlenmesi, gösterenin gösterdiği şeyi temsil
etmekten gitgide uzaklaşması, metanın değişim değerinin artık
tek başına belirleyici olmayıp gösterge değerinin önem
kazanması, ironinin, sinizmin, oyunun, parodinin, baştan
çıkarmanın, simülasyonun, yüzeyin, imajın, görünüşün ön
plana çıkması, tüm bunlar hakikatin eskiden sahip olduğu gücün,
kesinliğin aşınmasına neden oldu. 1990’larda internetin
yaygınlaşmasıyla birlikte sanal dünya gerçek dünya üzerindeki
gücünü daha da arttırdı. Bu dönem sadece eğlence ekonomisinin
büyük bir gelişme gösterdiği bir dönem olmakla kalmayıp bu
sektörün değerlerinin toplumun bir çok alanında kabul görmeye
başladığı bir dönem oldu. “Toplumun Disneyleştirilmesi” bu
dönemde hız kazandı. Baudrillard 1996’da yayınlanan
“Disneyworld Company” adlı yazısında Disney’in gerçek
dünyayı ele geçirerek onu sentetik evrenine kattığını
söyleyecekti. Bu sanal evrende gerçeklik temalı parkın
gerçekliğine dönüşmekte, dünya bir interaktif performansa,
insanlar birer figürana dönüşmekteydi. Artık ne gösteri toplumu
ne de yabancılaşma söz konusuydu. Baudrillard’ın sanal
gerçekliği yegane gerçeklik olarak kabul edip alkışladığı bu
yaklaşımı sadece eğlence dünyasıyla sınırlı değildi;
Baudrillard politik hiper gerçekliği de sorgulamayıp veri kabul
ediyor, onaylıyordu. Baudrillard Amerika adlı kitabında Reagan’ın
reklam senaryosuna benzeyen politik bir senaryonun tüm
göstergelerini ürettiğini söyleyecekti. Lider gerçekle ilişkisi
olmayan müstehcen bir iktidar simulakrıydı. Bu saptamada bir
doğruluk payı vardı, ancak Baudrillard sadece liderlerin politik
performansının görünüşüyle ilgileniyor, liderlerin ABD’deki
ekonomik-askeri iktidar elitleriyle ilişkisini, politik performansın
aldığı farklı biçimlerin bu elitlerin amaçlarıyla,
çıkarlarıyla olan bağlantısını gündeme getirmiyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">1990’lı
yıllar hiper-gerçek temalı parkların yükselişe geçtiği bir
dönem oldu. Simüle edilmiş çevreler gerçek coğrafi yerlerden
daha çekici hale gelmeye başladı. Gerçek yerler, kentler,
banliyöler, havaalanları, oteller, gazinolar Disneyleştirilerek
temalı park mantığına göre kurulmaya başladı. Kapitalizm
gitgide teatral bir biçim kazandı. David M. Boje’nin “Theatres
of Capitalism” adlı çalışmasında dikkat çektiği gibi
gösteri, karnaval ve festival kapitalizm tiyatrosunun parçaları
haline geldi. Disneyleştirme gerçek dünyanın canlılığını ve
çeşitliliğini ortadan kaldırarak her yeri ve her şeyi
aynılaştırdı. Tatsız sürprizlerden, risklerden arındırılmış,
sıhhileştirilmiş, güvenli bir temalı dünya oluşturulmaya
başlandı. Disney’in dünyasında “karnavalesk bir atmosfer”
hakimdi, oyun, müzik, şov iç içe geçmişti. Şen çizgi roman
kahramanlarının kılığına bürünmüş karakterler sahnede
şirket kültürünün temsilcileri olarak yerlerini almıştı.
Disney’in dünyasında çalışan işçiler “aktör” olarak
adlandırılıyordu ve şovun niteliğine göre farklı kıyafetler
giymiş bu “aktörler” şirket sahnesinde canlı performanslar
gerçekleştiriyorlardı. Satıcılar da mallarını şirketin
hazırladığı senaryoya dayalı bir performans gerçekleştirerek
satıyorlardı. Disney müşterilerini “misafir” olarak
adlandırıyordu ve bu “misafirler” –bir süre kuyrukta
beklemeyi göze alırlarsa- tiyatroda sergilenen oyuna kısa bir
süre için “aktör” olarak katılabiliyorlardı. Böylece
izleyici bazen pelerin giyerek, bazen maske takarak sahnede aktöre
dönüşüyor, satın aldığı eğlencenin aktif tüketicisi haline
geliyordu. Şirket tiyatrosu tüketici tiyatrosuna dönüşmüştü!
Disney’in dünyasında tarih de ihmal edilmemişti! Modernlik
öncesinin folkloru gözden geçirilip yeniden kuruluyor ve Disney
ürünü olarak satılıyordu. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Disney’in
dışında da iş hayatı eğlence ve teatrallik ekseninde
şekillenmekteydi. McDonald’s da çalışanlar servis yaparken
şirketin yazdığı standart senaryoya dayalı bir “gösteri”,
bir “mekanik tiyatro” sergiliyorlardı. Şirketler mallarını ve
hizmetlerini satabilmek için eğlendirici olmaları gerektiğini
kavramışlardı. Bir çok marka eğlence sektörünün ünlüleri
tarafından tanıtılmaktaydı. 1990’larda müşterilerin tüketime
“interaktif katılımının” önemini kavrayan şirketler deneyim
pazarlamasına yöneldi. Alan E. Bryman’ın belirttiği gibi
özellikle hizmet sektöründe işyeri tiyatro sahnesine benzer bir
yer olarak, iş de bir performans, gösteri olarak görülmekteydi.
Bazı işlerde sahne üstü, sahne arkası gibi kavramlar
kullanılmaya başlandı. İşe başvuru formlarında adaylara
geçmişte oyunculuk tecrübeleri olup olmadığı sorulmaktaydı.
Bazı fast-food zincirleri işe alacakları adaylardan, aktörlük
yeteneklerini ispatlayacak küçük bir performans
gerçekleştirmelerini istiyorlardı. Böylece “performatif emek”-
estetik emek ve duygusal emeğin yanı sıra- önemli bir olgu haline
geldi. Çalışanın iyi bir dış görünüşe, dostça bir gülüşe
sahip olması, müşterinin duygularına hitap edebilmesi ve teatral
bir performans deneyimi gerçekleştirmesi gerekmekteydi. Teatrallik
ve performans sadece Disney’in dünyasıyla, Las Vegas’taki
temalı otel ve gazinoların kostümler giymiş çalışanlarıyla,
ya da turistik performanslarla sınırlı değildi. Performatif bir
nitelik kazanan canlı müzeler de eski müzelerden daha popüler
hale gelmiş, müze çalışanları ziyaretçilerle (müşterilerle)
karşılıklı iletişim kuran aktörlere dönüşmüşlerdi. İlgili
tarihsel dönemin ve bölgenin kostümlerini giymiş müze
çalışanları müzeye gelen müşterilerin gözleri önünde o
dönemin el sanatları ürünlerini yapıyor, soruları cevaplıyor,
o döneme ilişkin farklı diyalektleri konuşuyor, böylece bir
otantiklik atmosferi, duygusu yaratmaya çalışıyorlardı.
Modernliğin ciddiyete dayalı eğitimi de gözden düşmüş,
“performatif eğitim” yükselişe geçmişti. Derslerine öğrenci
(müşteri) bulmaya zorlanan hocalar sınıfta stand-up
komedyeninkine benzer performanslar sergiliyorlardı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Shakespeare’in
özdeyişini hayata geçiren geç post modernliğin global
kapitalizmi dünyayı bir tiyatro sahnesine dönüştürdü!
Hayatlarında tiyatroya hiç gitmemiş ya da çok az gitmiş tüketici
yığınları alışveriş merkezlerinde gerçekleştirilen
performanslara, interaktif sergi ve enstalasyonlara gitmeye başladı.
Ticarileşen performans alışveriş kültürüyle iç içe geçti.
Post modern kapitalizm on yıllar önce ticari objeleri
kültürelleştirmişti. Geç post modernlik ise bu kültürel
metaları bir performans atmosferi içinde harekete geçirdi. Ticari
objelerin ve hizmetlerin statik sunumu yerini bunların bir “aksiyon
kültürü” içinde tüketilmesine bıraktı. Uygulama, olay,
deneyim vb. kavramlar öne çıktı. Derinliğin yerine yüzeyi
geçiren post modernlik görünüşü, imajı, spektaküler, canlı,
hareketli biçimler altında kurmaya başladı, ortadan kaldırmaya
yöneldiği hakikatin yerine Reality şovun hakikatini geçirdi.
Gösteri toplumsal hayatın temel ilkelerinden biri haline geldi,
politikanın dili gösterinin, eğlencenin, reklamın diline
yakınlaştı. Bazıları sinema ve eğlence dünyasının ünlüleri
olan siyasi liderler yönetimleri sırasında şöhret endüstrisinin
yöntemlerini kullandılar. Politika izleyicisi kitle şöhret
izleyicisi kitleye dönüştü. Siyasi aktörlerin izleyici kitle
karşısında sergiledikleri performans siyasi başarının kriteri
haline geldi. Neal Gabler’ın söylediği gibi medyayla iyi
geçinmek zorunda olan politikada aksiyondan ziyade aksiyonun nasıl
göründüğü önem kazandı, her şeyin imaja dönüştüğü bir
ortamda olaylar imal edilmeye, sentetik, sahte olaylar yaratılmaya
başlandı. Gabler kendisiyle yapılan bir söyleşide ABD’de
politikanın, haberlerin, dinin, eğitimin, reklamların eğlenceye
dönüştüğünü, eğlendirici olmayan her şeyin marjinalize olmak
tehdidiyle karşı karşıya kaldığını, kamuoyunun ilgisini
çekmek isteyen her kişinin eğlendirme tekniklerini bilmek zorunda
olduğunu, aksi halde önemsenmeyip unutulacağını, politikacıların
bu gerçeği öğrendiğini söyleyecekti. Ciddiyetin bir kenara
itildiği günümüz toplumunda ciddi basın ile tabloid basın
arasındaki fark ikincisinin lehine azalmıştı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Günümüzün
performans toplumu izleyicilerin tüketime ve eğlenceye daha fazla
katılabilmesi için interaktif araçlar geliştirdi. İnteraktif
televizyonun yanı sıra medya belli dönemlerde gündemin birinci
sırasına taşıdığı büyük olaylarla ilgili olarak Web siteleri
oluşturdu ve bu sitelerde internet kullanıcıları olayın faklı
açılımlarına imkan veren simülasyon oyunlarını oynamaya
başladı. Douglas Kellner’in belirttiği gibi medya her dönem
belli konuları, olayları (Prenses Diana’nın ölümü ve
cenazesi, Clinton’ın seks skandalı, O.J. Simpson davası, Körfez
Savaşı, ABD’deki 11 Eylül saldırıları, ABD’nin ilan ettiği
Teröre Karşı Savaş vb.) ön plana çıkararak mega gösteriler
oluşturmaya başladı. Öte yandan büyük şirketler de kendi
ürünlerini bir gösteri atmosferi içinde sunmaya yöneldi, marka
adı, imajı toplumsal yaşamın her alanında görünür kılındı.
Metaların gösterisinin yanı sıra ünlülerin yaşamına ilişkin
olaylar ve skandallar da gösterinin parçası haline geldi. Spor
karşılaşmaları ponpon kızlarla, dev maskotlarla, promosyonlarla
büyük bir gösteriye dönüştürüldü. Sinema muhteşem
galalarla, paparazzilerle, gösterişli Oskar törenleriyle medyatik
bir şov alanı haline geldi.. Televizyon ünlü dizilerle, yarışma
programlarıyla, Reality şovlarla bir gösteri ekranı oldu.
Gösteri dünyasının parçası haline gelen moda sektöründe moda
tasarımcıları ünlüler kervanına katıldı, top modellerin
katıldığı moda gösterilerinde tasarım, müzik, eğlence iç içe
geçti. Mimari de gösterinin mantığınca biçimlenmeye başladı,
sanat müzeleri spektaküler yapılar olarak inşa edildi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Douglas
Kellner, Media Spectacle, Routledge, 2003, 368 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Alan
E. Bryman, The Disneyization of Society, Sage Publications, 2004, 200
s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Neal
Gabler, Life: the Movie: How Entertainment Conquered Reality,
Vintage, 2000, 320 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Guy
Debord, Gösteri Toplumu ve Yorumlar, Ayrıntı Yayınları, çev.
Ayşen Ekmekçi, Okşan Taşkent, 2006, 256 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Jean
Baudrillard, Amerika, Ayrıntı Yayınları, çev. Yaşar Avunç,
2006, 160 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Richard
Sennett, Kamusal İnsanın Çöküşü, Ayrıntı Yayınları, çev.
Serpil Durak, Abdullah Yılmaz, 1996, 450 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-42685388129478824042019-10-07T10:14:00.000-07:002019-10-07T10:14:03.345-07:00REALITY TV<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">REALITY
TV</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">2000’de
başlayan Survivor, Big Brother gibi programlarla birlikte popüler
kültüre damgasını vuran Reality TV’nin tarihi 1940’lı
yılların sonlarına kadar uzanıyor. ABD’de televizyonda 1948’de
başlayan Candid Camera adlı program sıradan insanlara- zaman
zaman “eşek şakasına” dönüşebilen- kamera şakaları
yapılmasına dayalıydı. Öte yandan Reality (gerçeklik)
programlarının iddiası gerçeği “var olduğu şekilde”,
“doğal haliyle” ekrana yansıtmaktı. 1973’de ABD’de “An
American Family” adlı programda televizyon kameraları yedi ay
boyunca her gün bir amerikan orta sınıf ailesini gündelik hayatı
içinde görüntüleyecekti. 1974’te İngiltere’de, bu kez bir
işçi ailesinin gündelik yaşamını gösteren “The Family”
adlı televizyon programı yayınlandı. Bu programlar kurgunun,
montajın, senaryonun ağırlıklarının arttığı günümüzün
Reality TV programlarına kıyasla “aktif olmayan bir gözlem"e
dayanmaktaydı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Post
modern anlamda Reality TV programları 1980 sonlarında/1990
başlarında yayınlanmaya başladı. Unsolved Mysteries (1987),
America’s Most Wanted (1988), Cops(1989) vb. programlarda polisin
suçluyu yakalama çabaları ekrana getirilmekteydi. Bazen bir
–erkek- sunucu vasıtasıyla suç ve suçlu ile ilgili bilgiler ve
görüntüler izleyiciye aktarılıyor, şahitlerin ve kurbanların
görüşleri alınıyordu. Lisa Anne Joniak “What is Reality
Television: A Triangulated Analysis” adlı doktora tezinde (2001)
bu tür programların izleyiciyi suçlunun tespit edilmesi ve
yakalanması sürecine katılmaya teşvik ettiğini söyleyecekti.
Programlarda izleyicilerin yirmi dört saat boyunca arayabileceği
telefon numaraları verilmekte, suçla ilgili bilgi veren, ihbarda
bulunanların kimlikleri gizli tutulmaktaydı. Ancak suça dayalı
Reality TV programlarının hepsi interaktif değildi. Bazen Reality
TV kameramanları polis aracına biniyor, suçluların izlendiği,
yakalandığı operasyonları görüntülüyorlardı. Rescue 911
(1989) benzeri Reality TV programları ise kazaları, felaketleri,
yangınları, su baskınlarını çoğu kez içinde yer aldıkları
bağlamdan kopararak ekrana getiriyorlardı. Jon Dovey’e göre
Reality TV’nin yarattığı kaotik toplum modelinde güvenlik
görevlileri ve kurtarma ekipleri kilit bir konuma sahip
kılınmaktaydı. Olayı yaşayanların ve şahitlerin ifadeleri,
konu hakkında otorite sahibi olduğu izlenimini veren sunucular
tarafından yapılan yorumlar, polisten ya da kurtarma servislerinden
gelen uzman raporları, tüm bunlar bir magazin formatı içinde
düzenleniyor, her programda birkaç öyküye yer veriliyordu. Eldeki
materyelin nasıl paketleneceği çok önemliydi. Farklı öğeler
melodrama ya da basmakalıp polisiye öykülere uyacak biçimde
anlatısallaştırılıyordu. Bu programlar kaosun ve karanlığın
güçlerine karşı iyi yurttaş olarak şekillendirmek istediği
izleyiciyi devletin koruyucu ve kurtarıcı güçlerinin yanında saf
tutmaya davet etmekteydi. Anita Biressi ve Heather Nunn’ın “Video
Justice: Public Anxiety and Private Trauma” adlı yazılarında
belirttikleri gibi gerçek suçlara dayalı televizyon programlarında
suçlunun belirlenmesinde, takibinde ve yakalanmasında sunucunun,
polisin ve izleyicinin bir ittifak içine girmesi söz konusuydu. Bu
tür programlar izleyiciyi suçu çözmeye davet ederek, kendilerini
hukukun bir uzantısı olarak göstermek ve böylece statülerini
yükseltmek istiyorlardı. Suçun bir eğlenceye dönüştürüldüğü
bu programlar söyleşi, haber, drama ve polis tarafından çekilmiş
fotoğrafların karışımından oluşan melez biçimlere sahipti.
Çekimlerin çoğu polisten, özel ve resmi güvenlik kameralarından
elde edilmekteydi. Kurbanların yanı sıra güvenlik
yetkilileriyle, tıp ve hukuk uzmanlarıyla yapılan söyleşiler
programlarda bolca kullanılmaktaydı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Reality
TV programları “İyi yurttaşlarla” suçlular arasında süren
savaşı ekranlarında gerilim müziği eşliğinde sunuyorlardı. Bu
programlar 1980’lerde uygulanan neo liberal politikalar sonucu
yoksullaşan, işsiz kalan, suç oranlarının hızla arttığı
varoşlarda yaşamaya mahkum edilen alt sınıfları suçlulaştırma
politikalarıyla uyum içindeydi. Ekranlarda gösterilen uyuşturucu
kullanıcıları üst sınıflardan değil yoksul sınıflardan,
göçmenlerden gelmekteydi. Reality TV 1990’larda orta sınıfların
yoksullara ve göçmenlere karşı güvenlik toplumu ideali etrafında
seferber edilmesini amaçlayan pratiklerinin eşlikçisiydi.
Ekranlardaki görüntüler bir olağanüstü hal duygusu uyandırıyor,
korku kültürü ve panik havası yaratılarak devletin güvenlik
güçlerinin operasyonlarına meşruiyet kazandırılmaya
çalışılıyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Reality
TV orta sınıfları suça, kaosa, felaketlere, dehşete karşı
teyakkuz halinde tutmasının yanı sıra daha çok bu sınıflardan
gelen bireylerde görülen gerçeklik duygusunun yitimine,
izolasyona, yalnızlığa, sıcaklık eksikliğine karşı bir “deva”
olarak belirmekteydi! Reality TV programları eskinin senaryoya
dayalı, kurgusal programlarından farklı olarak senaryosuz olduğu
iddiasındaydı ve aktörlerin yerine sıradan insanlara yer
vermekteydi. Reality TV çekimlerinde hafif, kolaylıkla taşınabilir
kameralar kullanılmaktaydı. Sesler montajsız, “doğal
halleriyle” sunulmakta, sallanmakta olan video kameraların zaman
zaman sıra dışı açılardan kaydettiği görüntüler çekimin
stüdyoda değil gerçek hayat içinde çekildiğinin kanıtı olarak
sunulmaktaydı. Jan Jagodozinki’nin “The Perversity of(Real)ity
TV: A Symptom of Our Times” adlı yazısında söylediği gibi
(Journal for the Psychoanalysis of Culture and Society 8.2 , 2003)
Reality TV beklenmedik bir olay patlak verdiğinde onun yoğunluğunu
ve paniğini sarsıcı bir biçimde dramatize etmekte, anı
yakalamaktaydı. Sürekli kayıt yapan kameralar sonunda beklenmedik
kazayı görüntüleyerek Reality TV' ye o an orada mevcut olduğuna
ilişkin olağanüstü bir hava veriyordu. Jagodizinki’ye göre
Reality TV hiçbir şeyin gerçek olmadığını ifade eden post
modern simülakraya karşı bir tepkiydi, sıradan izleyiciyi
gerçeğin şokuyla sarsmaktaydı. Reality TV bazen telefon yoluyla
interaktiflik yaratarak bazen başka yollarla izleyiciyi “yaşanan
gerçeğin” içine çekmeyi hedeflemekteydi. America’s Funniest
Home Videos (1989) adlı Reality TV programı izleyicilerin kendi
video kameralarıyla kaydedip gönderdiği çeşitli ilginç, komik,
sıradan olayları yayınlamaktaydı. The Real World (1992) adlı
Reality TV programında ise birbirini tanımayan sıradan bir grup
insan birkaç ay boyunca bir evde birlikte yaşıyor, bu süre
boyunca kişiler arasındaki ilişkiler video kameralar tarafından
kaydediliyordu. Öte yandan Reality TV amatör video çekimleri
kullanarak gerçeklik hissi uyandırmaya çalışmaktaydı. İlgi
çekici olaylara ait kısa çekimler basitleştirilmiş kategoriler
altında ayrı ayrı sınıflandırılıyor, bazen de karışık bir
paket oluşturuluyordu. Bazı sahneler ağır çekimle ya da tekrar
tekrar gösterilmekteydi. Çekimlerin amatörce ve tesadüfi olması
programların hakikiliğinin bir kanıtı olarak beliriyordu. Bazı
eleştirmenler amatörlük estetiğini yansıtır gözüken bu
programların değersiz, tabloid, ucuz bir eğlenceye dayalı bir
televizyonculuk anlayışını temsil ettiğini öne süreceklerdi.
1990’lı yıllarda hızla ticarileşen televizyon sektöründe
maliyetlerin azaltılması yönündeki çabalar hızlanmıştı.
Reality TV programları senaryo yazarlarına ve aktörlere para
ödemedikleri için çok ucuza mal oluyorlardı. Sıradan insanları
“doğal aktörler” haline getirerek “demokratik bir katılımı”
teşvik ettiğini öne süren ancak senaryolu/ aktörlü televizyon
programlarına kıyasla çalışanlarına düşük ücretler ödeyen
Reality TV sektörü 2000’de grev tehdidiyle karşı karşıya
kalacaktı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Reality
TV, gerçek yaşamdan kesitler sunması açısından belgesellere
benzemekteydi. Ancak eskinin monoton olabilen etnografik
belgesellerinden farklı olarak Reality TV’de daima birtakım
olaylar vuku bulmaktaydı. Artan ticarileşmeyle birlikte, zamanla
belgesellerdeki ciddiyet boyutu güç kaybetmeye, eğlence boyutu öne
çıkmaya başladı. Richard Kilborn’un belirttiği gibi
1990’ların ikinci yarısında gözlemsel belgeselle pembe
dizilerin belli özelliklerini birleştiren, melez formattaki “pembe
belgeseller” popülerlik kazandı. Belgesellerde gerçek ile kurgu
arasındaki sınır çizgisi bulanıklaşmaya başladı. 1990’lar
boyunca Reality TV de montaj ve kurgunun payı arttı. Baştan beri
Reality TV programları olayları kurgusal, montajsal bir müdahale
olmadan, doğal haliyle gösteren belgeseller olmamışlardı, daha
çok bir görme biçimini temsil ediyorlar, olgularla kurgunun farklı
karışımlarından oluşuyorlardı. Müzik, ekranda görünmeyen
anlatıcının sesi, montaj, anlatı teknikleri, dramatik yeniden
kurgulama her zaman mevcuttu. Bill Nichols’a göre Reality TV çiğ
ile pişmiş olanın, kanıt ile öykünün bir bileşimi idi ve bu
durum sansasyonel olan ile banal olan arasında izlemeye değer bir
salınım üretmekteydi. Reality TV şovlarının klasik öykü
formatı melodramatik imgelemin sapkınca teşhirci bir versiyonuydu.
Reality TV göndergeyi emip onu farklı tipte bir maddeye
dönüştürmekte, tarihsel dünya bir simülasyonlar setine
indirgenmekteydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">2000
yılı Survivor, Big Brother (Türkiye’de Biri Bizi Gözetliyor)gibi
ikinci kuşak olarak adlandırılan Reality TV yarışma
programlarının başlamasına şahit oldu. Bu programlarda bir grup
insan bir evin içinde ya da ıssız bir adada dış dünyadan izole
bir biçimde bir dönem birlikte yaşıyorlardı. Big Brother için
kurulan web sitesinde ev içindeki yaşamı yirmi dört saat boyunca
izlemek mümkündü. İzleyiciler oy vererek evden kimin
dışlanacağını belirleyebiliyor ve bu nedenle bu program bazıları
tarafından dijital demokrasinin bir örneği olarak görülüyordu.
Diğer yarışmacıların elenmesi sonucu geriye kalan tek yarışmacı
büyük ödülü kazanmaktaydı. Bazı neo-liberal yazarlar oy
hakkının bulunmadığı, diktatörlükle yönetilen ülkelerde
izleyicinin oy vermesine dayalı bu tür programların o ülkelerde
demokrasinin gelişmesine katkıda bulunabileceğini iddia
etmekteydi. Bu programlarda yarışmacıların izolasyon ortamında
“daha hakiki” olabilecekleri , özel sırlarını ortaya
dökebilecekleri düşünülmekteydi. Toplumsal ilişkilerdeki
samimiyet eksikliği nedeniyle izleyici kitle Big Brother evinin
içindeki insanlarla empati kurmaya yönelecekti. İnsan doğasını
analiz etme iddiasındaki benzer televizyon programları “laboratuar
faresi TV” olarak da adlandırılmaktaydı. Catherine Lumby’nin
“Real Appeal: The Ethics of Reality TV adlı yazısında söylediği
gibi (Remote Control: New Media, New Ethics’in içinde) bu tür
programlarda mekanlar çoğunlukla önceden kurulmuş ve suni idi.
İlişkiler, duygular, karakterler üzerine büyük vurgu yapılmakta,
itiraflara özel önem atfedilmekteydi. Dramatik tansiyonun yüksek
olması önemliydi. Oyuncuların seçimi de tesadüfi değildi.
Gabriele Helms’in “ Reality TV Has Spoken: Auto/biography
Matters” adlı yazısında dile getirdiği gibi ( Tracing the
Autobiographical’ın içinde) Survivor benzeri programlara katılmak
isteyen adaylarda bir çok şart aranmaktaydı. Çoğu yarışmacı
genç, dönemin trendine uygun, çekici, ve heterosoksüeldi.
Kimlikler kazananlar ve kaybedenler biçiminde kurulmaktaydı. Tüm
olaylar kazananın belirleneceği final noktasına doğru
ilerlemekte, birey kültünün öne çıkarılmasının yanı sıra
takım oyuncusu olma vasfının gerekliliğine de işaret
edilmekteydi. Rekabet de ekip çalışması kadar önemliydi. James
Dean “ ‘Surveillance Television’: The Ideological Power of the
Fictional and Factual in Reality TV” adlı master tezinde (2003)
bu tür programların izleyicilerinin olayların zaman içinde
gelişmesine tanıklık ettiklerini, en mahrem konuşmaları
işittiklerini ve katılımcıların çeşitli durumlar karşısında
gösterdiği doğrudan tepkileri gözlemlediklerini söyleyecekti.
Gerçek olayların anlatılmasına, sansasyonel durumların
gösterilmesine dayalı birinci kuşak Reality TV den farklı olarak
ikinci kuşak Reality TV programları insanlık dramının
oyunlaştırılarak tüketildiği ve kameralar tarafından
kaydedildiği durumların yaratılmasına dayanmaktaydı. Oyuncuların
tepkilerini role dökmeleri için bir sahne kurulmuştu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">2000’li
yıllarda yapılan Reality TV programları gerçeğin “kuru” bir
gözlemi olmaktan çok uzaktı. Gerçek eğlendirici olmalıydı ve
eğlencenin hakikate dayandığı zaman daha görülmeye değer
olabileceği düşünülmekteydi. 1990’larda da sansasyonel,
izleyicilerin duygularını etkileyecek olaylara dayalı programlar
yapılmıştı, ancak 2000’lerde yarışmacıları daha önceden
hazırlanmış/kurulmuş mekanlarda/ortamlarda bir araya getiren
programların yaygınlaşmasıyla birlikte yarışmacıların
sergiledikleri performans önem kazandı. Misha Kavka “Love’n the
Real; Or, How I Learned to Love Reality TV” adlı yazısında ( The
Spectacle of the Real: From Hollywood to Reality TV and Beyond’un
içinde) Reality TV’nin cazibesinin büyük ölçüde gerçekliğin
performansına dayandığını söyleyecekti. Ekranda seyrettiğimiz
gerçeklik dokunduğumuz gerçeklikten daha önemli hale gelmişti.
Dolaylı gerçeğin, kurulmuş dolaysızlığın gerçeklik efektleri
çoğu kez bizi çevreleyen gerçek dünyadan daha fazla aciliyete ve
paradoksal olarak daha fazla doğrudan mevcudiyete sahip hale
gelmişti. Reality TV eskiden katı bir şekilde birbirinden ayrılmış
olan gösteriyle deneyim arasında, sahnelenen olayla hakikat
arasında, dolaylı samimiyet vasıtasıyla köprü kurmaktaydı.
Programa katılanlar açısından samimiyete performans aracılık
etmekteydi. İzleyiciler için ise bu aracı ekrandı. İzleyicilerin
katılımı samimiyet hissi yaratılarak sağlanmaktaydı. Reality TV
nin sahnesi yoğun bir samimiyeti hem simüle etmekte hem de teşvik
etmekteydi. Gerçek aşk şovlarında dolaylı samimiyet, samimiyetin
en basit, cinsel tanımına dayalı bir biçimde temalaştırılarak
kurulmaktaydı. Helms’e göre katılımcıların farklı
kimliklerine uygun olarak farklı performanslar sergilenmekteydi.
Örneğin Survivor, Temptation Island gibi programlardaki yerliler
egzotik biçimler altında belirmekte, katılımcılar kameraya
yönelik bir performans gerçekleştirmekteydi. Survivor örneğinde
olduğu gibi yapımcıların uygun görmediği bazı çekimler
programdan çıkarılıyor, eski tarihlerde yapılan çekimler montaj
sırasında yeni durumlara ekleniyordu. Oyunun sonundaki büyük
ödülü kazanmak için yarışmacılar “karakterleriyle
bağdaşmayan” davranışlar sergileyebiliyorlardı. Reality TV
programları insanların birlikte bulunduğu özel mekanları, mahrem
detayları izleyicinin gözü önüne seriyor, yarışmacılar da iç
yaşamlarına ilişkin sırları dışa vuruyorlardı. Reality TV ile
birlikte sıradan insanların kendi kendilerini oynayarak ünlü
olabilmesi mümkün hale gelmişti. Büyük ödülü kazananların
yanı sıra kazanamayan yarışmacılar için de medyada kariyer
olanakları doğabiliyordu. İnsanlar kendilerini gözetim altına
sokarak meşhur oluyorlardı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Big
Brother benzeri gözetleme programlarıyla video kameraların
gözetimindeki kamusal yaşam arasında benzerlikler vardı.
Gözetleme programları izleyici kitleyi gözetim toplumunun
normlarını benimsemeye sevk ediyorlardı. İdeal bir gözlemi
mümkün kılan bu programlarda mikrofonların yanı sıra, farklı
açılardan çekim yapan çok sayıda kamera mevcuttu. Dean’e göre
Reality TV nin kamerası son derece hareketli, müteyakkız ve
agresifti. İzleyiciler web sitesine girerek bu programları kendi
seçtikleri kameralar vasıtasıyla izleyebiliyorlar, kendi
versiyonlarını oluşturabiliyorlardı. Reality TV programlarının
izleyicisi kendisini yarışmacılarla özdeşleştirmekteydi.
Yarışma evindeki hayatı gözetlemeyi doğal kabul eden izleyici
kamusal mekanlarda kameraların kendisini gözetlemesini de doğal
görmeye başlıyordu. Programlardaki yarışmacılar nasıl
kameraların kendilerini izlediklerini bilerek bir performans
sergiliyorsa gündelik kamusal yaşam içinde de yasalara saygılı
yurttaşlar özel ve resmi güvenlik kameraları tarafından
gözlendiklerini bilerek davranışlarını ona göre ayarlıyorlar,
doğru rolü oynamaya çalışıyorlardı. Uygunsuz, ya da şüpheli
bir davranış güvenlik görevlilerinin uyarısıyla/müdahalesiyle
sonuçlanabilirdi. Hem yarışmacının hem de kamusal mekanlardaki
yurttaşın kaderi gerçekleştirdiği performansa bağlıydı. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Reality
TV yüksek gözetim toplumunda yaşamanın beraberinde getirdiği
endişeleri yatıştırıyordu. Gözetim sistemlerinin neden olduğu
mahremiyetin tamamen yitirilmesi tehdidi Reality TV nin sunduğu,
röntgenciliğe hitap eden açık büfe tarafından nötralize
edilmekteydi. Gözetim sadece normalleştirilmekle kalmıyor aynı
zamanda arzu edilir hale getiriliyordu. Popüler eğlencenin süsleri
altına gizlenmiş biçimiyle Reality TV toplumun sürekli
gözetlendiğini idrak etmesini güçleştirmekteydi. Öte yandan
yarışma programlarının gözetime ve performansa dayalı yapısı
hizmet sektöründe yoğunlaşan neo-liberal işyerlerinin
örgütlenmesiyle benzer özellikler gösteriyordu. İşyerlerinde
çalışanlardan beklenen şey “kendileri olmaları”, doğal
olmaları, “gerçek gülüş” sergilemeleriydi. Neo-liberal
sistem çalışanlardan ruhlarını “pozitif bir performans”
çerçevesinde ortaya koymalarını istiyordu. Bu gelişmeler
çalışanların reel ücretlerinin düştüğü, sendikasızlaştırma
yönündeki baskıların arttığı bir dönemde gerçekleşmekteydi.
Nick Couldry “ Reality TV or the Secret Theatre of Neoliberalism”
adlı yazısında günümüzde hizmet sektöründeki çoğu işin
duygusal emeğe dayalı olduğunu, çalışanlardan işyerinde bir
performans, oyuncu bir tavır sergilemelerinin beklendiğini
söyleyecekti. İşyerindeki derin oyunculuğun otantikliği işe ait
performans normlarının doğalmışçasına içselleştirilmesine
dayanmaktaydı. Çalışanlardan beklenen “doğal performans”
işyerindeki gözetim sistemi tarafından denetlenmekteydi. Reality
TV de katılımcıların “mış gibi” yapmak mantığı temelinde
gerçekleştirdiği performanslar neo-liberal işyerinin
dinamikleriyle büyük benzerlik göstermekteydi. Big Brother’da
katılımcılardan sürekli olarak beklenen “gerçek gülüş”
pozitif bir değer olarak kabullenilmekteydi. Big Brother gözetimin
doğallaştırılmasına dayanmaktaydı. Performans mekanı
meşruiyeti ve rasyonalitesi asla sorgulanamayan dışsal bir otorite
tarafından yönetilmekteydi. Big Brother hem bireyler arası
rekabete hem de zorunlu ekip çalışmasına dayanmaktaydı. Hem
Reality TV programı mekanı hem de işyeri kendini sahnelemenin
zorunlu olarak gerçekleştiği, yarışmacıların/işçilerin
pozitif, hatta “hararetli” bir biçimde sorgulanamaz normlara ve
değerlere itaat etmelerinin beklendiği yerlerdi. Bu programları
izleyen kitlenin aldığı haz gözetim sistemini
meşrulaştırmaktaydı. Hem programda hem de işyerinde gözetim
altında otantiklik performansının değeri onaylanmaktaydı. Mark
Andrejevic’e göre Big Brother dijital kuşatmaya dayanıyor,
katılımcılar gündelik gerçekliğin bir parçası haline gelen
gözetime alışıyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Reality
TV programları haber, eğlence, yarışma, belgesel vb. farklı
türlere ait birçok öğeyi kullanmaktaydı. Bazı talk şov
programları ve sitcom’lar Reality TV formatında
gerçekleşmekteydi. Günümüzün post-belgesel ortamında
belgesellerde oyunun, kurgunun, performansın payı arttı. 2000’li
yıllarda Popstar benzeri yarışma programlarının yanı sıra
flörtü, iş aramayı ve kariyeri, zor durumlar karşısında
dayanma gücünü, ünlülerin gerçek yaşamlarını konu alan
birçok Reality TV programı yapıldı. The Bachelor, The Apprentice,
Fear Factor, The Osbournes bunlardan bazılarıydı. Öte yandan
deneysel pazarlamanın gelişmesiyle birlikte tüketicileri belli
markaların ürünlerini tüketirken gösteren Reality şov
reklamları ortaya çıktı. Çok farklı konulara ilişkin
olmalarına karşın Reality TV programlarının ortak özelliği
sığ, yüzeysel ve klişelerle dolu olmalarıydı. Reality TV
medyadaki tabloidleşme ve haberle eğlencenin iç içe geçmesi
eğiliminin eşlikçisiydi. Gerçeklik ve duygu gösterisi sunan
Reality TV programlarında toplumsal cinsiyete, ırka, ekonomik yaşam
koşullarına ilişkin sorunlar göz ardı edilmekteydi. Reality TV
programlarında “içsel hakikatler”, “kişisel ilişkiler”
olarak sunulan şeyler büyük ölçüde sığlığa, sıradanlığa,
basmakalıp sözcüklere dayanmaktaydı. İzleyiciden beklenen şey
program için seçilmiş- çoğu beyaz, genç, narsist özellikler
gösteren-katılımcılar arasındaki kişisel ilişkiler içine
kendilerini dahil etmeleriydi. Reality TV kopmuş oldukları katı,
elle tutulur gerçekliğe yönelik bir nostalji besleyen izleyicilere
“yoğun, otantik” bir deneyim vaat ediyordu. Şiddeti, felaketi,
dehşeti, ekstrem durumları, güçlü duyguları, ikilemleri,
kişiler arasındaki anlaşmazlıkları paketleyip programlaştıran
Reality TV deneyimin ticarileştirilmesini beraberinde getirmekte,
insanları birbirine karşı kışkırtmakta, onların zaaflarını
eğlence olarak sunmaktaydı. Öte yandan Reality TV 11 Eylül’den
sonraki süreçte “teröre karşı savaşta” ABD politikalarına
eklemlendi, Pentagon Irak’ı ve Afganistan’ı konu alan Reality
TV programlarına maddi ve teknik destek sağladı. Eskiden polis
araçlarının içinde suçluların takibine katılan Reality TV
kameramanlarına benzer bir şekilde günümüzün savaşı
işgalcinin gözüyle izleyen “gömülü” gazetecileri ABD
tankları içinde askeri operasyonlara eşlik etti. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Jon
Dovey, Freakshow: First Person Media & Factual Television, Pluto
Press(UK), 2000, 197 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Der.
Geoff King, The Spectacle of the Real: From Hollywood to Reality TV
and Beyond, Intellect Ltd., 2005, 234 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Bill
Nichols, Blurred Boundaries: Questions of Meaning in Contemporary
Culture, Indiana University Press, 1994, 208 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Richard
Kilborn, Staging the Real: Factual TV Programming in the Age of Big
Brother, Manchester University Press, 2003, 224 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Mark
Andrejevic, Reality TV: The Work of Being Watched, Rowman&
Littlefield Publishers, Inc., 2003, 264 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Der.
Catharine Lumby, Elspeth Probyn, Remote Control: New Media, New
Ethics, Cambridge University Press, 2004, 270 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Der.
Marlene Kadar, Linda Warley, Jeanne Perreault, Susanna Egan, Tracing
the Autobiographical, Wilfrid Laurier University Press, 2005, 240 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-59323780568893588982019-09-30T10:37:00.000-07:002019-09-30T10:37:27.340-07:00LÜKS CİPLER<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">LÜKS
CİPLER</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Sport
Utility Vehicle –SUV ( Spor kullanım amaçlı araç) Türkçede
farklı biçimlerde adlandırılıyor; lüks arazi aracı, cip, dört
çekerli arazi arabası, 4x4 vb. SUV’lar genellikle dört-çeker
sürüş sistemine sahip, ancak bu sisteme sahip olmayan SUV
modelleri de mevcut. SUV’lar özellikle yol dışında (off-road),
arazide kullanılmak üzere tasarlanmış, yüksek çekiş gücüne
sahip araçlar, aynı zamanda otoyolda da kullanılabiliyorlar. Bu
araçların ağırlık merkezlerinin otomobillere kıyasla yerden
daha yüksekte olmasına karşın bazı modellerin yerden yüksekliği
daha az ya da yolun durumuna bağlı olarak ayarlanabiliyor. SUV’lar
genellikle büyük ve çok yakıt harcayan araçlar, ancak son
dönemde daha küçük, daha az yakıt tüketen ekonomik SUV’lar da
üretilmeye başlandı. Son yıllarda Rusya en çok lüks cip satılan
ülkelerden biri haline geldi. Türkiye’de de lüks cip talebinde
hızlı bir artış gözlenmekte.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Batıda
doğayla “arabalı insanlığın” buluşması otomobillerin
kitlesel ölçekte üretilip satıldığı 1920’li yıllarda
gerçekleşti. ABD’de 1921’de yürürlüğe giren Federal
Karayolları Kanunu milli parklara gitmek için bir yol ağı
yaratılmasını amaçlamaktaydı. Melisa Aronczyk’in “‘Taking
the SUV to a Place It’s Never Been Before’: SUV Ads and the
Consumption of Nature” adlı yazısında (2005) belirttiği gibi bu
dönemde doğa giderek şehirden kaçılıp gidilecek bir yer haline
geldi. Sağlık veren bir kaynak olarak görülen doğa aynı zamanda
ancak otomobille ulaşılabilen bir mekan olarak belirmekteydi.
1920’lerde bireyciliğin öne çıktığı araba reklamlarında
doğayı uygarlaştıran, fetheden, ona nüfuz eden bir otomobil
ideası egemendi. Öte yandan insanla doğa arasındaki ilişkinin
bir karşıtlık ilişkisi temelinde kurulduğu modern toplumda
doğayla fazla haşır neşir olmak kentli insana uygun bir davranış
olarak görülmemekteydi! William Rollins “Reflections on a Spare
Tire: SUVs and Postmodern Environmental Consciousness” adlı
yazısında modern toplumda otomobille doğa arasında bir mesafe
olduğunu, bu ikisinin birbiriyle kaynaşmasının istenmediğini,
1960’lara kadar- tatiller hariç- otomobilin doğa alemi içinde
yabancı bir nesne olarak görüldüğünü söyleyecekti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">ABD’de
1980 ortalarından sonra satışları patlama yapan SUV’ların
tarihi oldukça gerilere gitmekteydi. 1910’lu yıllarda “depot
hack” adlı arabalar tren istasyonlarından otellere yolcu ve eşya
taşımak için kullanılmaktaydı. ABD’de kesintisiz bir biçimde
en uzun süre üretilen, ticari amaçla ağır işlerde kullanılan
yol dışı bir model olan dört kapılı Chevrolet Suburban 1935’te
piyasaya sürülmüştü. İkinci Dünya Savaşında orduda
kullanılan askeri ciplerin sivil versiyonu savaştan sonraki dönemde
satılmaya başlandı. 1940’ların ikinci yarısında Jeep Wagon
ortaya çıktı. 1948’den başlayarak Land Rover Serileri üretildi.
Arazi arabaları başlarda daha çok tarımla uğraşanlar, balık
tutmaya giden çiftlik sahipleri tarafından kullanılmaktaydı.
1963’te piyasaya sürülen Jeep Wagoneer 1960’lı yıllarda moda
olan sörflerin taşındığı bir arazi aracı olarak popülerlik
kazandı. Wagoneer aynı zamanda bir aile arabası olma özelliğini
taşımaktaydı. 1950’li ve 1960’lı yıllarda arazi araçları
daha ziyade kırsal kesimde bir ilgi gördü, ana akım kent kültürü
içinde kendine fazla bir yer bulamadı. Bunun önemli bir nedeni
arazi araçlarının otoyollarda kötü bir performans
sergilemesiydi. Sert süspansiyonlar yumuşak bir sürüşe imkan
vermemekteydi ve vites oranlarının düşük olması nedeniyle
yüksek bir performans elde edilemiyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">1973’te
OPEC’in petrol fiyatlarını büyük ölçüde arttırması ve
petrol ambargosu sonucunda çok yakıt tüketen SUV’ların ve büyük
arabaların satışları düştü. 1975’te ABD’de federal yakıt
randımanı talimatları araba üreticilerini küçük, hafif, yakıt
randımanı yüksek arabalar üretmeye zorladı. ABD’de küçük,
az yakıt tüketen Japon arabalarının ithalatı arttı. 1970’lerde
arabalar emniyetle, emisyonla, yakıt randımanıyla, çevreyle
ilgili federal kurallara tabi kılındı. Otomobillere getirilen
sınırlamalar kamyonet, van ve yol dışında kullanılan araçlara
getirilen kurallardan çok daha sertti. 1980 başlarında ABD’de
Japon otomobillerinin rekabetinin zorladığı otomotiv endüstrisi
güç durumdaydı. Petrol fiyatları düşmüştü ama otomotiv
endüstrisinin üretiminde ustalaştığı büyük, çok yakıt
tüketen, yakıt randımanı düşük otomobiller üzerindeki ağır
vergiler, emisyon kısıtlamaları bu araçların üretimini
sınırlıyordu. 1983’te dünyadaki ilk modern minivan olan Dodge
Caravan kamuoyuna sunuldu ve izleyen dönemde popüler oldu.
Minivanlar çocukları olan bir ailenin içine rahatlıkla
sığabileceği genişlikte arabalardı. Önden çekişli
minivanların yakıt randımanı yüksekti. Minivanların önemli bir
özelliği yasada otomobil değil “hafif kamyonet veya van”
kategorisi altına girmeleri ve bu nedenle otomobillere- havayı
kirleten zararlı gaz emisyonuyla ve emniyetle ilgili- standartlar
getiren federal talimatlardan sıyrılmayı başarmalarıydı. Durumu
değerlendiren otomobil üreticileri hafif kamyonet kategorisi altına
girerek yakıt randımanına, gaz emisyonuna vb. ilişkin federal
kısıtlamalardan, ağır vergilerden kurtulan büyük, çok yakıt
tüketen arazi araçlarının, SUV’ların üretimine yöneldi. İlk
gelişmiş SUV modeli olarak kabul edilen Jeep Cherokee 1984’te
piyasaya sürüldü ve yüksek satış rakamlarına ulaştı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">1980’li
yıllar ilerledikçe SUV satışları hızla artarken minivan
satışlarında bir gerileme gözlendi. Bu durumun önemli
nedenlerinden biri minivanların üstüne “çocuklu banliyö
ailesi” kokusunun sinmiş olmasıydı! Minivanlar “soccer mom”
olarak adlandırılan, banliyölerde yaşayan ve çocuklarını
minivanıyla bir sportif faaliyetten ya da müzik dersinden başka
bir etkinliğe taşıyıp duran orta sınıftan annelerle
özdeşleştirilmekteydi. Bazı gazete yazarları minivanları
“yavaş, sıkıcı, her tarafında banliyö yazan arabalar”
olarak değerlendirecekti. Öte yandan 1980’li yıllarda
neo-liberalizmin gelişmesiyle birlikte kendini klasik orta sınıftan
ayırmak isteyen bir yeni orta sınıf oluşmaya başlamıştı.
İkinci Dünya Savaşını takip eden dönemde doğan Baby Boom
kuşağı 1960’lı yıllarda karşı kültür hareketleri içinde
yer almış, 1980’lerde ise Reaganizmle uzlaşıp Yuppie’liğe
soyunmuştu. Bireyci, neo-liberal görüşlere sahip, narsisist, risk
alıp hızla yükselmeyi amaçlayan, aynı zamanda genç, bağımsız,
aktif ve sert bir görünüm sunmak isteyen, klasik aile babası
olarak görülmeyi arzulamayan bu kesim için minivan klasik, eski
kuşaktan, konformist aileyi temsil etmekteydi. Erkeksi, agresif bir
outdoor kültürüne özlem duyan yeni orta sınıftan
profesyonellerin büyük, güçlü, “kaslı”, “seksi”,
tehditkar, maço görünüşlü bir araca ihtiyacı vardı. SUV
“neo-liberal kovboy Reagan”, Rambo, Robocop, Topgun döneminin
aracıydı, Amerikan kültürünün militarizasyonunun,
saldırganlaşmasının bir ürünüydü. SUV’ların en büyük ve
militarizmi en bariz bir biçimde simgeleyen modellerinden biri
Hummer idi. Hummer ABD’nin 1989’da Panama’yı işgal ettiğinde
ilk kez kullandığı Humvee askeri ciplerinin sivil versiyonuydu.
Körfez savaşı döneminde Hummer sahipleri kendilerini ABD
ordusunun yurtsever sivil destekleyicileri olarak göreceklerdi.
Arnold Schwarzennegger yedi tane Hummer’a sahipti. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Keith
Bradsher’in kendisiyle yapılan bir söyleşide (2001) dile
getirdiği gibi 1980’lerin ikinci yarısında yükselişe geçen
Amerikan milliyetçiliği bireyleri daha askeri, daha outdoor bir
havaya sahip araçları seçmeye sevk etmekteydi. Otomobil
üreticileri mühendislerini erkeksi, maço görünümlü SUV
modelleri tasarlamalarında yardımcı olabileceği düşüncesiyle
Rambo filmlerini izlemeye gönderiyorlardı. Daha önce geleneksel
olarak kadınsı kıvrımların egemen olduğu otomobillerden farklı
olarak SUV’lar özellikle güçlü, haşin, tehditkar, maço bir
görünüm taşıyacak biçimde tasarlanmıştı. SUV’ların bazı
modellerinin önündeki dikey metal çubuklar vahşi orman
kedilerinin dişlerini andırmaktaydı. Ford’un eski bir pazar
araştırmacısı SUV çılgınlığının yoluna kimsenin girmesine
izin vermemekle başlayıp, yoluna çıkanları defolup gitmeleri
için tehdit etmeye kadar vardığını söyleyecekti. Savaş
alanındaki zırhlı araçlara benzeyen SUV’lar yollarda uygar olma
imkanını ortadan kaldırmaktaydı. D. Kooijman ve R. Sierksma “
Emotional Driving: Cocooning in the Public Realm” adlı yazılarında
(2007) post modern toplumda otoyolların acele içinde olan, gergin,
saldırgan, iletişim kurulması mümkün olmayan sürücülerle dolu
hale geldiğini, araba sürmenin "öfkelendirici stimuliye"
tepki gösterilen bir yol kat etme sürecine dönüştüğünü
söyleyecekti. Sürücüler arasındaki ilişki agresif bir biçimde
korna çalma ve el kol hareketleri yapmaya indirgenmişti. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">SUV
büyüğün küçüğü ezdiği orman kanununun, ABD’nin başını
çektiği silahlanma yarışının otoyollardaki karşılığıydı.
Büyük SUV’larla çarpışırlarsa öleceklerinden korkan otomobil
sahipleri araçlarını satıp SUV almaya yöneliyorlardı. SUV’ları
satın alanların çoğu kendilerini güvende hissetmeyen, bir güç
sembolüne ihtiyaç duyan profesyonellerdi. William Rollins’in
dikkat çektiği gibi SUV’un sert, engel tanımayan imajı artan
suç oranları ve işverenlerin sağlık payı katkısının hızla
azalması karşısında öz güven sahibi olmanın onlar için bir
zorunluluk haline geldiği alıcı kitlesine hitap etmekteydi. SUV
satışları 1980 sonlarına doğru ve 1990’lı yıllarda büyük
bir artış göstermişti. ABD’de Yuppie’lerin sonunu getiren
1987 borsa krizinden sonra ekonomi yıllarca düzelmemiş,
profesyoneller artık yeni kapitalizmde hiçbir zaman eskisi gibi iş
güvencesine sahip olamayacaklarını anlamışlardı. 1990’lı
yıllarda ise bir güvenlik toplumu kurmaya yönelen post modern
kapitalizm yoksulları ve göçmenleri bir suç ve tehlike kaynağı
olarak gösterecek, orta ve üst sınıflar tehlikeli kabul edilen
kent içlerini terk ederek etrafları duvarlarla çevrili,
kapılarında özel güvenlik görevlileri bulunan kapalı
yerleşmelere, güvenlikli sitelere taşınacaktı. Kapalı
yerleşmelerin yoldaki karşılığı olan SUV tekerlekleri olan
güvenli bir odaydı, bazı SUV reklamlarının ürkütücü bir
muğlaklıkla ifade ettiği “yoldaki tehlikeye” karşı
içindekileri koruyan bir tür koruyucu kabuk, “zırhlı kozaydı”,
lüks bir sığınaktı. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Genellikle
koyu, parlak renkli olan SUV’ların içlerini göstermeyen camları
vardı. SUV’un içi nasıl güven verici bir rahme benziyorsa dışı
da saldırgan, tehditkar bir görünüşe sahipti. Carol Vanderveer
Hamilton “The Evil of Banality: Moby Dick vs. the Extreme Machine”
adlı yazısında (Iowa Journal of Cultural Studies 4, İlkbahar
2004) dev metal zırhın içindeki SUV sürücüsünün kendini
Robocop gibi yaralanmaz sandığını söyleyecekti. Amerikan
yollarının dev canavarları olarak beliren SUV’lar sürücülerinde
küçük arabaları ve onları kullananları marjinalleştiren bir
duygunun gelişmesine neden olmaktaydı. Tehlikeli görülen kentte
kendini diğer sürücülere karşı savunmanın tek yolu onları
yenmek olarak belirmekteydi. Düşmanlık norm; yardım ve işbirliği
ise istisna haline gelmişti. William Rollins’e göre SUV’un
çekiciliğinin en önemli nedenlerinden biri tekinsiz addedilen kent
caddelerinde sürücüsüne kabadayılık ve güven hissi vermesiydi.
Sürücülerdeki “tehlikeli kişileri” ezme eğilimini teşvik
eden SUV şiddete açık, sert bir bireyciliği, ayrıcalıklı
konumunu kullanarak kendine toplum içinde buldozerle yol açma
eğilimine sahip neo-liberal bireyin arzularını yansıtmaktaydı.
SUV estetiği saldırgan bir “önce ben” mesajı vermekteydi.
Andrew Garnar’ın “ Portable Civilizations and Urban Assault
Vehicles” adlı yazısında(2000) söylediği gibi kentsel saldırı
araçları olarak SUV’lar gücün, iktidarın, kontrolün,
güvenliğin sembolleriydi. SUV’lar orta sınıfı kendi yaşam
tarzına yönelik herhangi bir tehdide karşı korumayı
amaçlamaktaydı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">SUV
modernliğin sosyal kurumlarının, güvencelerinin, dinin, ailenin
gücünü kaybettiği, yeni orta sınıfın kendini güvende
hissetmediği bir dönemin, Rollins’in deyimiyle “post
modernizmin altın çağının” bir ürünüydü. SUV sürücüleri
öz güvensizliklerini sahte bir sertlikle telafi etmek, her şeyin
sağlam ve güvende olduğunu hissetmek istiyorlardı. SUV’ların
otomobillere kıyasla “daha güvenli” yanları vardı. Büyük
olan SUV, bir otomobille çarpıştığında otomobildekilerin
yaralanma ya da ölme ihtimali daha fazlaydı. SUV’ların
tamponları otomobillerinkine göre daha yüksekte olduğu için bazı
kazalarda otomobiller SUV’ların altına giriyor, SUV’lar
otomobillere yandan çarptığında ise SUV’un tamponu
otomobildekilerin başına ya da göğsüne çarparak ölümlere
neden oluyordu. Ancak SUV’ların içindekilerin araç kaza
geçirdiğindeki ölüm oranı otomobildekilerinkine oranla daha
fazlaydı. Bunun başlıca nedeni ağırlık merkezleri yüksekte
olup yol tutuş kabiliyeti zayıf olan SUV’ların devrilme, takla
atma oranının otomobillerinkine oranla yüksek olmasıydı (son
yıllarda ağırlık merkezleri alçaltılmış SUV’lar da
üretilmeye başlandı). Bradsher’in belirttiği gibi 2000’de
SUV’ların içindeyken ölenlerin yüzde altmış ikisi aracın
takla atması nedeniyle ölmüştü. SUV’ların manevra
kabiliyeti-özellikle acil durumlardaki manevralarda- zayıftı ve
sürücüler yoldaki küçük bir engele çarptıklarında aracın
kontrolünü sağlamakta zorluk çekiyorlardı. Devrilmelerin çoğu
aracın kaldırımın kenarına çarpması, yoldaki küçük bir
hendeğe girmesi vb. nedenler sonucu gerçekleşmekteydi. Yoldaki
küçük bir tümsek bile yüksek hızla giden bir SUV’un
devrilmesine neden olabiliyordu. Yağışlı havalarda kontrolü daha
da güçleşen SUV’lar kaygan otoyollarda frene basıldığında
hemen duramıyorlar, arabalara ve yayalara çarpıyorlardı. SUV
sürücüleri araçlarının büyüklüğü ve dört çekerli sürüş
kabiliyeti nedeniyle kendilerini abartılı bir biçimde güvende
hissediyorlar, emniyet kemeri takmıyorlar, aracı sürerken cep
telefonuyla konuşuyorlardı. SUV’ların takla atmaları sonucunda
ölenlerin yüzde sekseninin emniyet kemeri takılı değildi. Oysa
ABD’de genel sürücü nüfusunun yüzde yetmiş beşi düzenli
olarak emniyet kemeri takıyordu. Büyük, yüksek ve genellikle koyu
renk camlara sahip SUV’ların sürücüleri arkalarını görmekte
güçlük çekiyorlardı ve bu nedenle bazı SUV sürücüleri
evlerinin garajlarını sokağa bağlayan bahçe yolunda geri geri
giderken kendi çocuklarını ezmekteydi. Yollarda SUV’ların
arkasında bulunan otomobillerin sürücüleri önlerindeki büyük
ve geniş SUV’lar yüzünden yoldaki diğer araçları, trafik
işaretlerini ve ışıklarını görmekte güçlük çekiyorlar ve
bu da kaza yapma ihtimallerini arttırıyordu. SUV sürücüleri
görece daha bencil, sadece kendilerini düşünen, öz güvenleri
düşük, kendini beğenmiş, başkalarının güvenliğine önem
vermeyen, etraflarındaki insanları kontrol etmek isteyen
kişilerdi. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Sekiz
silindirli güçlü motorlara sahip olan SUV’lar otomobillere
oranla havayı çok daha fazla kirleten gazlar çıkarmaktaydı.
ABD’de her yıl ilave bin kişi SUV’ların yol açtığı ekstra
kirli hava yüzünden solunumla ilgili problemler yaşıyordu.
SUV’ların yoğun olarak ürettiği karbon dioksit küresel
ısınmayı arttırmaktaydı. SUV sektörünü destekleyen ABD
yönetimi SUV’ları çevreye, atmosferin kirletilmesine ilişkin
kısıtlayıcı yasalardan muaf tutan ya da SUV’lara
otomobillerinkine oranla çok daha yumuşak kısıtlamalar getiren
yönetmelikler çıkarmaktaydı. ABD kongresi 1985’te yakıt
randımanı standartlarını otomobiller için yükseltirken SUV’lar
için aynı bırakmış, 1990’da değeri otuz bin doların üzerinde
olan arabalar üzerine koyduğu yüzde on oranındaki lüks
vergisinden SUV’ları muaf tutmuştu. SUV’lara -özellikle havayı
kirleten gaz emisyonuyla ilgili - getirilen muafiyetler SUV
üreticilerini araçlar üzerinde katalitik konvertör vb. ek
masraflar yapmaktan kurtarmış ve SUV’ların yüksek bir
karlılıkla satılmasına imkan vermişti. Çok fazla yakıt tüketen
SUV’lara uygulanan yakıt randımanı standartlarının
otomobillerinkine oranla düşük tutulması ABD ekonomisinin petrole
olan ihtiyacını daha da arttırmaktaydı. SUV’ların yükselişe
geçtiği dönem ABD’nin orta doğu petrollerine göz diktiği,
Irak’ı bombaladığı, işgal ettiği dönemdi. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">SUV
minivanlara atfedilen klasik banliyö ailesi stigmasını taşımak
istemeyen yeni orta sınıfın aracıydı. SUV estetiğinin erkeksi,
kaslı, saldırgan özellikler taşımasına karşın SUV özellikle
1990’lı yıllarda ve sonrasında kadınlar tarafından da yoğun
bir biçimde kullanılan bir araçtı. SUV aynı zamanda bir aile
arabasıydı. Ancak yeni orta sınıf ailesinin ve kadınlarının
yapısı eskisinden farklıydı. 1990’lı yıllarda özellikle
hizmet, bilgisayar, iletişim sektörlerine çalışan yeni bir
profesyonel kadın tipi ortaya çıkmıştı. Bağımsızlığına
önem veren, bazen yalnız yaşayan, bazen de kariyerle aile hayatını
bir arada yürüten profesyonel kadınlar daha önceki dönemlerde
erkeklere atfedilen girişkenlik, kendini zorla kabul ettirme,
agresiflik vb. özellikler sergilemekteydi. Dolayısıyla SUV’un
erkeksi olarak adlandırılan estetiği bu kadınlara çok ters
düşmüyordu. İkinci olarak yeni orta sınıf ailesi eşlerin
birbirine olan sadakatinin artık mutlaklaştırılmadığı, erkeğin
yanı sıra kadının bağımsızlığının da giderek öne çıkmaya
başladığı yeni bir yapı kazanmıştı. Kadınlara yönelik SUV
reklamlarında bağımsızlık imgesi öne çıkmaktaydı. SUV’ları
kullanan erkeklerin önemli bir bölümü kırlaşan saçlarına
karşın genç ve cool görünmek isteyen, çocuklu ve evli
olduklarını fazla belli etmek istemeyen kişilerdi. Özellikle
erkekler çocuklarını koyu renk camlı SUV’larının arka
koltuğuna yerleştirdikten sonra sürücü camını açıp yalnız
bir görünüm vermeyi seviyorlardı. Rollins’e göre SUV’a eşlik
eden imaj rasgele cinsel ilişkiye girmeye dayalı bir canlılıktı.
Tipik SUV sürücüsü her an kendine başka bir cinsel partner
bulabileceği duygusunu korumayı arzulamaktaydı. Avustralya’da
bir çok kişi SUV sürücülerini teşhirci, mastürbasyoncu
sıfatlarıyla nitelendirmekteydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">SUV
ile satılan şey aracın kendisinden ziyade ona ilişkin oluşturulan
imaj, duygu ya da fanteziydi. 1990’lı yıllar yeni orta sınıfa,
Bobolara, Baby Boom kuşağına yönelik reklamlarda outdoor
estetiğinin, macera ruhunun, el değmemiş doğanın öne
çıkarıldığı yıllardı. “Vahşi doğayı deneyimleyerek
yöneticilik becerisini arttırma kursları” açılmakta, ekstrem
sporlar, “adrenalin dolu deneyimler” moda haline gelmekteydi.
Bobolar kentin göbeğinde eksi otuz derecede giyilmek üzere
üretilmiş parkalar, yüksek karlı dağlarda profesyonellerin
kullandığı botlar, Patagonya’dan getirilmiş haki renkli
giysiler giyiyordu. Doğanın ticarileştirildiği bir ortamda
Chrysler bir pazarlama kampanyası çerçevesinde Jeep’in
cazibesini değerlendirmeleri için bir antropologlar ekibini işe
almıştı. SUV modelleri macerayı, vahşi doğayı, bilinmeyen uzak
coğrafyaları çağrıştıran Discovery, Expedition, Freelander,
Forester, Outback, Excursion, Escape, Navigator, Avalanche vb. adlar
taşımaktaydı. SUV’u satın alanlar daha ziyade sert, aktif ve
pratik kişiler olarak görülmek isteyen beyaz yakalı orta sınıf
mensuplarıydı. SUV gün boyunca ofisteki koltuğundan kalkmayan
profesyonelleri macera peşinde koşan kaşiflere dönüştürmeyi
vaat ediyordu. Hamilton’a göre SUV, sahibinin macerayı seven, her
an rafting yapmaya gidebilecek biri olduğunu ilan etmekteydi.
Reklamlarda SUV uzak yerdeki bir tepenin üstünde dururken, çölü
geçerken, ya ormanın içinde zıplayarak ilerlerken
gösterilmekteydi. Ekranlardaki SUV’lar genellikle kano, bisiklet,
ski vb. eşyalarla doluydu. SUV’ların kapasiteleri vinçler, çekme
paketleri, GPS navigasyon sistemleri vb. aksesuarlarla
arttırılabilmekteydi. Richard K. Olsen, Jr. “Living About It
All: The Liminal Fantasy of Sport Utility Vehicle Advertisements”
adlı yazısında (Enviropop’un içinde) SUV’ların, Western
kovboy tavrının bir parçası olarak, reklamlarda aşağıdaki
kenti uzakta bırakarak yukarılara doğru tırmanırken ya da tepede
dururken görüldüğünü söyleyecekti. Yolculuk metaforunun öne
çıktığı SUV reklamlarında suyun, dağların ve çöllerin
arketipsel kullanımı arınmaya, yenilenmeye ve aydınlanmaya
işaret etmekteydi. SUV kullanıcıları sürücüler olarak değil
arayış içinde olan kişiler olarak resmedilmekteydi. SUV adeta
sürücüleri kentsel, sıradan ve uysallaştırılmış olandan
koparıyor, onlara doğal, vahşi, kutsal olanla bağlantı kurma
sözü veriyordu. SUV vahşi bir ortamda gerçekleşen güvenli,
konforlu bir macerayı, tinsel bir yolculuğu, keşif tutkusunu,
arayışı, eğlenceyi vaat etmekteydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Yol
dışı arazi araçları olarak lanse edilen SUV’ların “yoldan
çıkma” oranı ABD’de yüzde 10-13 civarındaydı. SUV’ların
yol dışına çıkmaları genellikle evin garajından çıkarken
bahçenin kenarındaki çiçekleri ezmeleri ya da sarhoş
sürücülerin yolu bulamayıp yanlışlıkla toprak yola sapması
şeklinde gerçekleşmekteydi! Fayda ve kullanımın öne çıkarıldığı
SUV’lar gerçek hayatta çekme ve kişisel malzeme taşıma
amacıyla ya da sert hava koşullarında çok az kullanılmaktaydı.
SUV’ların eşya taşımak için büyük bir hacme sahip olmakla
övülmelerine karşın minivanlar ya da station-wagon’lar benzer
bir kargo kapasitesine sahipti. SUV söyleminin- kentlerin ve
banliyölerin gündelik yaşamında çok fazla yeri olmayan- çetin
arazi ve iklim koşullarına, zorlu uğraşlara göndermede bulunması
1990’lardan itibaren güçlenen güvenlik toplumunun ideolojisiyle
yakından ilişkiliydi. SUV’un etrafında oluşturulan söylem
militarizmin güçlendiği ABD’de toplumu olası zor milli görevler
için seferberlik havası içine sokma çabalarının bir
parçasıydı. “Sivil” outdoor etkinliklerine militer bir koku
sinmeye başlamış, “yurtsever bir potansiyel taşıyan” yeni
orta sınıf “esas savaşın gerçekleşeceği alan” olarak
arazinin koşullarına ısındırılmaya başlamıştı. SUV’lar
medyada zaman zaman “yanki tankları” sıfatıyla anılmaktaydı.
Bradsher’e göre SUV’lar “hazırlıklı olma şıklığını”
temsil etmekteydi. SUV’ları satın alanlar-arazide araç kullanmak
dahil- her türlü senaryo için hazır olmak isteyen kişilerdi. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">SUV
söylemi bu araçların doğa içinde kullanımını, doğa ile
kurulan yakın ilişkiyi öne çıkarmaktaydı. Ancak SUV
reklamlarında insan görünmemekte, bazen aracın içindeki sürücü
belli belirsiz fark edilmekteydi. SUV sanki kendi kendine giden bir
zırhlı elbise, bir “mekanik özne” olarak beliriyordu. SUV’un
dışındaki vahşi doğa adeta bir dekora dönüşmüş, aracın
içindeki ısıtılmış koltukların, prizlerin eşlik ettiği lüks
ve konforlu ortam daha önemli hale gelmişti. SUV reklamlarında
“sınır tanımayın” şiarı altında sunulan doğa aslında
sınırlı ve her geçen gün yok edilmekte olan bir doğaydı.
1960’lara kadar modern toplumun-doğa ile arasında mesafe olan-
sürücüsü doğa içinde otomobiliyle sarsılarak dolaşırken
arazinin sertliğini hisseder, sert hava koşullarından ciddi bir
biçimde etkilenir, mekaniğini iyi kötü tanıdığı otomobili
arıza yaptığında inip tamir etmeye çalışırdı. Rollins’in
dikkat çektiği gibi modern toplumda otomobilin içinde olmak
belirli bir yerde olmak anlamına gelirken postmodern toplumda SUV’un
konforlu ortamı içinde olmak olumsuz arazi ve hava koşullarından
hiçbir şekilde etkilenmemek şeklinde tanımlanmaktaydı. Post
modernizmin altın çağı olan 1980 sonlarında ve 1990’larda
gerçek doğa yerine medyanın yaydığı doğa imajları önem
kazanmıştı. Reklamlarda doğa gizemli saf öteki, ütopik bir
gösterge olarak belirmekteydi. Oysa SUV yüceltir göründüğü
doğayı tahrip etmekteydi. SUV alıcılarını oluşturan esas kesim
doğayı sever görünen Baby Boomer aileleriydi. Doğadaki bitki ve
hayvan habitatına zarar veren, havayı kirleten SUV’ların “doğa
severler” tarafından kullanılmasını mümkün kılan önemli bir
etken eskiden çelişkili, bir arada bulunamayacağı varsayılan
tutumların post modern toplumda bireyin hayatında bir sorun teşkil
etmeden aynı anda yan yana var olabilmesiydi. Modern toplumda farklı
alanlar arasında çizilmiş kesin sınırlar post modern toplumda
aşınmış, muğlaklaşmış, alanlar arasındaki farklar silinmeye
başlamış, geçişler çok kolaylaşmıştı. Modern toplum bireyin
arabayla her yere ulaşamayacağını kabul etmişti. Post modern
toplumdaki SUV idealindeki dünya ise sınırların mevcut olmadığı,
mekansal farklılıkların silinmeye yüz tuttuğu bir dünyaydı.
Post modern toplumda doğa atomize edilerek bir bulamaca indirgendi;
içinde artık bağımsızca var olan bir doğa anlayışı
barındırmadığı için doğaya yönelik herhangi bir sorumluluk
anlayışı da taşımayan bir dünyanın özelliksiz bir
altkatmanına dönüştü. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Keith
Bradsher, High and Mighty: SUVs—The World’s Most Dangerous
Vehicles and How They Got That Way, Public Affairs, 2002, 464 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: large;">Der.
Mark Meister and Phyllis M. Japp, Enviropop: Studies in Environmental
Rhetoric and Popular Culture, Praeger Publishers, 2002, 248 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-4811737446465784672019-09-23T22:23:00.000-07:002019-09-23T22:23:31.033-07:00POSTMODERN TOPLUMDA UZAM<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">POSTMODERN
TOPLUMDA UZAM</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Postmodern
toplumun uzamlarını ve bu toplumun egemen uzam anlayışını
anlayabilmek için postmodern eleştirinin boy hedefi haline
getirdiği modernliğin uzam yaklaşımı üzerinde durmak gerekir.
XIX. yüzyılın sonlarından başlayarak kapitalist modernlik büyük
ölçekli kitlesel üretimin yaygınlaşmasını beraberinde getirdi.
XX. yüzyılın ikinci çeyreğinden itibaren ve özellikle II. Dünya
Savaşı’nı takip eden dönemde Fordist üretim modelinin
gelişmesi ve güçlenmesi modern toplumdaki uzamı kitlesel üretimin
mantığınca şekillendirdi. Nan Ellin’e göre modernliğin uzamı
makine imgesine, endüstriyel ve mühendislikle ilgili referanslara
bağlı olarak oluşmaktaydı. Modernliğin şehirciliği endüstriyel
toplumun içinde barınacağı bir makine oluşturmaya yönelikti.
Amaç evrensel olduğu varsayılan “nötr”, “steril” bir
teknolojinin aracılığıyla teknokratik bir uzamsal ütopyanın
yaratılmasıydı. Uzamsal rasyonalite, verimlilik, işlevsellik
makine gibi işleyen bir kent yaratmanın koşulları haline
gelmişti. Büyük fabrikaların seri olarak ürettiği metalar gibi
kent steril, ruhsuz, özgünlüğü ve ışıltısı olmayan sonsuz
sayıda standart evlerle, binalarla doldurulmak isteniyor gibiydi.
Evrensel bir rasyonaliteyi temsil ettiği düşünülen bu modelde
geçmişe, geleneğe, yerele, cemaatsel olana ait olan dışlanmakta,
bağlamsızlaştırılmış, içinde bulunduğu yerle ilişkisi
koparılmış, soyut, işlevsel bir inşaat modeli, bir mimarlık
anlayışı öne çıkmakta, biçim işlevi takip etmekteydi.
Modernliğin egemen mimari yaklaşımı yapının izole bir obje
olarak çevresinden kopuk olduğu, ideal bir insan (erkek) modeli
için inşa edilen bir anlayışı yansıtmaktaydı. Tek bir
evrensel, işlevsel rasyonel yapı modelinin her yere uygulanabilir
olduğu varsayılmaktaydı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modernliğin
egemen mimari yaklaşımı “azla yetinmesini biliyordu.” Scott
Lash’in söylediği gibi, modernliğin mimarisi formalizme ve
sadeliğe önem vermekteydi. Bu mimari kendini gündelik olandan
soyutlamıştı. Mike Savage ile Alan Warde’ın da gözlemledikleri
gibi modern mimari bir örnekliğe, uluslararası stile yönelmişti.
David Harvey modernliğin büyük ölçekli, teknolojik olarak
rasyonel ve verimli şehir planlarına yöneldiğini, uzamın
toplumsal amaçlar için sosyal bir proje dahilinde biçimlendirilmek
istendiğini, endüstriyel inşaat sistemlerinin öne çıktığını,
uzamsal biçimlerin rasyonelleştirildiğini, montaj hattına ilişkin
bir örnekliğin, standartlaşmanın arttığını söyleyecekti. Öte
yandan modernliğin mimarisi “elitist, avangard” özellikler de
taşıyordu. Yaratıcı, auteur mimar kendini yere ait tarihsel ve
gündelik referanslardan soyutluyor, izole bir biçimde “üstün
soyutlama gücü” sayesinde evrensel olanı yaratıyordu.
Modernliğin yere, coğrafyaya önem vermeyen yaklaşımı tarihselci
bir bakış açısıyla da ilişkiliydi. Edward W. Soja’nın
yaklaşımına göre bu bakış açısında önemli olan tarihti,
zamandı; uzam ise sabit, hareketsiz ve ölüydü. Marx’a göre
coğrafya gereksiz bir komplikasyon idi. Marksistler yerelciliği,
bölgeciliği birleşmiş dünya proletaryasının evrensel kurtuluş
projesi önünde bir engel olarak görmekteydi. Önemli olan lineer
bir şekilde özgürlüğe doğru ilerleyen tarihin yasalarıydı,
sınıf mücadelesiydi, yer değildi. Yerle ilişkili geçmiş,
gelenek gericiydi; ilerici olan evrensel olandı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">1950’lerin
sonlarından başlayarak modernliğin uzam, mimari ve şehir planlama
yaklaşımları eleştirilmeye başlandı. Yeni yaklaşımlar genel
olarak postmodern sıfatıyla adlandırılıyordu. Postmodern uzam
yaklaşımları özgün, tarihsel, yerel biçimlere önem veriyordu.
İnsanların yeri, yapıyı nasıl algıladığı üzerinde durmayıp
soyut bir evrensel modeli dayatan modernlikten farklı olarak
postmodern mimari yaklaşımlar insanların yeri nasıl algıladığını
ciddiye alıyor, tek hakikat ve anlam yerine çoklu anlamları öne
çıkarıyordu. Bu mimari tikel ve gündelik olana önem veriyor,
aşikâr olan karşısında karmaşık olanı, saf olan karşısında
melez olanı, düz olan karşısında çarpıtılmış olanı öne
çıkarıyor, müphem, istikrarsız olanın, iç bütünlüğü
olmayanın izini sürüyordu. İkili karşıtlıklara dayalı
modernliğin “ya o ya bu” mantığına karşı postmodernlik “her
ikisi de/ve”yi ortaya sürüyor, birbiriyle çelişen boyutlara
sahip çok işlevli yapılara ve malzemelere yöneliyordu.
Modernliğin yapısı bitmiş bir yapıyken postmodernliğin yapısı
“bitmemiş,” kullanıcının edimleriyle değiştirilebilen bir
yapıydı. Modernlik ideal insan için inşa ederken, postmodernlik
“halk için,” gündelik hayatı içindeki somut insan için inşa
ediyordu! Postmodern mimari içinde sanayileşme öncesi dönemin
mekânlarına, tarihin değişik dönemlerindeki yapılara, yerlere
öykünmeler gözlenmekteydi. Mimaride çevreyi, bağlamı ikinci
plana koyan modernlikten farklı olarak postmodernlik
bağlamsallaştırmaya, tarihsel, coğrafi, kültürel referanslara
önem veriyordu. Nan Ellin’in belirttiği gibi postmodern mimari
tarihsel referansları eklektik bir biçimde bir arada
kullanmaktaydı. Süslemeci dekoratiflik, esnek bir mimari dil, çok
anlamlılık, farklılık, çoğulculuk öne çıkmaktaydı.
Postmodernlik kolaj, brikolaj, montaj yoluyla farklı, birbiriyle
çelişen parçaları bir araya getirmekteydi. Yeni mimaride önemli
olan derinlikten ziyade yüzeydi ve bu nedenle postmodern mimari dış
yüzeyi, cepheyi mutlaklaştırmakla eleştirilecekti. Modern
mimaride biçim işlevi takip ederken postmodernlikte biçim
fanteziyi, kurguyu takip etmekteydi ve bu nedenle postmodern mimari
sembolik anlamlarla, referanslarla doluydu. Yeniden üretilen
tarihsel mekânlar, hiper gerçek ortamlar bugüne bir ölçüde
mistik bir nitelik katıyor, kent çeşitli imajların kolajından
oluşan bir eğlence mekânına dönüşüyordu. Postmodern mimari
pragmatizmden, eklektik çeşitlilikten beslenmekteydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modernliğin
evrensel olduğunu iddia eden egemen uzam anlayışı bürokratikti,
soyuttu, insanın tikel varoluşunu önemsemiyordu. Postmodernliğin
insani ölçeğe yakın bir uzamsallık yaratma iddiasına karşın
Scott Lash’ın da söylediği gibi bu mimari bir hümanizm
simülasyonunu temsil etmekteydi. Modernlikte yaratıcı mimar,
auteur önemliyken postmodernlikte müşteri önem kazanmıştı.
Gerçekten de modernlikte üretim ve üretici ağırlıktayken
postmodernlikte tüketim ve alıcı öne çıkmaktaydı. Postmodern
mimarinin farklılığı, çeşitliliği, çoğulculuğu öne
çıkarması çeşitlendirilerek, renklendirilerek derinleştirilmek
istenen mekân piyasasından bağımsız değildi. Modernliğin ünlü
mimarı Le Corbusier’nin “içinde yaşanacak bir makine” olarak
düşündüğü ev modeli postmodernliğin, bireysel farkına tekabül
eden ürünler bekleyen tüketicisi için uygun bir model değildi.
Postmodern mimari “soyuttan somuta doğru” bir yönelimi ifade
ediyordu. Farklı müşteri profillerine uygun, kişiselleştirilmiş,
“özel” mekânsal ürünlerin tasarımı, reklamı ve
pazarlanması gerekiyordu. Modernliğin tek anlamlı, kendini net bir
biçimde ifade eden mekânlarından farklı olarak postmodern
mekânlar anlamın sürekli olarak değiştiği, kaydığı,
ertelendiği müphem mekânlar olarak beliriyorlar; yerel
çeşitliliğe, “biricikliğe,” otantikliğe, nostaljiye önem
vererek oyuncul bir duygu yaratmaya çalışıyorlardı. Modernliğin
“kuru” mekânlarından farklı olarak postmodern mekânlarda
estetik kaygı birinci plana geçmişti. David Harvey’e göre
kentsel uzamda plan yerine tasarım öne çıkmıştı. Dağınık,
merkezi olmayan, tek bir noktada yoğunlaşmayan kentsel biçimler
daha uygun hale gelmişti. Bilgisayar programları sayesinde farklı
müşteri gruplarına kişiselleştirilmiş biçimler altında
sunulacak mimari ürünlerin esnek kitlesel üretimi mümkün hale
gelmekteydi. Evrensel mimarinin üst (meta) dili son bulmuştu.
Postmodern mimari içeriyi ve dışarıyı birbirine karıştırarak
kentsel ortama labirentvari bir nitelik kazandırmıştı. Harvey’e
göre bu mimari şizofrenik bir nitelik taşımakta, geçmişteki
stillere gönderme yaparak eklektik bir stil karmaşası
yaratmaktaydı. Tarih, nakledilmesi mümkün aksesuarlara
dönüştürülmüştü. Postmodern mimari yüzeyi, parçalılığı,
fantezi dünyasını, teatral olanı öne çıkarıyordu. İdareci
anlayış yerini girişimci anlayışa terk etmişti. Kevin Robins’in
dikkat çektiği gibi (Space and Place’in içinde) kentlerin
kendilerine has özelliklerinin ve kimliklerinin, yerin kültürel
anlamlarının ve geleneklerin vurgulanması ürünlerin
çeşitlendirilmesiyle, yerin pazarlanmasıyla ilişkiliydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modern
uzam ve mimari anlayışını eleştiren postmodern yaklaşımlar
başlangıçta ticari kaygılardan bir ölçüde uzaktı. Muhalif
hareketler de (sitüasyonist, feminist vb) modernliğin uzam
anlayışının eleştirisine katılmaktaydı. Yeni Sosyal
Hareketler, muhalif yerel yönetimler, ekolojist hareketler yerleri,
caddeleri modernliğin makine modelinden kurtarmaya çalışıyorlardı.
David Ley ve Caroline Mills’in de söyledikleri gibi (The Spaces of
Postmodernity’nin içinde) postmodern yaklaşımların sistemle
uzlaşması ve metalaşma yoğunlukla 1980’lerden sonra
gerçekleşti. Bunun önemli nedenlerinden biri 1970 ortalarından
itibaren gelişmeye başlayan post-Fordist esnek üretim modelinin
ürünlerin çeşitlendirilmesini, bireyselleştirilmiş,
kültürelleştirilmiş bir tüketimi teşvik ederek postmodern
mimariyle müşteri yaratma bazında bir işbirliğine girmesiydi.
İlginç bir gelişme ise 1990’larda küreselleşmeyle birlikte
gerçekleşti. Postmodernliğin modernlikle özdeşleştirdiği bir
örneklik, standartlaşma bu kez sınır tanımayan küresel
iletişimin, para, sermaye ve bilgi akışının etkisiyle postmodern
uzamlarda egemen olmaya başladı. Nan Ellin, bir kale görüntüsü
arz eden ve sofistike güvenlik sistemleriyle korunan büyük
alışveriş merkezlerinin (shopping mall) kendilerini çevrelerinden
tamamen izole ederek içe kapalı bir dünya oluşturduğunu
söyleyecekti. Öte yandan geç postmodernlikte kentsel uzam
savunmacı bir görünüm arz ediyordu. Postmodern mimari mekânları
işsizlerden, yoksullardan, göçmenlerden, siyahlardan koruyacak
şekilde inşa ediyordu. Kamusal mekânlar gitgide özelleştiriliyor,
polis ve özel güvenlik elemanlarıyla, elektronik cihazlarla
kontrol altında tutuluyordu. Kent civarındaki ofis kompleksleri ve
kampuslar kendilerini dışarıdan gelebilecek her türlü tehdide
karşı izole etmişlerdi. Manuel Castells’in de belirttiği gibi
yeni profesyonel yönetici sınıfı küresel kapitalist ağa bağlı
kentsel uzamsal parçaları dışlayıcı biçimler altına sokarak
sömürgeleştirmekteydi. Yerler küresel bilgi akışının basıncı
altında sosyal anlamlarını kaybetmekteydi. Evden internet
kanalıyla yapılan alışveriş nedeniyle sokağa alışverişe
çıkmak bir olay, bir “event” haline gelmekteydi. Kent büyük
alışveriş merkezlerinden, tema parklarından oluşan bir eğlence
ve tüketim merkezi olarak örgütleniyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Postmodernlik
yere, lokaliteye önem veriyor gibi görünürken öte yandan
küreselleşme ve dijital ağlar yerleri küresel bir piyasanın
parçaları olarak kuruyor ve bu durum yerlerin
standartlaştırılmasıyla, yer olmayan yerlerin (non places),
transit yerlerin oluşmasıyla sonuçlanıyordu. Geç postmodern
dönemde büyük alışveriş ve eğlence merkezleri, ofis binaları,
banliyölerde orta ve üst sınıfların oturduğu korunaklı siteler
modernliğin standart yapılaşmasına benzer özellikler
gösteriyorlardı. Kevin Robins’e göre (Space and Place’in
içinde) elektronik bilgi akışlarından ve sanal gerçeklikten
beslenen postmodern uzam bir örnekleşmeye, homojenleşmeye,
nötrleşmeye doğru yönelmekteydi. Kent bir sibernetik makineye
dönüşüyordu. Kevin Robins’in dikkat çektiği gibi
(Technocities’in içinde) kentler küresel-ağsal ekonominin
iletişim ve kontrol merkezleri olmak için bilgi altyapısına büyük
yatırımlar yapmaktaydı. Sanal kent aslında yerleşik, bedenlerin
somut ilişkisine dayalı gerçek kent yaşamını, yakın ilişkiyi
ve irtibatı ortadan kaldırmaktaydı. Paul Virilio da dolaysız
ilişkilerden kopmanın, mesafe oluşturmanın, angajmandan
kaçınmanın, tele varoluşun, sanal irtibatın gerçek kent
yaşamını tahrip ettiğini söyleyecekti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Postmodernlikte
çeşitlilik, farklılık ve oyunculluk ancak güvenliği sağlanmış
tüketimin sürekliliğine hizmet ettiği sürece mevcuttu. Universal
Stüdyolarının tema parkındaki “davranış yönetmeliği”
gürültücü davranışları, şarkı söylemeyi, koşmayı,
gereksiz yere gözünü dikip bakmayı, aynı yerde beş dakikadan
fazla oturmayı vb yasaklıyordu. Postmodern kentlerdeki kültürel
etnik çeşitlilik ve renklilik ise ancak turistik “event”’lere
konu olduğu ölçüde mevcuttu. Postmodern kente örnek olarak
gösterilen Los Angeles’ta orta sınıfların yaşadıkları
bölgelerden “görünmez” sınırlarla ayrılmış göçmen ve
yoksul mahalleleri sürekli bir polis gözetimi, denetimi, baskısı
altındaydı. Mike Davis’in deyimiyle bu “kale şehirde”
polisin terörle özdeşleştirdiği yoksul bölgeler, orta ve üst
sınıfların yaşadığı bölgelerden tecrit edilmişti. Kentsel
tasarım, mimari ve polis aygıtı bu kentte güvenliği sağlamak
üzere işbirliğine girmişti. Mimarinin neo-militer sentaksı
yoksullara karşı savunulabilir mekânlar yaratmaya yönelmişti.
Dev alışveriş, iş, eğlence, kültür merkezlerinin sahte kamusal
mekânları, orta sınıfların fark etmediği ama yoksulların çok
iyi bildiği, alt sınıfları uyarmaya yönelik “görünmez”
ikaz işaretleriyle doluydu. Plajlar özelleştirilip güvenlik
görevlileriyle korunmakta, kütüphaneler, oyun yerleri
kapatılmakta, caddeler tehlikeli olarak tanımlanmakta, kamusal
mekânlar özelleştirilmekte, militarize edilmekteydi. Los
Angeles’ta polis helikopterlerinin muhtemel operasyonları için
her evin damına bir numara yazılmıştı. Mimarlık polis
devletiyle işbirliğine girmişti. Edward W. Soja’nın yorumuyla
her şeyin pastişle parçalı bir görünüme sahip kılındığı
postmodern kentsel uzam aslında kapitalist, ırkçı, patriarkal
boyutu görünmez kılıyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Postmodern
uzamda hiper gerçeğin, sanal mekânların, simülakranın
yaygınlaşması kitsch’i beraberinde getiriyordu. Öte yandan
postmodern çeşitlilik aslında yüzeyin çeşitliliğiydi ve orta
sınıf yaşamının ayrılmaz bir parçası haline gelen bu yüzey,
altında dışlanmışlara karşı bir şiddet eğilimi
barındırmaktaydı. Postmodernliğin yoksullara karşı geliştirdiği
savunmacı mimari, orta sınıfların kendi yaşam tarzlarını ne
pahasına olursa olsun savunma eğiliminden destek görüyordu.
Panoptik elektronik gözetim alışveriş ve eğlence merkezlerini,
caddeleri orta sınıfların güvenli alışverişi, tüketimi için
kontrol altında tutmaktaydı. Öte yandan postmodern toplumda
tüketici yaşamı –alışveriş merkezinin yanı sıra– güvenli
ortam olan ev içine taşınmıştı. Dijital ya da global uzam artık
evdeki bilgisayarın ekranında beliren uzamdı; bilginin, iletişimin
ve de en önemlisi alışverişin uzamıydı. Modernliğin monolitik,
teknolojik uzamına karşı çıkan postmodernlik uzamı tekniğin en
gelişkin tek tip yaratısı olan ekranla özdeşleştirilmişti.
Yerin “hafızasını,” tarihini, kültürünü öne çıkaran
postmodernlik sonuçta yer olmayan yerleri yaratmış, hafızayı ise
bilgisayarın hafızasına indirgemişti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Şimdi
postmodern toplumun uzamlar arasındaki sınırları
muğlaklaştırması, uzamlar arası geçişleri, akışkanlığı,
melezliği hızlandırması konusuna gelelim. Tüm bunlar daha ziyade
orta ve üst sınıfların katıldığı ve küresel kapitalist ağın
bir parçası haline gelmiş uzamlar için bir ölçüde geçerlidir.
Çeşitlendirilmiş tüketimsel uzamlar orta sınıf müşterilere
tüketimin, oyunun, eğlencenin iç içe geçtiği muğlak alanlar
sunarlar. Ancak yoksulların, varoşların uzamı orta sınıfların
uzamından hiçbir muğlaklığa yol açmayacak biçimde net
sınırlarla ayrılmıştır ve yoksullar bu sınırları aşıp
“melezleşmeye çalışırlarsa” başlarına nelerin geleceğini
çok iyi bilirler. Çokkültürlülük, kültürel çeşitlilik daha
ziyade kent seçkinlerinin kenti pazarlamak için düzenledikleri
fuarlarda yerel çeşnilerin sergilenmesi bağlamında
gerçekleşmektedir! Postmodern farklılık ve çeşitlilik söylemi
özellikle post-Fordist sektörlerde çalışan orta sınıfların
tikel olanın tüketimine yönelik post-romantik özlemlerine denk
düşmektedir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Postmodernlik
uzamın merkezsizleşmesini beraberinde getirmiştir. Postmodern
kentler modernliğin bir merkez etrafında örgütlenen kentlerinden
farklı olarak farklı merkezlerin varolduğu kentlerdir. Bazı iş
ve yerleşim bölgeleri daha önce buralarda varolan bir nüfus,
tarih, kültür bulunmadan yüksek teknolojik ağlarla donatılmış
bir biçimde kurulmaktadır. Postmodern kentler farklı parçalardan
oluşan bir kolaj görüntüsü sergilemektedir. Ancak bu birbiriyle
uyuşmaz görünen parçalardan oluşan kaotik görünümlü yapı
çok yüksek bir kârlılık üretmektedir. Öte yandan Soja’nın
da belirttiği gibi postmodern kentler merkezden yoksun değildir.
Kentin kolektif denetiminin, siyasi yönetiminin gerçekleştirildiği
bir merkez varlığını sürdürmektedir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Postmodernlikte
kentle taşra, kent merkeziyle banliyö, merkezle çevre, iç ile dış
arasındaki eski sınırlar muğlaklaşmıştır. Postmodernliğin
uzamsal sınırları muğlaklaştırması Jameson ve Harvey gibi
Marksist kuramcıların postmodern uzamı “kaotik”, “şizofrenik”
gibi sıfatlarla eleştirmesine neden olmaktadır. Marksist
kuramcıların modernlikten ziyade postmodernliğin uzam anlayışını
eleştirmesi Marksizmin modernliğin bir parçası olmasıyla da
ilişkilidir. Harvey postmodernliği lokaliteyi, yeri, cemaatleri
fetişleştirmekle eleştirecektir. Jameson’a göre ise
postmodernlik ampirik, kaotik, heterojen olanı öne çıkarmaktadır.
Jameson’ın postmodern “kampa” dahil ettikleri arasında John
Cage, punk, Godard, Burroughs da yer almaktadır. Jameson’a göre
hiper postmodern mekânlar (Los Angeles’taki Bonaventure Oteli)
hacim ve perspektifin anlaşılmasını mümkün kılacak mesafe
duygusunu ortadan kaldırmakta, insanı boşluğun bir parçası
haline getirmektedir. İnsan bedeni yerini tayin edememekte, algısal
ve bilgisel olarak etrafını kuşatan ortamı bir düzen içine
sokamamakta, haritalandırılabilir bir dış dünya içinde kendi
pozisyonunu kuramamaktadır. Kathleen M. Kirby’nin de dikkat
çektiği gibi (Bodyspace’in içinde) Jameson’a göre entelektüel
ve politik pratik için gereken düzenli, apaçık bir yönün kayıp
gittiği, kurulu uzamın yönetilemez hale geldiği bir durum söz
konusudur. Jameson’ın bildiği yön bulma biçimleri postmodern
uzamda işe yaramamaktadır. Postmodern uzam bir güzergâh
oluşturmaya imkân veren, “burası ile orası”, “öncesi ile
sonrası” arasındaki anlamlı ayrımları silmektedir. Jameson
analiz etmek için olgularla arasına objektif bir mesafe koymak,
dünyayı dışsal, haritası yapılabilir olarak tanımlamak
istemektedir. Postmodernlikte uzamın gerçekliğini yitirmesi,
elastikliği, dayanak noktasının olmayışı Jameson’ı rahatsız
etmekte ve o hızla uçucu hale gelen sınırları eski haline
getirmeye çalışmaktadır. Kendisini çevreleyen ortamdan pek fazla
ayırt edilemeyen parçalanmış özne muhalif bir faaliyeti formüle
etmekten âciz görünmektedir. Jameson postmodern uzamın insanları
pasifliğe ve çaresizliğe sürüklediğini belirtmekte, bedenin
uzamın etkilerine doğrudan maruz kalmasından rahatsız olmakta,
uzamın monadik bir öznellik tarafından yeniden kurulmasını,
sınırlarının oluşturulmasını istemektedir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Postmodern
uzam içinde radikal uzamsal özneliklerin yaratılması yönündeki
en önemli açılımlar ise postyapısalcı eleştirilerden
gelmektedir. Postmodern toplumda sınırların müphemleşmesi yeni
yersiz yurtsuz, kaotik, muhalif alanların oluşturulması için
ister istemez bir imkân yaratmıştır. İç/dış, ben/öteki,
merkez/çevre vb ikili karşıtlıklar üzerine kurulmuş olan
modernliğin oluşturduğu sınırlar birer sosyal kurguydu ve
özneleri disiplin altında tutmaya hizmet ediyordu. Postmodernliğin
ticari bir bağlamda da olsa sınırları muğlaklaştırması, her
şeyi bir akışkanlığa sürüklemesi radikal öznelliklerin egemen
sınırları aşındırmasına da bir ölçüde ortam yaratmaktadır.
Edward W. Soja ve Barbara Hooper’ın da söyledikleri gibi (The
Spaces of Postmodernity’nin içinde) parçalanmış kimlikten
korkan ve onu reddeden modern politikalar siyasi bölünmelere neden
oldular ve bu durum hızlanarak devam etti. Çokluğa dayalı radikal
öznelikler yaratmaya yönelmediler. Yeni radikal politikalar ise tüm
diğer mücadeleleri önceleyen “tek dönüşüm”, “büyük
reddediş” yerine bir direnişler çokluğunu oluşturmaya
yöneldiler. Modernliğin net, düzenli ikili karşıtlıklarından,
düzensizlik ve muğlaklığa yönelik hoşgörüsüzlüğünden,
özcülüğün destek verdiği üniterlik eğiliminden uzak durdular.
bell hooks hem riskleri hem de direniş imkânlarını içinde
barındıran, muğlaklıklarla ve çelişkilerle dolu uç yerlerin
yaratılmasından yanaydı. Bu sınır bölgeleri çok merkezli
topluluklar içinde varolan radikal özneliklerin birbiriyle buluşup
çoğalabileceği radikal açıklık mekânlarıydı. Trinh T.
Minh-ha ise merkezin sabitleme ve kodlama girişimleri karşısında
marjinal yerlerin kendilerini sürekli olarak düzensizleştirmelerini,
yer değiştirmelerini önerecek, farklılıklar anarşisini öne
çıkaracaktı. Sınırdaki yerler mücadele alanlarıydı, iktidar
yapılarının sınırlandırıcı, kategorize edici gücünün
bozulduğu, düzensizliğe itildiği bir alandı. Deleuze de
akışları, kaçış çizgilerini, “aradaki yerleri”,
“şizofrenik uzamın” muhalif niteliğini öne çıkaracaktı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Postmodern
uzam düzensiz, kaotik, sınırların tamamen yok olduğu, geçişlerin
sınırsız hale geldiği bir uzam değildi. Sınırların
muğlaklaştırılması ürün ve hizmetlerin çeşitlendirilmesine
hizmet ediyordu ve bu bağlamda ticari bir işaretler sisteminin
üretilmiş kodları altında varlık alanı buluyordu. Kaos ticari
göstergelerin karmaşık değiş tokuşu çerçevesinde mevcuttu ve
bunun dışındaki her muhalif kaotik oluşum, karşısında polis
gücünü buluyordu. Melezleşmeye gelince... O da ancak egemen
sınıfsal, ırksal hiyerarşilerin, sınırların korunması
kaydıyla, daha ziyade ticari-kültürel-turistik bir bağlamda
beğeniye sunuluyordu. Günümüz toplumundaki radikal öznelikler,
postmodernliğin hiçbir zaman tam olarak gerçekleştiremediği
müphemliği, sınırların belirsizliğini, sınırların ihlalini,
sınırlar arasındaki geçişleri, iç/dış, ben/öteki gibi ikili
karşıtlıkların ortadan kalkmasını muhalif bir politika için
birer imkân olarak gördüler. Modernist muhalifler ise modernliğin
ikili karşıtlıklara dayalı uzam anlayışının dışına fazla
çıkamadılar. Modernliğin iktidarı olsun, muhalefeti olsun, yeri
tarihsel güçlerin ilerlemesiyle aşılacak önemsiz, dışsal sabit
bir alan olarak görmüştü. Modernliğin muhalefeti özgürleştirici
yerler üretemedi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Trinh
T. Minh-ha, Woman, Native, Other: Writing Postcoloniality and
Feminism</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Indiana
University Press, 1989, 173 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">der.
Nancy Duncan, Bodyspace: Destabilizing Geographies of Gender and
Sexuality</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Routledge,
1996, 278 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Mike
Davis, City of Quartz: Excavating the Future in Los Angeles</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Verso,
1990, 462 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Manuel
Castells, The Informational City: Information, Technology, Economic
Restructuring and</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">the
Urban Regional Process, Blackwell Publishers, 1991, 416 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">David
Harvey, Postmodernliğin Durumu: Kültürel Değişimin Kökenleri</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">çev.
Sungur Savran, Metis Yayınları, 1997, 407 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Fredric
Jameson, Postmodernizm ya da Geç Kapitalizmin Kültürel Mantığı</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">çev.
Nuri Plümer, YKY, 1994, 527 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Scott
Lash, Another Modernity: A Different Rationality</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Blackwell
Publishers, 1999, 400 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Mike
Savage, Alan Warde, Urban Sociology, Capitalism and Modernity</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Macmillan,
1993, 221 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">der.
Erica Carter, James Donald, Judith Squires , Space and Place: </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Theories
of Identity and Location, Lawrence and Wishart, 1993, 399 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Edward
W. Soja, Postmodern Geographies: The Reassertion of Space in </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Critical
Social Theory, Verso, 1994, 266 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">der.
Michael J. Dear, Steven Flusty, The Spaces of Postmodernity: </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Readings
in Human Geography, Blackwell Publishers, 2002, 486 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Paul
Virilio, Cybermonde: La politique du pire</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Editions
Textuel, 1996, 112 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Nan
Ellin, Postmodern Urbanism</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Blackwell
Publishers, 1996, 348 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">der.
John W. Downey, Jim McGuigan, Technocities</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Sage
Publications, 1999, 213 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-91755504122827410222019-09-16T20:53:00.000-07:002019-09-16T20:53:52.937-07:00YUPPİE’DEN BOBO’YA<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YUPPİE’DEN
BOBO’YA</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Batıda
1960’lı ve 1970’li yıllar “enformasyon toplumu”, “bilgi
ekonomisi”, “sanayi sonrası toplumu” gibi kavramların ortaya
çıkmasına şahit oldu. 1970’lere kadar egemen olan fordist
sanayi sektöründe çalışan orta kademe yöneticiler ve
mühendisler ömür boyu çalıştıkları organizasyonlara tam bir
sadakatle bağlıydılar. Katı bir hiyerarşinin, bürokrasinin
hakim olduğu, işlerin ayrıntılı bir biçimde tanımlandığı
çalışma ortamında meslekte yükselmek için çok çalışmak,
uyum göstermek, kendi kaderini şirketin kaderiyle birleştirmek
yeterliydi. David Brooks’a göre ABD’de 1950’lerde göreve,
hizmete ve şerefe inanan WASP (White Anglo Saxon Protestant) eliti
anti-entelektüel bir yönelime sahipti. 1960’ların eğitimli
radikallerden oluşan karşı kültür hareketi soy sopu, resmiyeti,
kurallara uymayı, ciddiyeti, geleneği öne çıkaran WASP
değerlerine karşı çıkmakta, tinsel, bohem özellikler gösteren
bir yaşam biçimi sergilemekteydi. 1970’lere gelindiğinde
1960’ların muhalif öğrencileri mezun olmuş, faturalarını
ödemek için iş hayatına girmeye başlamışlardı. Bu kesim henüz
1960’ların karşı kültürünün etkisinden tamamen çıkmamış,
1970’ler boyunca azalarak da olsa devam eden muhalif hareketlere
sempatisini sürdürmüştü. Çalışma hayatında, sınırlı
ölçüde de olsa, giyimden davranışa karşı kültürün izlerine
rastlamak mümkündü. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Çalışma
hayatı da artık eskinin çalışma hayatı değildi. 1970’lerde
post-fordist ekonominin gelişmesiyle birlikte bilgi, medya, hizmet
sektörlerinde çalışanların eski sanayi sektöründekinden farklı
olarak yakından ve detaylı bir şekilde denetlenemeyeceği, bu
kesimin, şirkete maksimum yarar sağlayacak şekilde, kendi kendini
yönetmesi gerektiği yolunda görüşler ortaya atılmaya
başlanmıştı. Önemli olan yeni “bilgi işçisinin” eski
fordist fabrikanın rutin görevlerin yerine getirilmesine yönelik
bürokratik-disipliner zorlamasına uymak yerine çok çalışmayı
bir yaşam tarzı haline getirmesiydi. 1970 sonlarına doğru
Amerikan üniversiteleri çok çalışmaya hazır, ama eskinin
fordist profesyonellerinden farklı olarak müsrifçe tüketmeyi bir
yaşam tarzına dönüştürecek yeni bir genç profesyonel kesimi,
Yuppie'leri mezun etmeye başlayacaklardı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ABD’de
1980’li yıllar post fordist sektörlerin hızla geliştiği,
muhafazakar Reagan yönetiminin (1981-1989) izlediği neo-liberal
politikaların eskinin sosyal refah devletini büyük ölçüde
ortadan kaldırdığı, işçi sınıfının iki yakasını zorlukla
bir araya getirdiği yıllardı. 1980’lerin başlarında
gerçekleşen hızlı ekonomik büyüme orta ve üst sınıfların
gelirlerinde artışa yol açmıştı. Yuppie’ler orta sınıftan
üst-orta sınıfa doğru hızlı bir sıçrama yapan profesyonel
kesimdi. 1980 başlarında ortaya atılan Yuppie (Young Urban
Professional) kavramı 1984’te yaygın olarak kullanılmaya
başlandı. Yuppie’ler iyi üniversitelerde eğitim görmüş
kişilerdi. 1980-1995 arası dönem üniversite diplomasının ücret
karşılığının bir misli attığı bir dönemdi ve Yuppie’ler
1987 krizine kadar kariyer merdivenlerini hızlı bir şekilde
tırmanacaklardı. Yuppie derecesi olarak da bilinen MBA (Master of
Business Administration) yüksek ücretin garantisi haline gelmişti.
1980 başlarındaki Yuppie’lerin bir kısmı 1960’ların
Hippie’leriydi. Yuppie’ler karşı kültürün değerlerinden
uzaklaşmışlardı ancak genç bir kesim olarak (yaklaşık 25-39
yaş arası, tipik olarak 30 yaş civarında) ebeveynlerinin
geleneksel değerlerini ve yaşam tarzlarını benimsemiyorlardı.
Barbara Ehrenreich’e göre Yuppie’ler ekonomik çıkarları
açısından Reagan’ın neo-liberal politikalarını desteklemekle
birlikte kürtaj, kadın hakları vb. konularda yeni sağın
politikalarından ayrılıyorlardı. Öte yandan üniversiteden
zenginliğe ani geçiş yapan pragmatist bir kuşak olarak Yuppie’ler
geleneksel olarak orta sınıf üyeliği için talep edilen
meşakkatli çıraklığı küçümsüyorlardı. Yuppie’ler ücret
karşılığı çalışmakla birlikte “sıradan işçilere” karşı
mesafeliydiler. Mavi yakalı işçilerin emek maliyetini en aza
indirmeye çalışan firmalar için çalışıyorlardı. Sadece
çalıştıkları değil yaşadıkları mekanlar da kovulanın izini
taşıyordu. Yuppie’ler genellikle yoksulların yeni terk etmek
zorunda bırakıldıkları kentin nezihleştirilmiş mahallelerinde
yaşıyorlardı. Eski tavan araları, çatı katları, depolar
bunları restore eden Yuppie’ler tarafından değerli mülklere
dönüştürülmekteydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Yuppie
hayatı gösterişçi bir tüketime dayalıydı. Zevkleri fazla
gelişmemiş olan Yuppie’ler statü sembolü olarak kabul
ettikleri son moda ve pahalı şeyleri satın alırlar ve bunun için
borçlanırlardı. Bir çok Yuppie BMV, Mercedes-Benz gibi arabalarla
dolaşır, kokain içer, son model cep telefonu ve diz üstü
bilgisayar kullanır, pahalı cihazlar satın alır, moda olan gurme
yiyecekleri tüketir, maden suyu içerdi. 1984’te yayınlanan
Yuppie el kitabında Yuppie’lerin bir çok özelliğinin yanı sıra
Rolex saat takmaları, gurme kahve içmeleri, pahalı spor
ayakkabılar giymeleri, çift lavabolu yenilenmiş mutfaklara sahip
oldukları sayılmaktaydı. Yuppie’ler çok çalışır, sürekli
acele içinde bir hayat sürer, vakit sıkıntısı çekerlerdi.
Toplumsal sorumluluk duygusuna sahip olmayan, sadece kendi
çıkarlarını düşünen, kendine düşkün, züppe kişilerdi.
1987’deki borsa krizi ve takip eden ekonomik durgunluk
Yuppie’lerin sonunu hazırladı. Krizle birlikte çok sayıda
Yuppie işten çıkarıldı ya da düşürülmüş ücretlerle
çalışmak zorunda kaldı. Kredi kartı borçlarını ödeyemeyen
bir çok Yuppie eşyalarını satmak zorunda kaldı. Krizin
nedenleri arasında Yuppie’lerin aşırı harcamaları ve zayıf
ahlakları gösterilerek Yuppie’ler günah keçisi haline
getirildi. 1980 sonlarında Yuppie sözcüğü küçültücü,
aşağılayıcı bir anlam kazandı, israfla, sorumsuzlukla, ben
merkezcilikle, açgözlülükle, toplumsal vicdana sahip olmamakla
aynı anlamda kullanılmaya başlandı. Kendilerine karşı oluşan
sosyal basıncın da etkisiyle bazı Yuppie’ler kentleri terk
ederek kırsal bölgelerde sade bir yaşam sürmeye başladı,
bazıları çevreyi koruma bazıları kanserle savaş örgütlerinde
çalışmaya yöneldi. Yuppie’lerin yaşamı “Wall Street”
(1987) gibi filmlere, “Amerikan Sapığı” (1991) gibi romanlara
konu oldu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ABD’de
1980 sonlarına doğru başlayan ekonomik durgunluk 1990 başlarına
kadar sürdü. 1990’lı yıllar ekonominin yükselişe geçtiği
bir dönem oldu. Clinton yönetimi döneminde (1993-2001) ABD
küreselleşmenin birinci aktörü haline geldi. Bu dönemde genç
nüfus arasında girişimcilik kültürü gelişti, çevreci görüşler
yaygınlık kazandı, modada bireyselliği ve farklılığı
vurgulayan yaklaşımlar öne çıktı. 1990 ortalarından sonra
internetin yaygınlaşmasıyla birlikte dot.com sektörü hızla
yükselişe geçti. Bilgi ekonomisinin, medyanın, iletişim ve
bilgisayar sektörlerinin gelişmesinin hızlanması 1970’lerden
beri üzerlerine çok şey yazılan iyi eğitim görmüş profesyonel
elite yeni anlamlar yüklenmesini beraberinde getirdi. “The Rise of
the Creative Class” adlı best seller kitabın yazarı Richard
Florida’ya göre iyi eğitim görmüş ve yüksek ücretler alan
“yaratıcı sınıf” fabrikalarda ve hizmet sektöründe çalışan
işçilere göre daha çok özerkliğe ve esnekliğe sahipti. Yeni
kapitalizm o zamana kadar dışlanmış, bohemliğin sınırında bir
yaşam süren, eksantrik, yetenekli kişileri ekonomik gelişmenin
ve icadın tam merkezine yerleştirmeye başlamış, onları ana
akıma dahil etmişti. Çok sayıda ilgi alanına sahip, aktif
sporları seven bu kesimin hem işteki hem de iş dışındaki yaşamı
yoğun, yüksek kalitede, çok boyutlu, yaratıcı deneyimlerle
doluydu. Bilgisayar grafiği, dijital müzik, animasyon vb. alanlarda
teknolojik ve ekonomik yaratıcılık sanatsal ve kültürel
yaratıcılık tarafından besleniyor, karşılıklı bir etkileşim
gerçekleşiyordu. Yaratıcı sınıf kimliğini işi aracılığıyla
ifade ediyor ancak iş güvencesini önemsemeyip kişisel özerkliğini
birinci plana koyuyordu. Bilim, mühendislik, mimari, tasarım,
eğitim, sanat, müzik, eğlence, medya, finans, işletmecilik,
hukuk, sağlık vb alanlarda çalışan bu kesimden profesyoneller
yaratıcılık, birey olma, farklılık gibi ortak değerleri
paylaşmaktaydı. Şirketler farklılıklara açık ortamları tercih
eden yaratıcı sınıftan profesyonelleri kendilerine çekmek ve
ellerinde tutmak için onların giyim kuşamlarına fazla
karışmıyor, esnek, düzensiz mesai saatlerine rıza gösteriyor,
bürokratik, katı bir kontrol yerine yumuşak bir kontrol
uyguluyordu. Buna karşın yaratıcı sınıftan profesyoneller
serbest zamanlarında da işle ilgili projeler geliştiriyor,
işlerine evde devam ediyor, işle özel hayatları arasındaki
sınırları muğlaklaştırıyordu. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Richard
Barbrook ise “The Class of the New” adlı kitabında kendi
kendini yöneten ve motive eden profesyonellerin sosyal statüsü
hakkındaki kafa karışıklığının güvencesi olmayan işleri
bireysel özgürlük ve kariyer fırsatı olarak markalayan bir
ideolojik mistifikasyon biçimi olduğunu söyleyecekti. 1950’li
yılların, bürokratik şirket yapısının rutinlerini ve
prosedürlerini içselleştiren eğitimli "Organizasyon Adamı"
tipolojisi günümüzde arzulanmayan bir şeydi. İş yerini yukarıdan
aşağıya doğru örgütlenmiş bir bürokrasiyle kontrol etmek
sadece çok maliyetli değil aynı zamanda esnek olmayan bir şeydi.
Bugün çalışanlardan beklenen kendi kendilerini yönetmeleri,
önceliklerini kendilerinin belirlemesiydi. Yükselmenin yeni yolu
rutinleri tekrar etmekten, uyum göstermekten değil yaratıcılıktan
ve yeni fikirlerden geçmekteydi. 1990’lı yıllarda internetle
ilgili işler yapan dot.com şirketler hızla gelişmiş, eskinin
bürokratik emirlerinden kurtulmuş Bobo’lar ve dijital elit yeni
fikirlerle ortaya çıkmıştı. Girişimci işverenlerin ve kendi
kendini yöneten profesyonellerin teşvik edildiği, Sembolik
Analistler, Sanal Sınıf, Yeni Bağımsızlar , Yaratıcı Sınıf
gibi kavramların yaygınlık kazandığı 1990’ların bilgi
ekonomisinde işverenlerle çalışanlar arasındaki eğitimsel ve
kültürel ayrım çizgileri daha az belirgin hale gelmişti. Kendi
kendini yöneten Dijital Zanaatkarlar onları sömüren
kapitalistler sürüsüyle aynı zevkleri ve yaşam tarzlarını
paylaşmaktaydı! 1990’lı yılların muhafazakarlarına göre post
fordizmde parlak bir fikre ve biraz şansa sahip her çalışan kişi
iyi iş yapan bir dot.com şirketi kurabilir ve bilgisayar endüstrisi
elitinin bir üyesi olabilirdi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">1990’lardaki
yeni profesyonel/ girişimci elit hakkında geliştirilen ilginç
yaklaşımlardan biri David Brooks’a aitti. Brooks’un 2000
yılında yayınlanan best seller kitabında ( Bobos in Paradise: The
New Upper Class and How They Got There) ortaya attığı-bohem
burjuva anlamına gelen- Bobo kavramı 1960’ların bohem karşı
kültürüyle 1980’lerin girişimci ruhunu birleştiren kişi
anlamına gelmekteydi. Bir tür Hippie-Yuppie karışımından oluşan
Bobo’lar entelektüel sermayenin öne çıktığı bilgi çağının
ürünüydü. Brooks’a göre bu dönemde başarılı olan kişiler
fikirleri ve duyguları ürünlere dönüştürebilen kişilerdi.
Hayli eğitimli bir kesim oluşturan Bobo’ların bir ayağı
yaratıcılığın bohem dünyasında, diğer ayağı hırsın ve
dünyevi başarının burjuva diyarındaydı. Sanata ve akla
hayranlık duymalarına rağmen kendilerini ticaretin içinde
buluyorlardı. Bobo’ların idealleriyle varolan gerçeklik arasında
bir çatışma mevcuttu ve Bobo’lar bu iki zıt kutbu
uzlaştırıyorlardı. Bobo’lar şirketlerinin reklamlarında
Gandi, Jack Kerouac vb. isimleri kullanarak düzen karşıtı üslubu
şirket zorunluluklarıyla barıştırıyorlardı. Eğitimli sınıf
içindeki kültür savaşı sona ermiş, burjuva ana akım kültürünün
değerleriyle 1960’ların karşı kültürünün değerleri
birleşmişti. Günümüzün eğitimli eliti gösterişçi
materyalizme, aleni züppeliğe, anti-entelektüalizme uzaktı.
Bobo’lar sanatsever gözüken gurme kafelere gidiyor, organik
gıdaları tüketiyor, kullanılmış görünen (aslında yeni ve
pahalı olan ) rustik ve etnik mobilyalar satın alıyor, yerel
köylülerin yaptığı giysilere ilgi gösteriyordu. Bobo dürüst
ve serbest bir tavır sergilemekteydi, kibar tavırlara karşı
kuşkucuydu. Saygıdeğer, ağırbaşlı, lüks, vakur olanı değil
doğal, otantik, sıcak, rustik, sade, organik, rahat, biricik,
zanaatkarlıkla ilişkili olanı severdi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Bobo’lar
bohem davranışları sulandırıyorlar, burjuva kurumlarına karşı
yıkıcı davranmıyorlardı. Yuppie’lerden haz etmeyen, onlarla
karıştırılmaktan hoşlanmayan Bobo’lar Yuppie’lerden farklı
olarak paralarını vulgar bir biçimde harcamıyorlar, takım elbise
ve iyi boyanmış ayakkabılar giyen Yuppie’lere kıyasla daha
bohem giyiniyorlar, paralarını kişiyi tinsel ve zihinsel olarak
yükselten deneyimler için harcıyorlardı. Lüks şeyler yerine
ihtiyaçlar için harcama yapmayı tercih eden Bobo’lar Corvette
yerine malzemelerini taşımak ve arazide sürmek açısından
yararlı olabilecek Range Rover benzeri arazi arabaları, arduvazdan
yapılmış çok büyük duş kabinleri, profesyonellerin kullandığı
vasıfta yürüyüş ayakkabıları, araç gereç satın alıyorlardı.
Mutfak Bobo’nun en çok önem verdiği mekanlardan biriydi.
Bobo’ların çok geniş mutfaklarında çok büyük buzdolapları,
fırınlar, ocaklar bulunmaktaydı. Bobo’lar düzgün yüzeyleri
değil pürüzlü dokuları, doğal düzensizlikleri tercih
ediyorlardı, çünkü onların gözünde pürüzlü olan otantikliği
ve meziyeti temsil etmekteydi. Bardağın dibinde tortu bırakan
içecekleri, filtre edilmemiş meyve sularını, taneli ekmeği seven
Bobo’lar öte yandan çevre dostu bio ürünler satın alıyorlar,
insanlık davasına hizmet edecek bir tüketim tarzına
yöneliyorlardı. Böylece aydınlanmış kapitalizm karlarını
ilerici davalarla birleştiriyor, Bobo’lar süpermarketi terk
etmeksizin yağmur ormanlarını kurtarabiliyor, küresel ısınmayı
azaltabiliyor, dünya barışını yaygınlaştırabiliyordu. Bir çok
şirket, eğer eğitimli kesim toplumsal ilerleme uğruna fazladan
küçük bir meblağ öderse, doğru değerlerin şirket karlarının
artmasını sağlayacağını düşünmekteydi. Brooks’a göre
günümüzde şirketler ademi merkeziyetçi bir yapıya, enformel,
katılımcı sistemlere sahipti. İş tinsel, entelektüel bir
uğraşa, oyuna dönüşmekteydi. Çalışanlar bir sanatçı gibi
düşünmeye başladıklarında şirket için daha çok çaba sarf
etmeye başlıyorlardı. Bobo’lar için iş bir eğlenme, kendini
ifade etme biçimiydi. Bu nedenle Bobo’lar kendilerini önceleyen
profesyonel kesimlerden daha yoğun çalışıyorlardı. Burjuvazi
bohemliğin enerjisini emerek kendini tazelemişti. Çok çalışan
Bobo’ların dünyasında içki, sigara, uyuşturucu kullanmak ve
alem yapmak "out" idi, barların yerini kafeler almıştı.
Bisiklete binmek, jogging gibi öz kontrole dayalı faaliyetler "in"
idi. Zevkler konusunda faydacı bir anlayışa sahip Bobo’lar
sağlıklı besinlere yöneliyorlar –hızlı motosiklet kullanmak
gibi- tehlikeli zevklerden uzak duruyorlar, güvenli seksi tercih
ediyorlardı. Emniyet kemeri takmadan araba kullanmak ahlak dışı
bir davranış olarak görülmekteydi. Eskinin esrar ve içki
partileri yerini en fazla bir iki kadeh beyaz şarabın içildiği iş
partilerine bırakmış, bohem sarhoşluk sona ermişti. Artık öğle
yemeğinde kimse içki içmiyordu. Haz için yaşamak artık
geçmişten farklı olarak isyankar bir anlam taşımamaktaydı.
Bobo’lar görevleriyle hazları arasındaki ayrım çizgisini
bulanıklaştırmışlar, birincisini daha zevkli ikincisini daha
evcil hale getirmişlerdi. Faydalı, kişiyi geliştirici ve güvenli
olduğu sürece yeni duyumları deneyimlemeye açık olan Bobo’lar
tatili nelerin gerçekleştirildiğine bakarak değerlendiriyordu.
Sıradan bir turist olmaktan uzak olan Bobo bisiklet kullanıyor,
diğer kültürlerin içlerine dalıyor, gözü pek balıkçılarla,
uzak yerlerdeki zanaatkarlarla, koyu renkli giysiler içindeki
köylülerle sohbete girişiyor, otantik köylü hayatına, yerel
düğünlere, yüksek irtifalı fetihlere, kişiyi zenginleştiren
gizemli şeylere ilgi duyuyordu. Bobo’lar geçmişe, köklere, eski
yaşam tarzlarına, küçük yerel toplulukların içindeki yakın
bağlara, dünyayla daha doğal ve basit yollarla ilişkilenmeye önem
veriyorlardı. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Brooks’a
göre esnek olmayan ahlaki kodlardan hoşlanmayan Bobo’lar
ılımlılıktan, çoğulculuktan, toleranstan yanaydı. 1960’larla
1980’ler arasında burjuvalarla bohemler arasında süren
mücadele günümüzde yerini uzlaşma ve barışa bırakmıştı ve
Clinton yönetimi bu uzlaşmayı temsil etmekteydi. Clinton’lar
hem 1960’ların Vietnam savaşı karşıtları hem de 1980’lerin
vadeli işlemler borsası tüccarlarıydı. Hem sağa hem de sola
karşı mücadele etmişlerdi. Clinton yönetimi geleneksel
muhafazakar ve liberal değerleri uzlaştırıp birleştirmiş,
üçüncü yol olarak ortaya çıkmış, merkezci, anti-ideolojik,
konsensusa dayalı bir yönetim anlayışını öne çıkarmıştı.
Brooks’a göre hem 1960’lar hem de 1980’lerin ortak noktası
özgürlük ve ferdiyetçilikti. Bobo’lara düşen şey aşırı
özgürlükle ve aşırı bireycikle baş etmekti. Bobo’lar yakın
olunan otoriteden, yerel, yüz yüze politikadan yanaydı. Çoğu
Bobo kurtuluş ve serbestlikten ziyade topluluk ve kontrol
arayışındaydı. Bobo’lar radikal bir değişimi körüklemeye
değil düzeni restore etmeye çalışıyorlardı. Bobo’lar
sayesinde siyasi partiler merkeze yaklaşmış, sosyal barış
gelmiş, 1960’larda ve 1970’lerde görülen toplumsal sorunlar
azalmıştı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Bobo’lar
paralarını onların otantik kişiliklerini geliştirmede faydalı
olacak şeylere harcarlar, her şeyin en iyisini seçmeyi bilen bir
zevke sahip olduklarını düşünürlerdi. Eric Gans “Tycoon,
Yuppie, and Bobo: Three Stages in the Esthetic of Consumption” adlı
yazısında şahsi hobileri olmayan, tüketim modeli rakipleriyle
paylaştığı yaşam tarzı tarafından belirlenen Yuppie’den
farklı olarak Bobo’nun kendine has bir yaşam tarzı, kişisel
bir öykü, bir yaşam anlatısı oluşturmak istediğini, uğraşları
aracılığıyla kendini benzersiz bir birey olarak tanımladığını
öne sürecekti. Bobo’lar için servet yaratma angaryası sadece
kişiliklerini geliştirmeleri için bir araçtı. Wallace Katz ise
“Who Rules America adlı yazısında (New Labor Forum, Fall/Winter
2002) Bobo’ların özel hayatlarındaki kendini gerçekleştirme
idealinin üst tabaka için üretilen çok pahalı malların
tüketimi, kültürel tüketimcilik anlamına geldiğini
söyleyecekti. Bobo’ların estetizmi ticarileştirilmiş bir
estetizmdi. Bobo’ların primitivizmi büyük ölçüde biçem ve
persona ile ilgiliydi. Brooks’un kitabında bahsettiği Bobo’lar
mümkün olan dünyaların en iyisindeki paylarından memnundular ve
piyasa değerlerini kabul ediyorlardı. Bobo’lar toplumsal
farkındalığa sahip ve siyaseten doğrucu olmalarına karşın
eleştirel bir kültür ve politika oluşturmuyorlardı. Brooks’un
kitabı 1990 sonlarının ekonomik canlanma ve dot.com balonu
döneminin tipik bir ürünüydü. Kitabın piyasada başarı
sağlamasının nedeni 1990’lar sonlarının zafer havasına
tekabül etmesi, 1980’lerde "Yuppie pisliği" yada
"akılsız kapitalist kuklalar" olarak küçümsenip alay
edilen insanları orta sınıf ve bohem ideallerini uzlaştıran
erdemli, üstün varlıklara dönüştürmesiydi. Oysa Bobo’lar bir
iktidara sahip kişiler değildi, her an işten atılabilirlerdi ve
nitekim daha sonraları dot.com balonu patlamıştı. Robert Locke
“Phonies in Paradise” adlı yazısında (FrontPageMagazine.com,
Mart 19, 2001) Bobo’ların asli bir yaşam tarzı olarak
tüketimciliği küçümsemediklerini, sadece kendilerinin ideolojik
hassasiyetlerine karşı olan tüketimcilik türüne karşı
olduklarını söyleyecekti. Bobo’lar fiilen ödenen ücretler
hariç her konuda şirketleri “anti hiyerarşik biçimde
yönetmekteydi. Bobo’lar ırksal eşitlik fikrini sevmekle birlikte
çocuklarını siyah çocukların pek fazla bulunmadığı okullarda
okutuyorlardı. Bobo’luk küresel elitin ideolojik uzlaşması için
mükemmel bir kültürel kostümdü: ekonomik konularda tam gaz sağa
doğru yol alabilmek için ekonomik olmayan tüm konularda
alabildiğine sola dönmeyi mümkün kılıyordu. Resmi rakamlar
Bobo’ların iktidara yükseldiği dönemde ekonomik eşitsizliğin
arttığını göstermekteydi. Bobo kültürünün yabancı
kültürlere olan yoğun ilgisi küreselleşmenin sadece normal değil
aynı zamanda kesin olarak beğeni sahibi bir görünüme sahip
kılınmasının ideal yoluydu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Bobo’lar
küreselleşme döneminin bir ürünüydü. Küreselleşme dünyanın
bir çok yerindeki otelleri, eğlence mekanlarını, gazinoları,
tatil köylerini vb. birbirine benzeterek “yer olmayanları”
yaratmıştı. Üst-orta sınıfın bohem üyeleri olarak Bobo’lar
üçüncü dünyadaki eski, “ilkel”, “yabani”, “otantik”
olanın, “ötekinin” ürünlerini tüketerek standardın dışına
çıkmaya çalıştılarsa da bu boşuna bir çabaydı; ötekini
“egzotik” bir tüketim objesi olarak kuran küresel kapitalizmin
ta kendisiydi ve bu nedenle otantik olarak tüketilen şey de artık
standardın bir parçası haline gelmişti. Nasıl ABD’de başlarda
çoğunlukla Bobo’ların içtikleri “rafine kahveler” sunan
kafeler sonraları geniş orta sınıf kitlelerinin uğrak yeri
haline geldiyse benzer bir durum “ötekinin ürünlerinin”
tüketimi açısından da gerçekleşti. Kendisinin de Bobo olduğunu
söyleyen, Bobo’ları desteklemekle birlikte yer yer onlarla dalga
geçmekten geri durmayan Brooks kendisiyle 2002 yılında yapılan
bir söyleşide kendisinin eskiden Bobo’nun burjuva olanla bohem
olanın sentezini gerçekleştirmeyi başardığını düşündüğünü
ama daha sonraları burjuva yanın kazandığını söyleyecekti.
Brooks’a göre Bobo’nun bohem yanı artık sadece görünüşe,
giyim kuşama, iç dekorasyona ilişkindi. Bobo isyankar yanını
tamamen unutma eğilimindeydi. Brooks’un tek yanıldığı nokta
Bobo’ların bohem yanı değildi. Bobo’lar Brooks’un
düşüncesinin aksine çalışma hayatında bağımsızlığa ve
özerkliğe sahip değildi. 1990’lı yıllarda işyerlerinde
talimat verenlerin talimat alanlar üstündeki iktidarı artmıştı.
Bilgisayar aracılığıyla denetimin yaygınlaştığı bu dönemde
şirket yönetimleri bilgi işçilerini geçmişin fordist döneminin
işçileri üzerindeki kontrole oranla çok daha detaylı bir biçimde
kontrol edebiliyorlardı. Çalışmanın özgürleştiğine dair
üretilen egemen söylence şirketlerin karlarını arttırmaya
yönelik esneklik stratejilerinin bir parçasıydı. 2000 yılının
sonlarında başlayan dot.com sektöründeki krizden sonra serbest
çalışanların özerkliği daha da sınırlanıp bunlar birkaç
büyük şirkete bağlı olarak çalışmak zorunda kaldı. Evde
çalışılan saatler gitgide artıp özel hayat ortadan kalkmaya
başladı. Girişimci Bobo’ların ekonomik konumu kendilerinin
belirlediği bir konum olmaktan gitgide uzaklaşıp belirsiz,
istikrarsız bir hale geldi, Bobo’ların kurduğu çok sayıda
firma iflas etti, on binlerce profesyonel işsiz kaldı, internetle
ilgili iş yapan piyasa büyük tekellerin denetimi altına girdi. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">David
Brooks, Bobos in Paradise : The New Upper Class and How They Got
There, Simon & Schuster, 2000, 288 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Richard
Florida, The Rise of the Creative Class: And How It’s Transforming
Work, Leisure, Community and Everyday Life, Perseus Books Group,
2002, 416 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Marissa
Piesman and Marilee Hartley, Yuppie Handbook: The State-of-the Art
Manual for Young Urban Professionals, Pocket Books, 1984</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Barbara
Ehrenreich, Fear of Falling: The Inner Life of the Middle Class,
Perennial, 1990, 304 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Richard
Barbrook, The Class of the New, Mute, 2006, 116 s. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-78469602551536707992019-09-09T09:55:00.000-07:002019-09-09T09:55:26.557-07:00NAZİ DÖNEMİNDE TOPLU BEDEN VE DANS GÖSTERİLERİ<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">NAZİ
DÖNEMİNDE TOPLU BEDEN VE DANS GÖSTERİLERİ</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Batı'da
XIX. yüzyılın ikinci yarısı bedenlerin kitlesel düzeyde
biçimlendirildiği, ehlileştirildiği, itaatkar hale getirildiği
bir dönemi temsil ediyordu. Kışlalarda, okullarda, hapishanelerde
iktidarın disipliner kodları bedenlerin üzerine kazınmaktaydı.
Ordudaki ve okullardaki beden eğitimi eril bir disiplinle terbiye
edilmiş bir yurttaşlar topluluğu yaratmak açısından önemli bir
role sahipti. Ulusların inşa edilmekte olduğu XIX. yüzyılda
devlet ulusal birliğin gücünü sergilemek amacıyla kitlesel
seremoniler düzenlemekteydi. Bedenlerin yığınsal bir biçimde
sergilenmesinin göze çarpan örneklerinden biri kitlesel jimnastik
gösterileriydi. Bu gösteriler erkek savaşçılar kültünü devam
ettiriyor, öz kontrole, disipline, itaate dayalı bir yurttaşlık
idealini öne çıkarıyordu. Bu “toplu egzersiz"lerin bir
amacı da sınıfsal ve bölgesel farkların üzerini örterek üniter
bir ulus miti yaratmaktı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">20.
yüzyılın ilk on yılları boyunca ulus-devletlerin organize ettiği
kitlesel beden gösterileri devam etti. Bu gösterilerle XIX.
yüzyıldaki gösteriler arasındaki en belirgin fark toplu, kitlesel
hareketlerdeki mekaniklik dozunun artmasıydı. Toplumsal kültür
içinde mekanikliğin, standartlaşmanın güçlenmesinin en önemli
nedenlerinden biri Taylorizmle birlikte meta üretiminin
kitleselleşmesi, fabrikalardaki işçilerin organik bedensel
bütünlüklerini yitirerek makine sisteminin parçaları haline
gelmeleri, “robotlaşmaları” idi. İşçi üretime ilişkin her
türlü şahsi inisiyatifini tamamen yitirmiş, rasyonel olarak
kurgulanmış bir kolektif üretim sistemine mekanik bir şekilde
itaat etmek dışında bir şansı kalmamıştı. Taylorist model
fabrika dışındaki toplumsal ve kültürel hayatı, toplu hareket
biçimlerini de etkileyecekti. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">1920’li
yıllar kadınlardan oluşan toplu dans gruplarının, revülerin
popülerlik kazandığı yıllardı. Kracauer 1927’de yayınlanan
The Mass Ornament adlı çalışmasında bu dans gruplarının
gösterilerini Taylorizmle ilişkilendirilecekti. Çalışmasında
Tiller Girls adlı kadın dans gurubuna değinen Kracauer bu grubun
sahnedeki toplu hareketinde Taylorist bir rasyonelliğin,
verimliliğin, soyutluğun, düzenin, kesinliğin hakim olduğunu
söyleyecekti. Dans gurubu koordine bir şekilde hareket ediyor,
sahnede yarattığı motiflerle geometrik bir rasyonalite
sergiliyordu. Gruptaki her bir kadın dansçı fabrikadaki taşıma
bandı üzerindeki kendi işini yapan işçi gibi kısmi bir işlevi
yerine getiriyor, işin tümünü kavrayamıyordu. Dans grubundaki
kadınların bacakları fabrikalardaki işçilerin elleri gibi
hareket etmekteydi. Birleşik beden tekrara dayalı hareket içinde
parçalara ayrılıyor, organik özne pasif bir nesneye dönüşüyordu.
Bireysel istem ve yaratıcılık ortadan kalkmış, dansçılar
patronun daha önce belirlediği hareketleri makinesel bir şekilde
tekrar eden otomatlara dönüşmüşlerdi. Bedensel hareketlerin
standartlaştığı toplu dans gösterisinde sahnede yaratılan
geometrik ve mekanik örüntü kapitalist ekonominin soyut
rasyonalitesinin bir göstergesiydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">1920’li
ve 1930’lı yıllarda Tiller Girls’ünkine benzer gösteriler
sunan Hiller Girls, Hoffmann Girls, Rockettes vb. dans grupları
mevcuttu. Kracauer, Tiller Girls’ün yanı sıra kadın
jimnastikçilerin katıldığı kitlesel jimnastik gösterilerini de
Taylorizmle olan ilişkileri bağlamında ele alacaktı. Toplu
gösterilerde birey kendini kaybetmekte, bir örnek, uyumlu bir
kitlenin parçasına dönüşerek onun içinde eriyip gitmekteydi.
Elbette toplu jimnastik ve toplu dans gösterileri ilk kez XX.
yüzyılın ilk on yıllarında ortaya çıkmamışlardı. Kracauer
XIX. yüzyıldaki organik, mistik, cemaatsel, toplu dans gösterileri
hakkında bilgi sahibiydi. Ancak Kracauer 1920’lerdeki toplu dans
gösterilerinde organik ve tinsel boyutun gerilediğini, gösterilerin
mekanik, daha az doğal hale geldiğini ileri sürmekteydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Kracauer’in
yaklaşımında sorunlu olan boyut toplumsal cinsiyete ilişkin
olanıydı. Andreas Huyssen’e göre Kracauer kitle kültürünü
kadınsı olarak gören bildik anlayışı muhafaza etmekteydi.
Patricia Vettel-Becker, “Clarence Holbrook Carter’s War Bride
and the Machine/Woman Fantasy” adlı yazısında Kracauer’in
toplu gösterilere katılanları kadınlar olarak değil kitleler
olarak gördüğünü söyleyecekti. XIX. yüzyılda toplu halde
gösteri yapan kadın dansçılardan azımsanmayacak bir bölümü
geçim sıkıntısı nedeniyle fahişelik de yapıyordu. Dans ederken
toplu olarak bacaklarını havaya kaldıran bu kadınların iç
çamaşırları görünüyordu. Dansçı kadınlar bazen de iç
çamaşırı giymiyorlardı. Dolayısıyla 1920’lerdeki revü
kızları erkek bakışı açısından fahişeliğin izlerini
üzerlerinde taşıyordu. Rockettes topluluğundaki kadınları
öncekilerden ayıran fark hareketlerinin mekanikliği ve bununla
ilişkili olarak erotizmden bir ölçüde sıyrılmış olmalarıydı.
Ama gösterileri, Kracauer’in iddia ettiğinin aksine, cinsel
çekicilik taşımaktan uzak değildi. Proleter fahişeyle
özdeşleştirilen bu kadınlar yapımcının koreografisi, erkek
izleyicinin bakışı ve makinenin geometrik estetiği tarafından
kontrol edilmekte ve sınırlandırılmaktaydı. 1927’de
Kracauer’in konuya bakışı fazlasıyla mesafeli, eril ve
gerçekçiydi! Toplu gösterileri küçümseyen aydınları eleştiren
Kracauer bu tür gösteriler karşısında duyulan hazzın meşru
olduğunu, bu gösterilerin gerçeklik düzeyinin sönük biçimler
altında demode olmuş soylu duyguları geliştirmeye çalışan
sanatsal yapımların gerçeklik düzeyinin daha üstünde olduğunu
söyleyecekti. Öte yandan Kracauer’e göre bu gösteriler bir
yandan kapitalizmin yaklaşan sonunun bir işaretiyken öte yandan
yeni bir ütopyanın imkanlarına da işaret etmekteydi. Kracauer
daha sonraları bu yaklaşımından uzaklaşacak, 1947’de toplu
gösterilerin Alman halkının faşizmi kabul etmesine katkıda
bulunduğunu söyleyecekti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">1920’li
ve 1930’lu yıllar kitlesel üretimin ve tüketimin hızla
geliştiği bir döneme şahit olmaktaydı. Kadınlar kitlesel olarak
çalışma hayatına, tüketim alanına ve kamusal hayata giriyorlar,
oy hakkı ve diğer kadın hakları için mücadele ediyorlardı ve
bu durum patriyarkal düzeni rahatsız etmekteydi. Ama modernlik XIX.
yüzyılın ikinci yarısından başlayarak kitlesel bedeni erkek
egemen disipliner yapılar içinde biçimlendirme, yönetme işinde
tecrübe kazanmıştı. 1920’lerde ve 1930’larda
patriyarkal-kapitalist sistemin yapmaya çalıştığı şey artık
kaçınılmaz bir biçimde kamusal hayata giren kadın kitlelerinin
hareketini Taylorist, disipliner, askeri biçimler içine
sıkıştırarak sınırlandırmak ve yönlendirmekti. Kracauer’in
yaklaşımını eleştiren bazı yazarlar revü kızlarının ve
toplu gösteri yapan kadın jimnastikçilerin bir örnek, düzenli
hareketinin Taylorist değil askeri bir biçime sahip olduğunu öne
süreceklerdi. Kitlesel beden gösterileri erkeklerin katıldığı
askeri yürüyüşler, seremoniler, jimnastik gösterileri
vasıtasıyla da gerçekleşmekteydi. Bu dönemde bayrak törenleri,
askeri bando eşliğinde yapılan yürüyüşler, atletlerin kitle
halinde ritmik yürüyüşleri, kitlesel katılımla dinlenen ulusal
marşlar vb. etkinlikler batıda bir çok ülkede mevcuttu. Naziler
bu tür kitlesel seremonileri ve gösterileri Nasyonal Sosyalist
ideolojinin propagandasını yapmak amacıyla kullanacaklardı.
Nazilerin başvurduğu kitlesel beden disiplini teknikleri modernlik
tarafından bizzat üretilmiş ve onlara sunulmuştu ve bu anlamda
Nasyonal Sosyalizm modernlik projesinden bir kopuşu temsil
etmiyordu, bu projenin belirli bir aşamasına denk düşen bir devam
hareketiydi. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Nazi
yönetimi döneminde stadyumlarda, meydanlarda gerçekleştirilen
kadın jimnastikçilerin kitlesel gösterileri kadın bedenini
disipliner bir koreografinin uzamsal biçimleri, örüntüleri içine
sıkıştırmaktaydı. Jimnastikçilerin hareketleriyle yarattığı
kolektif figürler matematiksel, rasyonel biçimde düzenlenmiş bir
uzamsal pratiğe işaret etmekteydi. Kadının gündelik hayatı
içinde, kendiliğinden bir şekilde, kendi kendine oluşturduğu
yere karşıt olarak kurulan bu soyut uzam eril bir niteliğe
sahipti. Jimnastikçilerin hareketlerini düzenleyen zaman da
böyleydi, uzamsal terimlerle ifade edilebilen, ölçülebilir,
birbirine eşit küçük birimlere ayrılabilen soyut zamandı,
erkeğin zamanıydı. Jimnastikçilerin hareketleri en basit uzamsal
ve zamansal terimlerle ifade edilebilecek bir seviyeye indirgenmişti.
Ramsay Burt’a göre kitlesel jimnastik gösterilerinde iktidar
kadınların bir topluluğun parçası olma arzularını manipüle
ediyor, itaatkar bedenler oluşturmak istiyordu. Bu gösteriler
kadınların gönüllü olarak kendi üzerlerinde bir disiplin rejimi
kurdukları patriyarkal bir pratiği temsil etmekteydi ve gösterilere
katılan kadınların moda haline getirilmiş ince beden normunu
muhafaza edebilmeleri için sürekli beden eğitiminden geçmeleri
gerekmekteydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Naziler
kadınları Nasyonal Sosyalist ideoloji doğrultusunda örgütlemeye
çalışıyor, dava arkadaşlığına, birlik ve beraberliğe dayalı
bir topluluk ruhu oluşturmak istiyordu. Nazilerin yönettiği kadın
dans okullarında disiplinin ve kardeşliğin önemi
vurgulanmaktaydı. Naziler disiplinli kadın topluluğu idealini
eğlence sektöründe de güçlendirmek istiyorlardı. Teri J.
Gordon’un Fascism and Female Form: Performance Art in the Third
Reich adlı yazısında belirttiği gibi ( Journal of the History of
Sexuality, 11.1 ve 2, 2002) Almanya’da Weimar döneminde etkinlik
gösteren revüler Nazi yönetimi döneminde hızlı bir gelişme
içine girmişti. Revü kızlarının toplu, senkronize, mekanik
hareketleri düzen, disiplin ve kontrol nosyonlarını
güçlendirmekteydi. Bu tür toplu danslar sağlık ve uyum
imgelerinin de yardımıyla bir bütünlük ve kolektif kimlik
illüzyonu yaratmaktaydı. Hitler Tiller Girls’e hayrandı. Nazi
döneminde kabareler, revüler ve revü filmleri daha milli, askeri
bir nitelik kazandı. Askeri elbiseler giymiş revü kızları
sahnede marş eşliğinde ritmik yürüyüş yapıyor, kılıçlarıyla
askeri egzersizler gerçekleştiriyordu. 1939’da Hiller Girls’ün
reklam afişindeki kadınlar askeri üniformalı ve tam teçhizatlı
biçimde poz vermekteydi. Revüler resmi geçit törenine dönüşmeye
başlamış, toplu dans gösterisi tek bedenin, tek ritmin, tek
temponun egemen olduğu bir beden disiplini gösterisi haline
gelmişti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Kitlesel
beden gösterileri toplumsal olarak cinsiyetlendirilmişti. Erkek
jimnastikçilerin yürüyüşü izleyiciyi gölgede bırakan kadir-i
mutlak bir devlet gücünün temsili olarak belirirken kadın
jimnastikçilerin yürüyüşü erkek izleyici kitlede, cinselliği
tehdit edici olmayan, çizgisel bir biçim altında sınırlandırılmış,
kontrol altına alınmış bir “nesne kitle” izlenimi
yaratıyordu. Bu tür gösteriler modernlik boyunca kadınla
ilişkilendirilen belirsizliği, kendiliğindenliği,
disiplinsizliği, tekinsizliği, istikrarsızlığı tekrara ve bir
örnekliğe dayalı bir hareket içinde inzibat altına alma amacına
hizmet etmekteydi. Susan Sontag’ın Fascinating Fascism adlı
yazısında (Under the Sign of Saturn: Esssays’in içinde)
söylediği gibi Hitler, liderliği kadın kitlelerinin cinsel olarak
hakimiyet altına alınması olarak görmekteydi. Faşizm kadın
kitlelerini intizamsız, canlı bir çeşitlilik gösteren, anarşik,
kendiliğindenliğe dayalı oluşumlar içinde görmek istemiyor,
onları eril, mekanik, rasyonel, hiyerarşik, disipliner yapılar,
örüntüler içinde kontrol altına almayı ve yönlendirmeyi
amaçlıyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Siegfried
Kracauer: The Mass Ornament: Weimar Essays, Harvard University Press,
2005, 416 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Ramsay
Burt, Alien Bodies: Representations of Modernity, “Race”, and
Nation in Early Modern Dance, Routledge, 1998, 222 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Susan
Sontag, Under the Sign of Saturn: Essays, Picador, 2002, 224.s </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-84249008875725770452019-09-02T10:26:00.000-07:002019-09-02T10:26:44.217-07:00KOLEKSİYON<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KOLEKSİYON</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Obje
toplamanın, biriktirmenin tarihi çok eskilere gitmekle birlikte
koleksiyonculuğun Antik Yunan toplumunda yaygınlık kazandığı
söylenebilir. Eski Roma’da da sanat objelerinin, kitapların,
tarihi objelerin alınıp satıldığı, biriktirildiği bir ortam
mevcuttur. Avrupa ortaçağında kraliyet hazinelerinin yanı sıra
kilise de büyük bir kıymetli eşya birikimine sahiptir. Öte
yandan XV. yüzyılda Mediciler gibi ticaretten zengin olmuş aileler
de büyük değerli eşya koleksiyonlarını ellerinde
bulundurmaktadır. Bunlara karşın batıda modern anlamda
koleksiyonculuğun Rönesans’la birlikte başladığı
söylenebilir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">XVI.
ve XVII. yüzyıllarda ilginç, antik, sanatsal, nadir objelere
yönelik seküler bir merak ve ilgi artar, bu tür objelerin
toplandığı ve sergilendiği özel odalar ortaya çıkar. Russell
W. Belk’in söylediği gibi yeni yabancı toprakların ve
kültürlerin keşfedilmesi, ekonomik gelişme ve tüketici
beklentilerindeki iyimserlik koleksiyonların gelişmesini
hızlandırır. XVIII. ve XIX. yüzyıllarda ise objeleri
sınıflandırmaya yönelik eğilim iyice güçlenir. Sanat
eserlerinin, antikaların alınıp satıldığı pazarlar kurulur.
Rekabeti, hırsı ve mülk edinme arzusunu besleyen, açık
arttırmaların gerçekleştirildiği müzayede salonları açılır,
sanat objelerinin fiyatları hızla artmaya , sanat ürünleri
metalaşmaya başlar. Objelerin ucuza alınıp pahalıya satıldığı
sanat piyasası spekülasyoncu bir kapitalizmin parçası haline
gelir. 1860’larda koleksiyon pullarının alınıp satıldığı
pazarlar “borsa” lakabıyla anılmaktadır. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Elbette
koleksiyonculuğun amatör bir boyutu da vardır. XVIII. yüzyılda
ve XIX. yüzyılın ilk on yıllarında bireysel amatör
koleksiyonculuk hayli popülerdir. Balzac’ın Cousin Pons romanında
anlatılan amatör koleksiyoncu (Balzac’ın kendisi de tutkulu bir
koleksiyoncudur) küçük bir bütçeye sahip olmasına karşın
tutkuludur ve topladığı objeler konusunda hatırı sayılır bir
bilgiye sahiptir. Ancak yüzyıl ilerledikçe koleksiyonculukta
tutkunun payı azalır, tutkusuz, rasyonel, objektif bir koleksiyon
uzmanı ön plana çıkar. Objeleri “nesnel” ölçütlere göre
sınıflandıran ve kuran bir sistem koleksiyonun anlamını
biçimlendirmeye başlar. Flaubert Bouvard ve Pécuchet adlı
romanında objeleri tutkusuz bir biçimde biriktirmeye, onları
kaydetmeye, sınıflandırmaya yönelen ve bu şekilde onlardan
tutarlı bir anlam üretmeye çalışan dönemin ideolojisiyle alay
edecektir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">XIX.
yüzyılın ikinci yarısı bir “sınıflandırma” dönemidir!
Sadece objeler değil nüfus, hastalıklar, bilgi vs..Her şey
sınıflandırılmaktadır. İktidar söylemi insanları ve objeleri
bir hiyerarşi ilişkisi içinde sınıflandırarak disiplin altına
almak istemektedir. John Elsner ve Roger Cardinal’e göre
toplanabilir olana dayalı sosyal düzen sınıflandırmalardan,
kurallardan, etiketlenmiş topluluklardan oluşmaktadır. İnsanlar
ve şeyler bir koleksiyonun parçaları gibi toplandığında
yöneticiler koleksiyoncular hiyerarşisinin en üstünde yerlerini
almaktadırlar. Öte yandan XIX. yüzyılın ikinci yarısında,
XVIII. yüzyılın merakı , tutkusu, “bireysel aydınlanması”
yerini büyük fabrikalarda gerçekleşen seri üretimin kurduğu
“soğuk, nesnel gerçekliğe”, bireylerin uyması gereken dışsal,
nesnel normlara bırakmaktadır. Çalışma saatlerinin azalması ve
serbest zamanın artması bir hobi olarak küçük çapta
koleksiyonculuğa imkan vermekle birlikte bu uğraş bir serbest
zaman faaliyetinden ziyade işe, çalışmaya daha yakın bir uğraş
olarak belirmektedir. Koleksiyonculuğun boş zamanlarda çalışmamanın
yol açtığı “suçluluk duygusunu” azaltarak çalışma
ahlakını destekleyeceği, işçiyi aylaklıktan kurtararak onun öz
kontrolünü arttıracağı düşünülmektedir. Russell W. Belk’in
de belirttiği gibi koleksiyonculuğun- özellikle işsizlik
dönemlerinde- “yapıcı bir serbest zaman faaliyeti” olduğu
düşünülmektedir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Bireysel
koleksiyonculuk sermaye birikiminin ve seri üretimin mantığıyla
yakından ilişkilidir. Koleksiyoncu objeleri bir seri oluşturacak
şekilde toplayan, “birikmiş ölü emek kümesini” kontrolü
altında tutan kişidir! C.B. Macpherson’a göre modern mülk
edinici bireyciliğin kökenleri XVII. yüzyıla kadar gitmektedir.
Bu dönemde oluşan ideal birey tipi birikmiş mülklerle ve mallarla
donanmış, sahip olmaya yönelmiş bireydir. Bireyci bir mülk
edinme ve biriktirme eğilimi kapitalizmin gelişmesiyle daha da
güçlenmiştir. Kapitalizmdeki biriktirmenin daha önceki
toplumlardakinden farkı bireyci, sınıflandırmacı, seçmeci
boyutların güç kazanmasıdır. Sahip olmanın, toplamanın bir
takım kurallarca yönetilmesi, bir değerler hiyerarşisinin
oluşturulması gerekmektedir. James Clifford’un dikkat çektiği
gibi mülk edinmesi gereken ama her şeye sahip olması mümkün
olmayan birey seçmeyi, düzenlemeyi, hiyerarşiler içinde
sınıflandırmayı öğrenmek durumundadır. İktidarın toplumu bir
değerler hiyerarşisi temelinde sınıflandırması, bazı kesimleri
değerli bulup bazılarını dışlaması, birikmiş şeyler kitlesi
üzerinde mutlak bir egemenlik kurmak istemesi bireysel
koleksiyoncunun kendi koleksiyonuna olan yaklaşımıyla benzerlikler
taşımaktadır. Koleksiyon bireye seçmeci, zevkli ve düşünümsel
bir biçimde mülk edinmenin sanatını, kendini –sınırlarını
inşa eden ve kollayan-bir mikro iktidar birimi olarak kurmayı
öğretmekte, yapıcı, pedagojik bir işlev görmektedir! Koleksiyon
egemen toplumsal değerlerce onaylanmış, çocukların eğitimi
sürecinde yararlı bulunan bir biriktirme biçimidir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Koleksiyon
düzenleyici, anlam-sınır kurucu boyutlarıyla modernliğin
ayrılmaz bir parçasıdır. Ulusal koleksiyonlar (müzeler) nasıl
ulusal birliğin ve bütünlüğün kurucuları olarak beliriyorlarsa
kişisel koleksiyonlar da –eril- bireyin birliğinin, bütünlüğünün,
tamlığının kurucusu olarak işlev görmektedirler. Modernlik
nasıl ulusu “hayali” olarak kurup ulusal müzelerinin de
yardımıyla “hayali bir tarih”, “ulusal bir biyografi”
yaratmaya çalışıyorsa koleksiyoncu birey de yaşamının değişik
aşamalarında mülk edindiği objelerin yardımıyla kendi “hayali
kişisel biyografisini” oluşturmak istemektedir. Susan Stewart’a
göre koleksiyon serisel, dizisel bir şekilde oluşturulmaktadır ve
bu dizisellik hem koleksiyonu hem de koleksiyoncunun yaşam öyküsünü
tanımlamada ve sınıflandırmada bir araç rolü üstlenmektedir.
Modernlik hem insanlık tarihini hem de bireysel tarihi lineer bir
şekilde ilerleyen, birbirini takip eden aşamalardan oluşan evrimci
bir gelişme modeli temelinde kurmak istemekte ve bu süreçte
evrensel-bireysel tarihin farklı aşamalarında mülk edinilen
objeler önemli bir rol oynamaktadır. Çocuğun ve “ilkel insanın”
topladığı objelerin gelişkin bir seçmeciliğe ve
sınıflandırmaya yönelmiş olgun yaştaki ve medenileşmiş
insanın topladığı objelere göre daha geri bir aşamayı temsil
ettikleri düşünülmektedir. Modernliğin XIX. yüzyılda kurduğu
müzelerde objeler insanlığın ilkellikten uygarlığa doğru
evrimci bir şekilde gelişmesinin aşamalarını izleyicilere
gösterecek bir şekilde kronolojik olarak düzenlenmiş, her obje
modernliğin ilerleme mitini, anlatısını destekleyecek biçimde
kurulmuştur. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Russell
W. Belk’in de belirttiği gibi müze çağı olarak adlandırılan
XIX. yüzyılda etnografi müzeleri “ötekilerin”, siyahların,
“ilkellerin” “daha az gelişmiş” kültürlerini teşhir
etmek için kurulan dünya sömürge fuarlarındaki sergilere
benzemektedir. Evrimci bir modele göre düzenlenmiş doğa tarihi
müzelerinde ırkçı bir öjenizmin izlerine rastlanmaktadır. Güzel
sanatlar müzelerine gelince bunlar “ötekiye ait” objelerle
değil batının kendi tarihine ait objelerle doludur. Bu müzelerde
ırksal bir ayrımcılığın yanı sıra sınıfsal bir ayrımcılık
da söz konusudur ve bu müzeler incelmiş kültürel zevklere sahip
olduğu düşünülen orta-üst sınıf ziyaretçilere yönelik
olarak düzenlenmiştir. Bu müzelerin yöneticileri yüksek kültürü
temsil ettikleri düşünülen üst sınıflardan, burjuvaziden
seçilmektedir ve bu yöneticiler “düşük zevklere sahip” halkı
ve “avam objeleri” müzeden uzak tutmak konusunda ellerinden
gelen çabayı göstermektedir. Bireysel koleksiyonculuğun alt
sınıflar arasında değil üst ve orta sınıflar arasında yaygın
olduğu XIX. yüzyıl batı toplumunda ulusal müzeler yüksek sanata
ilişkin bir “kültürel sermayeye” sahip orta-üst sınıf
ziyaretçilere yönelmişlerdir. Ancak modernlik halkı tamamen ihmal
etmemiş, onu eğitmek amacıyla bilim, sanayi ve ticaret müzeleri
kurmuştur! Halkı sadece fabrikadaki üretim disipliniyle değil
aynı zamanda tüketimle de “terbiye etmek” isteyen modernliğin
önem verdiği mekanlardan biri XIX. yüzyılın ikinci yarısında
kurulan büyük mağazalardır( department store)! Müzelerin
elitist, steril ortamında objelere dokunmak yasakken büyük
mağazalarda halk tüketim objelerine hem dokunabilmekte hem de
onları satın alabilmektedir!</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modernliğin
müzeleri iktidarın ürettiği bir kurgunun izlerini taşımaktadır.
Susan Stewart’a göre müzeler objeleri tarihsel, kültürel vb.
spesifik bağlamlardan kopartmakta , onları soyut bir bütün olarak
inşa etmekte, uzamı ve zamanı yeniden kuran bir sınıflandırma
sistemi vasıtasıyla müzenin dünyanın yeterli bir temsili
olduğuna ilişkin bir hayal yaratmaktadır. Objelerin muhafazası ve
teşhiri için bir sınıflandırma şeması oluşturulmakta,
koleksiyonun tutarlı düzeni ve kurulmuş gerçekliği objelerin
üretildiği ve mülk edinildiği spesifik tarihleri yok
saymaktadır. Batı müzelerinde şeyler arasındaki ilişkiler
konusunda yaratılan yanılsama gerçek sosyal ilişkilerin yerini
almakta, mülk edinmedeki tarihsel iktidar ilişkileri
gizlenmektedir. Böylece batı dışındaki kültürlerin
hazinelerinin batıdaki müzelerde muhafaza ve teşhir edilmesi
doğallaştırılmak istenmektedir. Müze koleksiyonu gerçek tarihi
bir yana bırakarak kendi kendini kapatan bir yapı oluşturmakta,
tarihin yerine sınıflandırmayı geçirmekte, zamansallığın
dışında bir düzen kurmak istemektedir. Koleksiyonda zaman bir
kökene iade edilecek bir şey olmayıp koleksiyonun dünyasıyla
eşzamanlı olarak algılanmakta, zamansallık uzamsal ve maddi bir
fenomen olarak kurulmak istenmektedir . Müze kendi kurduğu bağlam
içinde uzamı ve zamansallığı sınırlandırıp kapatmak
istemekte, objenin kökenini bağlamsızlaştırmaktadır.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modern
koleksiyonculuk sınıfsal ve ırksal bir ayrımcılığın yanı
sıra toplumsal cinsiyete dayalı bir ayrımcılığı da
üretmektedir. Yetişkin yaştaki koleksiyoncuların çoğunluğu
erkektir. Öte yandan üretimi birinci plana koyan, tüketimi ve
alışverişi ise “pasif”, daha ziyade kadınlara özgü bir
faaliyet olarak gören XIX. yüzyıl modernliği kadını gerçek bir
koleksiyoncu olarak görmemektedir. Rémy Saisselin’in belirttiği
gibi 1880’lerde Fransa’da koleksiyoncu kadınların gündelik
alışverişleri içinde sanki elbise alırmış gibi koleksiyonları
için biblo satın aldıkları varsayılmaktadır. Kadınların
dekorasyon için ya da sadece bir şey satın alma arzularını
tatmin etmek için koleksiyon objeleri satın aldıkları, erkeklerin
ise koleksiyonlarına ilişkin bir “vizyona” sahip oldukları,
koleksiyonlarına bir felsefe çerçevesinde ele aldıkları
düşünülmektedir. Bu yaklaşıma göre erkeklerin koleksiyonculuğu
ciddi ve yaratıcıdır. Louis H. Hertz’e göre kadın
koleksiyoncular kırılgan objeleri toplarken erkek koleksiyoncular
fonksiyonel, sağlam objeleri toplamakta, kadınlar dekoratif bir
amaca yönelik olarak toplarken erkekler teknik ve tarihi bir bakış
açısının ışığı altında toplamaktadır. Russell W. Belk'in
dikkat çektiği erkek koleksiyonculara ihtişamlı, güçlü, cansız
objeler ve ciddiyet uygun görülürken kadın koleksiyonculara
minik, kolay kırılır, canlı objeler ve oyunculluk uygun
görülmektedir. Erkekler açısından koleksiyonculuk bir tür
sermaye birikimi, çalışma olarak görülmekte, erkekler rasyonel
bir şekilde objelere yatırım yapmaktadır. Erkek koleksiyoncuların
tarihi bilince sahip, objeler karşısında belli bir mesafe
duygusunu koruyan, rasyonel, objektif, tarafsız bakışa sahip
kişiler oldukları, kadın koleksiyoncuların ise subjektif,
oyuncul, duygusal, tarih bilincinden yoksun kişiler oldukları
düşünülmektedir. Russell W. Belk ve Melanie Wallendorf erkeklerin
kadınları koleksiyoncu olarak görmektense tüketici olarak görmeyi
tercih ettiklerini söyleyeceklerdir( Interpreting Objects and
Collections’un içinde). Çünkü koleksiyonun bir anlamda sermaye
birikimine benzediği düşünüldüğünde kadının
koleksiyonculuğu sermaye ve iktidar üzerindeki erkek kontrolüne
karşı bir tehdit olarak algılanmaktadır. Bu nedenle koleksiyonun
esas kurucusunun, objeleri ele geçirenin erkek olduğu varsayılmakta
kadına ise bu koleksiyona göz kulak olmak, bakımını yapmak
düşmektedir. Koleksiyona ilişkin olarak erkeklerde saldırganlık,
rekabetçilik, ciddiyet ve hakimiyet gibi özellikler öne çıkarken
kadınların payına ise bakım, koruma ve muhafaza düşmektedir.
Erkekler objeleri ele geçirmeyi av ve savaş terminolojisi içinde
ele almaktadırlar. Koleksiyon objelerine gelince silah ve av
malzemesi koleksiyoncularının neredeyse tamamı erkektir. Her ne
kadar “piponun her şeyden önce bir pipo olduğunu” söylediyse
de Freud’un 3000’den fazla parçadan oluşan koleksiyonunun
önemli bir kategorisini fallik nazarlıklar ve diğer fallik
objeler oluşturmaktadır!</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Batıda
zaman lineer olarak ilerleyen, tersine çevrilemez bir olgu olarak
ele alınmış ve bu bağlamda koleksiyon, objeleri kaçınılmaz bir
tarihsel çürümeden kurtarmanın yolu olarak belirmiştir. Buna
benzer bir durum bireysel koleksiyonda gözlenir. Zamanın
tahripkarlığına karşı objelerden oluşan, sürekliliği olan bir
bütünlük, tamlık oluşturmanın koleksiyoncuyu ölümden ve yok
olmanın şiddetinden bir ölçüde koruduğu düşünülür. Lineer
bir şekilde geliştiği varsayılan kişisel biyografi içinde
toplanan objeler vasıtasıyla koleksiyoncu kendi geçmişini bir
destek olarak hisseder. Elde edilen her yeni objeyle koleksiyoncu
kendi kendine bir hediye almış, kendini ödüllendirmiş olur.
Philipp Blom’a göre koleksiyoncu objeleri toplayarak ve organize
ederek kendi zamanının ve yetiştirildiği ortamın sınırlarını
aşmaya çalışır. Koleksiyon dünyanın karmaşık çokluğundan
ve kaosundan bir anlam çıkarmak yönünde felsefi bir çabadır.
Werner Muensterberger’in yaklaşımına göre ise objeleri toplamak
içsel bir ihtiyaç tarafından yönlendirilen, telafi edici bir
davranıştır ve elde edilen her yeni obje insanda mutlak bir güce
sahip olduğu hissini uyandırır. Öte yandan elle tutulur objeleri
düzenlemek, sınıflandırmak bireyde ölümsüzlük hayali yaratır.
Brenda Danet ve Tamar Katriel’in belirttiği gibi (Interpreting
Objects and Collections’un içinde) koleksiyonu oluşturan objeler
sahip olunan, tahakküm ve kontrol altında tutulan objelerdir ve
cansız objeler üzerinde egemenlik kurmak daha kolaydır. Koleksiyon
objeleriyle birey kendine küçük, tutarlı bir dünya yaratır.
Koleksiyon insan varlığının gelip geçiciliği, uçuculuğu,
kaosu ile baş etmek üzere bir sığınak kurar. Koleksiyoncu
kapamaya ihtiyaç duyar, kendi zihninde, içi doldurulması gereken
bir mekan tanımlar ve bu boşluğu doldurmaya çalışır.
Koleksiyoncu bir seriyi tamamlamaya çalışırken serideki eksik
objelere ilişkin olarak bir gerilimi kasti olarak yaratır. Ama bu
yönetilebilir bir gerilim olmalıdır. Aynı zamanda sonsuzlukla
sınır arasındaki gerilimdir bu. Koleksiyonda sonsuzluğun
tehdidine karşı bir sınır oluşturulur, objeler genel bir
kategorinin ya da serinin sınırları içinde toplanır. Sonsuzluk
gibi eksiklik de koleksiyonun önemli öğelerinden biridir. Russell
W. Belk ve Melanie Wallendorf’un dikkat çektikleri gibi
koleksiyondaki eksik objeler tamamlandıkça bireyin eksiklikleri de
tamamlanır, koleksiyonu tamamlamak bireyi de tamamlar, koleksiyonun
bütünlüğü koleksiyoncunun da bütünlüğü olur. Koleksiyonun
mükemmelliği için çaba gösteren birey aynı zamanda kendini
ideal bir kişilik olarak kurmak istemektedir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Koleksiyoncu
sadece kendini kurmanın koşullarını yaratmaz, kendini bozmanın
koşullarını da yaratır. Koleksiyonun tamamlandığı yer aynı
zamanda sonsuzluk ve ölümsüzlük yolundaki heyecanın da sona
erdiği , bir süre sonra, ulaşıldığı sanılan tamlığın yavan
ve sıkıcı görünmeye başladığı yer değil midir? Bunun için
koleksiyoncu yeniden bir eksiklik- ve buna eşlik eden bir gerilim-
yaratmaya , yeni bir koleksiyon oluşturmaya yönelir. Koleksiyonun
ve bireyin tamlığının kurulduğu noktada bir bozma zorlanımı
devreye girer ve bu tamlık-bozma ilişkisi koleksiyoncunun hayatı
boyunca hep kendini tekrarlar durur. Ama zaten koleksiyon oluşturma
çabası da - Freud ve Baudrillard’ın dikkat çektikleri gibi-
bebeğin anal dönemde dışkısını tutmak istemesiyle ilişkili
bir regresyon değil midir? Baudrillard’ın da belirttiği gibi
koleksiyon tutkulu bir kaçıştır. Ama objelerin dünyası içine
kaçarak elde edilen denge nevrotik bir dengedir. Objenin ancak
mevcut olmadığında değer kazandığı durumda koleksiyoncu ancak
bir eksiklik vasıtasıyla kendini toparlar. Koleksiyonu saf
biriktirmeden, objelerin öylesine toplanmasından ayıran, onu
kültürün alanına sokan şey eksikliktir, tamamlanmamışlıktır,
bunlara eşlik eden tutkulu arayıştır. Objeler araçsal seriler
içine sokulup toplandığında dünyanın egemenlik altına
alınmasına, zihinsel seriler içine sokulup toplandığında ise
zamanın egemenlik altına alınmasına yardımcı olur.
Koleksiyoncunu zorlanımsal bir şekilde dizisellik oluşturmaya
yönelir, eksikliğe ilişkin endişesiyle baş etmek için
saplantısal olarak hep bir sonraki objenin peşinde koşar;
objelerin ele geçirilmesi yinelenmek zorundadır. Koleksiyoncu
fanatizme kapıldığı ölçüde gerçek dünyadan ve insanlardan
uzaklaşır, kendi bütünlüğünü objeler yoluyla kurma eğilimi
insanı yalnızlığa doğru iter. Ama objeler yoluyla bir dizisellik
oluşturma çabası ve yineleme koleksiyoncunun objelerle
ilişkisindeki içtenliği aşındırır, bu ilişkiyi formel kılar.
Kültürün, rasyonel aklın ödettiği bir bedeldir bu. Bireysel
koleksiyonda olsun müze koleksiyonunda olsun birikmiş objeler
sistemi ölüme göndermede bulunur. Birikmiş ölü emeği temsil
eden metalar sisteminden oluşan kapitalizmde koleksiyon da ölümcül
bir yapı olarak belirir. Adorno müze ile mozole arasında fonetik
ilişkiden daha yakın bir ilişki olduğunu, müzelerin sanat
objelerinin aile mezarı olduğunu söyler. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Koleksiyon
objesinin önemli bir özelliği gündelik hayatta kullanılmak üzere
elde tutulmaması, bir anlamda işlevinden arınmış olmasıdır.
Öte yandan koleksiyondaki her parça aynı seriye dahil olmakla
birlikte birbirinin aynı olmamalı, her obje koleksiyon içinde
biricik olmalıdır. Toplumdaki sanat objelerinin her birinin
biricik, orijinal olduğu bir durumda koleksiyoncu da
koleksiyonundaki parçaların tek sahibi olmanın gururunu taşır!
Taklit obje orijinal objenin gücünü ortadan kaldırmaz. Ancak
Walter Benjamin’ e göre sanat eserlerinin mekanik yeniden
üretiminin söz konusu olduğu bir durumda sanat eseri de
biricikliğini, otantikliğini, aurasını kaybetmeye başlar, bir
meta haline gelir. Benjamin’in yakındığı sanat eserlerinin seri
olarak üretilmesi sürecinde koleksiyonların yapısı da değişmeye
başlar, çok sayıda koleksiyoncu seri olarak üretilmiş aynı
objelere sahip hale gelir, hatta bazen üreticiler sadece
koleksiyonculara yönelik olarak seri üretim yaparlar. Seri üretim
sadece “klasik” sanat eserleriyle sınırlı kalmaz, meşrubat
kutuları gibi gündelik tüketim objeleri de sanat ve koleksiyon
objeleri haline gelir, Pop Art bu tür objeleri yoğun biçimde
kullanır. Eskiden nadir olan obje kıymetliyken artık seri olarak
üretilmiş olan da kıymetli olabilmektedir. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Öte
yandan modernliğin yüksek kültüre dayalı koleksiyonculuğunun
gerileyip kitle kültürü ürünlerine yönelik koleksiyonculuğun
güçlenmesi 1960’lardan sonraki tüketim toplumunda
hızlanacaktır. ABD’de 1960’larda her yıl 110 , 1980'lerde ise
her yıl 230 yeni müze kurulmaktadır. Çoğu özel olan bu müzeler
modernliğin elitist, yüksek kültüre dayalı milli müzelerinden
farklıdır. Russell W. Belk’in de belirttiği gibi piyasa ve onun
seri olarak üretilmiş sıradan objeleri modernliğin kutsal
tapınaklarını (müzeleri) işgal etmeye başlamıştır. Yüksek
kültür ile popüler kültür arasındaki modernliğin çizmiş
olduğu sınırların muğlaklaştığı, silinmeye başladığı bir
ortamda arabalar, radyolar, TV cihazları, bilgisayarlar, Coca
Cola’nın ve diğer şirketlerin reklam afişleri müzelerde
sergilenmektir. Kutsal olanla sıradan olan, sanatsal olanla ticari
olan arasındaki sınırların muğlaklaştığı bir ortamda
müzeler tüketim, medya ve reklam ürünlerini sanat objeleri olarak
kutsamaktadır. Özellikle sağlığa ve doğaya zararlı ürünler
üreten dev şirketler kamuoyunda olumlu bir şirket imajı yaratmak
ve prestijlerini arttırmak amacıyla müzelere büyük yatırım
yapmakta, fon bulmaksızın ayakta kalmanın zorlaştığı bir
dönemde müzeler büyük şirketlerin sponsorluğunu elde etmek için
rekabet etmektedir. Modernliğin yüce müzesi postmodernlikte şirket
kapitalizminin ürünlerinin pazarlandığı bir mekana dönüşmekte,
müzeler şirketlerin “reklam ve halkla ilişkiler departmanının”
bir uzantısı olarak işlev görmektedir. Müze yöneticileri artık
büyük mağaza yöneticileri arasından transfer edilmektedir.
Müzeler içlerinde dükkanlar açarak perakendecilik de yapmakta,
müze içindeki kafelerin ve restoranların sayısı hızla
artmaktadır. Müzeler galerilerini kokteyller, yemekler ve şirket
toplantıları için kiralamaktadır. Modernliğin , içinde
ziyaretçilerin biraz ürkerek, kendilerini küçülmüş hissederek
dolaştığı kutsal müze mekanı artık izleyicileri eğlendirmeye,
tüketmeye yönlendiren “sıcak” bir ortama dönüştürülmüştür.
</span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modernliğin
ziyaretçileri eğitmeye ve “aydınlatmaya” yönelik ciddi
müzelerinden farklı olarak yeni Disneyleştirilmiş post modern
müzeler büyük alışveriş merkezleriyle ve tema parklarıyla
rekabet edebilmek amacıyla ziyaretçileri yüzeysel bir temelde
eğlendirmeye yönelmiştir. Yeni müzeler içinde düzenlenen
gösteriler ve eğlenceler sterilleştirilmiş, hijyenikleştirilmiş,
klimatize edilmiş, romantize edilmiş bir keyif kültürü ortamında
gerçekleşmekte, modernliğin kasvetli müze ortamından farklı
olarak bu kez “gayrı ciddi”, enformel bir ambiyans
oluşturulmaya çalışılmaktadır. Artık sanat, tüketim, eğlence,
ticaret iç içe geçmiştir. Müze- şirket kapitalizmi kaynaşması
yolundaki çabalar elbette sadece müzelerden kaynaklanmamaktadır,
şirketler de artık müzeleşmeye başlamıştır! Şirket
ofislerindeki sanat eserlerinin yanı sıra şirketler bizzat kendi
müzelerini kurmakta, kendi tarihlerini ve ürünlerini
sergilemektedirler. Bazı büyük mağazalar içlerinde müzeler ve
galeriler açmakta, bir çok restoran, bar, dükkan içlerinde küçük
çapta koleksiyonları barındırmaktadır. Post modern toplumda
bireysel koleksiyonlar da gitgide artan ölçüde, seri olarak
üretilen tüketim objelerinden oluşmaktadır. Yeni bireysel
koleksiyonlar artık modernlikteki koleksiyonların birliğinden,
bütünlüğünden yoksundur. Bireyin yaşamının birbiriyle
uyuşmayan parçaların eklektik bir aradalığından oluştuğu,
kişisel biyografinin ardışık, lineer bir biçimde birbirini takip
eden aşamaların oluşturduğu bir bütün olmaktan çıktığı
post modern toplumda koleksiyon objelerini güçlü bir şekilde
birbirine kenetleyen tılsım da yok olmuştur. Yeni koleksiyonlar
artık giderek artan bir şekilde “akışkan, açık uçludur”,
koleksiyonu oluşturan objelerin arasındaki ilişkiler
müphemleşmiştir.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Koleksiyoncu
objelerin niceliğine değil niteliğine önem verir, onlar arasında
ince ayrımlar yapar, onları seçer, sınıflandırır.
Koleksiyoncunun fanatizmi kültürel sistemin çizdiği çerçeveyle
sınırlıdır ve eğer koleksiyoncu bu sınırı ihlal ederse o
zaman “kültür dışı olanın”, “patolojik olanın”
bölgesine adım atmış olur. Buldukları “her şeyi” toplayıp
biriktiren ve sonunda akıl hastanesine kapatılan toplayıcılar
objeler konusunda seçmeci olmadıkları, objeler arasında kültürel
bir ayrım yapmadıkları , onları bir seri oluşturma çerçevesinde
toplamadıkları için “deli” olarak damgalanmışlardır. Susan
Stewart’a göre bu tür bir toplama objeler sisteminin bizzat
kendisini, bu sisteme temel teşkil eden politik ekonomiyi reddeder.
Bazı durumlarda ise “patolojik toplayıcılık” yaratıcılıkla
bir anlamda birlikte yürür. Michael Thompson’ın da belirttiği
gibi çöpleri karıştırıp beğendikleri objeleri toplayanlar
gerçek keşif duygusuna sahiptir. Çöpten obje toplama egemen zevke
meydan okuyan , yaratıcı, hatta bir ölçüde muhalif bir özgürlük
edimidir. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Bir
kütüphanesi olan Walter Benjamin de tarihin çöplerinden objeler
toplayan biri olarak düşünülebilir. Kütüphanesine yerleştirmek
üzere kitap kutularını açmaya başlayan Benjamin kitapların
raflara yerleştirilince kavuşacağı düzenden bir şekilde
tedirgin olur, düzensizliğin çekim gücünden bir türlü kopamaz.
Ona göre toplayıcının tutkusu toplanan objelerle ilişkili
anıların kaosuyla sınırdaştır. Benjamin koleksiyondan ziyade
toplamayla ilgilidir. Kitaplarını içlerinde bir “aylak”
olarak dolaştığı kentlerin ücra yerlerindeki eski
dükkanlardan, bit pazarlarından toplar. Teorik olarak da Benjamin
“iktidarın çöpe attıklarını” karıştırır, çünkü
dışlananların tarihi atıklarda yatmaktadır! Benjamin’in belki
de en etkileyici metinleri bu “atıkları yığdığı”
çalışmalardır. Burada irili ufaklı çok sayıda parça
“kurtarılmak üzere” toplanmıştır! Bu “şekilsiz ve
tekinsiz yığın” adeta kapitalist sermaye birikimine, politik
ekonomiye meydan okumakta , objelerin mülk edinmek için
biriktirilmediği, dağıtılmak, armağan edilmek üzere toplandığı
yeni bir topluluğun imkanlarını fısıldamaktadır. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Susan
Stewart, On longing: Narratives of the Miniature, the Gigantic, the
Souvenir, the Collection, Duke University Press, 1993, 232 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Russell
W. Belk, Collecting in Consumer Society, Routledge, 2001, 216 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">der.
Susan M. Pearce, Interpreting Objects and Collections, Routledge,
1994, 352 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">James
Clifford, The Predicament of Culture : Twentieth- Century
Ethnography, Literature and Art, Harvard University Press, 1988, 398
s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Walter
Benjamin, Illuminations, Fontana Press, 1992, 267 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">John
Elsner, Roger Cardinal, The Cultures of Collecting, Harvard
University Press, 1994, 320 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Jean
Baudrillard, Le Systeme des Objets, éditions Gallimard, 1968, 288 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Werner
Muensterberger, Collecting: An Unruly Passion: Psychological
Perspectives, Harcourt; 1st Harvest ed edition, 1995, 295 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Philipp
Blom, To Have and To Hold: An Intimate History of Collectors and
Collecting, Overlook Press, 2003, 343 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Michael
Thompson, Rubbish Theory: The Creation and Destruction of Value,
Oxford University Press, 1979, 228 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Rémy
Gilbert Saisselin, The Bourgeois and the Bibelot, Rutgers University
Press, 1984, 189 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Louis
Heilbroner Hertz, Antique Collecting For Men, New York, Galahad
Books, 1975, 416 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-56538090126610147222019-08-26T12:18:00.000-07:002019-08-26T12:18:42.737-07:00IŞIK, AYDINLANMA VE MODERNLİK<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">IŞIK,
AYDINLANMA VE MODERNLİK</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Işığın,
aydınlatmanın tarihi ateşin tarihi kadar eski. Wolfgang
Schivelbusch’un da söylediği gibi çok eskiden ateş aynı anda
hem ısınmaya hem aydınlatmaya hem de yemek pişirmeye yarıyordu.
Ateş tekti, farklı işlevlere yönelik olarak bölünmemişti. Daha
sonra ateşin aydınlatma işlevi diğer iki işlevinden ayrıldı.
Tahta meşaleler, mumlar, yağ lambaları tarih boyunca ışık
kaynağı olarak kullanıldı. Evde ateşin alevi etrafında toplanan
insanlarda bir sıcaklık hissi, bir ortaklık, birliktelik duygusu
oluşmaktaydı. Gaston Bachelard’ın da belirttiği gibi yağ
lambası evin merkeziydi, ruhuydu. Mum ateşi düşlerle iç içeydi.
Öte yandan açık alanlarda yakılan şenlik ateşleri toplulukta
ortak bir esrime, coşku, sevinç duygusu yaratıyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Eski
çağlarda ışık tinsel, dinsel olanla ilişkilendirilirdi. Ken
Hillis’in “Toward the Light ‘Within’: Optical Technologies,
Spatial Metaphors and Changing Subjectivities” adlı yazısında
dikkat çektiği gibi (Virtual Geographies’in içinde) eskiden ışık
yüksekte, gökyüzünde olanla, tanrıyla ilişkiliydi. Avrupa
ortaçağında kilise de insanlığı aydınlatan tanrısal ışığı
öne çıkarmaktaydı ve karanlığı kötülükle
ilişkilendirmekteydi. Ortaçağda gece ve karanlık tekinsiz ve
uğursuz güçlerle, şeytanla, hayaletlerle, kaosla, cadılıkla
ilişkilendirilirdi. Gece olunca evlerin ve kentin kapıları
kilitlenirdi. Schivelbusch’un da belirttiği gibi XIV. yüzyılda
geceleri kapıları kilitlenen evlerin anahtarları bölgenin idari
yetkilisine verilmek zorundaydı. Geçerli bir mazeret olmaksızın
gece sokağa çıkanlar tutuklanıyordu. Takip eden yüzyıllarda
gece bekçileri yanında ışık olmaksızın sokakta dolaşan
kişileri tutukluyorlardı. XVI. yüzyılda Paris’te her ev sokağı
aydınlatacak bir şekilde ışık yakmak zorundaydı. XVII. yüzyılda
şeffaflık, görünürlük, açık seçiklik yönündeki eğilim
daha da arttı ve bu durum Paul Virilio’nun da vurguladığı gibi
polisin talep ettiği bir şeydi. XVII. yüzyılın sonlarına doğru
Paris’te sokaklara lambalar konuldu ve bu lambaların kontrolünü
polis üstlendi. Mutlakiyetçi rejimler geceleri sokakları kontrol
altında tutmak istiyordu. Paris’te 1697’de mumlu sokak
lambalarının sayısı 2736 iken bu rakam 1740’ta 6400’e
ulaşacaktı. Ancak ışık bağlamında rasyonel aklın disipliner
akılla iç içe geçmesi için XVIII. yüzyılı, Aydınlanma çağını
beklemek gerekecekti. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">XVIII.
yüzyıl sadece daha şeffaf cam yapma tekniklerinin geliştiği,
mekanlardaki aynaların sayısının hızla arttığı, aydınlık,
görünürlük isteklerinin güçlendiği bir yüzyıl değildi, aynı
zamanda Aydınlanma’nın araçsal aklının ışığın yardımıyla
dış dünyayı şeffaflaştırmak, onun içine nüfuz etmek
yönündeki çabalarının yüzyılıydı. Cathryn Vasseleu'ya göre
Aydınlanma felsefesinde ışık nesnelere nüfuz etmeyi, onları
görmeyi ve anlamayı mümkün kılan bir araç olarak ele
alınmaktaydı. Işık aynı zamanda evrensel bir bilgi ve aydınlanma
kaynağıydı. Aydınlanma düşüncesi ışığı öznenin zihniyle,
onun aklıyla ilişkilendiriyor, ışık tanrısal olandan
uzaklaştırılarak bireyin içine yerleştiriliyordu. Bu modelde
öznenin zihninin yöneldiği dışsal madde pasif ve edilgen olarak
kabul ediliyordu. Özne aklıyla dış gerçekliğe biçim vermekte,
onu bilgi olarak üretmekteydi ama dışsal gerçekliğin özneyi
etkilemesi söz konusu değildi, zihin ona bir biçim verene kadar
madde bir öneme sahip değildi. Barbara Bolt’un söylediği gibi (
Shedding Light for the Matter, Hypatia, 2000, 15. 2 ) madde karanlık,
bilinmeyen, öteki olarak kabul edilmekteydi. Aydınlanmanın ışığı
daima maddenin üzerine düşmekteydi ama tersi geçerli değildi.
Daniel Roche’un dikkat çektiği gibi XVIII. yüzyıl düşüncesi
bilmeye, kavramaya ilişkin olarak duyuları, özellikle de görme
duyusunu öne çıkarmıştı. Dönemin düşünürleri aydınlık
karanlığa tamamen egemen olduğunda görme gücümüzün çok
artacağını belirtmekteydi. Dönemin felsefesi, bilgi teorileri
önemli ölçüde görsel, görmeye ilişkin metaforlara, bakış
merkezli bir anlayışa dayanmaktaydı. Martin Jay’e göre
Aydınlanma düşüncesinde zihnin gözü önem kazanmıştı ve
bulanık olmayan, net bir bakışa sahip olan bu gözün dışındaki
nesneleri açık seçik biçimler altında tanımladığı
düşünülmekteydi. Göz, görme, vizyon, görü felsefenin en
önemli öğeleri haline gelmişti. XVIII. yüzyılda görme, görü,
bilim, bilimsel bilgi, ışık, aydınlık bir arada anılıyordu.
Aydınlanma akıl yoluyla elde edilen bilgiydi, akıl “tinin
seküler ışığıydı”.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">XVIII.
yüzyıl düşünürleri karanlığı, geceyi, gölgeli olanı
kötülükle, cehaletle ilişkilendiriyorlardı. Daniel Roche’un
belirttiği gibi Aydınlanma düşüncesi şeylerin karanlık,
kontrol edilemez yanlarından korkuyordu. İyiliğin kaynağı
insanın içindeki ışıktı ve Aydınlanmanın “beyaz ışığı”
karanlık, siyah olana karşı savaş açacaktı! Işık uygarlık,
bilgi, hakikat demekti, karanlık ise ilkelliği, cehaleti, kötülüğü
temsil ediyordu! Aydınlanmanın bu yaklaşımı ırkçılıkla ve
sömürgecilikle de ilişkiliydi. Aydınlanmanın büyük düşünürleri
siyah Afrikalıları aşağılıyor, onları insan yerine koymuyor,
beyaz Avrupalıları üstün görüyorlardı. Öte yandan Aydınlanma
düşüncesi sadece bilinmez olanı bilinir hale getirmeye çalışmıyor
aynı zamanda henüz karanlıkta bulunanı, keşfedilmemiş olanı
ele geçirmek, mülk edinmek istiyordu. Böylece “kara kıtaya”,
Afrika’ya ışık götürmek, onu karanlıktan , ilkellikten,
cehaletten kurtararak beyaz, uygar, aydınlık dünyaya dahil etmek
bir görev olup çıkıyordu! Aydınlanmış bilim adamının içine
nüfuz etmesini bekleyen pasif bilgi nesnesi gibi pasif coğrafi
nesne de aydınlanmış ilhakçının “uygarlık getirici”
müdahalesini beklemekteydi! Aydınlanma düşüncesi sadece beyaz
egemen bir ırk ayrımcılığına zemin hazırlamakla kalmıyor aynı
zamanda erkek egemen bir cinsiyet ayrımcılığını besliyordu. Bu
yaklaşım yalnızca Aydınlanma düşünürlerinin kadınları
ikinci sınıf varlıklar olarak görmesiyle sınırlı değildi.
Işığı, görünürlüğü, rasyonaliteyi ve bilimi öne çıkaran
Aydınlanma düşüncesi için kadın karanlık, gölgeli,
anlaşılmaz, gizemli bir nesneydi, esrarlı bir varlıktı. Erkeğin
fallusu ışığın altında dimdik bir biçimde kendini görünür
kılarken kadının karanlık bir kuyu, uçurum olan “gömülü”
rahmi gizem içinde saklanıyor, aydınlatıcı bakışın dışında
kalıyordu! Nesneleri, şeyleri ayırt eden, onlara biçim veren eril
bakış bu amorf, karanlık kütleyi tanımlamakta, aydınlığa
kavuşturmada zorlanıyordu! Luce Irigaray ışığın yardımıyla
gerçekliğin içine girme, ona nüfuz etme dürtüsünün fallus
merkezci olduğunu söyleyecek, eril bakışın egemenliğinin
kadının tabi konumunu güçlendirdiğini belirtecekti. Böylece
tarih boyunca karanlık güçlerle ilişkilendirilen kadın, toplumu
“ortaçağın karanlığından ve önyargılarından kurtarmayı
amaçlayan” Aydınlanmanın hışmına uğramaktan
kurtulamayacaktı. ( Tarihte kadından kaynaklanan korkuların
cisimleştiği “Kara Tanrıça” miti son dönemde Demetra George
, Marcia Starck ve Gynne Stern vb. yazarlar tarafından pozitif bir
bağlamda gündeme getirilecektir. )</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">XVIII.
yüzyılda karanlığa karşı savaş açan araçsal aklın eşlikçisi
olan idari akıl da “kentsel karanlığa” karşı mücadele
başlatarak geceleri kente asayiş, düzen ve şeffaflık getirme
işine girişmişti. Foucault XVIII. yüzyılın ikinci yarısında
karanlık mekanlardan korkmanın saplantı haline geldiğini, yeni
bir siyasi ve ahlaki düzenin bu karanlık yerler ortadan
kaldırılmadan kurulamayacağının varsayıldığını
söyleyecekti. Karanlık yerleri aydınlatma eğilimi XIX. yüzyılda
daha da güçlenecekti. Aydınlatma ve görünür kılma iktidarın
bireyleri boyun eğen, itaat eden özneler haline getirmesinin bir
aracıydı. Işığın yardımıyla gerçekleştirilen özneleştirme
disiplin toplumunun kuruluşu açısından önem taşıyordu.
Hapishanelerdeki ve diğer disipliner kurumlardaki panoptikon gözetim
modeli aydınlatmayla doğrudan bağlantılıydı. Modernliğin ışığı
“polis ışığıydı”! Bazı yazarlara göre lamba en iyi
polisti! Paris’te XVIII. yüzyıl sonunda gündüz 1500 üniformalı
polis, gece ise 3500 sokak lambası görev başındaydı! Polis
bütçesinin hatırı sayılır bir bölümünü aydınlatma
giderleri oluşturmaktaydı. Öte yandan halk modernliğin disipliner
aydınlatmasına karşı direniyordu! Schivelbusch’un söylediği
gibi XVII. ve XVIII. yüzyılda geceleri sokak lambalarını kırmak
bir eğlence kaynağıydı! Bunun karşısında iktidarlar sokak
lambası kırmayı hapisle cezalandırılan bir suç haline
getireceklerdi. 1789’da Fransız devrimi sırasında halk baskıcı
düzenin sorumlularını sokak lambalarının direklerine asacaktı. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
“<span style="font-size: medium;">Uygarlık
sürecinin” bir diğer boyutu alevin, ateşin inzibat altına
alınmasıydı! Tarih boyunca insanların ortak coşkularına,
taşkınlıklarına, esrimelerine, karnavallarına, ayaklanmalarına
eşlik etmiş olan şenlik ateşleri XVII. ve XVIII. yüzyıllarda
saray aristokrasisinin düzenlediği havai fişek gösterilerine
dönüşecek, ateşin yıkıcı, vahşi gücü düzen ve disiplin
altına alınmaya çalışılacak, ateş pasifleştirilecekti.
Binlerce mum hesaplanmış geometrik şekiller oluşturuyor, saray
seremonisini ve kralın gücünü parıltılı bir biçimde
yansıtıyordu. Öte yandan Schivelbusch’un belirttiği gibi XVII.
ve XVIII. yüz yıllarda aydınlatma henüz büyük merkezi bir güce
erişmemişti, daha çok ışık elde etmek için daha çok sayıda
mum bir araya getiriliyordu ama bu hem yetersiz, hem de çok
masraflıydı, yeni kurulmaya başlanan fabrikaların güçlü suni
ışık kaynağına ihtiyacı vardı. XIX. yüzyılın ilk on
yıllarında Avrupa’da sokakların aydınlatılması merkezi bir
sisteme bağlı gaz lambalarıyla gerçekleşmeye başladı. Işık
endüstriyelleşti, evlerin, merkezi gaz sistemine borularla
bağlanmasıyla birlikte mumla, yağ lambasıyla aydınlanma yöntemi
güç kaybetti, evlerin “ışıksal otonomisi” azaldı. Evdeki
gaz borusundan çıkan ışık sadece daha parlak değildi aynı
zamanda fitilin her an değişen alevine kıyasla üniform, standart
bir ışıktı, her zaman sabit bir parlaklığı sürdürüyor ancak
istenirse vanadan ayarlanabiliyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">XIX.
yüzyılda aydınlatma kamu düzeninin, ahlakın, istikrarın kaynağı
olarak görülmekteydi. Öte yandan sokakların aydınlatılmasına
karşı direniş işçi ayaklanmalarında görüldüğü üzere
kolektif bir hal almıştı. Paris’te 1830 ayaklanmasında işçiler
tüm sokak lambalarını kıracak ve barikatlar kuracaktı.
Schivelbusch’un söylediği gibi hava karardıktan sonra güvenlik
güçleri ayaklanmacıların karanlık mahallelerine giremiyordu.
Paris polis şefi yurttaşlardan ayaklanmacılardan uzak durmalarını
ve cam kenarında lamba yakarak sokakları aydınlatmalarını
istemişti. Ancak ışık yakan evlerin camları taş atılarak
kırılıyor, sokak tekrar karanlığına kavuşuyordu. Işık ve
aydınlıkla işbirliği yapan güvenlik ve düzen güçlerine karşı
ayaklanmacılar karanlıkla işbirliğine girmişlerdi! İşçiler
ateşi evcilleştiren ve onu iktidarın hizmetine sokan uygarlık
güçlerine karşı doğanın güçlerini, karanlığı yanlarına
almışlardı! Barikat kurmak için sökülmüş kaldırım
taşlarının altından ortaya çıkan toprağın doğası gecenin
doğasıyla kucaklaşıyordu!</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Evlerin
ve sokakların merkezi gaz sistemiyle aydınlatılması ateşi
sunileştirse bile alevi, “doğanın bu son izini” ortadan
kaldırmamıştı! 1870’lerin sonunda elektrik ampulünün keşfiyle
birlikte alev de ortadan kalkacak, 1880’lerde merkezi elektrik güç
istasyonlarının kurulmasını takiben elektrik ışığı
caddeleri, sokakları, evleri aydınlatmada birinci plana geçecekti.
Schivelbusch’a göre elektrik o dönemde insana çok yararlı bir
enerji kaynağı , bir tür “vitamin” olarak görülüyor,
tarımda toprağın verimliliğini arttırmak amacıyla da
kullanılıyordu. Elektrik ışığı oksijeni tüketip baş ağrısı
yapan, mobilyaları karartan gaz ışığına kıyasla kokusuz, temiz
bir aydınlatma aracıydı. Eskiden aile fertlerinin etrafında
toplandığı, ateşin ve ışığın henüz birbirinden ayrılmadığı
mum ya da yağ lambası alevinden farklı olarak elektrik ışığı
soğuk, mesafe yaratan, objektif, standart, endüstriyel olarak
üretilmiş, soyut, cisimsizleşmiş bir ışıktı; evin
sıcaklığını, ateşin etrafında kurulan düşleri ortadan
kaldıran bir ışıktı. Aynı zamanda ticari bir ışıktı bu:
gece geç saatlere kadar aydınlatılan şık mağaza vitrinleri
bazen boş caddelere ölümün soğukluğunu taşıyan ruhsuz bir
aydınlatma sağlıyorlardı. Ticari ışıklandırma sönünce bu
kez devletin gözetimci sokak ışıklandırması başlıyordu.
Modernliğin gölgeye, karanlığa aman vermeyen ışığından kaçış
yoktu! </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">XIX.
yüzyılın görünürlüğü öne çıkaran egemen söylemi kendi
“aydınlık” dünyasına ancak normları, “normalliği” kabul
edeni alıyordu. Bu heteroseksist söylem eşcinselleri
“görünmezliğe”, karanlığın alanına itip dışlamaktaydı.
Bryan D. Palmer’ın belirttiği gibi bu dönemde karanlık yeraltı
dejenerasyonla, suçlulukla, sapkınlıkla, itaatsizlikle
ilişkilendirilmekteydi. Paris kanalizasyonu suçluluk ve kötülükle
bir arada anılmaktaydı. Karanlığın dünyası emeğin aşırı
sömürülmesiyle de ilişkiliydi. Hizmetçi kadınlar için çalışma
gündüzle sınırlı değildi, gece geç saatlere kadar süren ve
bedeni bitap düşüren ağır bir çalışmaydı bu. Gece sabahlara
kadar çalışan başka bir kesim fırın işçileri idi. Alçak
tavanlı, havasız, kirli mahzenlerde gece boyunca çalışan bu
işçilerin iniltileri sokaklara taşardı. Aydınlığın düzeni
“karanlıkta yaşayanların” ağır koşullar altında
çalıştırılması temelinde yükselmekteydi. Karanlığın,
gecenin dünyasına ait bir başka toplumsal grup fahişelerdi.
Fahişeler aydınlığın dünyasının –erkek-üyelerinin
şiddetine en çok maruz kalan kesimdi, dayak, taciz ve cinayet
fahişelerin bedenini hedef seçmişti. Çürümeyle, dejenerasyonla,
çöküşle ilişkilendirilen fahişeler öte yandan modernliğin
eril bireyleri açısından bir cazibe kaynağıydı. Bu “dişil
karanlık”, “kara cazibe” sanki- modernliğin görünmezliğe,
yeraltına ittiği, dışladığı –tüm yoldaşlarının
intikamını almak istercesine, aydınlığın erkeğini “dipsiz,
tekinsiz bir karanlığa” doğru çekmekteydi!</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Wolfgang
Schivelbusch, Disenchanted Night: The Industrialization of Light in
the Nineteenth Century, The University of California Press, 1995, 227
s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Bryan
D. Palmer, Cultures of Darkness: Night Travels in the Histories of
Transgression, Monthly Review Press, 2000, 609 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">der.
Mike Crang, Phil Crang and Jon May, Virtual Geographies: Bodies,
space and relations, Routledge, 1999, 322 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Paul
Virilio, Polar Inertia, Sage Publications, 2000, 103 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Daniel
Roche, A History of Everyday Things: The birth of consumption in
France, 1600-1800, Cambridge University Press, 2000, 309 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Cathryn
Vasseleu, Işığın Dokusu, Çev. Aydın Sarıkaya, Öteki yayınevi,
1999, 205 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Martin
Jay, Downcast Eyes : The Denigration of Vision in Twentieth-Century
French Thought, University of California Press, 1993, 632 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Gaston
Bachelard, La Flamme d’une Chandelle, Quadrige-PUF, 2003, 112 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Marcia
Starck and Gynne Stern, The Dark Goddess: Dancing With the Shadow,
Crossing Press, 1993, 144 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Demetra
George, Mysteries of the Dark Moon: The Healing Power of Dark
Goddess, HarperSanFransisco, 1992, 304 s. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-91804084053205321392019-08-19T09:11:00.002-07:002019-08-19T09:11:59.382-07:00MEDYUMLUK, KADINLAR VE SPİRİTÜALİZM<br />
<br />
<br />
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">MEDYUMLUK,
KADINLAR VE SPİRİTÜALİZM</span></div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">XVIII. yüzyıl,
Batı Avrupa’da Aydınlanma düşüncesinin dinsel inanca karşı
savaş açtığı, bilimin, rasyonel aklın egemenliğinin kurulmaya
başladığı bir yüzyıldı. Tarih boyunca ruhlar, bazen sesleriyle
bazen de görüntüleriyle insanlığa varlıklarını hissettirmiş,
şamanlar, büyücüler, din adamları ruhların dünyasıyla maddi
dünya arasında aracılık yapmışlardı! “Öte taraftan gelen”
ya da nereden geldiği anlaşılamayan sesler bazen tanrısal bazen
de şeytani olanla ilişkilendirilmişti. XVIII. yüzyıl sonunda ve
XIX. yüzyılın ilk on yıllarında “gaipten gelen sesler”
modernliğin yeni “teknolojileri” sayesinde seküler bir çerçeve
içine sokulacaktı ! Leigh Eric Schmidt’in de belirttiği gibi (
“From Demon Possession to Magic Show: Ventriloquism, Religion, and
the Enlightenment”, Church History, Haziran 1998, Cilt 67, sayı:
2) bu dönemde vantrilokluk dinden koparak “aydınlanmış
eğlenceye” dönüşecekti. Aydınlanma sihre saldırmaktan ziyade
onu dünyevi bir seyirlik haline getiriyordu. Eskiden, trans halinde,
sanki bir nöbete yakalanmış gibi “insana ait olmayan” sesler
çıkaran vantrilok dinsel ve tekinsiz olanla ilişkilendirilirken bu
kez “büyücülüğü deşifre eden büyücü” kimliğiyle ortaya
çıkıyor, bir gösteri sanatçısı olarak eskinin dinsel
illüzyonlarını teşhir ediyordu. Modernliğin işitsel
teknolojilerine hakim olan vantrilok sadece “karnından konuşmakla”
kalmıyor seyircide sesinin farklı uzaklıklardan ve yerlerden
geldiği yanılsamasını da yaratabiliyor, oyuncak bir bebek uzakta
bir yere gizlenmiş bir vantrilok tarafından “konuşturulabiliyordu”!
Böylece eskiden dinsel olanla, ruhlarla ilişkilendirilen seslerin
aslında işitmeyle ilgili yanılsamalar olduğu ortaya konuyor, öte
dünyadan sesler duyduğunu iddia eden din adamları şarlatan
konumuna düşürülüyordu. Öte yandan Terry Castle’ın da dikkat
çektiği gibi (The Female Thermometer’ın içinde) tekinsizlik
Aydınlanmanın bir icadıydı ve yeni teknolojiler sihri ortadan
kaldırmaktan ziyade onu başka bir düzeyde yeniden üretiyordu.
Gösteri uzmanlarının yarattığı hayalet görüntüleri,
hilelerinin daha sonra açıklanmasına karşın, izleyenlerin
zihninde silinmeyecek izler bırakıyor, hayaletlerin gerçek olup
olmadığı konusundaki kuşkular son bulmuyordu. Böylece hayaletler
düşünce dünyasının içine çekilip emiliyor ve buradan modern
düş (reverie) doğuyordu. </span>
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">Aydınlanmanın
yeni “seküler eğlencelik sihir kültürü” sadece işitsel,
akustik olanla, ses teknolojileriyle değil aynı zamanda görsel
olanla da ilişkiliydi. Modern optiğin gelişmesi göz yanıltma
yoluyla bazı tekinsiz görüntülerin yaratılmasına, görüntü
oyunlarına imkan vermekteydi. Seyirciler “hayal feneri” ( bir
tür slayt projektörü) vasıtasıyla yaratılan hayaletimsi
görüntüleri merak ve şaşkınlık içinde izliyorlardı.
İlüzyonistler genellikle gösteri bittikten sonra yaptıkları
işin hilelerini didaktik bir biçimde açıklıyorlardı. Böylece
Aydınlanma Hristiyanlığın öte dünyaya ait olduğunu iddia
ettiği sesleri ve görüntüleri maddi olarak üreterek dinsel
düşünceye büyük bir darbe indiriyor, halkı doğaüstü şeylere
karşı şüpheci olmaya sevk ediyordu. Artık büyülü olan, din
adamlarının tekelinden çıkmış, rasyonel düşünceyle,
eğlenceyle ve girişimcilikle işbirliğine girmişti. “Büyünün
bilimle buluştuğu” başka bir alan manyetizma (mesmerism) idi.
Alison Winter’ın da söylediği gibi Viyanalı doktor Franz Anton
Mesmer’in geliştirdiği bu teknik sayesinde genellikle erkek olan
manyetizmacı, bir kadını ipnotize ederek uyutuyordu. Bu teknik,
bir dönem tıpta anestezi amacıyla kullanılacaktı. Öte yandan
1830'larda ve 1840'larda manyetizmacılar gösteri düzenleyerek para
kazanıyorlardı. W. D. King’in de işaret ettiği gibi ( “Shadow
of a Mesmeriser”: The Female Body on the “Dark” Stage, Theatre
Journal, 1997, 49. 2 ) manyetizmada erkek manyetizmacının kadını
kontrolü altına alması, bir tabiyet, itaat ilişkisi söz
konusuydu ve kadının boyun eğme açısından uygun bir kişilik
yapısına sahip olduğu düşünülüyordu. XIX. yüzyılın ilk
yarısında manyetizmada olduğu gibi vantriloklukta ve “ticari
büyücülüğün” diğer alanlarında da göstericilerin büyük
çoğunluğu erkekti. Kadının konuşma organlarının vantrilokluk
için yeterli güce sahip olmadığı, kusurlu olduğu söyleniyordu.</span></div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">1848 yılında New
York eyaletinde Fox kız kardeşler ( Margaret, Leah ve Catherine)
ölmüş kişilerin ruhlarıyla bağlantı kurduklarını, ruhların
onlara vurma sesleriyle cevap verdiğini açıkladılar. Bu olay
ABD’ de spiritüalizmin (tinselcilik) gelişmesinde önemli bir
başlangıç oldu. Fox kız kardeşler ruhlarla kurdukları
bağlantıyı ispat etmek için “performanslar” düzenlediler ve
din adamları tarafından kınandılar. 1850’lerde evlerde
karartılmış odalarda bir masa etrafında oturan insanların bir
medyum aracılığıyla ölmüş insanların ruhlarıyla ilişki
kurdukları seanslar hızla yaygınlaştı. Önceki dönemin ticari,
profesyonel erkek ilüzyonist gösterilerinden farklı olarak
evlerdeki seanslara katılanların ve medyumların büyük çoğunluğu
kadındı ve ortada ticari bir amaç yoktu. Dönem batıda
spiritüalist hareketin –çoğu kadın- taraftarlarının hızla
arttığı bir dönemdi ve medyum kadınlar hareketin başını
çekiyorlardı. Spiritüalistler hristiyanlık ideolojisine, din
adamlarının iktidarına karşı çıkıyorlar, bireylerin özel
hayatından geçen bir tinsellik oluşturmaya çalışıyorlardı.
Spiritüalist harekette etkin olan medyum kadınlar sadece kadın
haklarını (oy hakkı vb.) savunmakla kalmıyor, köleliğin
kaldırılması ve özgür aşk için mücadele ediyor, burjuva aile
modelini eleştiriyorlardı.</span></div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">Spiritüalizm
kadınları ev içine hapsetmek isteyen Viktoryen ahlaka adeta meydan
okuyor, kadın medyum hatipler kürsülerde kadın topluluklarına
hitap ediyorlardı. Özgür aşk ve kadınlara oy hakkını savunan
feminist-spiritüalist Victoria Woodhull Amerikan kongresinde
konuşan ilk kadın olmuş, 1871 yılında başkanlık seçimi için
adaylığını koymuş, ancak geçmişte fahişelik yaptığı
ortaya çıkınca başarılı olamamıştı. Woodhull Amerikan
Spiritüalistler Derneği’nin başkanı olmasının yanı sıra
Amerika’daki ilk uluslar arası sosyalist kuruluş olan
Uluslararası İşçiler Derneği’nin örgütlenmesinde yer
almıştı. Devletin ve kilisenin geleneksel orta sınıf aile
modelini destekledikleri Amerika’da Spiritüalistlerin özgür aşkı
savunan gazeteleri “muzır yasası”nın hışmına uğrayacaktı.
Molly McGarry’nin de belirttiği gibi ( Spectral Sexualities:
Nineteenth –Century Spiritualism, Moral Panics, and the Making of
U.S. Obscenity Law, Journal of Women’s History, 2000, 12. 2 )
spiritüalistlerin özgür aşk yaklaşımı dönemin erkek egemen
evliliğinin cinsel, ekonomik ve hukuksal eşitsizliklerini
eleştiriyor, erkeğin yasal olarak kadının bedenini, malını ve
doğurganlığını kontrol etme hakkına karşı bireysel,
anti-otoriter bir saldırıyı temsil ediyordu. Bir çok spiritüalist
evliliğe ve aileye karşıydı ve muhtemelen 1870 lerde ve 1880
lerde boşanmaların artmasında bunun da payı vardı.</span></div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">Kadın medyumlar
ve spiritüalist hareket egemen değerleri savunan ve bundan çıkar
sağlayan kesimleri rahatsız ediyordu. 1850’lerde profesyonel,
ticari gösteriler yapan erkek illüzyonistler medyum kadınların
ruh çağırma seanslarında vantrilokluk yaparak bunu odadakilere
ruhların sesi diye yutturduklarını iddia edeceklerdi. Kadın
medyumların okült faaliyetlerine karşı olan, rasyonel akılla
donanmış erkek ticari “sahne büyücüleri” açıkça kadın
düşmanlığına soyunmuşlardı. Bunlara göre kadınlar-ve
“efemine erkekler”- irrasyonel, sezgileriyle hareket eden, batıl
inançlara sahip varlıklardı. Rasyonel akıldan nasibini almamış
kadınların varacağı yer zaten okült idi ve burada kadın
medyumlar etraflarındaki kadınları kandırmak için sahtekarlığa
yöneliyor, erkek illüzyonistlerin on yıllardır sahnelerde
sergiledikleri hilelere başvuruyorlardı. Öte yandan spiritüalist
ve medyum kadınlara esas saldırı eril tıp biliminden,
psikiyatristlerden gelecekti. Evli çok sayıda kadının
spiritüalist etkinliklere katılması kocaları telaşa düşürmüş
ve bu kocalar psikiyatristlerden karılarının deli olduğu yolunda
raporlar alarak eşlerini akıl hastanelerine yollamaya
başlamışlardı. Ruh çağırma seanslarının yaygınlaştığı
1860’larda psikiyatristler kocaları karılarında ortaya
çıkabilecek “delilik emarelerini” dikkatle gözlemeleri
hususunda uyarıyorlardı. Eril psikiyatri kadın spiritüalizmini
patolojikleştirip akıl hastanesine kapatmaya yönelmiş, tarih
boyunca insana eşlik etmiş tinsel yoğunlaşma anları artık tıbbı
ilgilendiren bir konu haline gelmişti. </span>
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">Judith R.
Walkowitz’in de dikkat çektiği gibi İngiltere’de 1870'lerde ve
1880'lerde doktorlarla spiritüalistler arasında basın yoluyla tüm
toplumun izlediği bir tartışma başlamış, spiritüalizmin
eğitimli kesimler arasında da taraftar bulmasıyla birlikte
tartışma şiddetlenmişti. Doktorlar spiritüalistleri boş
inançlar peşinde koşup hileye başvuran deli kadınlar ve efemine
erkekler olarak karikatürize ediyorlardı. Spiritüalislere
saldıranlar daha ziyade nörofizyoloji ve psikiyatri alanlarında
çalışan doktorlardı ve bunlar materyalist bilimsel kültürlerinin
saldırı altında olduğunu düşünüyorlardı. Psikiyatristleri
çileden çıkartan bir olgu spiritüalist kadınların alternatif
tıbba yönelmeleri, karartılmış odalarda gerçekleşen
seanslarda ellerini birbirlerinin ellerinin üzerine koyarak sağaltım
sağlamalarıydı. Doktorlar spiritüalizmi beyindeki anormal,
hastalıklı durumlara bağlıyorlardı. Beyin atomlardan yapılmıştı
ve içinde ruhlara yer yoktu. 1870’lerde doktorlar spiritüalist
“hayal salgınına” karşı kampanya başlatmışlardı. Onlara
göre trans hali bir tür histeriydi ve özellikle kadınlar
dengesiz bir yapıya sahip üreme organları nedeniyle bu
rahatsızlığa yakalanmaya müsaitti. Spiritüalizm özellikle zihni
yapısı zayıf histerik kadınlar arasında akıl hastalığına yol
açmaktaydı. </span>
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">Doktorların
saldırısı karşısında spiritüalist kadınlar “eril tıbbi
kötülük” imgesini öne çıkaracak, doktorların biliminin
onları zalimleştirdiğini, doktorların içlerindeki tinsel,
kadınsı yanı bastırarak aşırı katılaşmış bir erkek kimliği
oluşturduklarını, doktorların, eskinin cadı avlarını andırır
bir şekilde, kadınları av nesnesi olarak görüp av sürecinde
sadist bir zevk duyduklarını ve kadınları akıl hastanesine
kapatmaya çalıştıklarını söyleyeceklerdi. 1880’lerin
sonlarında –kim olduğu hiçbir zaman bilinemeyen-seri katil Karın
deşen Jack Londra’da geceleri fahişeleri öldürmeye başlayıp
ortalığa dehşet saçtığında Londra’daki kadın medyumlar
seanslar düzenleyerek Karın Deşen Jack’ın kurbanı kadınların
ruhlarını çağıracak ve ölü kadınların ruhları kendilerini
öldüren katilin bir doktor olduğunu söyleyecekti ! Kadın
spiritüalistlerin koca-psikiyatrist-akıl hastanesi işbirliğine
karşı yürüttükleri mücadelenin basını ve kamuoyunu uzun
yıllar meşgul eden örnekleri de vardı. İngiltere’de 1870
sonlarında Georgina Weldon spiritüalist faaliyetlere katıldığı
gerekçesiyle kocası tarafından akıl hastanesine kapatılmaya
çalışılacaktı. Kocası bir erkek psikiyatristten karısının
deli olduğuna dair bir rapor almış ve Weldon’un akıl
hastanesine kapatılması için mahkeme emri çıkarılmasını
sağlamıştı. Ancak Weldon güçlü, kendine güveni yüksek bir
kadındı. Hemen mahkeme kararının iptali için dava açtı ve
kocasına ve psikiyatristlere karşı yıllarca sürecek olan bir
kampanya başlattı. Weldon renkli bir kişiliğe sahip etkileyici
bir kadındı ve iyi bir hatipti, basında ve sokaktaki kürsülerde
yaptığı konuşmalarda kendisine karşı tezgahlanan “erkek
komplosunu” teşhir etti. Weldon on yıl süren kampanyası
sırasında “kapatmacı erkeklere” karşı on yedi dava açmıştı
ve bu davalardan espiriyle “çocuklarım” diye bahsediyordu.
Doktorlar, psikiyatristler, kocalar endişe içindeydi; tıp, akıl
hastanesi, aile kurumu tehdit altındaydı!</span></div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">Evlerde
gerçekleştirilen, medyumların ve katılımcıların büyük ölçüde
kadınlardan oluştuğu ruh çağırma seansları dönemin egemen
değerleriyle çelişiyordu. XIX. yüzyıl kapitalizmi mezarlıkları
şehir dışına taşıyarak ölümü göz önünden uzaklaştırmaya
çalışıyor, eskiden insanlar evlerinde sevdikleriyle çevrilmiş
halde ölürken artık hastanelerin teknolojik ve steril
ortamlarında, yalnızlık hissi içinde ölüyorlardı. Evlerdeki
seanslarda ise kadınlar ölmüş çocuklarının, yakınlarının
ruhlarıyla “bağlantı kuruyorlar” ve bu onlara iyi geliyordu.
Seansta kamusal alanda hüküm süren erkek egemen bilgi ve iktidar
hiyerarşisi alt üst oluyor genellikle genç olan kadın medyum
bilginin ve kavrama gücünün cisimleştiği kişi olarak
beliriyordu. Molly McGarry’nin de belirttiği gibi ölülerin
ruhları sadece sesleriyle değil aynı zamanda görüntüleriyle de
belirebiliyorlardı! Bazen de ruhla irtibata geçmiş trans halindeki
medyumun eli kalemle otomatik olarak ruhun söylediklerini kağıda
yazıyordu ( Otomatik yazıyı savunan Sürrealistler 1920'li
yıllarda seanslar düzenleyeceklerdir). Ruhlar genellikle
karartılmış odanın köşesinde bulunan bir perdenin ya da kabinin
içinde “cisimleşiyorlar”, bazen baştan çıkarıcı bir
şekilde masadaki erkek ya da kadınları buraya çağırıp onları
öpüyorlardı! Seansta Viktoryen ahlak, kadına uygun görülen
cinsel davranış kodları ihlal ediliyordu. </span>
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">Seanslara her
sınıftan kadın katılıyordu. “Cisimleşen ruhlar” eril
söylemin kadınlar için bir kapatılma mekanı olarak kurduğu evin
duvarlarını delip içeri giriyor, canlıların dünyasıyla
ölülerin dünyası, özel alanla kamusal alan birbirine
karışıyordu! Masanın etrafındaki insanlar ele ele tutuşarak
“enerjinin” hareketini kolaylaştırıyor, masa bazen hareket
edip gürültüler çıkartıyor, bazen de odadaki eşyalar
“havalanıyordu”! Alex Owen’e göre kadının medyumluğu bir
yandan onu –var olan toplumsal cinsiyet rolleriyle uyumlu bir
biçimde- ruhların mesajını ileten pasif bir özne olarak kurarken
aynı zamanda onun bu rolün sınırlarını ihlal etmesini de
beraberinde getiriyordu. Kadın medyum hem seansın “starıydı”
hem de kadın hakları savunucusu olarak kürsüde halka hitap eden
bir hatipti. Spiritüalist harekette her sınıftan çok sayıda
kadın vardı. Kadın-seans-kürsü ilişkisi özellikle Katolik
hükümetleri endişelendirmiş 1850'lerde İtalya’nın bazı
bölgelerinde seanslar yasa dışı ilan edilmişti. Muhafazakarlar
kadınların ve eğitimsiz sınıfların her tarafa çekilebilen bir
yapıya sahip olduklarını ve kadın şarlatan medyumlar tarafından
kandırılarak gerçek dinden uzaklaştırıldıklarını
söylüyorlardı. Kadınların “spiritüalist cadılığa” yatkın
oldukları iddia edilmekteydi. Ann Braude’nin de belirttiği gibi
spiritüalist kadın hareketi erkeklerin egemen olduğu ana akım
büyük dinler karşısında kadınlara alternatif bir tinsellik
sunuyor, onlara siyasi ve sosyal bir ses kazandırıyordu.
Spiritüalizm eril, hiyerarşik olarak örgütlenmiş, kurumsal,
soyut bir dine karşı çıkıyor, bireylerin tinsel hakikatle
doğrudan kendi deneyimleriyle ilişki kurmasını gündeme
getiriyor, kadının evlilik ve annelikle sınırlanmış rolüne
karşı çıkıyordu. Spiritüalistler çıkar bağlarına dayalı
burjuva evliliğini eleştiriyor, kadın-erkek ilişkisinin etik
mihenk taşı olarak kadının duygulanımını, taraflar arasındaki
psişik uyumu, “ruhsal eşleşmeyi” öne çıkarıyorlardı. Öte
yandan spiritüalizm sınıf, yaş, cinsiyet ayrımcılığı
temelinde hiyerarşik olarak kurulmuş ilişkileri bozabilecek bir
tehdit oluşturmaktaydı. Farklı sınıflardan, cinsiyetlerden,
yaşlardan insanlar seans odasında el ele tutuşarak ortak bir ruh
hali içine giriyorlardı. Ünlü iş adamı Theobald ve ailesi
yanlarında çalışan hizmetçi kızın tinsel güçler taşıdığına
inanmışlar ve bu kızın “kontrolü altına girmişlerdi”. Bu
tür örnekler burjuvaziyi ürkütmeye yetiyordu.</span></div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">Spiritüalizm
reformcu, cumhuriyetçi çevrelerde ilgi görmekteydi. Jann
Matlock’un saptamasına göre ( Ghostly Politics, Diacritics, 2000,
30. 3 ) spiritüalizm Fransa’da solcu çevreler arasında siyasi
bir dava hakine gelmişti. Çok sayıda sol eğilimli kişi ruh
çağırma seanslarına katılıyor, masalardan “sosyalist
mesajlar” geliyordu! 1853-1855 yılları arasında ruh çağırma
seanslarına katılan Victor Hugo’ya “ruhların gönderdiği
mesajlar” evrensel cumhuriyet, ölüm cezasının kaldırılması
ve insan özgürlüğünün onaylanmasıydı! Elbette materyalist
sosyalistler “konuşan masalara” yüz vermiyorlardı! Marx
Manifesto’da mecazi anlamda komünizmin hayaletinden bahsedecek,
Kapital’de ise spiritüalistlerin seans masalarının fevkalade
bir yanı olmadığını, tahtadan dönüştürülerek meta haline
getirilmiş masanın aşkın bir şey haline geldiğini, tepe taklak
durarak tahta beyniyle harikulade grotesk fikirler geliştirdiğini
belirtecekti. Muhtemelen Marx maddi üretimle bağlantılı meta
fetişizmini daha ilginç buluyordu. Spiritüalizm ve medyumluk
dönemin yazarlarının da ilgisini çekiyordu. Helen Sword’un da
dikkat çektiği gibi Yeats medyumlarla irtibat halindeydi. Öte
yandan bazen iddia edildiği gibi spiritüalist hareket orta
sınıflarla sınırlı değildi. Logie Barrow’un da belirttiği
gibi İngiltere’de alt sınıfların kitlesel olarak katıldığı
bir spiritüalist hareket mevcuttu. Sıradan insanlar medyum
olabiliyordu. Yoksul spiritüalist plebler kendi kendilerini
eğitiyorlar, gündelik hayattan kopuk egemen eğitim sistemine,
akademiye tepki duyuyorlardı. Spiritüalistlerin kurduğu alternatif
Lyceum’larda ya da Pazar Okullarında “kendin yaparak öğren”
anlayışı yürürlükteydi. Spiritüalistler modernliğin
okullarının elitist niteliğini eleştiriyorlar, bilginin herkese
açık olması gerektiğini savunuyorlardı. Resmi eğitim
kurumlarından farklı olarak spiritüalist okullarda öğrencilere
karşı şiddet ve sertlik uygulanmadığı gibi öğrenciler dans
etmeye teşvik ediliyordu. Yoksul spiritüalistler kilisenin
otoritesini reddettikleri gibi elitist ve tekelci hale gelmiş tıp
mesleğini de eleştiriyorlar, şifalı bitkilerin de kullanıldığı
heterodoks tedavi yöntemleri uyguluyorlardı.</span></div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">Spiritüalizm
elbette modern batı toplumlarında ortaya çıkmış bir olgu
değildi. Afrika’da medyumların yüzyıllardır faaliyet
gösterdikleri bilinen bir şeydi. Batı spiritüalizmi daha ziyade
doğu dinleriyle ilgilenecekti. 1875’de kurulan Teozofi Derneğinin
kurucularından Helena Blavatsky Tibetteki Mahatmalardan
etkilenmişti. Joy Dixon’ın da söylediği gibi Teozofi Derneği
erkek aklının, batı biliminin ve maddi ilerlemenin egemen olduğu
Viktoryen kültürün karşısına doğu düşüncesiyle ilişki
içindeki kadın tinselliğini çıkarıyor, İngiliz
politikasındaki, toplumundaki, kilisesindeki erkek egemenliğine
karşı çıkıyordu. Ancak Teozofi Derneği halkı kucaklamaya
yönelik bir dernek değildi, daha çok içine kapalıydı ve Hint
öğretilerini eğitimli kesimlere aktarmaya çalışıyordu. Öte
yandan 1880 ortalarına kadar dernekteki erkeklerin sayısı
kadınlarınkinden fazlaydı. 1880 ortalarında dernek başkanlığına
G.V. Mead’in geçmesinden sonra dernek neredeyse bir “centilmenler
kulübüne” dönüştü. Ancak 1907’de dernek başkanlığına
-vaktiyle kadın işçilerin grevlerini örgütleyen -Annie Besant’ın
geçmesiyle birlikte kadınlar tekrar çoğunluk haline geldi ve
dernek spiritüalist-feminist bir yönelime girdi, kadınlara oy
hakkı ve sosyal reformlar için mücadele verdi, ana akım
Hristiyanlığa karşı çıkarak kadının özel hayatındaki
tinselliği öne çıkardı. </span>
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">XVIII. yüzyılın
Aydınlanma düşüncesi sadece erkekleri “aydınlatmayı”
hedefliyor kadınları “karanlıkta bırakıyordu”! Ortaçağda
kadın karanlık güçlerle, şeytanla, cadılıkla, tekinsizlikle,
hayaletlerle ilişkilendirilmişti. Aydınlanma da kadını
“görünmez” kalmaya, “hayalet olarak var olmaya” zorlayarak
aynı çizgiyi devam ettirdi. Terry Castle’ a göre ( The
Apparitional Lesbian’ın içinde) modernlik kadın eşcinselliğini,
lezbiyenliği karanlığa gömmüş , böyle bir şey yokmuş gibi
davranmıştı. Böylece aslında çok yaygın olan lezbiyenlik
bastırılmış, görünmez kılınmış, ama bir hayalet olarak
sürekli bastırıldığı yerden çıkarak, “hortlak olarak
ziyarete gelerek” modernliği rahatsız edegelmişti. Öte yandan
kadınlar XIX. yüzyılda eril dünyanın onlara uygun gördüğü
karanlığı, hayaletleri, ruhlar dünyasını sahiplenecek ve bunu
eril düzeni sabote etmek için kullanacaklardı. Kadın medyum
sadece içinde hayaletlerle ilişki kurduğu karartılmış odanın
hakimi değildi, aynı zamanda kendisi gibi tüm baskı
altındakilerin tinselliğinin meydandaki kürsüye çıkmış
temsilcisiydi ve bu kürsüde eril Aydınlanmanın ve modernliğin
“hayalet avcısı” kültürünü yerden yere vuruyordu.
Spiritüalist pratiklerin başlaması “kadın sorununun” gündeme
geldiği bir döneme denk gelmekteydi. Daha sonra “kadının
karanlığı” biyolojiye konu olacak, kadının eril ideoloji
tarafından dipsiz bir karanlık kuyu olarak kurulan rahmi başta
histeri olmak üzere bir çok “kadın hastalığının” nedeni
olarak görülmeye başlanacaktı. Psikanalizin gelişmesiyle
birlikte bu kez “kadınsal karanlık” psikolojik düzeyde ele
alınacak, Freud kadını “kara kıta” olarak tanımlayacaktı. </span>
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">Tüm yukarıda
anlatılanlara karşın spiritüalizm modernliğin maddeciliğinden
kopuk değildi. Okült fenomenler bilimsel yöntemlerle ispatlanmaya
çalışılıyor, spiritüalist hareketler bilimsel bir epistemoloji
kurmaya yöneliyorlardı. Ruhların cisimleşmesi ampirik temelde
gösteriler gerçekleştirilerek ispatlanmaya çalışılıyordu.
Spiritüalistler ruhların varlığı konusunda “objektif kanıtlar”
sunuyorlar, deneyler gerçekleştiriyorlardı. Ampirizm spiritüalist
hareket içinde güçlü bir eğilimdi. Spiritüalizm büyük dinlere
ve öteki dünyaya olan inancın azaldığı bir dönemde ölülerin
ruhlarının halen yaşamakta olduğunu “ampirik kanıtlarla
insanlara göstererek” onlara bir rahatlama sağlıyor, onlarda bir
anlamda ölümsüzlük hissi yaratarak ölümün şokunu
hafifletiyordu. İnsanlar artık büyük dinlerin soyut kurumsal
hiyerarşisine gerek kalmaksızın doğrudan kendi bireysel gündelik
hayatlarında hem bilimi hem de tinsel olanı içeren bir pratik
içinde rahatlıyorlardı. XIX. yüzyılın ve XX. yüzyıl
başlarının spiritüalist düşüncesi 1960’larda ortaya çıkacak
olan New Age akımının beslendiği önemli kaynaklardan biriydi.
Başlarda muhalif özellikler taşıyan New Age hareketi 1980’lerden
sonra tüketim toplumuna asimile oldu. Tinsel olan evcilleştirildi,
medyatikleştirildi ve post modern keyif kültürünün bir parçası
haline geldi. Medyumlar televizyona, hayaletler ise Disney’s Magic
Kingdom’ a taşındı!</span></div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">YAŞAR ÇABUKLU</span></div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">Terry Castle, The
Apparitional Lesbian: Female Homosexuality and Modern Culture,
Columbia University Press, 1995, 307 s.</span></div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">Alex Owen, The
Darkened Room: Women, Power, and Spiritualism in Late Victorian
England, University of Chicago Press, 2004, 261 s.</span></div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">Joy Dixon, Divine
Feminine: Theosophy and Feminism in England, John Hopkins University
Press, 2001, 293 s.</span></div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">Ann Braude,
Radical Spirits: Spiritualism and Women’s Rights in Nineteenth-
Century America, Diane Publishing Co. 1998, 268 s.</span></div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">Terry Castle, The
Female Thermometer: Eighteenth-Century Culture and the Invention of
the Uncanny, Oxford University Press, USA, 1995, 288 s.</span></div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">Helen Sword,
Ghostwriting Modernism, Cornell University Press, 2002, 212 s.</span></div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<span style="font-size: 14pt;">Judith R. Walkowitz, City of
Dreadful Delight: Narrative of Sexual Danger in Late-Victorian
London, The University of Chicago Press, 1992, 353 s.</span><br />
<br />
<br />
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">Logie Barrow,
Independent Spirits: Spiritualism and English Plebians, 1850-1910,
Routledge and Kegan Paul, 1986, 338 s.</span></div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<span style="font-size: 14pt;">Alison Winter,
Mesmerized: Powers of Mind in Victorian Britain, University of
Chicago Press, 1998, 464 s.</span></div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="CENTER">
<br />
</div>
<div align="CENTER">
<br />
</div>
<div align="JUSTIFY">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
</div>
<div align="JUSTIFY">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br />
</div>
<div align="LEFT">
<br /></div>
<div align="CENTER">
<br />
</div>
<div align="CENTER">
<br />
</div>
<div align="JUSTIFY">
<br />
</div>
<div align="JUSTIFY">
<br />
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-84456510118566346622019-08-12T09:39:00.000-07:002019-08-12T09:39:01.214-07:00MASKELİ BALO<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">MASKELİ
BALO</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Maskenin
tarihi binlerce yıl geriye kadar uzanıyor. Eski Roma’da Satürn
festivalinde, ortaçağ karnavallarında maske kullanımı yaygındı.
Avrupa’da modernlik öncesinde, yüz yüze ilişkilerin hakim
olduğu gündelik hayatta maske yabancı olanla ilişkilendiriliyordu
ve olumsuz bir çağrışıma sahipti. Christoph Heyl’in “ The
Metamorphosis of the Mask in Seventeenth-and Eighteenth-Century
London” adlı yazısında (Masquerade and Identities’in içinde)
belirttiği gibi bazı maskeler “şirret” olarak nitelenen
kadınları cezalandırmak için kullanılmaktaydı. Geç ortaçağ
ve Rönesans İngiltere’sinde ve kıta Avrupa’sında “şirret”
kadınları yola getirmek için başlarını sıkıca kavrayan
demirden bir maske takılır, bu haldeyken bazen boyunduruk da
takılan kadınlar caddelerde dolaştırılıp teşhir edilerek
kalabalıkların aşağılamalarına maruz bırakılırdı. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modernliğin,
bireyselleşmenin gelişmesi gündelik hayatta maske takılmasına
imkan verecek koşulların-sınırlı ölçüde de olsa- oluşmasını
beraberinde getirdi. Heyl’in dikkat çektiği gibi kapitalizmin
erken geliştiği XVII. yüzyılın Londra’sı ülkenin dört bir
yanından gelen insanlarla dolmuştu. Kentsel bir anonimlik gitgide
güçlenmekte, insanlar birbirine yabancı hale gelmekte, mahremiyet
duygusu gelişmiş orta sınıftan bireyler diğer insanlardan izole
bir yaşam sürmekteydi. Kendi içine kapanmanın yol açtığı
yalnızlık ve sıkıntı karşısında maske bir yandan kişisel
mahremiyetin korunmasına imkan verirken öte yandan yabancılarla
iletişim kurulmasına olanak sağlıyordu. Kimliğin gizlenmesi
görece serbest ilişkiler kurulabilmesine imkan vermekteydi. Kışın
cildi soğuktan korumak için/bahanesiyle orta sınıftan kadınlar
tarafından takılan ilk maskeler yüzün sadece üst yarısını
kapatıyordu. Yüzü saklamak amacıyla bazen yelpaze de
kullanılmaktaydı. Maske kişiye görünmezlik hissi veriyor, onun
anonimlikle oynamasını sağlıyordu. Zaman içinde yüzün üst
yarısını gizleyen maskeden tam maskeye geçildi ve her mevsimde
maske takılmaya başlandı. Maske sadece parklarda ve tiyatrolarda
takılıyor, tiyatro sahnesindeki maskeli oyuncular maskeli
izleyicilerin karşısında rollerini icra ediyorlardı. Bireysel
hayat kısmen de olsa bir teatrallik kazanmıştı ve kimliği
gizlemeyle ilgili bir ritüel oluşmuştu: eğer maskeli kişi
karşılaştığı bir tanıdığına kimliğini gizli tutmak
istediğini belli ederse diğeri onu tanımazmış gibi davranıyordu.
Erkekler maske takan kadınlarla tanışmak için parklara gitmekte,
flörtöz ilişkiler kurulmaktaydı. Kimliğini gizlemek sadece
gündelik yaşamla sınırlı değildi, XVII. yüzyıl sonlarında
isimsiz ya da takma isimle çok sayıda metin yayınlanacaktı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Londra’da
parklarda ve tiyatrolarda maske takılması 1730’larda sona erdi.
XVIII. yüzyılın ilk on yılları maskeli baloların gelişmesine
tanık oldu. Maske takılmasının zorunlu olduğu bu balolar etrafı
çevrili, kapalı mekanlarda gerçekleşmekteydi. Eskiden parklarda
ve tiyatrolarda gerçekleşen maskeli karşılaşmalara oranla bu
balolarda gündelik hayatı düzenleyen kurallar, adetler çok daha
fazla ihlal edilmekte, kadınlar ve erkekler karşı cinsin
kıyafetlerini giymekteydi. Öte yandan maskeli balo ticari bir
organizasyondu, önceden belirlenmiş bir günde düzenleniyor, içeri
bilet satın alınarak girilebiliyordu. Gazetelerde maskeli balo
giysisi satan dükkanların ilanları yayınlanmaktaydı. Eskiden
parklarda maske kullanımı gündelik hayatın bir parçasıyken
maskeli balo kendini gündelik hayatın dünyasından ayırmıştı.
Bununla birlikte maskeli balonun dünyası gündelik hayatın
dünyasından kopuk değildi. XVI. ve XVII. yüzyıl İngiliz
kültüründe toplumsal cinsiyet farkları çok katı bir temelde
ayrışmamıştı ve cinsel kimliklerle ilgili bir “müphemlik
kültürü” varlığını sürdürüyordu. Vern L. Bullough ve
Bonnie Bullough’un söyledikleri gibi bu dönemde festivallerde
cinsel kimlikler gizleniyor, tiyatroda oyuncular karşı cinsin
rollerini oynuyordu. Dönemin edebi eserlerinde de kadın ve erkek
kimlikleri gizleniyor, birbirinin yerine geçiyordu. XVIII. yüzyılın
ilk yarısında toplumsal cinsiyet bir ölçüde taklit edilebilir,
icra edilebilir bir rol olarak görülmekteydi. Terry Castle XVIII.
yüzyıl kültürünü “travesti kültürü” olarak
adlandıracaktı. Maskeli balolarda karşı cinsin kıyafetini
giymek yaygın bir gizlenme biçimiydi. Cinsiyetin gizlenmesi sadece
maske ve giysiler vasıtasıyla gerçekleşmiyordu; “maskeli balo
cırlaması” olarak adlandırılan konuşma şekli sayesinde
kişinin cinsiyeti belli olmuyordu. Bu partilere karşı cinsin
kıyafetine bürünerek katılan eşcinseller flört etme ya da
ilişkiye girme imkanı buluyorlardı. XVIII. yüzyılın “uygar
insan” yaratmayı amaç edinmiş modernliği kadın ve erkek
kimliklerini iki kutuplu bir karşıtlık temelinde inşa etmeye ve
bu karşıtlığı biyolojik-doğal farklara dayanarak savunmaya
çalışıyordu. Maskeli balo ise cinsel kimliklerin doğal değil
performatif olduğunu, toplumsal cinsiyet rollerinin tersine
çevrilmesinin mümkün olduğunu akla getirmekteydi. Böylece
toplumsal cinsiyetin sabit bir olgu olmadığı, kurulmuş olduğu
fikri zihinlerde gelişiyor, cinsel kimlikle ilgili bir müphemlik,
belirsizlik ortaya çıkıyor, kadın-erkek karşıtlığı sistemi
ve cinsiyete ilişkin özcü kategoriler hakkında soru işaretleri
oluşuyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Maskeli
balonun bir diğer özelliği kadınların görece serbest hareket
edebileceği bir ortam yaratmasıydı. Kadınlar maskeli baloya
yanlarında kendilerine eşlik eden bir erkek olmadan gidebiliyordu.
Mary Anne Schofield’in belirttiği gibi kadının kilise haricinde
tek başına gidebileceği yegane yer maskeli balo idi. Maskeli balo
geçici bir süre için de olsa kadınları güçlendirici bir ortam
sağlıyordu. Kadınlar gerçek hayatta yaşayamadıkları kimlikler
takınıyor, Yunan tanrıçalarının kıyafetlerine bürünüyor,
duygusal, erotik maceralar yaşıyorlardı. Ancak bir sorun
çıktığında erkeğin itibarı bir zarar görmezken kadınların
itibarı ciddi biçimde sarsılıyordu. Dönemin muhafazakar
cinsiyetçi söylemi bu tür balolarda maske takan kadının tüm
cinsel ve ahlaki kısıtlamaları bir kenara attığını, hafif
meşrep, iffetsiz davranışlara yöneldiğini öne sürüyordu.
Tarihin bir çok döneminde kadın hile ve aldatma ile
ilişkilendirilmişti. Kadınların makyajla, giysilerle, “sahte
görünümle” erkekleri aldattığı yolundaki görüşler
yaygındı. Valerie Steele’in “Fashion, Fetish, Fantasy” adlı
yazısında (Masquerade and Identities’in içinde) dikkat çektiği
gibi XVIII. yüzyılda hem moda hem de maskeli balo aldatma
anlamına gelen metaforlar olarak kullanılıyordu. Efrat Tseëlon’a
göre tarih boyunca maskenin kullanımı büyük ölçüde
erkeklerin denetiminde olmuştu ve belki de bu nedenle XVIII.
yüzyılda kadınların maskeli baloya katılmaları erkek
dünyasında bu kadar infiale neden olmaktaydı. Öte yandan maskeli
balolara profesyonel fahişelerin ve kumarbazların da katılması
ahlak savunucularını çileden çıkartmaktaydı. Kilise de maskeli
baloya karşıydı. Maskeli balolara katılanlardan bazıları,
parodik bir biçimde, papaz ve rahibe giysileri giyiyorlardı. XVIII.
yüzyılın yer altı pornografisinin “sapkın” temsillerinde
maskenin, özellikle maskeli rahibenin oynadığı rol göz önünde
bulundurulduğunda durum daha da vahim bir hal alıyordu!
İngiltere’de maskeli baloları ahlaksızlıkla özdeşleştiren,
bu tür baloların Fransa, İtalya gibi ülkelerden İngiltere’ye
bulaştığını iddia eden, yazar Henry Fielding’in de
savunucuları arasında bulunduğu maskeli balo karşıtı bir
hareket mevcuttu. 1755’de Lizbon’da büyük bir deprem felaketi
yaşandığında bu hareket depremin nedeni olarak ahlaki yozlaşmayı
ve maskeli baloları gösterip bir kampanya başlatmış ve bunun
sonucunda İngiltere’de bir yıl boyunca maskeli balolar
yasaklanmıştı. Yetkililer bir yandan ahlaksızlıkla
özdeşleştirilen öte yandan popülerlik kazanmış olan maskeli
balolar konusunda toleransla baskı arasında gidip gelen çelişkili
tavırlar sergiliyorlardı. Ancak bir baskın yapılması söz konusu
olduğunda toplumdaki saygın kesimin değil alt sınıfların
gittikleri maskeli balolar basılıyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">XVIII.
yüzyılda maskeli balolar İngiltere’nin yanı sıra diğer Avrupa
ülkelerinde de mevcuttu. XVIII. yüzyıldaki maskeli balolar XVII.
yüzyılda İtalya’da maskelerin takıldığı, süslü
kıyafetlerin giyildiği karnavallardan etkilenmişti. Terry
Castle’ın belirttiği gibi maskeli baloda karnavalesk, şenlikli,
gürültülü, neşeli bir atmosfer mevcuttu; yemek, içmek, kumar
oynamak, dans etmek konularında sınır yoktu. Birey verili sosyal
kimliğinin gerektirdiği sorumluluklardan ve sınırlamalardan
sıyrılıyordu. Böylece toplumsal yüzeyin altında gizlenen
sarsıcı, yıkıcı eğilimler, küçük suçlar maskeli balonun bir
ölçüde cinsel serbestliğe izin veren kaotik ortamında
kendilerine ifade imkanı buluyordu. Maskeli baloya farklı
sınıflardan bireyler katılıyor, alt sınıftan olanlar üst
sınıfların giysilerini giyebiliyordu. Bir çok kişi domino adı
verilen, vücudun tamamını gizleyen uzun basit bir giysi, pelerin
giyiyor ve maske takıyordu. Maskeli balonun dünyası aldatışın,
kendine yabancılaşmanın, gösterişin, göz alıcı ve fantastik
kostümlerin dünyasıydı. Rasyonelliği ve kesin sınırları
vurgulamasına karşın XVIII. yüzyılın kent kültürü bireyin
kendi kimliğiyle arasına mesafe koymasına, giysiler vasıtasıyla
kimlik oyunları oynamasına imkan verecek koşulları yaratmıştı.
Maskeli balo düzenli dünyanın bir süreliğine askıya alınması,
onun yerine düzensiz, kaotik bir dünyanın geçirilmesi anlamına
gelmekteydi. Kişi, esrime içinde, başka birinin kıyafetine
bürünerek, ötekinin yerine geçme oyununu oynayarak kendilikle
ötekilik arasında kurulmuş karşıtlığı eğlenceli bir şekilde
bozuyor- dönemin egemen ideolojisinin her şeyi “objektif bakış”
karşısında şeffaf, açık kılmak istediği bir dönemde-
maskeli baloda “hakiki kişilik” erişilemez, ele geçirilemez,
okunamaz olarak kalıyordu. Maskeli balo üniter, bölünmez bir
kişilik nosyonunun değerden düşmesini beraberinde getiriyor,
kimliğin parçalılık, çokluk, çeşitlilik arz eden niteliklerine
işaret ediyor, özcülüğe dayalı kimlik modelini aşındırıyordu.
“Biçim değiştirme” ortamında egemen kültürün formel
sabitlikleri parodileştirilmekte, teşhir edilmekteydi. Maskeli
baloda berraklığın, açık seçikliğin yerine muğlaklık,
belirsizlik geçmiş, kapatma ve sınırlandırma yerini akışkanlığa,
düzensizliğe, sınır ihlallerine bırakmıştı. Modernliğin
kurmaya yöneldiği ikili karşıtlıklardan kadın/erkek karşıtlığı
cinsiyeti belli etmeyen, travesti giysilerle, yerli/yabancı
karşıtlığı yabancı ülkelerin kıyafetleriyle, insan/hayvan
karşıtlığı hayvan kıyafetleriyle aşındırılmaktaydı!
Maskeli balo “bedenin okunurluğuna” ilişkin modernlik mitini
bozuyor, kimliksel aldatmayı onaylıyor, bir araya gelmiş
insanların giyimsel sahtekarlığını, “semantik ihaneti”
beraberinde getiriyordu. Modernlik düzgün piyasa bireyi yaratmak
isterken “kimlik oyunlarında ifrata kaçan”, “kaosun,
erotizmin, aldatışın güçleriyle eğlenceli bir flört başlatan”
bireylerle karşı karşıya kalmıştı!</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Maskeli
balo gerçek dünyadan, onun ideolojisinden kopuk değildi.
Kadınların maske ve giysilerle kimliklerini gizlemeleri onlara bir
serbestlik alanı açmasına rağmen erkeklerin onları bir nesne
olarak görmesini engellemiyordu. Catherine Craft-Fairchild’a göre
maskeli kadın erkek bakışı, arzusu karşısında bir gösteri
nesnesine, bir fetişe dönüşüyor ve bu durum kadının
özgürlüğünü kısıtlayarak onu patriarkal kontrol altında
tutuyordu. Öte yandan oryantal giysilerin popüler olduğu maskeli
balolarda yabancı ülkelerin giysileri İngiliz emperyal gururunun
bir uzantısına dönüşebiliyordu. Aileen Ribeiro’nun dikkat
çektiği gibi XVIII. yüzyılın ikinci yarısında İran,
Hindistan, Çin gibi ülkelerde İngiltere’nin kolonyal-ekonomik
çıkarları geliştikçe maskeli balolarda bu ülkelerin
giysilerinin popülaritesi artmıştı. Tüm bunlara karşın
istikrarlı kimlikler kurmak isteyen modernlik maskeli baloyu bir
tehlike olarak görecek ve XVIII. yüzyılın sonlarına doğru
İngiltere’de maskeli balolar sona erecekti. XIX. yüzyıl
başlarından itibaren toplumsal cinsiyete ve ırka ilişkin olarak
değişken, muğlak kimlikler dışlanarak özcü kimlik nosyonları
geliştirildi. Kadın/erkek, kendi/öteki, iç/dış, yerli/yabancı,
insan/hayvan, heteroseksüel/eşcinsel arasında mutlak karşıtlıklar
kurulmaya başladı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Maskeli
balonun sona ermesinin en önemli nedenlerinden biri
ahlaksızlığı-özellikle de kadının ahlaksızlığını-
güçlendirdiği endişesiydi. XIX. yüzyılın Viktoryen kültürü
kadını aile ve ev kadınlığı çerçevesi içine hapsedecekti.
İngiltere’de XIX. yüzyıldaki balolarda süslü fantezi
kıyafetleri giyiliyor ancak maske takılmıyordu. Maske daha ziyade
çocuklar için düzenlenen etkinliklerde kullanılmaktaydı. Ancak
XIX. yüzyılda Avrupa’da maskeli balolar bir anda, tamamen son
bulmadı, yer yer devam etti. Maskeli baloların gerçekleştiği
ülkelerden biri olan Fransa’da Paris Operasında maskeli balolar
düzenlenmekteydi. Ann Ilan-Alter’in “Masked and Unmasked at the
Opera Balls: Parisian Women Celebrate Carnival” adlı yazısında (
Masquerade and Identities’in içinde) belirttiği gibi orta
sınıfların gittiği bu balolara giriş ücreti ödenerek
girilebiliyordu. Maske takmaya izin vardı ama dans etmek yasaktı.
Temmuz Devrimi’nin gerçekleştiği 1830’a gelindiğinde Paris
Operasındaki balolar ilginçliklerini yitirmiş, özel mekanlarda
düzenlenen balolar daha parıltılı, cazip hale gelmeye başlamıştı.
Temmuz Monarşisi döneminde (1830-1848) karnaval balolarının
sayısı hızla arttı ve Paris Operası da-bir ölçüde gelir elde
etmek amacıyla- 1837’den sonra “bayağı balolar” düzenlemeye
başladı. Bu balolar gece yarısı, operadaki performanslar
bittikten sonra başlıyor, her sınıftan insan gündelik hayatın
kurallarını bir yana bırakıp çılgınca eğleniyordu.
Gürültünün, skandalın, bayağı davranışların kol gezdiği bu
balolara burjuva sınıfından kadınlar da katılıyordu. Kadınların
maske takması zorunluydu, erkeklerin maske takması ise isteğe
bağlıydı. Kadının aile ve iffetle birlikte anıldığı bir
dönemde bu balolara tek başlarına giden saygıdeğer, burjuva
kadınlar burada kocalarıyla karşılaşmaktan korkuyorlar, basında
bu konuda karikatürler yayınlanıyordu. Paris Operasındaki
baloların dışında , özel mekanlarda ya da kamusal alanlarda da
maskelerin takıldığı karnavallar ve balolar düzenlenmekteydi.
Değişik giysiler giymiş farklı sınıflardan insanlar bu
karnavallara katılmaktaydı. 1848 şubatında sokaklarda
siyasi-sosyal bir karmaşa ortamı hakimdi, alt sınıflardan
kalabalıklar sokaklarda maskeler takarak gösteri yapıyorlardı ve
büyük bir karnaval hazırlanmaktaydı. Paris halkının
gerçekleştirdiği 1848 Şubat Devrimi karnavalın dorukta olduğu
noktada gerçekleşti, karnaval ayaklanmaya dönüştü.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">1848
Devrimi hakim sınıfları karnavallar ve maske kullanımı konusunda
endişeye sevk eden tek olay değildi. L.M. Bogad’ın “Facial
Insufficiency: Political Street Performance in New York City and the
Selective Enforcement of the 1845 Mask Law” adlı yazısında (The
Drama Review, 47, 4, Kış 2003) belirttiği gibi 1845’de ABD’de
yoksul çiftçiler büyük toprak sahiplerinin dayattığı rant
sistemine karşı ayaklanmışlar, korkutucu maskeler ve giysilerle
kimliklerini gizleyerek silahlı bir direniş başlatmışlardı.
Maskeler ve kostümler zayıfın silahına dönüşmüştü. 1845’de
çıkartılan Maske Kanunu maske takılmasını yasaklayacak, ancak
bir istisna getirerek büyük toprak sahibi sınıfların kendi
içlerinde düzenlediği eğlence amaçlı maskeli balolara izin
verecekti. Batıda XIX. yüzyılın ikinci yarısında kurulan
disiplin toplumu normalliği net sınırlarla tanımlamaya girişecek
, eskinin karnavallarında ve maskeli balolarında eğlenceli bir
şekilde temsil edilen ötekinin farklı biçimleri anormal, sapkın,
ilkel vb. sıfatlar altında sınıflandırılacaktı. Modernlik orta
sınıftan, heteroseksüel erkeği örnek alan üniter, bölünmez
bir kimlik modelini toplumda egemen kılmak istiyordu. Toplumsal bir
sınıflandırma sistemi farklı sınıfların, cinslerin, ırkların
sosyal rollerini tanımlayıp biçimlendirmeye yönelmişti ve bu
nedenle modernlik sınıflar arası, cinsiyetler arası, ırklar
arası geçişlere, melezleşmeye, muğlaklığa iyi gözle bakmıyor,
maskenin kimliğe ilişkin yarattığı müphemlikten rahatsız
oluyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">1970’ler
sonrası post modern toplumda üniter, bölünmez bir kimlik modeli
farklılığa ve çeşitliliğe dayalı yeni piyasayla ters düştüğü
için gözden düştü. Yaşam boyu değişmeden taşınan sabit bir
kimlik yerine değişen koşullara göre her an yeniden biçimlenen,
geçmişte taşınan kimliğin yükünü üzerinde taşımayan,
birbiriyle çelişebilen parçalardan oluşan esnek bir çoklu
kimlik modeli güçlendi. Maskenin arkasında gizlenebilen “hakiki
kimlik” ortadan kalktı! Yeni orta sınıflar içinde İronik bir
bireyciliğin gelişmesiyle birlikte “kimlik oyunları” özel
gösterilerden gündelik hayatın içine taşındı. İnternet ortamı
kimliklerin gizlenmesini, kimliksizliği, yersizliği yaygınlaştırdı.
Ancak günümüzün güvenlik toplumu kimlik oyunlarına,
kimliklerin gizlenmesine sadece tüketimin ve eğlencenin
gereksinimlerine hizmet ettiği ölçüde izin vermekteydi. İkibinli
yılların başında ABD’de küreselleşme karşıtı gösterilerde
ve 1 Mayıs gösterilerinde maske takan, maskeli oyunlar sahneleyen
göstericiler 1845 tarihinden kalma Maske Kanunu’na dayanarak
tutuklandılar. Yasanın aylaklıkla ilgili maddesine göre üç ya
da daha fazla kişi –polisten izinli maskeli balo partisi,
eğlencesi hariç-kamusal alanda maske takarak ya da başka bir
şekilde kimliklerini gizleyerek bir araya gelirse polis tarafından
tutuklanabiliyordu. Kamusal alanların ticarileştirilmesine,
özelleştirilmesine, Disneyleştirilmesine karşı çıkan “Reclaim
the Streets” vb. hareketlerin gerçekleştirdikleri maskeli
performanslara karşı polisin tavrı sertti. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Vern
L. Bullough, Bonnie Bullough, Cross Dressing, Sex, and Gender,
University of Pennsylvania Press, 1993, 382 s. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Catherine
Craft-Fairchild, Masquerade and Gender: Disguise and Female Identity
in Eighteenth-Century Fictions by Women, Pennsylvania State
University Press, 2004, 204 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Mary
Anne Schofield, Masking and Unmasking the Female Mind: Disguising
Romances in Feminine Fiction , 1713-1799, University of Delaware
Press, 1990, 217 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Der.
Efrat Tseëlon, Masquerade and Identities: Essays on Gender,
Sexuality, and Marginality, Routledge, 2001, 224 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Terry
Castle, Masquerade and Civilization: The Carnivalesque in
Eighteenth-Century English Culture and Fiction, Stanford University
Press, 1986, 395 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Aileen
Ribeiro, The Dress Worn at Masquerades in England, 1730 to 1790, and
its Relation to Fancy Dress in Portraiture, Taylor & Francis,
1984, 476 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-31428525099241609662019-08-05T11:12:00.000-07:002019-08-05T11:12:07.265-07:00TEŞRİH<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">TEŞRİH</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Rönesans
ile birlikte gelişmesi hızlanan anatomi bilimi bedenin
organlarının sırrını anlayabilmek için kadavraları incelemeye
yönelmişti. Cerrahlar kadavraları kesip inceliyor, hastalıkların
nedenlerini anlamaya çalışıyorlardı. Kadavraların açılması
izleyici bir kitle önünde yapılmaktaydı. Halk suçluların
idamını nasıl merakla izliyorsa idam edilmiş suçluların
cesedinin kesilip açılmasını da merakla izliyordu. Devlet suçluyu
hem idam ederek hem de cesedini kesip açarak adeta iki defa
cezalandırıyordu. Cellat ve bölgenin güvenlik yetkilisi cesetleri
kesilip açılmak üzere anatomi okulu yetkilisine teslim ederdi.
Suçluların kadavralarının kesilip incelenmesi hem tıp eliti hem
de “düzen ve bilim yanlısı” burjuvalar açısından bir övünç
kaynağıydı. Rembrandt’ın 1632’de yaptığı “Doktor Nicolas
Tulp’un Anatomi Dersi” adlı portrede doktorlar ve kentin önde
gelen burjuvaları kadavranın etrafında toplanıp poz vereceklerdi.
Nicolas Tulp “canavarlar” üzerine yaptığı çalışmalarla
ünlüydü. Nadide, egzotik objelere, yaratıklara karşı bir
ilginin oluştuğu modernlikte kadavranın izleyiciler önünde
kesilip incelenmesi adeta bir ucube gösterisine dönüşecekti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Bazı
eski kültürlerde ölü bedenlerle cinsel ilişki kurmak onlarla
tinsel iletişime geçmenin bir yolu olarak görülürdü. Bazı
Tantrik ritüeller sırasında erkekler bacaklarının arasına
kurukafa bastırarak ereksiyon olmaktaydı. Ortaçağ Avrupası'nda
bazı bölgelerde hermafroditlerin yeni ölmüş bir bakireyle cinsel
ilişkiye girdikleri taktirde iyileşeceklerine inanılırdı. XIX.
yüzyılda ölmüş kadınların edep yeri kılları erkeklerin
iktidarsızlığının tedavisinde kullanılmak üzere satılırdı.
Bazı toplumlarda bakirelerin cennete gidemeyeceği varsayılır ve
bu nedenle isteyen herhangi bir erkeğin evlenmeden ölen bu genç
kızlarla cinsel ilişkiye girmesine izin verilirdi. Öte yandan
tarihin bir çok döneminde insanlar ölen yakınlarının
bedenlerini ölü sevicilerin tacizinden korumak için çeşitli
önlemler aldılar. Eski Mısır’da mumyalama işlemini
gerçekleştiren kişilerin ölmüş kadınlarla cinsel ilişkiye
girdikleri bilinen bir gerçekti ve bu nedenle aileler ölen kadın
akrabalarının bedenlerini bu kişilere teslim etmeden önce –ölü
beden bozulmaya başlayıncaya kadar-birkaç gün evlerinde
bekletirlerdi. Bazen mezarlık yetkilileri de ölülerin mezarlardan
çıkarılmasına karşı önlem alıyorlardı. 1840’lı yıllarda
Montparnasse mezarlığının duvarı üzerine, dokunulduğunda bir
makineli tüfeği harekete geçiren bir tel çekilmişti. Başlarda
kuşların ve kedilerin ölümüne yol açan bu tertibat sonunda işe
yarayacak, genellikle kadınların cesetlerini kesip iç organlarını
dışarı çıkaran ünlü “Montparnasse vampiri” ölü sevici
çavuş François Bertrand’ı ciddi bir biçimde yaralayacaktı.
Yaralı olarak kaçmayı başaran ve askeri hastanede tedavisini
yaptıran Bertrand daha sonra teşhis edilip yakalanacak ve bir sene
hapis yatacaktı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modernlik
akıl ve bilim vasıtasıyla dünyanın, objelerin, insanların içine
nüfuz etmek, bakış karşısında her şeyi şeffaf kılmak
istiyordu. Hiçbir şey gizli kalmamalı, içini göstermeliydi. Bu
bakış “kara kıtaya”, Afrika’ya da yönelecek, ışığıyla
bu kıtayı aydınlatmaya çalışacaktı! Modernliğin haritacılığı
yerleri batılı mekansal koordinatlar çerçevesinde soyut noktalar
olarak haritalar üzerinde işaretliyor, ötekinin topraklarını
mülk edinilecek birimler olarak kuruyordu. Ötekinin yerinin
sömürgeleştirilerek batılı anlamda mekana dönüştürülmesi ,
bir yer olarak ölü bedenin bilimin ışığı altında
sömürgeleştirilerek bir nesneye indirgenmesine benzemekteydi.
Mandressi’nin de söylediği gibi anatomik bakış bedeni kesip
açarak onu parçalara, bölgelere ayırıyor, sömürgeleştiriyor,
biçimlendiriyor, onun haritasını çıkarıyor, terminolojisini
oluşturuyordu. Böylece parçalara ayrılmış beden mekanik bir
şekilde kurulmuş bir beden imgesini beslemekteydi. Modernliğin
işlevsel parçalardan oluşan mekanik, makinevari beden anlayışıyla
halkın dinsel bir çerçeve içinde yorumladığı beden arasında
önemli farklar vardı. XVIII. yüzyılda kadavranın cerrahlarca
-günlerce sürebilen- teşrihini bir gösteri izler gibi seyredip,
zaman zaman alkışlayan halk ölen yakınlarının bedenlerinin
öteki dünyaya bir bütün olarak gitmesi konusunda hassastı!
XVIII. yüzyılın son dönemi anatomi eğitimi için gitgide daha
fazla sayıda kadavraya ihtiyaç duyulan bir dönemdi. Bazen tıp
öğrencileri-hocalarının baskısıyla-gizlice mezarlardan yeni
gömülmüş cesetleri çıkarıp okula laboratuara getiriyor, bazen
de bu işi bizzat cerrahların kendileri yapıyordu. Başka bir
yöntem de doktorların bu işi profesyonel olarak yapan kişilere
cesedi teslim aldıklarında bir para ödemesiydi. Halk bu durumu
tiksintiyle karşılıyor, doktorlara karşı büyük bir öfke
duyuyordu. 1788’de New York’ta yeni ölmüş karısının
–mezarından gizlice çıkarılmış-bedeninin New York Hastanesi
anatomi laboratuarında kesilip parçalandığını öğrenen
kocanın etrafında toplanan 5000 kişi Amerikan tarihindeki en
büyük sivil ayaklanmalardan birini başlattı. Hastaneye giren
kalabalık anatomi laboratuarını tahrip ederek tıbbi aletleri
parçaladı, bazı doktorların sığındığı yakındaki
hapishaneyi bastı. Gittikçe büyüyen ve üç gün boyunca süren
isyan çağrılan askeri birliklerin halkın üzerine ateş açmasıyla
bastırılabildi, sekiz kişi öldü.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">XVIII.
yüzyılın sonunda İngiltere’de de tıp fakülteleri kadavra
bulmakta güçlük çekiyorlardı. Marshall’ın belirttiği gibi
1752 yılında çıkarılan bir yasayla idam edilen mahkumların
kadavralarının kesilip incelenmesi zorunlu hale getirilmişti ama
kadavralara olan tıbbi talep çok fazlaydı. İngiltere’de XIX.
yüzyılın ilk on yılı boyunca her yıl mezarlardan binin üzerinde
ceset çalınmaktaydı ama bu rakam anatomi laboratuarlarının
ihtiyaçlarını karşılamaya yetmiyordu. Mary Shelley’in
Frankenstein’ının yayınlandığı dönemde (1818) doktorlar
mezar hırsızlarından “soru sormadan” ceset satın alıyorlardı.
Mezardan ceset çalmanın “karlı bir mesleğe” dönüştüğü
1820’lerde Edinburg’da William Burke ve William Hare ceset
satmak amacıyla seri cinayetlere yönelip onlarca kişiyi
öldüreceklerdi. İkili arayıp soracak kimsesi olmayan kişilere
içki ikram edip yakınlaşıyor, daha sonra onları bedenleri tahrip
olmayacak şekilde boğup öldürerek cerrah doktor Knox’a
satıyordu. 1829’da Burke yakalanıp asılacak, doktor Knox’a ise
herhangi bir suçlama yöneltilmeyecekti. Doktorların kadavralarla
ilişkisi sadece para ödeyerek onları elde etmekle sınırlı
değildi, bazı doktorlar kadavrayı parçalayıp, inceleyip işlerini
bitirdikten sonra geriye kalan parçaları Londra’daki vahşi
hayvan bakıcılarına satıyorlar, bazen de kendileri için sabun ve
mum yapıyorlardı. Öte yandan “kadavrayı canlandırmak” sadece
Doktor Victor Frankenstein’in kurgusal dünyasıyla sınırlı
değildi! XIX. yüzyıl başlarında “bilimle donanmış,
aydınlanmış” doktorlar kadavranın değişik yerlerini harekete
geçiren teknikler geliştirmişlerdi. “Elektrikçi” profesör
Giovanni Aldini kadavralarla yaptığı “performanslarla”
ünlüydü. Helen MacDonald’ın “Legal Bodies: Dissecting
Murderers at the Royal College of Surgeons, London, 1800-1832” adlı
yazısında anlattığı gibi Aldini bir keresinde iki kadavranın
kesilmiş başlarını iki ayrı masaya koyup bunları bir elektrik
arkıyla iletişime geçirmiş, bunun sonucu olarak kesik başların
yüzlerini ürkütücü bir biçimde buruşturması salondaki
izleyicileri korku içinde bırakmıştı. Adlini bir başka kez
başsız bir kadavranın madeni bir parayı eliyle kavrayıp salonun
karşı tarafına fırlatmasını sağlamıştı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Kadavranın
tedariki sınıfsal bir boyut taşıyordu. Gizlice mezarlarından
çıkarılan cesetler daha çok yoksulların, kimsesizlerin,
evsizlerin bedenleriydi. Zengin aileler yeni gömülen yakınlarının
mezarları başında birkaç hafta bekleyecek silahlı gözcüler
tutuyorlardı. Mezarlardan kadavra sağlanması zenginlerin yattığı
iyi korunan mezarlıklardan ziyade yoksul mezarlıklarında
gerçekleşmekteydi. Kadavra olarak satılmak üzere öldürülen
kişiler de yoksul, işsiz, toplumun kenarında yaşayan kişilerdi.
İngiltere’de 1832’de çıkarılan Anatomi Yasası kimsenin sahip
çıkmadığı ölülerin teşrihini zorunlu hale getirecek ve
böylece kimsesiz ve yoksul kişilerin kaldığı islah evleri
anatomi laboratuarlarına en çok kadavra sağlayan yerler olup
çıkacaktı. Kadavra sağlamada ikinci sırayı akıl hastaneleri
alıyordu. Öte yandan kadavra ırksal bir boyuta da sahipti.
Elizabeth Klaver’in belirttiği gibi XIX. yüzyıl ortasında
ABD’de kesilip incelenen kadavraların çoğu yoksul siyahlara
aitti. İngiltere’de 1832’den sonra zaman içinde kadavranın
teşrihi kamuya açık bir gösteri olmaktan uzaklaştı, anatomi
laboratuarlarının kapalı kapıları ardında gerçekleşmeye
başladı. Bedeni kadavra olarak kullanılmak üzere tıbba bağışlama
fikri yaygınlaştırılmaya çalışıldı. XIX. yüzyılın
ortalarından itibaren tıp kurumu halk nezdindeki kötü itibarını
düzeltebilmek amacıyla kendisine kadavra teslim eden cellatlarla,
mezar soyguncularıyla arasına mesafe koymaya yöneldi. Aynı
dönemde, daha önceki yüzyıllarda farklı kültürlerin , mezar
kazıcılarının, rahiplerin, Charlemagne gibi kralların
(Charlemagne çok sevdiği metresi öldükten sonra bir dönem
üzerine parfüm sıkarak onunla aynı yatağı paylaşmıştı.),
yeni ölmüş kadınların bedenlerinin satıldığı pazarlardan
ceset satın alanların ölü bedenlerle ilişki kurma pratiği bu
kez bir sapkınlık, akıl hastalığı olarak kuruldu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Nekrofili
kavramı XIX. yüzyıl ortalarında Belçikalı psikiyatrist Joseph
Guislain tarafından icat edildi. Dany Nobus’un “Over My Dead
Body: On the Histories and Cultures of Necrophilia” adlı yazısında
söylediği gibi (Inappropriate Relationships’in içinde) nekrofili
kavramı 1860’lı yıllarda Alman ve Fransız psikiyatristlerinin
vokabülerine girdi. Richard Von Krafft-Ebing 1866’da yayınlanan
ünlü Psychopathia Sexualis adlı yapıtında nekrofiliyi bir
sapkınlık olarak adlandıracak, çavuş Bertrand ve diğer
nekrofilleri inceleyecekti. XIX. yüzyıl ölü seviciliğin
“doğallığını yitirdiği” bir dönem oldu! Mezarlıkların
şehir dışına çıkarılmasıyla, ölümün gitgide gözden
uzaklaştırılmasıyla, ölümle yaşamın net sınırlarla
birbirinden ayrılmasıyla birlikte nekrofili “özneleştirilme
sürecinde uygun bir şekilde biçimlendirilememiş bireyin kurumsal
yasağı ihlali” biçimini aldı. Ölü bedene karşı kurumlarca
konulan mesafenin mutlaklaştırılması ile birlikte bedenin ölü
haline yönelik ilgi bireysel sapkınlık düzlemine kaydı. Seri
katillerden Karın Deşen Jack öldürdüğü kadınların
bedenlerini bir cerrah gibi yararken, doktor Herman Mudgett içinde
kurbanlarının kadavralarını kestiği bir otopsi odası olan bir
evde yaşamaktaydı. Öte yandan eskiden “nekrofilin” ölü
bedene yaklaşımı daha çok “şahsilik” içerirken yeni dönemde
bu yaklaşım cerrahların kadavraları nesneleştiren yaklaşımına
benzemeye başladı. Nekrofilinin bir sapkınlık olarak kurulması,
ölü bedenin nesneleştirilmesi ve ticarileştirilmesi ile aynı
dönemde gerçekleşti. XIX. yüzyılın ikinci yarısında randevu
evlerindeki “ölü odalarında” fahişeler nekrofillerin
fantezilerini tatmin etmek için –gerekli makyaj ve giysilerin
desteğiyle-ölü rolü yapmaktaydı. Öte yandan tıbbın ölü
bedenin şahsiliğini yok sayıp onu bir nesneye indirgemesi nötr
bir olgu değildi. Tıbbın nesneleştirici bakışı erildi ve belki
de bu nedenle –canlı ve ölü bedenin gerçekliğine en yakın
olan-kadınlar ölen yakınlarının bedenlerini anatomi
laboratuarına teslim etmemek için ellerinden geleni yapıyorlardı.
Elizabeth Klaver otopsiyi tamamen savunmasız bedene yönelik bir
tür nekrofilik tecavüz olarak değerlendirecekti. Otopsi bedenin
içinin en özel yerlerine yönelik -kesici fallik aletler kullanarak
gerçekleştirilen- cerrahi bir penetrasyondu, bedenin iç
çıplaklığına yönelik bir röntgencilikti. Patricia MacCormack
“Pleasure, Perversion and Death: Three Lines of Flight for the
Viewing Body” adlı yazısında adli tıp patologunun sosyal
olarak kabul edilmiş bir nekrofil olduğunu söyleyecekti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modernliğin
nesneleştirdiği -canlı ve ölü-beden ağırlıklı olarak kadın
bedeniydi. Büyük çoğunluğu erkek olan ve reddedilmeye
tahammülleri olmayan nekrofiller esas olarak ölü kadın
bedenlerine yönelmekteydi. Eric Fromm’a göre nekrofil kişiler
kadın bedenini bir makine, bir mal olarak görmekteydi. Direnmeyen,
itiraz etmeyen ölü beden tam kontrole ve sınırsız güç
kullanımına imkan vermekteydi. Öte yandan ölü kadın bedenine
yönelik erkek ilgisi sadece nekrofili bağlamında değil aynı
zamanda estetik-sanatsal düzeyde de ortaya çıkmaktaydı. Ölü
kadın bedenlerinin temsili, erkek dünyasında büyüleyici bir etki
yaratmaktaydı. Edgar Allan Poe güzel bir kadının ölümünün
dünyadaki en poetik konu olduğunu söyleyecekti. Öte yandan ölü
kadın bedenlerinin estetik sunumu eril dokunma yerine bakışı
ikame ederek “sapkınlığı” gizliyordu. Elizabeth Bronfen’in
dikkat çektiği gibi batıda XVIII. ve özellikle XIX. yüzyıllarda
resimde ölü kadın bedenlerinin temsili yaygınlaşmış, ölü
kadın bedeni bir sanat objesine dönüştürülmüştü. Bu beden
bir yandan öteki, tekinsiz, fetiş olarak sunulurken öte yandan bu
tehlikeli bedenin kımıltısız bir şekilde yatmasıyla eril
kültürel normlar yeniden onaylanıyor ve sağlamlaştırılıyordu.
Ölü kadın bedeninin görsel olarak oyuncak bebek benzeri imajlara
indirgenmesiyle bu bedenin yıkıcı, belirsiz niteliği kontrol
altına alınıyor ve erkekler bu bedeni hayranlıkla
seyrediyorlardı. Sander Gilman’a göre canlı kadın bedeninin
cansız oyuncak bebeklere indirgenmesi- değişken, tehlikeli bir
şekilde akışkan, istikrarsız kadın bedenini temizlenmiş ve
hareketsiz bir biçime sokarak – hem cinselliğin hem de ölümün
kontrol altına alınmasına hizmet etmekteydi. Ölü kadın bedeni
içine sokulduğu bu pasif biçim altında, bir sanat objesi olarak,
hayatta kalan erkek izleyicinin bakışına sunulmaktaydı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">1970’ler
sonrasının post modern toplumunda “ölüm kültürü” sıçrama
yaptı. Nekrofili kendine edebiyatta, sinemada, müzikte yer buldu.
Popüler kültür ölü bedeni baş tacı etti, adli tıbba ilişkin
pratikler eğlence kültürünün konuları haline geldi. Cenaze
levazımatçıları, adli tıp uzmanları televizyon dizilerinin yeni
kahramanları olarak izleyici karşısına çıktı. Televizyonlarda
gerçek insan kadavrası üzerinde gerçekleştirilen otopsilerin
yayınlandığı programlar yüksek reytinglere ulaştı. Kadavralar
internette satışa çıkarıldı. Kadavraların kesilip açıldığı,
iç organların cam fanuslar içinde sergilendiği sanatsal
performanslar gerçekleştirildi. Televizyonda, öldürülmüş genç
kadın bedenlerinin bolca sergilendiği polisiye diziler izleyici
rekoru kırdı. Ölü kadın bedeninin sunum biçimleri bir yandan
kadını kurban statüsüne indirgerken öte yandan onu
erotikleştiriyor, fetişleştiriyordu. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Elisabeth
Bronfen, Over Her Dead Body: Configurations of Femininity, Death and
the Aesthetic, Routledge, 1992, 450 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Elizabeth
Klaver, Sites of Autopsy in Contemporary Culture, State University
of New York Press, 2005, 180 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Rafael
Mandressi, Regard de l’anatomiste: Dissections et invention du
corps en occident, Seuil, 2003, 352 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Tim
Marshall, Murdering to Dissect: Grave Robbing, Frankenstein, and the
Anatomy Literature, Manchester University Press, 1996, 256 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Sander
Gilman, Difference and Pathology: Stereotypes of Sexuality, Race and
Madness, Cornell University Press, 1985, 340 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Der.
Robin Goodwin, Duncan Cramer, Inappropriate Relationships: the
Unconventional, the Disapproved, and the Forbidden, LEA, Inc., 2002,
296 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Eric
Fromm, The Anatomy of Human Destructiveness, Owl boks; New Ed
Edition, 1992, 240 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Richard
Von Krafft-Ebing, Psychopathia Sexualis, Arcade Publishing, 1998, 464
s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-75465522526432555592019-07-29T11:08:00.000-07:002019-07-29T11:08:03.684-07:00ESTETİK CERRAHİ VE GÜZELLİK KÜLTÜRÜ<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ESTETİK
CERRAHİ VE GÜZELLİK KÜLTÜRÜ</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Günümüzde
yağ aldırma, karın germe, yüz germe, kaş kaldırma, burun ucunun
kaldırılması, burun deliklerinin daraltılması, alın germe, saç
ekimi, cilt yenilenmesi, penis uzatılması, kızlık zarı
dikilmesi, yeni meme yapılması, meme büyütme, meme küçültme
vb. başlıklar altında anılan plastik cerrahinin tarihi binlerce
yıl geriye kadar uzanıyor. Eski Mısır ve Hint uygarlıklarında
burun, kulak ve dudak rekonstrüksiyonu yapılmaktaydı. Helenistik
dönemde ve Roma imparatorluğu döneminde de plastik cerrahi
ameliyatları gerçekleştirilmekteydi. Batıda ortaçağda plastik
cerrahi kayda değer bir varlık gösteremedi, kilise zaman zaman
cerrahi müdahalelere karşı tavır aldı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Batıda
modern anlamda plastik cerrahinin gelişmesi Rönesans’la birlikte
gerçekleşti. Bu dönemdeki cerrahi estetik olmaktan ziyade
rekonstrüktifti, farklı nedenlerle yok olan, şekli bozulan, hasar
gören organların onarılmasını, yeniden oluşturulmasını
amaçlamaktaydı. Sander L. Gilman’ın Making the Body Beautiful
adlı kitabında söylediği gibi XVI. yüzyıldaki plastik cerrahi
ameliyatları büyük ölçüde frengili (sifilis) kişilerin
burunlarının yeniden yapılmasına yönelikti. Dönemin en ünlü
plastik cerrahı kilisenin hoşlanmadığı İtalyan Tagliacozzi idi.
Tagliacozzi frengiden ya da düello sonucu burunları hasar gören
kişilerin burunlarını onarmaktaydı. Plastik cerrahi XVI. yüzyılın
sonlarından itibaren bir durgunluk dönemine girdi ve bu durum
XVIII. yüzyılın sonlarına kadar sürdü.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Batıda
XVIII. yüzyılın sonlarında boyundan alınan bir deri parçası
ile dudak rekonstrüksiyonu gerçekleştirildi. Aynı dönemde
Hindistan’da ameliyatla burun onarımı yapılmaktaydı. Batıda
plastik cerrahi sözcüğü henüz yaygınlık kazanmamıştı ve
esas olarak burun ameliyatını akla getiren bir sözcüktü. 1818’de
ünlü Alman cerrah Carl Ferdinand von Graefe’nin Rhinoplastik adlı
çalışmasının yayınlanmasıyla birlikte cerrahide plastik
sözcüğü yaygın olarak kullanılmaya başladı. Batıda XIX.
yüzyılın ilk yarısında plastik cerrahi dendiği zaman
kastedilen estetik cerrahi değil rekonstrüktif cerrahiydi. Yüzü
daha güzel hale getirmek amacıyla başvurulan estetik cerrahi
değersiz, önemsiz olarak görülmekteydi. Tanınmış Alman yüz
cerrahı Johann Friedrich Dieffenbach 1840’larda “gerçek”
rekonstrüktif cerrahinin karşıtı olarak güzellik cerrahisi
deyimini kullanacaktı. Bu dönemde estetik cerrahi gereksiz bir
müdahale ya da gösteriş olarak görülmekteydi. Rekonstrüktif
cerrahi ise doğuştan eksik ya da kusurlu olan ya da bir kaza sonucu
yok olan ya da şekli bozulan organların yeniden oluşturulmasını
amaçladığı için tıp çevrelerinde görece daha saygıdeğer bir
konuma sahip görülüyordu. Öte yandan gerek rekonstrüktif cerrahi
olsun gerek estetik cerrahi olsun her ikisi de tıp alanında kendi
başlarına ayrı, bağımsız bir branş olarak görülmüyor, küçük
bir yan uğraş olarak değerlendiriliyordu. Dönemin tıp camiasının
görüşüne göre asıl olan hayat kurtaran cerrahiydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Batıda
XIX. yüzyılın son döneminde plastik cerrahinin gelişmesi
hızlandı. Hasarlı organların işlevine, fonksiyonuna önem veren
yaklaşım gücünü korumakla birlikte bu organların estetik
görüntüsüne yapılan vurgu artmaya başladı. Bu dönemde plastik
cerrahinin etkinlik alanının genişlemesinin bir nedeni ölüme yol
açabilen genel anesteziden farklı olarak güvenli olan lokal
anestezinin yaygın olarak kullanılmasıydı. Öte yandan
ameliyatlarda sık sık ölüme sebebiyet veren enfeksiyon riskinin
antisepsi sayesinde çok azaltılmış olması da estetik cerrahi
ameliyatlarına olan talebin artmasını beraberinde getirmişti. Tüm
bunlara karşın XIX. yüzyıl kültürü henüz estetiğin işlev
üzerinde, bedenin dışının bedenin tinsel içi üzerinde
egemenlik kurduğu bir kültür olmaktan uzaktı! Protestan Viktoryen
kültür ortamında dışsal güzelliğin insanın tinsel
güzelliğini, iyi karakter özelliklerini yansıttığı
düşünülmekteydi. Herkesin yaşına uygun davranmasının
beklendiği koşullarda örneğin yaşlı kadınların daha güzel
görünmek için estetik ameliyat yaptırması uygunsuz
bulunmaktaydı. Öte yandan organların estetik görüntüsüne
oranla organların fonksiyonuna yapılan vurgu o kadar fazlaydı ki
estetik cerrahi meşru bir tıbbi pratik olarak kabul görmemesinin
dışında tıp camiasında kavram olarak bile yerleşiklik
kazanmakta zorlanıyordu. XIX. yüzyılın “inşa toplumu” esas
olarak rekonstrüktif cerrahiye, o da sınırlı olarak kapılarını
açmıştı. Bununla birlikte Rönesans’la birlikte gelişmeye
başlayan “güzellik kültürü” sonunda modernliğin işlev ve
toplumsal disiplin kültürüne kendini kabul ettirmeyi başaracak,
disiplinle estetik el ele tutuşacaktı!</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Bireyin
mutluluğunu öne çıkaran Aydınlanma düşüncesi bu yolda her
bireyin kendini yeniden oluşturma, yaratma çabasını meşru bir
edim olarak görmekteydi. Bedenin “çirkinliğinin” bireyleri
mutsuz ettiğini düşünen XIX. yüzyılın estetik cerrahları
ameliyatla insanları mutlu edebileceklerine inanıyorlardı. Bu
cerrahlar yüz estetiğinde Rönesans sanatıyla birlikte gelişen
güzellik anlayışını kendilerine model almışlardı. Grek burnu
revaçtaydı. Yüz estetiğinde bir diğer önemli kriter simetriydi.
Güzel olan yüz simetrik, orantılı, muntazam, dengeli olandı.
Simetri aynı zamanda diş estetiği açısından da önemli bir
konuydu. Simetrik bir biçimde gülüşün kişiye artı puan
kazandırdığı düşünülmekteydi. Modernliğin yüksek sanatının
portre resimlerine hayran olan estetik cerrahlar kendilerini birer
sanatçı, heykeltıraş olarak görmeye başlamışlardı ve bir
ücret karşılığında ameliyat masasında müşterilerinin
yüzlerini yüksek sanatın kriterlerine göre biçimlendirmeye
hazırlardı. Modernliğin bilimi de yüze biçim verme konusunda
estetiğin yardımına koşmuştu. Orantılı yüzün nasıl olması
gerektiği matematiksel ölçümler yapılarak hesaplanmaktaydı. Öte
yandan estetik cerrahinin yaratmaya çalıştığı ideal yüz
batılı, orta sınıftan, heteroseksüel, beyaz erkeğin yüzüydü.
Asimetrik yüzün “keşfedilmesi” ilk defa XIX. yüzyılda bir
akıl hastanesinde kalan deliler üzerine yapılan bir araştırma
sonucu gerçekleşecek, burada kalan tüm akıl hastalarının
asimetrik yüze sahip olduğu gözlemlenecekti!(öte yandan XIX.
yüzyıl sonlarında yapılan çalışmalar tüm yetişkin insanların
asimetrik yüze sahip olduklarını ortaya çıkaracaktı).
Modernliğin plastik cerrahisi Afrikalıları, Yahudileri,
göçmenleri, akıl hastalarını, sıra dışı olanları
ötekileştiren disipliner pratiklerin işbirlikçisiydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modernlik
için güzellik-mutluluk-sağlık-normallik-ahlaklılık bir yanda,
çirkinlik-mutsuzluk-hastalık-anormallik-ahlaksızlık öte
yandaydı. XVI. yüzyılda olduğu kadar XIX. yüzyılda da plastik
cerrahinin en önemli uğraşlarından biri frengili kişilerin
burunlarını onarmaktı. Frengili insanın çökük burnu sadece
hasta birinin burnu olarak değil aynı zamanda ahlaksız, yoz,
kirli, tehlikeli, kötü karaktere sahip birinin burnu olarak
görülmekteydi.“Normal burna” sahip olmayanlar sadece frengili
kişiler değildi. XVIII. yüzyıl sonlarında çok küçük burnun
aşağı ırkların çirkin bir özelliği olduğu düşünülmekteydi.
Bu tür burun patolojik ya da ilkel olarak değerlendiriliyordu.
Yassı burun ise Afrikalıların bir özelliği olarak
görülmekteydi. Antropologlar Afrikalıların ve Yahudilerin
burunlarını onların “ilkel” doğasının bir tezahürü olarak
göreceklerdi. Gilman, Creating Beauty to Cure the Soul adlı
kitabında XIX. yüzyıl sonlarında Yahudilerin “gaga burnunun”
onların “hasta ruhlarının” bir belirtisi olarak
değerlendirildiğini söyleyecekti. Bedenin bazı yerlerinin
ırksallaştırılması Yahudilerin ötekileştirilmesine hizmet
etmekteydi. Yahudilerin esas olarak sağlıksız, yoz ve çirkin
olduğu düşünülüyor Yahudilik sık sık frengi gibi
hastalıklarla ilişkilendiriliyordu. Yahudilerin “normal olmayan”
yerleri sadece burunları değildi! Dönemin ideolojisi Yahudileri
(özellikle erkekleri) “kepçe kulaklı” olarak tanımlamaktaydı
ve dönemin plastik cerrahları bu tür kulakları düzeltmek için
epey ter dökecekti! XIX. yüzyılda burunlarından dolayı
ayrımcılığa uğrayan bir başka topluluk ABD’de yaşayan
İrlandalı göçmenlerdi. Ucu kalkık ve basık burunlu olarak
tanımlanan bu göçmenlerin burunları Afrikalıların burunlarına
benzetiliyor ve olumsuz sözcüklerle birlikte anılıyordu.
İngiltere’de ise “İrlandalı burnu” hastalıklı bir durumun
tezahürü olarak görülmekteydi. Dönemin egemen düşüncesi
büyük, sarkan göğüsleri ve karın sarkıklığını “İlkel
bedenin”, Afrikalıların, alt sınıfların özellikleri olarak
görmekteydi. Orta sınıftan “modern” kadınların göğüsleri
ise sarkmayan, sıkı göğüsler olarak kurulmuştu. Plastik cerrahi
XIX. yüzyıl sonlarından başlayarak karın gerdirme ve göğüs
küçültme ameliyatlarını gerçekleştirmeye başlayacaktı. Öte
yandan içkiye düşkün olanlar da “ayık modernliğin”
ötekileştirici basıncından paylarına düşeni almışlardı;
büyük, kırmızı burun alkolikliğin ve kötü karakterin bir
işareti olarak görülüyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Plastik
cerrahi modernliğin bedenleri “normalleştirme”, egemen ırksal,
sınıfsal, cinsel, vb. standartları dayatma politikaları ile
işbirliği içindeydi. Gilman’ın dikkat çektiği gibi “norm
dışı bedensel özellikleri” nedeniyle üzerlerinde egemen
standartların ötekileştirici, dışlayıcı basıncını
hissedenlerden bir kısmı plastik cerrahinin yardımıyla “normal”
topluluğun içinde “görünmez” hale gelmek istiyordu. Öte
yandan modernlik “suçlu ötekilerin” (özellikle Yahudilerin ve
Afrikalıların)plastik cerrahiyle görünümlerini değiştirerek
“normal” topluluğun içine “sızmasından” endişe ediyordu.
Bedeni “objektif” sınıflandırmalara dayanarak sabit bir
biçimde tanımlanmış ötekiyi kontrol etmek daha kolaydı. Nazi
Almanya’sında bir dönem askerler Yahudi olduklarından
şüphelendikleri kişilerin zorla pantolonlarını indirtip
penislerini kontrol ediyorlardı ve bu nedenle bazı Yahudiler penis
ön derisini plastik cerrahi yoluyla yeniden
yaptırmaktaydı(decircumcision). XX. yüzyıl başlarında ABD’de
Afrikalılara yönelik linçlerin gerçekleştiği dönemde bazı
Afrikalılar “daha az zenci görünmek için” plastik cerrahiye
başvuruyorlardı. Modernliğin “çirkinliği” aşağılayan,
normalliği birinci sıraya koyan yaklaşımı sadece ideolojik bir
basınç yaratmakla kalmıyordu. Şikago’da 1911-1974 yılları
arasında yürürlükte olan “çirkin yasaları” (Ugly Laws)
kamusal yerlerde dolaşan “çirkin görünümlü, göze hoş
görünmeyen, tiksindirici” kişilerin para cezasına
çarptırılmasını öngörmekteydi. Nazi Almanya’sında ve
Mussolini İtalya’sında “çok çirkin” subayların yüzlerine
estetik ameliyat yaptırmaları zorunluydu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Plastik
cerrahi bireylerin “dışsal çirkinliklerini” düzelterek onları
mutlu kılmak istiyordu! Alfred Adler’in geliştirdiği “aşağılık
kompleksi” yaklaşımı çirkin bir fizyonominin mutsuz bir psişeye
yol açtığı iddiasını güçlendirmek için kullanılmaktaydı.
Psikanalizin gelişmesiyle plastik cerrahinin gelişmesi arasında
paralellik kuran Gilman plastik cerrahların terapistlerinkine benzer
bir şekilde hastalarını ruhsal sağlıklarına yeniden
kavuşturmaya çalıştığını söyleyecekti. Plastik cerrahinin,
özellikle rekonstrüktif cerrahinin, “sosyal misyonu” ise esas
olarak Birinci Dünya Savaşıyla birlikte ortaya çıkacaktı.
Savaşta yüzleri parçalanmış çok sayıda askerin
rekonstrüktif/estetik ameliyatla yeniden “normal görünümlü
nüfus içinde yaşayabilir hale getirilmesi”, “çirkinliği
kamusal alana sokmamaya kararlı” olan devletin bir politikası
olup çıkacaktı. Savaştan sonraki dönemde plastik cerrahi saygın
bir konum kazandı ve kurumsallaşmaya yöneldi. XX. yüzyıl
başlarında plastik cerrahi çok az sayıda cerrah tarafından
gerçekleştirilen bir yan uğraştı ve tıp camiası tarafından
meşru bir pratik olarak görüldüğü söylenemezdi. Ameliyatların
büyük bir kısmı “şarlatan doktor” olarak nitelendirilen-
bununla birlikte bazıları buluşlarıyla plastik cerrahinin
gelişmesine katkılarda bulunan- “alaylı” cerrahlarca
gerçekleştirilmekteydi. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Öte
yandan bu dönemde estetik cerrahi ameliyatlarına olan talep artmaya
başlamıştı. XIX. yüzyıldaki ruh güzelliğine önem veren
Protestan Viktoryen kültür yerini bedenin dışsal güzelliğini
öne çıkaran, fiziksel güzelliğin içsel güzellikten bağımsız
ve değiştirilebilir olduğunu düşünen yeni bir seküler tüketici
kültürüne bırakmaktaydı. Kathy Davis “Cosmetic Surgery in a
Different Voice: The Case of Madame Noel” adlı yazısında
1900’lerde kitle güzellik kültürünün gelişmeye başladığını,
yaşlı kadınların genç görünmek istemesinin artık
garipsenmediğini, güzellik salonlarının, kuaförlerin açıldığını,
yüz gerdirme, burun düzeltme ameliyatlarının yapıldığını
söyleyecekti. Kozmetik cerrahinin ticarileşmesi ile birlikte bu
alanda çalışan cerrahların sayısı arttı. 1920’lerden
itibaren kozmetik cerrahi tıp camiası içinde kendine meşru bir
yer edinmeye başladı. Ancak plastik cerrahinin kurumsallaşması
esas olarak İkinci Dünya Savaşından sonra gerçekleşti.
Elizabeth Haiken savaş sonrasında plastik tıp cerrahlarının
“şarlatan cerrahları” piyasadan silmeyi başardıklarını,
tıbbi müdahaleleri pazarlamada doktorlar arasında liderliği ele
geçirdiklerini, plastik cerrahinin savaş sonrası refah toplumunun
en önemli unsurlarından biri haline geldiğini öne sürecekti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modern
toplumun plastik cerrahisinin pratiği toplumsal birer kurgu olan
sınırlı sayıdaki normallik ve güzellik standartlarının dışında
kalan durumlar çerçevesinde şekilleniyordu. 1920’lerden sonra
gelişmesi hızlanan ticari kitle kültürü plastik cerrahinin
“normal olmayan” bedenleri az sayıdaki norma uydurma çabasını
beraberinde getirmiş ancak “normsal çeşitlilik” mevcut
olmadığı için plastik cerrahi piyasası derinleşememişti.
Modern toplum bir “estetik toplumu” olmaktan ziyade bir “işlev,
yapım, onarım” toplumuydu. Bedenin kitlesel ölçekte bir
estetik, sanat ve eğlence objesine dönüştürülmesi 1960’lardan
sonra post modern toplumda gerçekleşecekti. Plastik cerrahiye
ilişkin olarak post modern toplumda modernliğin “tek doğru
norm” yaklaşımı güç kaybetti, normsal çeşitlilik gelişti.
Modernliğin küçümsediği “etnik” yüz özellikleri (çıkık
yanak kemiği, geniş burun vb.) çeşitlenen güzellik normları
arasında kendilerine yer buldu. Artık bireyler yüzlerinin farklı
bölgelerini tek bir evrensel modele göre değil, beğendikleri
oyuncuların ya da şarkıcıların yüzlerini model alarak
değiştirebiliyorlardı. Modernliktekinden farklı olarak bedenin
birliği, bütünlüğü sarsılmış, beden tercihe bağlı olarak
her biri yenilenebilir, değiştirilebilir parçalardan oluşan bir
kolaja dönüştürülmüştü. Model alınan şöhretler sık sık
estetik ameliyat yaptırdıkça hayranları da benzer bir yönelime
giriyorlardı. Kişinin bedenini sürekli değişen estetik
standartlara uyarlaması bir yaşam tarzına dönüşmüş, “in”
olmanın bir koşulu haline gelmişti. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Bedenin
doğallığının, değişmez organikliğinin gözden düştüğü
post modern toplumda geniş orta sınıflar “estetik cerrahi
müptelası” olmuşlardı. Virginia Blum’un “Becoming the Other
Woman: The Psychic Drama of Cosmetic Surgery” adlı yazısında
belirttiği gibi( Frontiers: A Journal of Women Studies, 26. 2. 2005)
kozmetik cerrahi kültürü post endüstriyel kapitalizmin öznesinin
arzusunun sonu gelmez bir biçimde kurulmasından besleniyordu.
Güzelliğin gitgide artan bir biçimde farklı, çeşitli, heterojen
bir görünüm arz ettiği bu sistemde güzel olmak imkansız hale
gelmekteydi. Kişinin fiziksel görünümü ne olursa olsun sonunda
yetersiz kalmaya mahkum hale gelmekte, birey bedenini yeniden
değiştirme ihtiyacı duymaktaydı. Estetik cerrahiye bir kez
başvuran kadın bu çevrime kapılıyor, sonu gelmez bir süreç
boyunca beden parçalara indirgeniyor ve yeniden oluşturuluyordu.
Sistem ideal güzel kadının yaratılmasını bir grup kadının
bedenlerinin değişik parçalarının bir araya getirilmesine
indirgemişti. Tüketim kapitalizmi mali fırsatları çoğaltmak
için bedeni parçalara ayırmaktaydı. Robyn Fadden “On the
Cutting Edge: Plastic Surgery, Fashion and Change in Popular Culture”
adlı yazısında ( Journal for the Arts, Sciences and Technology,
Cilt 2, sayı 2, 2004) estetik cerrahi nedeniyle tıbbi tekniklerin
moda ve güzellik endüstrisinin birer parçası olarak popüler
kültüre girdiklerini söyleyecekti. Bedenin ve kişinin
metalaştığı, yüzeyin birinci sıraya geçtiği post modern
toplumda kozmetik cerrahi yüzeyi keserken aynı zamanda üzerinde
çalışacağı yeni yüzeyler ortaya çıkarmaktaydı. Virginia
Blum’a göre (Flesh Wounds’un içinde) günümüzde bireyler
kimliklerini bedenlerinin yüzeyi üzerinden kurmaktaydı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Kathy
Davis’in de dikkat çektiği gibi kozmetik cerrahi hem sayısal
anlamda hem de meslek ethosu anlamında erkeklerin egemen olduğu bir
tıbbi uzmanlık alanı idi. Günümüzde bile kadın estetik
cerrahların sayısı azdı. Popüler kültürde, erkek estetik
cerrahlarla ilgili olarak, kadın bedenine kahramanca müdahalelerde
bulunan bağımsız, cesur erkek imajı yaratılmak istenmekteydi.
Virginia Blum, Flesh Wounds adlı kitabında erkek estetik
cerrahların, temsil ettiklerini düşündükleri estetik standartlar
doğrultusunda kadınlar için bir kimlik inşa etmeye
çalıştıklarını, kendilerini beden eleştirmenleri ve
mükemmelleştiricileri olarak gördüklerini söyleyecekti.
Kadınlara bedenlerinin müdahale edilmediği taktirde
değersizleşeceği, her şeyi kaybedebilecekleri söylenmekteydi.
Beden imaj-bilimcilerinin çalışmaları kadınları daha endişeli
hale getirmekteydi. Deborah A. Sullivan’a göre imaj saplantılı
bir tüketimciliğe vücut veren kozmetik cerrahi toplumsal olarak
cinsiyetlendirilmiş inançları kadınların bedeninin üzerine
kazımaktaydı. Kozmetik cerrahinin güzellik endüstrisinin, kadın
güzellik sisteminin pratiklerine ve teknolojilerine ait olduğuna
dikkat çeken Kathy Davis bu sistemin kadınları disiplin altına
aldığını, aşağı bir konuma yerleştirdiğini,
güçsüzleştirdiğini söyleyecekti. Kadınların bedenleri çirkin,
kusurlu ve sürekli düzeltilmeye ihtiyacı olan bedenler olarak
kurulmaktaydı(Reshaping the Female Body’nin içinde).</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Yukarıda
bahsedilen tüm eleştirilere karşın Kathy Davis ve diğer bazı
yazarlar estetik cerrahinin aynı zamanda kadınların acısını
azalttığı, onların hayatına bazı olumlu katkılarda bulunduğu
yolunda görüşleri savunuyorlar.. Kathy Davis estetik cerrahinin
kadınlara basit bir şekilde dayatılarak kabul ettirilen bir şey
olmadığını, kadınların bu ameliyatları şevkle arzuladığını
söylüyor. Bazı durumlarda ekonomik baskıların kadınları bu
yöne ittiğini, yaşlı göründükleri gerekçesiyle iş
başvuruları reddedilen kadınların estetik ameliyat dışında
çare bulamadıklarını belirtiyor. Davis’in görüşlerinde bir
doğruluk payı bulunmakla birlikte iktidarın kitlesel düzeyde
özneleri kurduğunu, onların arzularını biçimlendirdiğini göz
önünde bulundurduğumuzda estetik cerrahiye yönelen kadın
kitlelerinin failliğinin pozitif anlamda mutlaklaştırılması
sorunlu hale geliyor. Kathryn Pauly Morgan, Women and the Knife:
Cosmetic Surgery and the Colonization of Women’s Bodies adlı
yazısında ( Hypatia 1991, 6: 36) egemen koşulların kadınlara
gerçek bir seçenek, tercih hakkı bırakmadığını söylüyor.
Teknolojik güzellik şartı medya ve reklamlar vasıtasıyla kendi
normlarını kadınlara dayatıyor, bu normlara uymayan kadınları
damgalıyor. Kadında eskiden normal kabul edilen şey bu kez
anormal, problemli, yetersiz olarak görülüyor ve zoraki bir
gönüllülük temelinde kadınların bedeni erkekler tarafından
sömürgeleştiriliyor.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Sander
L. Gilman, Making the Body Beautiful, Princeton University Press,
2001, 424 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Sander
L. Gilman, Creating Beauty to Cure the Soul: Race and Psychology in
the Shaping of Aesthetic Surgery, Duke University Press, 1998, 176 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Kathy
Davis, Reshaping the Female Body: The Dilemma of Cosmetic Surgery,
Routledge, 1995, 211 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Deborah
A. Sullivan, Cosmetic Surgery: The Cutting Edge of Commercial
Medicine in America, Rutgers University Press, 2000, 233 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Virginia
L. Blum, Flesh Wounds: Culture of Cosmetic Surgery, University of
California Press, 2005, 384 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Elizabeth
Haiken, Venus Envy: A History of Cosmetic Surgery, The John Hopkins
University Press, 1999, 384 s.</span></div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-82261699018215294852019-07-22T10:10:00.001-07:002019-07-22T10:10:39.056-07:00ŞANS, FİNANS VE KUMAR<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">ŞANS, FİNANS VE KUMAR</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Kumarın tarihi neredeyse
insanlık tarihi kadar eski. İlksel toplumlarda, eski Çin’de,
Hindistan’da, Mısır’da şans oyunları değişik biçimler
altında mevcuttu. Kumar oyunla, büyüyle, ruhlarla, talihle, dinsel
güçlerle ilişki içindeydi. Dinsel bir öneme sahip uğurlu,
tılsımlı objeler şans oyunlarında da kullanılabiliyordu.
Geleceği görmede kullanılan yöntemler şans oyunlarındaki
yöntemlere benziyordu. Beklenmedik olayların tanrısal güçlerden
kaynaklandığı düşünülmekteydi. Şansla kader benzer bir
zeminden besleniyordu. Batı Avrupa’da ortaçağda ise tanrısal
bir düzenin varlığına inanılıyor, tesadüfi görünen olayların
tanrısal iradenin bir ifadesi olduğu düşünülüyordu. Ancak
kilise ideolojisinin dışındaki gündelik hayat içinde insanlar
bireysel şansa inanıp şans oyunlarına ilgi gösteriyorlar,
gelecek hakkında bilgiler veren falcılara gidiyorlardı. Ortaçağ
boyunca halkın gündelik yaşamı içinde kumar ve şans oyunları
yaygındı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Şans, mali durumları
kötüleşen krallıklar için bir gelir kaynağıydı da. XVI. ve
XVII. yüzyıllarda zaman zaman devletler gelir elde etmek amacıyla
piyango çekilişleri düzenliyorlardı. Öte yandan XVII. yüzyıl
Avrupa’da şansa yönelik önemli gelişmelerin meydana geldiği
bir yüzyıldı. Matematikçi Blaise Pascal iki kişi arasındaki
şans oyununa ilişkin olarak olasılık hesapları yapacak, şansın
iki kişi arasındaki dağılımını anlamaya yönelik bir yaklaşım
geliştirecekti. Eskiden insanlar şansın, riskin hesaplanması
konusunda fazla kafa yormamışlardı. Ama Avrupa’da özellikle
deniz ticaretinin de gelişmesiyle bağlantılı olarak riskler
oluşmaya başlamış ve bu risklerin sigortalanması için belli
olasılık hesaplarının yapılması gündeme gelmişti. XVII.
yüzyıldan itibaren rasyonel akıl, matematik ve finans şansı,
belirsizliği hesaplamak, kontrol altına almak için işbirliğine
girecekti. Öte yandan burjuvazi henüz toplumsal-siyasal
egemenliğini kurmuş değildi ve kumar aristokrasi içinde yaygın
olan bir eğlence biçimiydi. XVII. ve XVIII. yüzyıllarda
devletlerin kumara yönelik getirdiği kısıtlamalar bir yasaklama
olmaktan ziyade soyluların kumarda çok büyük servetleri
yitirmesini sınırlamaya çalışıyordu. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Aynı dönemde “paranın
değerini bilmeyen” aristokrasinin müsrifliği, kumara düşkünlüğü
burjuvazinin hoşuna gitmiyordu. Çalışmayı, tasarrufu, öz
denetimi öne çıkaran protestan ahlakı burjuvaziye daha yakındı.
Kumar disiplinsiz , belirsiz, kontrol altında tutulamayan bir yaşam
anlamına geliyordu. Thomas Kavanagh’a göre ( The Libertine’s
Bluff: Cards and Culture in Eighteenth-Century France,
Eighteenth-Century Studies, 2000, 33. 4 ) Fransa’da 1715-1789
arasındaki dönemde çapkınlığı ve sefahatı öne çıkaran
libertin edebiyatta çapkının şansa dayalı hayatı- olumlayıcı
bir biçimde- bir kumarbazın hayatı gibi sunuluyordu. Arzu, baştan
çıkarma, heyecan, hovardalık, tesadüfi ilişkiler bu tür
romanlardaki örüntüyü oluşturan başlıca öğelerdi. Bu
edebiyatta stereotip toplumsal cinsiyet rolleri muğlaklaşıyor,
istikrarsızlaşıyordu. XVIII. yüzyıl sonlarındaki yazında ise
yukarıdaki tablo değişmeye başladı ve kumarbazlık heba edilen
kişisel servetle, kötüye kullanılan parayla, bir gecede elden
çıkan miraslarla birlikte anılmaya başlandı. Kumar artık
paranın saygınlığına yönelik bir saldırı, bir patolojik durum
olarak görülmekteydi. Diderot kumarı bir kişisel ve sosyal kanser
olarak resmedecekti. Gerda Reith’in dikkat çektiği gibi bireyin
öz kontrolünü öne çıkaran Aydınlanma ideolojisi talihi ve
şansı irrasyonel, bilim dışı olgular olarak görmekteydi.
Kavanagh’ın görüşüne göre kumar bireysel iradenin, öz
disiplinin, rasyonelliğin, üretici çalışmanın devre dışı
kaldığı bir etkinlik olarak Aydınlanma’nın değerlerine ters
düşüyordu. Kumar kendini yaratan birey idealine zarar veriyor, öz
tahribata yönelen, bireysel ve sosyal sorumluluklarını hiçe sayan
olumsuz bir birey tipini ortaya çıkarıyordu. Kumara iyi gözle
bakmayan burjuvaziye göre de mükafat şansın ya da ilahi takdirin
sonucu olarak değil bireysel beceri ve çabanın sonucu olarak elde
edilebilen bir şey olmalıydı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">XVIII. yüzyıl sonlarında
kumarın söylemsel olarak kuruluşu eril cinsiyetçi bir yaklaşım
çerçevesinde gerçekleşmekteydi. Andrea Henderson’ın da
belirttiği gibi ( Commerce and Masochistic Desire in the 1790’s :
Frances Burney’s Camilla, Eighteenth-Century Studies, 1997, 31. 1 )
kumarla cinsellik arasında benzerliklerin kurulduğu bu dönemde
kumarın erkeği “tükettiği”, kadını ise cinsel aşırılıklara
açık hale getirdiği düşünülüyor, kumar masasındaki
kontrolsüz kayıplar ve kazançlar doymak bilmez bir cinsellikle
ilişkilendiriliyordu. Kumarı tutkulu bir şekilde oynayan kadın
eğer kendini tecavüz tehdidi altında bulursa buna şaşmamalıydı!
Kumar kontrol edilemeyen arzuları teşvik ediyordu ve erkeğe
kıyasla kendini kontrol etme yeteneği gelişmemiş olan kadın için
büyük bir tehlike oluşturuyordu! Gillian Russell’ın da dikkat
çektiği gibi ( ‘Faro’s Daughters’ : Female Gamesters,
Politics, and the Discourse of Finance in 1790’s Britain,
Eighteenth-Century Studies, 2000, 33. 4 ) XVIII. yüzyıl sonu
İngiltere’sinde kadındaki kumar bağımlılığının doğal
olmadığı, kadının güzelliğini bozduğu, kumarın yorduğu
kadının sağlıklı çocuklar doğuramayacağı düşünülüyordu.
Kumar oynayan kadınlar anne ve eş olarak görevlerini ihmal
ediyorlardı! Kumarda erkek sadece malını kaybediyor kadın ise
bedenini, namusunu kaybetme noktasına geliyordu! Kadının kumar
oynaması onun bedenini kumar masasına koyduğu bir tür fahişelik
olarak algılanmaktaydı. Kumarın toplumsal cinsiyeti kadındı!
Erkekliğin kontrol, disiplin, kesinlik ve rasyonellik temelinde
kurulduğu bir dönemde kadın istikrarsızlığın, irrasyonelliğin,
belirsizliğin, şansın, dengesizliğin temsilcisiydi! </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Kumarın “ büyüleyici
cadılık” olarak adlandırıldığı yüzyıl sonunda toplumu
saran riskler ve güvensizlikler kadınsı olarak kurulmaktaydı.
Dönemin eril ideolojisi açısından kadınların kumarla ilişkisini
tehlikeli kılan bir başka olgu ise Faro ( bir tür kağıt oyunu)
masalarının soylu kökenli kadınlar tarafından işletilmesi ve
neredeyse kadınların egemenliğindeki bir sektöre dönüşmesiydi.
Dönemin basınında bu kadınların başlarına tahta boyunduruk
geçirilerek şehir içinde dolaştırılacakları yolunda imalar,
tehditler yer almaktaydı. Böyle bir durumun gerçekleşmesi
halinde bu kadınların taşlanarak öldürülmeleri ihtimali
mevcuttu. Ancak bu kadınlar aristokrat kökene sahip olmaları ve
güçlü ilişkileri nedeniyle para cezaları ile kurtuldular. Öte
yandan Amerika’da at yarışlarında, horoz dövüşlerinde
erkeklerin ve kadınların “edepli olmayan bir kalabalık
oluşturması” ahlakçıları rahatsız etmekteydi. Bahis, kumar,
yarış sadece kadınların ve erkeklerin değil farklı sınıflardan
insanların aynı ortamda bulunmasını beraberinde getiriyor ve “alt
sınıfların ahlaksızlığının üst sınıflara bulaşması”
tehlikesini içinde taşıyordu! Sınıflar ve cinsler arasındaki
“karnavalesk kaynaşma” ihtimali sınıf ve toplumsal cinsiyet
sınırlarını-ayrımlarını net bir şekilde kurmak isteyen
burjuvazinin hoşuna gitmiyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">XIX. yüzyılın ilk
yarısı bankacılığın, finansın, borsanın geliştiği bir
dönemdi. J. Jeffrey Franklin’in söylediği gibi ( The Victorian
Discourse of Gambling: Speculations on Middlemarch and the Duke’s
Children, ELH, 1994, 61. 4 ) bu dönemde kumar profesyonel hale
gelmiş, at yarışları ticarileşmiş, alt ve üst sınıflar için
farklı bahis mekanları kurulmuştu. Mali spekülasyonla, kumarla
para ve servetler el değiştirmekteydi. Hızlanan ve
istikrarsızlaşan para dolaşımı ve mali spekülasyonlar 1820’li
yıllardan itibaren mali krizlere yol açmaya başlamıştı. Borsa
simsarlığı ile kumar arasında benzerlik kurulması ( bir çok
borsacı hisse spekülasyonu yapmanın yanı sıra piyasa değerleri
nominal fiyatlarının üstüne çıkabilen piyango bileti
alım-satımıyla da uğraşıyordu) kapitalizmin itibarını
zedeleyen bir boyut kazanmıştı. 1840’da Chicago’da borsanın
saygınlığına zarar verdikleri gerekçesiyle kumar salonları
aleyhine bir kampanya başlatılmış, kumarla yatırımı
birbirinden ayıran yasalar yürürlüğe konulmuştu. Bireysel
girişimciliği, risk almayı, koyulan para karşılığında
maksimum getiri elde etmeyi amaçlayan kapitalizm açısından kumar
kontrol altında tutulması gereken zorunlu bir kötülüktü. Finans
piyasasının gelişmesiyle ilişkili olarak para altından koparak
“fiktif” kağıt para biçimini almıştı ama her mali krizde
insanlar korkudan “hakiki değere” dönüyorlar, altına ,
toprağa yöneliyorlardı. Finans, kapitalizmin olmazsa olmaz
koşuluydu ama öte yandan kumarı andıran korkutucu bir hayalet
gibi toplumun üstünde dolaşıyor, mali krizlerle toplumun altını
üstüne getiriyordu. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Mali kriz aynı zamanda
alt sınıfların ayaklanması anlamına gelmekteydi. Bu koşullarda
kapitalizm paranın dolaşım hızını arttırmak ama alt sınıfların
hareketliliğini sınırlayıp kontrol altında tutmak, kumara
benzeyen ekonomik girişimciliği teşvik etmek zorunda kaldı. Ama
alt sınıfların kumarını disiplin altına almak şartıyla. Üst
sınıfların kumar oynadığı yerler alt sınıflarınkinden
ayrılırken alt sınıfların kumar, bahis, oyun oynadığı yerler
sıkı bir şekilde kontrol altına alındı. Centilmenlerin, polis
şeflerinin, hakimlerin gittiği kumar kulüpleri hiçbir sorunla
karşılaşmazken, işçilerin, yoksulların kumar oynadığı yerler
kapatıldı ya da polisçe denetlenmeye başlandı. Kapitalizm kumarı
işçiler için “tehlikeli bir serbest zaman faaliyeti” olarak
görmekteydi. Kapitalizm açısından kumarın endişe yaratan
yanlarından biri varlıklı kişilerin bir anda servetlerini
yitirebilmesi, “yukarıdakilerin aşağı inmesi” ihtimaliydi ama
daha da korkutucu olanı aşağıdakilerin bir anda yukarı
çıkabilmesi, yukarıya doğru sosyal hareketliliği kontrol altında
tutan sınıfsal sınırların ihlal edilmesiydi. Bir tür mali
kumarın, spekülasyonun sonucu olarak beliren finansal-ekonomik
krizlere eşlik eden halk ayaklanmaları da üst sınıfların
ayrıcalıklarına meydan okumaktaydı. XIX. yüzyılın ikinci
yarısına gelindiğinde kapitalizm alt sınıfları denetim altına
almak için artık sadece bireysel değil ama aynı zamanda “sosyal
tesadüfe, şansa, kumara” prim vermemeye kesin olarak karar
vermişti. Artık disiplin toplumunu kitlesel ölçekte kurmanın
zamanı gelmişti! Viktoryen ahlak “her şey olabilir”
düşüncesini tehlikeli bulmaktaydı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">XIX. yüzyılın ikinci
yarısında sanayi kapitalizminin hızla gelişmesiyle birlikte
üretim ve çalışma, toplumu kuran temel öğeler olarak öne
çıktı, kumar kötü parayla ilişkilendirildi. Öte yandan risk
artık sadece bireyin değil daha da önemlisi toplumun kaderini
etkileyen ve bu nedenle denetlenmesi gereken bir olgu olarak
algılanmaya başladı. Eğer iki kişi arasında oynanan şans
oyununda tesadüfün dağılımına ilişkin olasılık hesapları
yapılabiliyorsa benzer bir hesap tesadüfün toplumsal ölçekte
dağılımı için neden yapılmasındı? Kapitalist girişimciliğin
ve finansın krizlere ve toplumsal ayaklanmalara yol açtığı
aşikardı ama kapitalizmin sınırlanması söz konusu olamazdı.
1855’te çıkarılan bir yasa (Liability Act) girişimcilerin zarar
etme riskini sınırlandırıp azaltıyor buna karşın onlara
sınırsız bir kar alanı açıyordu. Bu durumda şansa, tesadüfe,
riske bağlı olarak hareket alanının sınırlandırılması
gereken kesim yoksul sınıflar olarak ortaya çıkıyordu.
Modernliğin bilimleri bu “istikrarsız kalabalığı” inzibat
altında tutmak için tüm güçlerini harcıyorlardı. “Kalabalıklar
psikolojisi” ayaklanmaların nedenlerini araştırırken sosyoloji
toplumsal birliği-beraberliği sağlayabilecek bir teorik çerçeve
kurmaya çalışıyordu. Ama olayların akışını “tesadüfe
bırakmamak” için matematiğin ve istatistiğin yardımı
gerekecekti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Eskiden riskin rakamlarla
ilişkisi zayıftı. Ama XIX. yüzyılda riskin kurumsallaşmasıyla
birlikte istatistik toplumsal riskleri saptamanın bir aracı haline
gelecekti. Ian Hacking’e göre 1820’lerden başlayarak veriler
sistematik olarak toplanmaya başlamış, basılı rakamlar çığ
gibi artmaya başlamıştı. XIX. yüzyıl sonlarına gelindiğinde
istatistiksel “normal” kavramı birincil önemde bir veri haline
gelmişti. İstatistik, normu, normalliği kurmak isteyen, toplumsal
çoğunluğu disipliner kurumları vasıtasıyla “normalleştirip”
“normalleştiremediklerini” öteki, sapkın, patolojik vb.
etiketlerle damgalayıp dışlayan modernliğin işbirlikçisiydi.
Jackson Lears’in de belirttiği gibi XIX. yüzyıl sonlarında
evrenin bilimsel olarak kavranabilecek yasalar tarafından
determinist bir şekilde yönetildiği fikri yaygındı. Dönemin
pozitivist yaklaşımı toplumsal gelişmenin de kanunları olduğunu
düşünüyordu. Kısa vadede tesadüfi görünen ve bir model
içinde anlamlandırılamayan toplumsal veriler ( doğum, ölüm,
suç, intihar oranları, kazaların sıklığı, borsa değerleri
vb.) uzun vadeli olarak incelendiğinde bir örüntü oluşturuyor,
“uzun vadede her şey normale yaklaşıyordu”. Böylece
rasyonalist modernlik istatistik vasıtasıyla nüfusun farklı
öğelerinin uzun vadeli değişmelerini, hareketlerini önceden
kestirebilecek, tahmin edebilecek, toplumdan kaynaklanan
belirsizlikleri, riskleri hesaplayabilecekti. Gerda Reith’in de
dikkat çektiği gibi artık beklenmedik olaylar uzun vade içinde
ölçülebilen, hesaplanabilen ve önlem alınabilen riskler haline
gelmeye başlamıştı. Ama iş burada bitmiyordu. Mademki toplumsal
büyüklükleri ifade eden büyük rakamlar vasıtasıyla uzun bir
vade içindeki sosyal gelişmeler önceden tahmin edilebiliyordu o
halde toplumsal gelişmelere müdahale etmek, onları biçimlendirmek
de mümkündü! Böylece modernlik toplumsal mühendislik
uygulamalarıyla toplumu disiplin altında tutmaya yönelik
pratiklere, kurumsallaşmaya yönelecek ,“toplumsal tesadüfler”
yerlerini toplumsal kontrole ve biçimlendirmeye bırakacak, toplum
bir anlamda “sigortalanacaktı”!</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Sigortanın matematiksel
kuruluşu şans oyunlarının mantığıyla ilişkiliydi. Kumarbazın
küçük bir ihtimalle de olsa çok büyük bir kazanç elde
edebilmesiyle kendini sigorta ettirmek isteyen kişinin çok küçük
bir olasılıkla çok büyük bir zarara uğrayabilmesi arasında bir
benzerlik vardı. Tina Young Choi’nin de söylediği gibi ( Writing
the Victorian City: Discourses of Risk, Connection and Inevitability,
Victorian Studies, 2001, 43. 4 ) eskiden risk bireyin kendisine, onun
risk alma konusundaki kararına bağlıydı. Ancak XIX. yüzyıla
gelindiğinde bireyin risk almasından ziyade sürekli bir biçimde
risklere maruz kalması öne çıkmaya başlamış, sigorta “sosyal
bir role” sahip olmaya başlamıştı. Olasılık artık sadece
bireysel rasyonelliğin bir ölçüsü değildi, nüfus içinde
meydana gelen olaylar sıklığını tanımlamanın bir aracıydı.
Bir kontrol kültürü oluşturmak isteyen Viktoryen kesinliğin
tahripkar, kaotik çağrışımlar yapan şansa, tesadüfe tahammülü
yoktu. Bu nedenle XIX. yüzyıl sonu batı kültürü
bireysel-toplumsal planda bir “sigorta kültürü” olmaya
yönelecek, sigorta bireysel, sosyal, ahlaki bir yükümlülük
haline gelecekti! Üretimin, çalışmanın, öz disiplinin öne
çıktığı, finansın artık ticaretten ziyade sanayi ile flört
etmeye başladığı bir dönemde modernliğin
otoriter-disipliner-bürokratik rasyonalitesi bir çok ülkede
piyangoların ve kumar salonlarının yasaklanmasını beraberinde
getirecekti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Şansı ehlileştirmeyi
hedefleyen kontrol kültürü XX. yüzyılın ilk yarısında da
devam etti. XX. yüzyıl başlarında kapitalizm de artık eski
bireysel-rekabetçi yapısından uzaklaşmaya başlamış, tekelci
bir niteliğe bürünmüş, tekeller gerek kendi aralarında
anlaşarak, gerek mali araçlar vasıtasıyla şansın payını
azaltıp tahmin edilebilir bir kar oranını tutturmaya
yönelmişlerdi. Taylorizmin, “bilimsel yönetimin” gelişmesiyle
birlikte “şansı yönetmeyi” amaçlayan bir yönetimsel mantık
güçlenmeye başlamış, üretkenliğin arttırılmasına yönelik
sistematik bir organizasyon fikri güçlenmişti. Büyük fabrikadaki
iş nasıl çok sayıda parçalara ayrılmış ve hiçbir şey
tesadüfe bırakılmayıp en küçük ayrıntısına kadar katı
kurallarla düzenlenmişse toplumsal hayat da aynı mantıkla
biçimlendirilmeye çalışılıyor, şansa yer bırakmak istemeyen,
onu matematiksel-idari bir çerçeve içinde yönetmek isteyen bir
hiper rasyonalite yaklaşımı güçleniyordu. Tarihte dinsel ve
büyüsel olanla birlikte var olmuş olan şans artık seküler ve
rasyonel otoritenin kontrol altında tutması gereken bir riske
dönüşmüştü. Bu ortamda kumar üretken olmayan özelliğiyle
toplum-iş ahlakına aykırı bir olgu olarak görülüyordu. Gel gör
ki halk tüm yasaklamalara ve “rasyonel nasihatlere” karşın bu
“kötücül-ahlaksız” eğlenceden vazgeçmiyor, kumar yer
altında, mafyanın denetiminde daha da yaygınlaşarak sürüyor,
şans kültürü kapitalist rasyonaliteye karşı direniyordu!</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modernlik dünyanın ve
toplumun yapısını çok kırılgan görüyor ve bu nedenle
pozitivist bir bilimle, determinizmle, disiplinle, hiyerarşiyle,
katı-otoriter-merkezi yapılarla kendini korumaya çalışıyordu.
Modernlik için kontrol edilemeyen her şey düşmandı, ötekiydi,
yabancıydı. Şans, kumar, modernlik açısından bir “şüpheliydi”,
“zanlıydı”. Modernlikten farklı olarak post modernlik,
1970’lerden itibaren şansa, kumara “kucak açacak”,
modernliğin suçluluk söylemiyle kuşatılmış kumarcısı post
modern toplumda saygın bir şans oyunları müşterisine
dönüşecekti. Gerçi 1931’de Nevada’da kumar yasallaşmıştı
ama kısa bir süre içinde organize suç örgütlerinin at
koşturduğu bir alan haline gelmişti. 1963’de New Hampshire’da
piyango, 1978’de ise New Jersey’de kumar oynanan gazinolar
yasallaşacaktı. James Rizzo’nun da belirttiği gibi ( Compulsive
Gambling, Diagrammatic Reasoning, and Spacing Out, Public Culture,
2004, 16. 2 ) 1980 sonrasında ABD’de eyaletlerin düzenlediği
piyangoların ve kumar oynanan gazinoların sayısı artacaktı.
Kumar eskiden birlikte anıldığı kriminal köklerinden artık
yavaş yavaş uzaklaşmaya başlıyordu! Öte yandan piyango mali
sıkıntı içinde olan ve vergileri arttırarak seçmenin tepkisini
çekmek istemeyen eyaletler açısından önemli bir gelir
kaynağıydı. ABD’de 1980’lerin sonlarında gerçekleştirilen
yasal düzenlemelerle kumar oynanan gazinoların sayısında büyük
bir artış yaşanacak, “gazino kapitalizmi” dönemi
başlayacaktı. Kapitalist finans sistemi artık yasallık ve
popülerlik kazanmış kumarı bağrına basacaktı! Şans artık
egemen sistemi endişeye sevk eden bir olgu olmaktan çıkmış ,
şirket kapitalizminin hizmetine girmişti. Dönem şansın “light”
olanla buluştuğu keyif kültürü dönemiydi. Şans artık
gazinoların bilgisayar sistemleriyle donanmış kumar makineleri
tarafından “rasyonel bir biçimde” dağıtılıyordu! Kumar
elbette gazinolarla sınırlı değildi, video, bilgisayar ve
internet kumarın yaygın bir biçimde oynandığı alanlar
arasındaydı. Nüfusun yaklaşık yüzde yetmişinin şu ya da bu
biçimde şans oyunu, kumar oynadığı bir toplumda , kumar serbest
zaman faaliyetleri içinde en çok para harcanan alanlardan biri, bir
sektör olarak belirmekteydi. Öte yandan 1957’de Gamblers
Anonymous’ın kurulmasından sonra 1980’de Amerikan Psikiyatri
Derneğinin yayınladığı DSM III’te ( The Diagnostic and
Statistical Manual of Mental Disorders) patolojik kumar itki
kontrolü bozukluğu çerçevesinde tanımlanacaktı. Kumarbazın
kanundışı, toplumdışı, kriminal bir asalak olarak görüldüğü
modernlikten farklı olarak post modern toplumda patolojik kumarcı
hem gazinoların, hem de terapistlerin değerli bir müşterisi
haline gelmişti!</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Kumar post modern
kapitalizmin işleyiş mekanizmalarıyla da ilişkiliydi. 1980'lerden
itibaren ağır sanayi modernlikteki önemini giderek kaybetmeye
başlamış, hizmet ve finans ağırlıklı bir kapitalizm güçlenmeye
başlamıştı. Değer artık modernliktekinden farklı olarak
sadece üretime bağlı olarak tanımlanmıyor, uçucu, akışkan,
spekülatif bir finans piyasası içinde istikrarsız biçimlerde
şekilleniyordu. Jean Comaroff ve John L. Comaroff’a göre (
Millennial Capitalism: First Thoughts on a Second Coming, Public
Culture, 2000, 12.2 ) kumar mali sistemin bir parçası haline
gelmişti. Küresel mali sistem neredeyse dev bir şans oyununa,
kumar salonuna dönüşmekteydi. Artık somut metalar yerine sadece
rakamlar elektronik ortamda değişime girmekte, hareket etmekteydi.
Para ve fon hareketlerinin kaotik akışkanlığının yaygınlaştığı
post modernliğin spekülatif kapitalizmi kumarın yapısıyla uyum
içindeydi. Öte yandan üretimi, tasarrufu ön plana çıkaran ve bu
nedenle kumara iyi gözle bakmayan modernlikten farklı olarak
“yararsız harcamayı” olumlayan post modern kapitalizm kumara
daha sıcak bakıyordu! Modernlik şansı kurumsallaştırmıştı.
Post modernlik buna ilaveten şansı gündelik hayat bazında
ticarileştirdi, metalaştırdı, modernliğin şansla bireysel yaşam
arasına koyduğu sınırları yıkarak tüketici kitlesinin kumara
“demokratik katılımını” sağladı! Öte yandan post modernlik
modernliğin büyük kesinliklere dayalı söylemini eleştirip
şansa, belirsizliğe daha fazla alan açıyor gibi görünse de
amaçlanan daha ziyade yeni belirsizlik-risk alanları yaratarak yeni
uzmanlıklar geliştirmek, ürünleri farklılaştırmak, piyasayı
derinleştirmekti. Sürekli olarak üretilen yeni riskler, olasılık
hesapları yapan, bireylerin risklerini yöneten şirketleri,
danışmanları da beraberinde getiriyordu. Kathleen Woodward’ın
da belirttiği gibi ( Statistical Panic, Differences : A Journal of
Feminist Cultural Studies, 1999, 11. 2) günümüzde risk altında
olma duygusu herkes tarafından içselleştirilmişti ve bir risk
söylemi yaratmak üzere istatistiksel rakamlar sonsuz bir biçimde
üretilmekteydi. Bu durumda bu risklerden kaçınmak için olasılık
hesapları yapan uzman kuruluşlar devreye giriyor, önceden
bilinebilirliğin bir metaya dönüştüğü, belirsizliğin bir
fiyata sahip olduğu bir piyasa oluşuyordu. Ancak riskin
hesaplanması özel hayat düzeyinde güvenlik üretmek bir yana
panik üretmekteydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modernlik şansı, riski
dışlayarak üretici yurttaşlardan oluşan bir disiplin toplumu
kurmaya çalışmıştı. Post modernlik ise şansı, riski bizzat
yaratarak tüketicilerden, müşterilerden oluşan bir güvenlik
toplumu kurmaya yöneldi. Post modernlik modernliğin rasyonelliğini,
risk yönetimini, olasılık hesaplarını ortadan kaldırmadı,
sadece şansı, riski bireysel-tüketimsel gündelik hayatla,
piyasayla “barıştırdı”! Öte yandan Jackson Lears’in de
söylediği gibi modern disiplin toplumunun şansı, tesadüfü
dışlayan rasyonelliği edebi-sanatsal modernizm tarafından
eleştirildi, şans kendine Joyce’da, Proust’da, Dada’da,
Sürrealizm’de yer buldu. Daha sonraki dönemde ise John Cage’de
, Beat hareketinde ve başka bir çok yerde kendine yeni dostlar
edindi. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="border-bottom: 1px solid #000000; border-left: none; border-right: none; border-top: none; margin-bottom: 0cm; padding-bottom: 0.04cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR ÇABUKLU</span></div>
<div style="border-bottom: 1px solid #000000; border-left: none; border-right: none; border-top: none; margin-bottom: 0cm; padding-bottom: 0.04cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="border-bottom: 1px solid #000000; border-left: none; border-right: none; border-top: none; margin-bottom: 0cm; padding-bottom: 0.04cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="border-bottom: 1px solid #000000; border-left: none; border-right: none; border-top: none; margin-bottom: 0cm; padding-bottom: 0.04cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="border-bottom: 1px solid #000000; border-left: none; border-right: none; border-top: none; margin-bottom: 0cm; padding-bottom: 0.04cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="border-bottom: 1px solid #000000; border-left: none; border-right: none; border-top: none; margin-bottom: 0cm; padding-bottom: 0.04cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="border-bottom: 1px solid #000000; border-left: none; border-right: none; border-top: none; margin-bottom: 0cm; padding-bottom: 0.04cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Thomas Kavanagh, Enlightenment and the Shadows of
Chance, John Hopkins University Press, 1993, 272 s.</span></div>
<div style="border-bottom: 1px solid #000000; border-left: none; border-right: none; border-top: none; margin-bottom: 0cm; padding-bottom: 0.04cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="border-bottom: 1px solid #000000; border-left: none; border-right: none; border-top: none; margin-bottom: 0cm; padding-bottom: 0.04cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Gerda Reith, The Age of Chance: Gambling in Western
Culture, Routledge, 2002, 232 s.</span></div>
<div style="border-bottom: 1px solid #000000; border-left: none; border-right: none; border-top: none; margin-bottom: 0cm; padding-bottom: 0.04cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="border-bottom: 1px solid #000000; border-left: none; border-right: none; border-top: none; margin-bottom: 0cm; padding-bottom: 0.04cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Jackson Lears, Something For Nothing: Luck in America,
Viking, 2003, 392 s.</span></div>
<div style="border-bottom: 1px solid #000000; border-left: none; border-right: none; border-top: none; margin-bottom: 0cm; padding-bottom: 0.04cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="border-bottom: 1px solid #000000; border-left: none; border-right: none; border-top: none; margin-bottom: 0cm; padding-bottom: 0.04cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Ian Hacking, The Taming of Chance, Cambridge University
Press, 1990, 277 s.</span></div>
<div style="border-bottom: 1px solid #000000; border-left: none; border-right: none; border-top: none; margin-bottom: 0cm; padding-bottom: 0.04cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="border-bottom: 1px solid #000000; border-left: none; border-right: none; border-top: none; margin-bottom: 0cm; padding-bottom: 0.04cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="border-bottom: 1px solid #000000; border-left: none; border-right: none; border-top: none; margin-bottom: 0cm; padding-bottom: 0.04cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-3177481306918207702019-07-17T19:43:00.001-07:002019-07-17T19:43:36.349-07:00<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">UYKU
VE UYKUSUZLUK</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Yaklaşık
son iki yüzyıldır egemen olan kesintisiz sekiz saatlik uyku modeli
tarih boyunca evrensel bir model değildi. Bölünmemiş, tek bir
gece uykusunun kural olmadığı birçok kültürde insanlar
gündüzleri de değişik saatlerde, değişen süreler boyunca
uyuyorlardı. Öte yandan uyku eskiden –bugünkü anlamında- özel
değildi; sıradan insanların dünyasında uyku, uyku yeri ve
çıplaklık henüz mahremiyetin kurallarına tabi kılınmamıştı.
Yatak odası diye ayrı bir oda yoktu, ısınma sorununun da
etkisiyle insanlar evin aynı odasında yaşar ve uyurlardı. Umumi
ortamlarda -bazen yarı çıplak halde- uyumak gündelik hayatta sık
rastlanan görüntülerden biriydi. Norbert Elias’ın söylediği
gibi Avrupa’da ortaçağda insanların ziyaretçilerini içlerinde
yataklar bulunan odalarda kabul etmeleri, geceleri birkaç kişinin
aynı odada uyuması normaldi. İnsanlar herhangi bir zamanda
herhangi bir yerde uyuyabiliyordu. A. Roger Ekirch “Sleep We Have
Lost: Pre-industrial Slumber in the British Isles” adlı yazısında
( American Historical Review, cilt 106, no 2, Nisan 2001)
İngiltere’de ve İrlanda’da XV. ve XVI. yüzyıllarda evlerde
bir yatakta iki, üç bazen daha fazla kişinin uyuduğunu,
misafirlerin de bu yatağı paylaştığını söyleyecekti. Bazı
aileler çiftlik hayvanlarını –onları yırtıcı hayvanlardan ve
hırsızlardan korumak ve kısmen de ısınmak amacıyla- gece evin
içine alırlar, onlarla aynı odada uyurlardı. Halkın çoğu
çıplak yer üzerine serilmiş saman şilteler üzerinde yatardı.
XVII. yüzyılda yerden yüksek tahta yatak çerçeveleri
kullanılmaya başladı. Pahalı oldukları için herkesin alamadığı
bu yataklar evdeki en önemli ve kıymetli eşyaydı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modernlik
öncesi Avrupa’da iki bölümden oluşan bir uyku mevcuttu. A.
Roger Ekirch “At Day’s Close: Night in Times Past” adlı
kitabında XVI. ve XVII. yüzyıllarda insanların hava karardıktan
sonra –gece yarısına kadar sürecek- ilk uykularına daldıklarını
söyleyecekti. Gece yarısı uyanıldıktan sonra tekrar uyuyana
kadar bir saat ya da daha uzun bir süre geçmekteydi. Bu süre
zarfında insanlar bazen yataklarında kalarak ilk uykularında
görmüş oldukları rüyalar üzerine düşünüyor, dua ediyor,
seks yapıyordu. Bazen de kalkıp tütün içiliyor, evdekilerle
görülmüş olan rüyalar ve başka konular üzerine sohbet
ediliyor, yakın komşulara ziyarete gidiliyordu. Bazıları bu iki
uyku arası sürede –kaçak avcılık, bahçelerden meyve çalmak,
yakacak odun çalmak, dükkanlardan mal çalmak vb.- küçük suçlar
işlemek üzere dışarı çıkardı. İstatistikler iki uyku
arasındaki sürede işlenen suç oranında bir artış olduğunu
göstermekteydi. Daha sonra insanlar ikinci uykuya yatarlar, şafak
söktüğünde ya da kısa bir süre sonra uyanırlardı. Sanayi
öncesi dönemin aydınlatılmamış gecesi yasakların işlevini
yitirdiği bir ortam sağlamaktaydı. Kaçaklar yakalanma tehlikesi
olmadan özgürce dolaşıyor, kiracılar kirayı ödemeden evden
kaçıyor, eşcinseller kendi mekanlarında ve parklarda buluşuyor,
eşyalar, hayvanlar çalınıyor, kaçakçılık yapılıyor,
mezarlar soyuluyor, fuhuş ve zina yapılıyordu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Gecenin
alt sınıfların yasadışı etkinlikleri için uygun bir ortam
sağladığını gören modern toplumun otoriteleri karanlığın
denetim altına alınması konusunda kararlıydı. Aydınlanmanın
karanlığa karşı başlattığı savaşın bir parçası olarak
XVIII. ve XIX. yüzyıllarda geceleri sokak ve caddeler
aydınlatılmaya başladı, bir çok bölgede her evin kendi önünü
aydınlatacak bir ışığı açık bırakması zorunlu hale
getirildi, gece sokaklarda dolaşanlar üzerindeki denetim
arttırıldı. Tüm bunlara karşın yoksullar ayaklandıkları
bölgelerde gece tüm ışıkları söndürerek güvenlik güçlerinin
mahallelere girişini engellediler. Sokak lambalarını taş atarak
kırmak alt sınıflar için bir eğlence kaynağıydı. Öte yandan
modernlik yoksulların gece iki uyku arasında sokaklara çıkmasını
da tehlikeli bulmaktaydı. Modernliğin çizgisel olarak ilerleyen
zaman anlayışında her türlü kesinti bir tehlike olarak
algılanıyordu. Yoksullar ayaklandıklarında modernliğin sokak
lambalarını nasıl kırdılarsa meydanlardaki saatleri de öyle
kırdılar, “Aydınlanmaya” ve kesintisiz ilerleyen zamanın
tiranlığına karşı çıktılar.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
“<span style="font-size: medium;">Uygarlık
sürecinde” yatak odası halkın gece sekiz saat kesintisiz bir
biçimde uyuyarak içinden çıkmadığı bir kapatılma mekanına
dönüştürüldü. XIX. yüzyılda sekiz saatlik kesintisiz uyku
hapishane, akıl hastanesi, yoksullar yurdu, yatakhane, kışla gibi
kurumlarda kitleleri disipline etmenin bir aracı haline geldi.
XVIII. yüzyıl modernliğinde uyku rasyonel aklın temel koşulunu
oluşturan uyanıklık sürecinde bir kesinti olarak ele alınmakta,
araçsal aklın işleyişinin sekteye uğradığı karanlık bir
bölge olarak görülmekteydi. Oysa modernlik öncesi dönemde uyku
olumlu sıfatlarla anılmaktaydı. Uykunun uyanık yaşamın sahip
olmadığı bir esine ve iç gözleme ev sahipliği yaptığı
düşünülmekteydi. Ekirch yukarıda adı geçen yazısında modern
cansız, renksiz, sönük uykuyu önceleyen dönemdeki uyku halinin
parlak, canlı ve şaşalı olduğunu söyleyecekti. Sanayi öncesi
geçmişte bir çok insan uykunun tanrının fark gözetmeksizin
herkese ihsan ettiği bir ödül olduğunu düşünürdü. Tüm
yazarlar uykuyu fiziksel zindelikle, canlı bir ruh haliyle, uzun
yaşamayla onurlandırırlardı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modern
toplumun aceleye ve telaşa dayalı hareketli yaşam tarzı uykunun
aleyhine bir atmosfer yarattı. XVIII. yüzyıldan itibaren suni
aydınlatmanın yaygınlık kazanmaya başlaması iki bölümden
oluşan uyku geleneğini olumsuz etkiledi. Gece ışıklandırılan
mağaza vitrinleri, geceleri açık kafelerin müdavimi olan kentli
bir kesimin oluşması, orta sınıfların alışveriş kültürünün
gece saatlerini de içine alacak şekilde genişlemesi kentlerde
uykunun payının gerilemesini hızlandırdı. İki bölümlü uyku
önce daha iyi aydınlatılan kentsel bölgelerde yaşayan mülk
sahibi sınıflar içinde, daha sonra da toplumdaki diğer kesimler
içinde giderek seyrelmeye başladı. Modern monoton uykunun
yaygınlaşmasıyla birlikte insanlar rüyalarıyla olan canlı
temaslarını giderek kaybetti. İngiltere’de kiliselerdeki
vaazlarda insanların gece yarısı uyandıkları taktirde akıllarına
yararsız ve karışık düşüncelerin gelebileceği söylenmeye
başladı. Kapitalizmin gelişmesiyle birlikte çalışma ön plana
çıkarılıp aylaklık ve uyku kötülendi, “vakit nakittir”
anlayışının güçlenmesiyle birlikte uykuda geçen saatlerin
azaltılması yönünde bir basınç oluştu.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modernliğin
gelişmesiyle birlikte uykuya eşlik eden birçok şey mahremiyetin
konusu haline geldi. Evde birkaç kişinin birlikte uyuduğu
yataklara misafirler daha az kabul edilir oldu. Orta sınıftan
insanlar için bağımsız bir yatağa sahip olmak bir statü
göstergesine dönüştü. Evde ayrı bir yatak odasının bulunması
uygulaması üst sınıflardan aşağıya doğru yaygınlaşmaya
başladı. XIX. yüzyılın ilk on yıllarında Avrupa’da yatak
odası olarak kullanılan ayrı bir odanın mevcudiyeti birçok kişi
için hala bir lükstü. Modernleşme sürecinde erkeklerin
–özellikle yarı çıplak ya da uyku kıyafetiyle-etrafta
dolaşması ya da umumi yerlerde uyuması olumsuz olarak
değerlendirilmeye başladı, uykunun “uygunsuz eşlikçileri”
yatak odasının mahrem alanı içine kapatıldı, yatak odasındaki
giyim ve davranışlara ilişkin görgü kuralları oluşturuldu.
Uyku kamusal alandan kovulup özelleştirildi, kapatıldı. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Uykunun
ehlileştirilmesi ve medenileştirilmesi toplumsal olarak
cinsiyetlendirilmişti. XV. ve XVI. yüzyıllarda madeni paraların
üzerinde bulunan uyuyan çıplak erkek figürleri zihinsel başarıyı
temsil etmekteydi. XIX. yüzyılda ise çıplak olarak uyuyan erkek
sosyal hayatın ve sanatın dışına itilerek yerini “uyuyan
güzel”e bırakacaktı. XIX yüzyıl sonu resminde uyuyan ya da
bayılan kadın yaygın bir tema haline gelmişti. Erkek bakışının
nesnesine dönüştürülen uyuyan kadın savunmasız ve pasif bir
kadınlık imgesini güçlendirmekteydi. XIX. yüzyılın egemen
erkeklik imgesi ise uyanık, her an tetikte olan, aktif, “yatay
durmayan” erkekti. Aydınlanma döneminden başlayarak mistisizmle
ve karanlıkla ilişkilendirilerek değersizleştirilen uyku
modernliğin kendini kontrol edebilen, zihni akılcı bir biçimde
işleyen birey imgesiyle çelişmekteydi . Öte yandan XIX. yüzyılda
Thomas Edison gibi uykuyu ortadan kaldırarak çalışma saatlerini
arttırmayı ve böylece üretkenliği, toplumsal refahı ve
ilerlemeyi sağlamayı tahayyül eden bilim adamlarının varlığına
karşın uyku doğal bir zorunluluktu. Simon J.Williams’ın
kitabında uyku teorilerini detaylı bir biçimde anlattığı XIX.
yüzyıl modernliği bir yandan uykuyu ölüme çağrışım yapan
tekinsiz bir alan olarak görmeye devam ederken öte yandan bilimsel
araştırmalarla uykunun biyolojik ve psikolojik mekanizmalarını
anlayarak onu denetim altına almaya çalışmaktaydı. Carolyn Marie
Fay’in “Stories of the Sleeping Body: Literary, Scientific and
Philosophical Narratives of Sleep in Nineteenth-century France”
adlı doktora tezinde (2002) belirttiği gibi XIX. yüzyıl uykunun
ölümden koparılması çabalarına tanık oldu. Birlik ve bütünlük
içinde, sürekliliğe sahip bir kişilik ideasını korumak için
zihin uyku sırasında da işlemeye devam etmeli, uyku belirsiz bir
boşluk olmaktan çıkarılmalı, hiçlikle ve ölümle olan
bağlantıları koparılmalıydı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">XIX.
yüzyılda bilimin uykuya “ışık tutarak” onu anlama, kontrol
altına alma çabalarına karşın uykuyu çevreleyen tekinsizlik
sisi ortadan kalkmadı. Nicole Christina Eugene’nin “Potent
Sleep: The Cultural Politics of Sleep” adlı yüksek lisans tezinde
(2006) söylediği gibi, XIX. ve erken XX. yüzyılda bilimin
elindeki deneysel araçlarla uyku sırasındaki zihinsel ve
fizyolojik faaliyetlerin, enerjinin, kas hareketlerinin gözlemlenmesi
çok zordu. Bu nedenle uykunun pasif bir hal olduğu düşünülmekteydi.
Öte yandan Freud 1900’de yayımlanan Rüyaların Yorumu adlı
kitabında rüyaları zihinsel sağlıkla ilişkilendirecek, rüya
görmenin bilinçdışı hakkında bilgi sahibi olmak açısından
önem taşıdığını söyleyecekti. Freud’a göre rüyalar
uykunun bekçileriydi. Rüyalar gündelik hayattaki bastırılmış
arzuların ifade bulması için bir imkan sağlıyor, zihin için bir
tür emniyet supabı işlevini görüyordu. Uykunun anlaşılması
açısından önemli bir gelişme 1950’lerin ilk yarısında REM
(Rapid Eye Movement- hızlı göz hareketi) uykusunun
keşfedilmesiydi. Uykunun rüya görülen kısmı olarak
özetlenebilecek REM uykusunda kişilerin rüya gördükleri sıradaki
fizyolojik hareketleri gözlemleniyor, bu uyku sırasında
uyandırılan kişiler genellikle gördükleri rüyaları
hatırlayabiliyordu. Bir diğer gelişme EEG vasıtasıyla uyku
sırasındaki beyin dalgalarının gözlemlenebilmesiydi. Böylece
uyku ampirik gözlemin araçlarıyla erişilebilen bir araştırma
nesnesine dönüştürülerek objektifleştirilecek,
rasyonelleştirilecek, uyku haplarıyla yönetilebilir bir hale
getirilecekti. 1970’lerde uyku bozukluklarıyla ilgili yapılan
laboratuar çalışmaları ilaç şirketleri tarafından yakından
takip edilmekteydi . Bu dönem uyku tıbbının -ilaç endüstrisinin
vesayeti altında- gelişmesinde ilk adımların atıldığı
dönemdi. Süreç içinde uyku araştırmaları ilaç şirketlerine
–uyku haplarını pazarlamaları için- bir meşruiyet sağlayacak,
uyku sağlık söylemi içinde paketlenerek ticarileştirilecek,
tıbbileştirilecekti.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Bilimin
uykunun işleyiş mekanizmalarını açıklama çabalarının
hızlandığı dönem boyunca vaktiyle romantiklerin ve
sürrealistlerin yüceltmiş olduğu rüya büyüsünü kaybetmeye
başladı, insanların rüyalarıyla olan teması giderek azaldı.
Post modern topluma geçiş sürecinde uyku modern toplumda kendisine
atfedilen tamlığı, bütünlüğü yitirdi! Fordist üretim
modelinin egemen olduğu 1970’ler öncesi döneme kadar işle ev,
geceyle gündüz, çalışmayla serbest zaman birbirlerinden görece
net sınırlarla ayrılmıştı. Çalışma ve uyku saatleri rutin
olarak belirlenmişti. Düzenli kitlesel çalışma ve kitlesel uyku,
yığınları kontrol etmenin uygun bir aracıydı. 1980’den sonra
post fordist esnek üretim modelinin güçlenmesiyle birlikte
çalışmaya, uykuya, serbest zamana ilişkin sabitlikler sarsıldı,
esnek çalışma ve esnek uyku pratikleri yaygınlaşmaya başladı.
Kaygan, istikrarsız, belirsiz hale gelmiş, hızlanmış, “başını
sonunu yitirmiş” bir yaşam içinde her gece aynı sabit saatte
uyumak zorlaştı. 1980’lerin neo-liberalizmi az uyuyan, çok
çalışan, eve iş götürüp gece evde de çalışan yeni bir
profesyonel tipini öne çıkardı. Uyku giderek hızlanan gündelik
hayat içinde yerine getirilmesi gereken çok sayıdaki görevden
biri haline geldi, neo-liberal birey tarafından iş hayatının
gereksinimlerine bağlı olarak yönetilmesi gereken objektif, nötr
bir zaman parçasına, bir kişisel sorumluluk konusuna dönüştü.
1990’larda küreselleşmenin hızlanması ve internetin
gelişmesiyle birlikte ulusal uyku ve ulusal gece delindi! Yirmi dört
saat işleyen küresel piyasaya günün ve gecenin değişik
saatlerinde hizmet veren bir profesyonel elit oluştu. Uyku
mekanikleşmiş bedenlerin kaçınamadığı bir aksaklık süresi
olarak görülmeye başlandı. CEO’lar ve politikacılar ne kadar
az uyku uyuduklarını övünerek anlatıyorlardı. Eluned
Summers-Bremner’in dikkat çektiği gibi anı yakalamanın, gerçek
zamanlılığın/eş zamanlılığın, anındalığın öne çıktığı
günümüz toplumunda uykunun biyolojik sınırlamalarına tabi
olmak istemeyip uyanık kalanlar daha çok şansa sahip olmaya
başladı. Anlık harekete en yatkın olanlar, hızını
belirleyebilenler yönetenler haline geldi. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modern
kapitalizm uykuyu evdeki yatak odasına kapatıp özelleştirmişti.
Post modern kapitalizm uykuyu yatak odasından görece çıkararak
ticari-kamusal mekanlara taşıdı. Kısa zaman dilimlerine bölünen
uyku ticari bir kazancın konusu haline geldi, sömürgeleştirildi.
Hava alanlarına, iş merkezlerine insanların ücret karşılığı
bir süre kestirebileceği küçük bölmeler inşa edildi. MetroNaps
adlı şirket Empire State Building’de kestirmek için yirmi
dakikanın katları biçiminde ücretlendirilen uyku kabinleri
kiralamaya başladı. Japonya’da çok sayıda mekan bir saatliğine
tabut benzeri uyku kutuları kiralamaktaydı. Modern toplumda
işyerinde kestirmek yönetime karşı işlenen bir suç, norm dışı
bir davranış olarak değerlendirilirken post modern enformasyon
ekonomisinde, proje bazında çalışan, zihinsel emeğin yoğun
olarak kullanıldığı şirketlerde, yüksek teknolojiye dayalı
sektörlerde, şirketlere hizmet veren hukuk bürolarında yönetimler
profesyonellerin işte kestirmesini teşvik etmeye başladı,
işyerlerinde bazı odalar kestirmek isteyenlere tahsis edildi.
Camille W. Anthony ve William A. Anthony’ye göre çalışanların
işyerinde belirli bir süre kestirmesine izin vermekle şirketler
hiçbir masrafa girmeksizin doğal bir şekilde hem üretkenliği hem
de iş tatminini arttırmış oluyorlardı. Kestirme yavaş yavaş
ana akıma dönüşme eğilimi göstermekteydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Post
modern kapitalizm uykuyu, gecenin uyku dışında geçen zamanını
ve uyuyamamayı ticari bir kazancın konusu haline getirdi. 24 saat
açık mağazalarla, marketlerle, kafelerle gece sömürgeleştirildi.
Uyku endüstrisi uykunun etrafını ticari bir göstergeler halesiyle
çevirerek yatak, yatak odası takımı, gecelik, iç çamaşırı,
uyku çayı, uyku hapı vb. satışlarını arttırdı. “Uyuyan
Güzel” hikayesinin Disney versiyonu kitap, film ve DVD olarak
piyasaya sürüldü. Uyku ile ilgili kurslar açıldı, internet
siteleri kuruldu, uyku uzmanları ortaya çıktı. Uyku bozuklukları
ve gündüz uykulu olma hali post modern kapitalizm için hem bir
sorun hem de bir kazanç kaynağı oluşturmaktaydı. 1980’lerde
neo-liberalizmin eskinin sosyal refah toplumunun güvencelerini
ortadan kaldırmasının, çalışma hayatının
kuralsızlaştırılmasının, yalnız alt sınıflar için değil
orta sınıflar için de iş güvencesinin yok olmaya başlamasının,
gündelik yaşamın hızlanıp “koşturma ve telaş kültürünün”
yaygınlaşmasının, insanların zamanlarını iyi kullanamamaktan
utanç duyar hale gelmesinin, kesintisiz bir şekilde bir şeyler
yapma ve iletişim halinde olmanın bir zorunluluk olarak
hissedilmesinin etkisiyle uyku bozuklukları artmıştı. ABD’de
uykusuzluğun neden olduğu kazaların ekonomiye yıllık maliyetinin
on milyarlarca doları bulduğu söylenmekteydi. 1986’da uzay
mekiği Challenger’ın infilak ederek düşmesinde ve Çernobil
nükleer santralinde gerçekleşen patlamada uyku yoksunluğunun
payının olduğu iddia ediliyordu. ABD’de 1989-1999 arasında uyku
bozuklukları kliniklerinin sayısı üç kattan fazla artmıştı.
Nicole Christina Eugene’nin söylediği gibi 1982-1983 yıllarında
uykusuzluk konusunda makaleler yayınlanmaya başlamıştı. 1990’a
gelindiğinde ise Reader’s Digest, New York Times ve Washington
Post’ta gündüz uykulu olma hali ve kronik uyku sorunlarıyla
ilgili çok sayıda haber yer alacak, 1990’larda gündüz aşırı
uyku hali (Excessive Daytime Sleepiness -EDS) bir hastalık olarak
tanımlanacaktı. Daha önceden zihinle ilişkilendirilen uyku
sorunları giderek artan ölçüde beyin fonksiyon bozukluğu ile
ilişkilendirilmeye başlamış, uykusuzluk büyük ölçüde
tıbbileştirilmişti. Yeni biyo-medikal söylem içinde uyku
sorunları bireylerin içinde yaşadıkları toplumsal koşullardan
koparılmakta, uyku objektiflik halesiyle donanmış uzmanların
çözebileceği teknik bir konuya indirgenmekteydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Tarihte
uykusuzluk her zaman olumsuz olarak görülen bir durum değildi.
Ortaçağda insanlar uyuyamadıklarında daha önce görmüş
oldukları rüyalar üzerine düşünürler, ya da dua ederlerdi.
Ortaçağ mistikleri ve çilecileri çok az uyku uyurlardı.
Azizlerin uykuya karşı direnmelerinin onları daha kutsal kıldığı
düşünülürdü. Uyanık, rasyonel eril bireyi öne çıkaran
kapitalist modernlik ise uykulu olma halini, uyuklamayı delilerle,
suçlularla, kadınlarla ilişkilendirerek ötekinin alanına
sürecekti. Uyku ve uyanıklığı birbirini dışlayan iki karşıt
kutup olarak kuran, uykuyu uyanıklığın dünyasının kurallarına
tabi kılan modernlik için uykulu olma arada kalan, muğlak,
tekinsiz bir bölgeydi. Post modern kapitalizm ise -işleyişi
gereği- modernliğin kurmuş olduğu ikili karşıtlıkları sarstı,
eskiden birbirini dışladığı varsayılan alanlar arasındaki
geçişleri kolaylaştırdı, sınır çizgilerini muğlaklaştırdı;
modernliğin sabit uykusunu sarsarak uykunun uyanıklık alanına
nüfuz etmesine yol açtı ve bu durumun yol açtığı sorunlarla,
“gündüz aşırı uyku hali” ile baş etmek zorunda kaldı! Gün
içinde 10-30 dakika süren uyku ataklarıyla baş gösteren
narkolepsi kendini-uykusunu-kontrol edebilen birey imgesini
aşındırmaktaydı.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">1990’lar
uyku yoksunluğunun neden olabileceği toplumsal tehlikeler konusunda
bilinç yükseltme çabalarına tanık oldu. 1990’da kurulan
National Sleep Foundation uykulu halde araç kullanmanın ekonomik
maliyetlerine dikkat çekecekti. Nicole Christina Eugene’e göre bu
dönemde uykulu olma haline karşı kahve kültürünün gelişmesi
teşvik edildi, uyanıklık, tetikte olma fetişleştirildi.
Pasifliğe karşı farkındalık ve aktif olma öne çıkarıldı,
uyanık ve dikkatli işçi idealine vurgu yapıldı, uyku
yoksunluğunun üretkenlikte azalmaya neden olduğu giderek daha çok
dile getirilmeye başlandı, uykulu kişiler felaketlere yol açan
kişiler olarak tanımlanır oldu. Öte yandan uykulu olma haline
karşı tetikteliğin öne çıkarılması ABD’de giderek
militaristleşen kültürün bir parçasıydı. 1980’lerden
itibaren ABD’de bir seferberlik ruhu, bir toplumsal teyakkuz hali
yaratılmak istenmekteydi. İran-Kontra skandalının baş aktörü
albay Oliver North’ın 1990’da kurduğu “Freedom Alliance”ın
sloganı “özgürlüğün bedeli her zaman tetikte olmaktır”
idi. “Hazır ol” söylemi hem “teröre” karşı hem de sosyal
hayatta müteyakkız olmayı bir yurttaşlık görevi, kişisel
sorumluluk, yükümlülük haline getirmekteydi.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Modern
toplumda ve -daha az ölçüde olsa da- post modern toplumda gece ve
uyku gündüzün düzeninin kurallarına tabi kılınmıştı.
Maurice Blanchot’ya göre uyku bir görev olarak belirmekteydi.
Uyku ile insan arasında bir tür antlaşma, sözleşme vardı ve
varılan mutabakata göre uyku, tehlikeli bir güç olmaktan
uzaklaştırılarak evcilleştirilecekti. Birey, onu gündüze
hazırlaması için, hizmetindeki uykuya kendini teslim etmekteydi.
Nicole Christina Eugene’e göre günümüzün toplumunda uyku
planlanmış, ana hatları belirlenmiş, somut, görünür,
denetlenebilir, kullanılabilir bir olgu haline gelmişti. Zaman
artık tekilliğe izin vermeyen standart, global bir zamana
dönüşmüştü. Ancak uyku tamamen denetlenememekte, gündüz
uykulu olma hali ve narkolepsi yönetilebilir yaşama karşı bir güç
olarak ortaya çıkmaktaydı. Uykulu olma hali zamanın tiranlığına
ve uyanıklığın fetişleştirilmesine karşı direnmekteydi.
Sistem uyku ve uyanıklık alanlarının dışında kalan ara
bölgeyi, onun griliğini tehlikeli bulmakta, siyah/beyaz
karşıtlığının dışında kalarak normdan sapan narkolepsiyi bir
hastalık olarak nitelendirmekteydi. Umumi yerlerde istemsiz olarak
uyuyakalmak uygunsuz, insanın kişiliğini yok eden bir durum olarak
görülmekteydi. Öte yandan uykusuzluk bazı durumlarda insanın
yaratıcı faaliyetine aracılık edebiliyordu. Uykusuzluğu
hayatının en büyük deneyimi olarak gören Cioran sadece uykusuz
gecelerin melankolisi içinde yazabildiğini, en uç, gizemli
durumları bu gecelerde kavrayabildiğini söyleyecekti. Yazara göre
umutsuzluğun doruklarında, hiç kimsenin uyumaya hakkı yoktu.
Ancak Cioran uykusuzluğu mutlak olarak olumlayan biri değildi.
“Trajedim” olarak nitelendirdiği uykusuzluğun bir tür
kahramanlık olduğunu çünkü uykusuzluğun her yeni günü baştan
kaybedilmiş bir mücadeleye dönüştürdüğünü düşünüyordu. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Şüphesiz,
bir çok durumda uykusuzluk dışarıdan dayatılan bir zorunluluk
biçiminde ortaya çıkmaktaydı. Ev içinde şiddete maruz kalan
kadınlar muhtemel bir şiddet tehlikesi nedeniyle hiçbir zaman tam
olarak uyuyamıyorlardı. Uyku bozukluğu nedeniyle doktora başvuran
kadınlardan çoğu kocalarının evde kendilerine şiddet
uyguladığını söylemekteydi. Öte yandan uyku uyutmama bir
işkence yöntemiydi . Dünyanın bir çok yerinde olduğu gibi
Irak’ta Ebu Graib cezaevindeki ve Küba’da Guantanamo Körfez
Üssü'ndeki Amerikalı askeri yetkililer “uyku yönetimi
teknikleri” konusunda uzmanlaşmışlardı! Tam uyku uyuyamayan
diğer bir toplumsal grup sokaklarda yaşayan evsizlerdi. P. Rensen
“Sleeping Without a Home: The Embedment of Sleep in the Lives of
Rough-Sleeping Homeless in Amsterdam” adlı yazısında (Night-Time
and Sleep in Asia and the West’in içinde) Amsterdam’da
sokaklarda uyuyanlar için uykunun nerede ve ne zaman mümkün olursa
olsun ele geçirilmesi gereken bir şey olduğunu, gece sokakta
uyumanın zorlukları ve tehlikeleri göz önünde bulundurulduğunda
bu insanların gündüzleri de uyuduklarını ya da yarı uyku hali
içinde olduklarını söyleyecekti. Sokaklarda uyuyanlar, çeşitli
koşulların devamlı olarak yer değiştirmeye zorladığı, yarı
uyku ile bitkinlik arasında bir yerde var olabilen yersiz, evsiz,
yataksız, göçebe düzensiz uykuculardı. Onların durumunda uyku
hali ile mesken, yatak ile ev, uyku ile ikamet arasında bugüne dek
kurulagelmiş bağlantılar pratikte geçersiz hale gelmekteydi. </span>
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">YAŞAR
ÇABUKLU</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">KAYNAKLAR:</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">A.
Roger Ekirch, At Day’s Close: Night in Times Past, W.W. Norton,
2006, 480 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Eluned
Summers-Bremner, Insomnia: A Cultural History, Reaktion Books, 2008,
224 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Simon
J. Williams, Sleep and Society: Sociological Ventures into the
(Un)known, Routledge, 2005, 198 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Norbert
Elias, Uygarlık Süreci Cilt 1: Batılı Dünyevi Üst Tabakaların
Davranışlarındaki değişmeler, İletişim Yayınları, Çev.
Ender Ateşman, 2001, 342 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Camille
W. Anthony and William A. Anthony, The Art of Napping at Work,
Souvenir Press Ltd: New Ed. Edition, 2001, 128 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Der.
Brigitte Steger ile Lodewijk Brunt, Night-Time and Sleep in Asia and
the West: Exploring the Dark Side of Life, Routledge Curzon, 2003,
240 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-size: medium;">Maurice
Blanchot, Yazınsal Uzam, Yapı Kredi Yayınları, Çev. Sündüz
Öztürk Kasar, 1993, 266 s.</span></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br />
</div>
<br />Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-20736336.post-34870629276633801262016-01-30T06:39:00.001-08:002016-01-30T06:41:34.120-08:00KİTAPLAR -İÇİNDEKİLER<h3 class="post-title entry-title" style="background-color: #f7f0e9; color: #ba8247; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 18.2px; margin: 13px 0px; padding: 0px;">
<div style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; height: 423.2px; line-height: 1.4em; overflow: visible;">
<br /><br /><span style="font-weight: bold;"></span><br /><span style="font-weight: bold;"></span><br /><img alt="" src="" /><span style="font-weight: bold;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgI4xM2qIENCSpX8WPNe-0mZnbTHO4lj2WZ8RA1eRaYjej4Ipsfb0uCg2enZI3Sh_BXpEDh0gwPMX6B8Swf7n1VhkzAkFMaTqzTmS_t6hwmJLtxTpckcJTaCTE9NpOILcAkA7Z68g/s1600/ads%C4%B1z.bmp" imageanchor="1" style="color: #bf4e27; font-weight: bold; margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div>
<span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Kültürün Karanlığı </span><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;"></span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Yaşar Çabuklu, Paloma Yayınevi, Mart 2012, 148 sayfa</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">İçindekiler</span><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">:</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">BOŞLUĞUN ÇAĞRISI</span><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;"> </span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Can Sıkıntısı 9</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Trapezci ve İntihar Atlayışçısı 21</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">İp Cambazı 25</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Pencere 35</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Çöl 43</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">MUĞLAK BÖLGELER</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Labirent 51</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Bataklık 57</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Harabe 65</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Toz 73</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Koridor 79</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">BENZERİN PAYI</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Gölge 87</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Ayna ve Ben 95</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Hayalet Uzuv 103</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Plastik 107</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">SONA DOĞRU</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Spiral ve Anafor 117</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Rembrandt ve Otoportreleri 127</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Derisi Yüzülmüş Öküz 137 </span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Kaynaklar 143</span><span style="color: #cc0000; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;"><b> </b></span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #cc0000; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;"><b> </b></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMtLXtMJFaGaqZC7NRw4bu2PvLhFs2vGj63KM-Tw5ksREdP_Agvz_wjbzBkk0W3hkVbsNXBeNl-Cg81v5eHHdY9p8Fj540q4jRDLYwSW2S_XRuIcf0hTjLv6CMdPDeAYJYi3JIww/s1600/ptkesitler-kapak+copy.jpg" style="color: #bf4e27; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;"><span style="color: #cc0000;"><b><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5479603069139164610" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMtLXtMJFaGaqZC7NRw4bu2PvLhFs2vGj63KM-Tw5ksREdP_Agvz_wjbzBkk0W3hkVbsNXBeNl-Cg81v5eHHdY9p8Fj540q4jRDLYwSW2S_XRuIcf0hTjLv6CMdPDeAYJYi3JIww/s320/ptkesitler-kapak+copy.jpg" style="border-width: 0px; float: right; height: 320px; margin: 0px 0px 10px 10px; width: 214px;" /></b></span></a><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Yaşar Çabuklu, </span><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;"><span style="color: #663366;">POSTMODERN TOPLUMDAN KESİTLER</span></b><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">, Paloma Yayınevi, 152 sayfa, Nisan 2010</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">İçindekiler </b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Açık Doğadan Korunaklılığa</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">New Age Gezginleri 9</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Lüks Arazi Araçları 20</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Korkunun Mimarisi ve Kapalı Yerleşmeler 34</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Yaşam Tarzı ve Ticari Kültür</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Uyku ve Uykusuzluk 49</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Ev Yenileme, Küçük Tamiratlar ve Ana Akım Kendin Yap Kültürü 62</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Cep Telefonu 74</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Ekoturizm 85</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Postmodern Pazarlama ve Marka Kültürü 98</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Yeni Toplumsal Gruplar/Basınçlar</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Yuppie'den Bobo'ya 115</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">X Kuşağı 128</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Prozac Kültürü ve Kadınlar 139</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Yaşar Çabuklu, </span><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">TOPLUMSAL PERFORMANSLAR</b><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">, Ayraç Yayınevi, 2009, 136 sayfa</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3kkvXvxCzWhRpacGs0QOH0LtliTw18vxlDu4wYcVqZ_tRcfpFS2r8j6RkgKYnZqlRk5UQoJrhhdUwaynskri1jRoNmzSJwLKTGCfF7dV6jxkbUl44POXNNzm7-4il6UNc_F-0Pw/s1600-h/tp.jpg" style="color: #bf4e27; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5342740549587258866" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3kkvXvxCzWhRpacGs0QOH0LtliTw18vxlDu4wYcVqZ_tRcfpFS2r8j6RkgKYnZqlRk5UQoJrhhdUwaynskri1jRoNmzSJwLKTGCfF7dV6jxkbUl44POXNNzm7-4il6UNc_F-0Pw/s320/tp.jpg" style="border-width: 0px; float: right; height: 320px; margin: 0px 0px 10px 10px; width: 222px;" /></a><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">İÇİNDEKİLER</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Gerçek ve Performans</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Performans Toplumu 11</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Reality TV 21</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Hayvanat Bahçesi 33</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Cinsiyetle Bağlantılı Performanslar</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Erkek Dansçı ve Modernlik 45</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Dandiden Metroseksüele 55</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Maskeli Balo 65</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Stand-up Komedi, Mizah ve Kadınlar 75</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Striptiz 85</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Ölümcül ve Mekanik Performanslar</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Teşrih ve Ölü Sevicilik 97</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">İdam 107</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Oyuncak Bebek ve Barbie Kültürü 121</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Nazi döneminde Toplu beden ve Dans Gösterileri 129</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Dizin 135</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi80QC8mqUkRGNo_ohSQjZWvR4vYK4vldj_6HAR9FdXiLLv-tsQLDbSGux0wf7IEQrV-3BItYwaEi8iXot61ledqrxBVVol8VsHhGY1LRMLNSfTdsaa0kv-qi9kDjBbbI4JTYWgYg/s1600-h/tkc.jpg" style="color: #bf4e27; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5342740298938351330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi80QC8mqUkRGNo_ohSQjZWvR4vYK4vldj_6HAR9FdXiLLv-tsQLDbSGux0wf7IEQrV-3BItYwaEi8iXot61ledqrxBVVol8VsHhGY1LRMLNSfTdsaa0kv-qi9kDjBbbI4JTYWgYg/s320/tkc.jpg" style="border-width: 0px; float: right; height: 295px; margin: 0px 0px 10px 10px; width: 200px;" /></a><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Yaşar Çabuklu, </span><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Toplumsal Kurgular ve Cinsiyetçilik</b><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">, Everest Yayınları, 2007, 170 sayfa</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">İÇİNDEKİLER</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">--------------------</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Kadın ve “Bağımlılık”</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">- Alkol, kadınlar ve modernlik 3</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">- “Burjuva kadın hastalığı” olarak kleptomani 11</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">- Şans, finans ve kumar 20</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">- Sözlü kültürün bir parçası olarak dedikodu 32</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">- Kaybın yol açtığı kararma: melankoli 43</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Seriler, Zorlanımlar ve Duygusal Kurgular</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Seri üretim kültürünün eşlikçisi olarak seri cinayet 55</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Koleksiyon 68</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Bir oyun ve ritüel olarak baştan çıkarma 81</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Post modern toplumda aşk 91</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Babalık 101</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Ötekileştirme Kurguları</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Uygarlaşma sürecinde saç ve kıl 113</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Kamusal yüz ve modernlik 123</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Estetik cerrahi ve güzellik kültürü 131</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Işık, aydınlanma ve modernlik 142</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Nezaket ve şiddet 150</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Cadılık 162</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6XeQ2t4KveJgJc-7GDBBqifMt8ikt8deuQj7ZlFsFm0ITcjjZSmx9WRQx8Sq-mltG8tPD9BBb7-ELXNKxtos7dYHtRYkmKH_KK3jCQUQyCpxIkkirlag3OJO-wswpmr3tFBdFCg/s1600-h/bfh.jpg" style="color: #bf4e27; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5342739921035483330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6XeQ2t4KveJgJc-7GDBBqifMt8ikt8deuQj7ZlFsFm0ITcjjZSmx9WRQx8Sq-mltG8tPD9BBb7-ELXNKxtos7dYHtRYkmKH_KK3jCQUQyCpxIkkirlag3OJO-wswpmr3tFBdFCg/s320/bfh.jpg" style="border-width: 0px; float: right; height: 320px; margin: 0px 0px 10px 10px; width: 222px;" /></a><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Yaşar Çabuklu, </span><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Bedenin Farklı Halleri</b><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">, Kanat Kitap, 2006, 185 s.</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">İÇİNDEKİLER</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">“Kadın Hastalıkları, Sapkınlıkları”</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Sözü elinden alınmış bedenin dili: Histeri 3</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Orta yaş kadın bedeninin tıbbileştirilmesi: Menopoz 14</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-“Sapkınlıktan bağımlılığa” Nemfomani 25</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Vajinal orgazmdan klitoral orgazma 34</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Kutsamadan utanmaya: adet kanaması 45</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Kendini kesme ve beden modifikasyonu 54</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Ara, Geçişli, Melez Haller</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Sabit cinsel kimliklerden müphem cinselliklere: Queer 65</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Bulaşıcılık, salgın hastalıklar ve iktidar 77</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Hayvanlık 87</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Modernliğin yarattığı öteki: ucube 94</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Protez 107</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Eril Tamlık, “Sapkınlık”, Kırılganlık</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-İktidarsızlıktan erektil disfonksiyona 121</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Sakatlık 131</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Erkekliğin kırılma noktası: Mazohizm 138</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Mastürbasyon 151</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">-Erkek çıplaklığı ve teşhircilik 158</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Değinilen Kaynaklar 169</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgquCkeGWE0zIZ2cv2b_LMXEmdrtA8pGDw474RGtzs03yI7ibdZtRLkCVIOVvut3UHjHoOtipUj5EMTUmmAlhawbOnf3SZptiVKWWrLWQ6lY66aTnJX83pzzQbPQV3thgrI3Zn4rA/s1600-h/uk.gif" style="color: #bf4e27; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5342739074483157698" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgquCkeGWE0zIZ2cv2b_LMXEmdrtA8pGDw474RGtzs03yI7ibdZtRLkCVIOVvut3UHjHoOtipUj5EMTUmmAlhawbOnf3SZptiVKWWrLWQ6lY66aTnJX83pzzQbPQV3thgrI3Zn4rA/s320/uk.gif" style="border-width: 0px; float: right; height: 160px; margin: 0px 0px 10px 10px; width: 109px;" /></a><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Yaşar Çabuklu, </span><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Uzam ve Kötülük</b><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">, Everest yayınları, 2006, 186 sayfa</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">İÇİNDEKİLER </b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Uzam</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Karartılmış Oda, Medyumluk ve Spiritüalizm 1</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Gündelik Hayat ve Özel Uzam 15</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Yer-Olmayanlar 27</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Perili Ev ve Tekinsizlik 33</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Toplumsal Cinsiyet ve Uzam 42</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Kendine Ait Bir İç Oda Kurmak: Anoreksi 53</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Postmodern Toplumda Uzam 59</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Modern ve Postmodern Uzamlarda Aylaklık 72</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Ekonomik Uzamın Ötesinde: Kültürel Çalışmalar 83</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Yerin Uzama Dönüşmesinin Yol Açtığı Korku: Agorafobi 95</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Saat Zamanı ve Uzam 102</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">“Gerçek Uzamdan” Siber Uzama 112</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Kötülük</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Kutsal Şiddetten “Aydınlanmış Şiddete” 125</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">İçe Atılanın Birikmiş Zehirli Kütlesi: Hınç 138</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Kötülük Sıradanlaşırken 151</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">İstisnadan Sürekliliğe: Olağandışı Hal 162</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Irkçılık Kurumsallaşırken 173</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">“Çılgın Kalabalığın” Deşarjı: Linç 180</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2_Xq2cS6QHTLeyKhLkm84HAOdjqbQzJjDhvKuVbs_VyeWNyPx0sezft6UynFGahTy9AeM7Qm9TWqF2IlNTqPrcasyZurXfnY5S_Q9FWSWB1S-1OcZFkuEIOYvuyQ0L7Ktz0SZRw/s1600-h/tsb.jpg" style="color: #bf4e27; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5342738797390467538" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2_Xq2cS6QHTLeyKhLkm84HAOdjqbQzJjDhvKuVbs_VyeWNyPx0sezft6UynFGahTy9AeM7Qm9TWqF2IlNTqPrcasyZurXfnY5S_Q9FWSWB1S-1OcZFkuEIOYvuyQ0L7Ktz0SZRw/s320/tsb.jpg" style="border-width: 0px; float: right; height: 187px; margin: 0px 0px 10px 10px; width: 125px;" /></a><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Yaşar Çabuklu, </span><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Toplumsalın Sınırında Beden</b><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">, Kanat Kitap, 2004, 177 sayfa</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">İÇİNDEKİLER</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Kolektif Birliktelikler Sarsılırken</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Yurttaşlığın Yükselişi ve Düşüşü 3</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Gelenekten Hiçbir Yere 10</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Yoksulluk ve İşsizlik 18</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Kitle Partisinin Düşüşü 25</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Modern Buyurgan Ahlaktan Postmodern Light Etiklere 32</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Bir Sığınak Olarak Cemaat 42</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Nüfus: Yeni Malthusculuğun Güçlenişi 49</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Bir Endüstri Dalı Olarak Nostalji 59</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Bedenin Varoluş Halleri</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Modern Edilgin Emeklilikten Postmodern Aktif Tüketiciliğe: Yaşlılık 67</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Acı: Bedenin Adlandırılamayan Sesi 77</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Duygular Ticarileşirken 86</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Şık bir Ambalaj Kağıdı Olarak İnsan Derisi 96</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Biyo-Medikal Modelden Biyo-Kültürel Modele: Hastalık 104</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Bedeni Kuşatan Mitler</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Modern ve Postmodern Toplumlarda Moda: Ütülü Pantolonlardan Eskitilmiş Kotlara 115</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Fetişizm: Nesnelerin Cazibesi 124</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Spor: Disiplinli Bedenden Fitness’a 135</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Yemek: Haute Cuisine’den Fast-Food’a 141</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Katıların Mekaniğinden Akışkanların Anarşisine 151</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Değinilen Kaynaklar 163</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj38qhHyyFGSCb5gsuhu-6mAuONF4SQiuG20sGQhjs58KMd1M0uDAPngS4TX8_LSaOHVSUTQUMwFHVd4uTI6Mf2tR3evtsriiY_yZjVvdHIWVzri_6D0BftbyDXosuL7Urfp8Zmug/s1600-h/ptks.jpg" style="color: #bf4e27; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5342738568690050946" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj38qhHyyFGSCb5gsuhu-6mAuONF4SQiuG20sGQhjs58KMd1M0uDAPngS4TX8_LSaOHVSUTQUMwFHVd4uTI6Mf2tR3evtsriiY_yZjVvdHIWVzri_6D0BftbyDXosuL7Urfp8Zmug/s320/ptks.jpg" style="border-width: 0px; float: right; height: 320px; margin: 0px 0px 10px 10px; width: 222px;" /></a><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Yaşar Çabuklu, </span><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Postmodern Toplumda Kriz ve Siyaset</b><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">, Kanat Kitap, 2004, 160 sayfa</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">İÇİNDEKİLER </b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">“Olağan” Gidişin Aksadığı Haller</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Modernlikten Postmodernliğe Belirsizlik 3</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Metaların Simgesel Düzeni ve Anomali 14</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Felaketin Kerameti 18</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">İkiz Kulelerin Trajedisi 22</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Eski Kriz Yeni Kriz 27</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Risk Toplumu 31</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Krize Karşı “Sakinleştiriciler”</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Tüketimin “Dayanılmaz Hafifliği” 39</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Serbest Zaman 44</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">New Age: Tinin Ticari Bilimi 57</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Kinizm ve İroni 68</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Küreselleşme ve Siyaset</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Yeni Küresel Güçler ve Siyaset 81</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Uluslararasından Yerler Arasına Yeni Küresel Muhalefet 86</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Eski Küreselleşeme Yeni Küreselleşme 91</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Siyaset Solgunlaşırken 97</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Sol: Eşitliğin Mutlaklaştırılmasından Farklı Olanların Dayanışmasına 101</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">“Özel Alanların” Politikası</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Bedenin Politikası 107</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Kimlikler Çözülürken 118</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Hız ve Politika 123</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">İmkansızın Politikası 130</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Uzamın Politikası 137</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Değinilen Kaynaklar 147</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Dizin 157</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiV2i2vRK0jBxgxRkr-bJwuDwkWkxWb-lavRqjbBOAm1LDBX-wNKtVnom1qMRtxHrXAeGLz3b1g0yWkGd_cWBvfXBmGdCiJIgkqSF-bPG6OTUw7qgn3yJEZG54_ESPEBE-v_uXZw/s1600-h/%C3%83%C2%B6dp.jpg" style="color: #bf4e27; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5342738085605411058" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiV2i2vRK0jBxgxRkr-bJwuDwkWkxWb-lavRqjbBOAm1LDBX-wNKtVnom1qMRtxHrXAeGLz3b1g0yWkGd_cWBvfXBmGdCiJIgkqSF-bPG6OTUw7qgn3yJEZG54_ESPEBE-v_uXZw/s320/%C3%B6dp.jpg" style="border-width: 0px; float: right; height: 320px; margin: 0px 0px 10px 10px; width: 214px;" /></a><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMHMGZ-8aZ2UnPeYrTz0Di2fV6sSKP88FvqsisqvwESctg1wLsk3gFI0mmg82EBISDDPkfmPr7UMv_W1SqRelv8XXN5CTuQoj17nu7DpvbdrZNvK8XTN74D1PdWR2N9WXCnOhoHA/s1600-h/%C3%83%C2%B6dp.jpg" style="color: #bf4e27; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;"></a><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Yaşar Çabuklu, </span><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Özgürlükçü Düşüncenin Peşinde</b><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">, Metis Yayınları, 1. Baskı 2002, 2. Baskı Şubat 2014</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">İÇİNDEKİLER</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Kurumlar ve Tahakküm</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Kapatılma ve İktidar 9</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Güvenlik Toplumu 13</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Medya Küreselleşirken 16</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Kurumların Gölgesinde 19</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Gündelik Hayat, Otonomi ve Dayanışma</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Gündelik Hayat ve Anarşi 27</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Yeni Sosyal Hareketler 31</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Altkültürler ve Mikropolitika 37</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Otonomların İzinde 42</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Rizom ve Anarşi 46</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Geçici Doğrudan Demokrasi Bölgeleri 50</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Popüler Kültür ve Muhalefet 55</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Şenlik ve Muhalefet 62</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Karşılıklı Yardım ve Dayanışma 65</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Dayanışmacı Toplumlar 68</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Anarşik Tonlar</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Klasik Anarşizmden Postyapısalcı Anarşizme 73</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Anti-Otoriter düşünce Karşısında Marx 79</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Yirmi Birinci Yüzyıl Anarşizmi 86</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Anarşist Bağbozumu 92</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Tolstoy: Bir Hristiyan Anarşisti 96</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Weil: Mistik bir Özgürlükçü 101</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">İlkellik ve Anarşi 111</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Toplumsal Anarşizm Marjinallere Karşı mı? 115</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">“Olumsuzun” Anarşisi 119</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Nietzsche’ci Anarşizmin Düşündürdükleri 123</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Anarko-Feminizm ve Beden 129</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl3hS_uMeXZQpCpuQKevyATJN4HBM1PAoKjbQuo4hjqubPagQZNhKGoE2priHU8OdrellfR3bLyX7DUd4tN7DEPACbSUT9GZ6c__W0oaudCW8HLQFM76T0kpYRmKqrA8G27Kffag/s1600-h/ki.jpg" style="color: #bf4e27; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5342736053951275250" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl3hS_uMeXZQpCpuQKevyATJN4HBM1PAoKjbQuo4hjqubPagQZNhKGoE2priHU8OdrellfR3bLyX7DUd4tN7DEPACbSUT9GZ6c__W0oaudCW8HLQFM76T0kpYRmKqrA8G27Kffag/s320/ki.jpg" style="border-width: 0px; float: right; height: 319px; margin: 0px 0px 10px 10px; width: 200px;" /></a><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Yaşar Çabuklu, </span><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Kovulanın İzi</b><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">, Metis Yayınları, 1. Baskı 2001, 2. Baskı Şubat 2014</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">İÇİNDEKİLER</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Sunuş: Nurdan Gürbilek 7</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Giriş 15</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Kara Delikler</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Kaos 21</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Felaket 23</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Ölüm 26</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Cenaze 32</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Cinayet 37</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Suçluluk 40</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Artığın Kerameti</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Pislik ve Tuvalet 47</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Çöp ve Lağım 52</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Kadavra: Yaşamın Artığı 54</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Fazlanın Laneti 58</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Üzerimizdeki Lanet 62</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Punk: Artık Sınıfın Nihilizmi 66</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Mekanın Tekinsizliği</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Ev 75</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Konfor 77</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Mekanların Ölümü 79</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Aslı Olmayan Kopya 83</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Kötü Görüntü 85</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><b style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px;">Birey ve Kötülük</b><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Bir Toplum Düşmanının Günlüğü 89</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Sade’ı Yakmalı mı? 94</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Landru ve Bonnot 100</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Röntgencilik 104</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Sayıların Tahripkarlığı 112</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Don Juan: Basitliğin Törenselleştirilmesi 115</span><br style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;" /><span style="color: #634320; font-family: Helvetica, Arial, Verdana, 'Trebuchet MS', sans-serif; font-size: 13px; font-weight: normal;">Toplumsallaştırılmış Bayağılık Karşısında Bireysel Aşırılık 118</span></h3>
Yaşar Çabukluhttp://www.blogger.com/profile/16345577234879590395noreply@blogger.com0